การแสดงออกของจูน ลี เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามในขณะที่เธอมองฮาร์วีย์ ยอร์กตั้งแต่หัวจรดเท้า"พุทโธ่! คุณยอร์กที่รักของเราก็มาที่นี่เพื่อร่วมงานเลี้ยงขอบคุณของสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูด้วย?“นายมันก็แค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้านที่ตกงาน! จะมาที่นี่ได้ยังไง? นายมีสิทธิ์อะไรมาร่วมงานนี้?“นี่นายคิดว่าเราไม่รู้หรือว่านายเก่งเรื่องไหนที่สุด?“ต่อหน้าเราจำเป็นต้องมาแสดงละครแบบนี้ด้วยหรอ?“ถ้าตอนนี้นายไม่ได้ยืนอยู่กับเราราวกับเป็นแขกจริง ๆ นายคงถูกไล่ออกจากที่นี่ไปแล้ว!“นายเชื่อไหมว่าแค่เอ่ยปากคำเดียวนายก็จะถูกไล่ตะเพิดออกไป!”โดยธรรมชาติแล้ว จูนรู้สึกขยะแขยงหน้าตาที่ซื่อตรงของฮาร์วีย์อยู่เสมอมา เขาเป็นแมงดาที่ไม่มีความสามารถอะไรสักอย่าง แต่กลับทำตัวราวกับว่าเขาเป็นราชาของโลกใบนี้!เขามีอะไรคู่ควร?!เคลลี่ มาโลนไม่อาจโต้เถียงกับฮาร์วีย์ได้อีกต่อไป เขาต้องการให้ชายผู้โง่เขลาคนนี้ได้สัมผัสกับความเป็นจริงอันโหดร้ายของสังคมด้วยตัวเขาเองในสายตาของเคลลี่ ฮาร์วีย์เป็นพวกไร้ทางเยียวยา เขาจะทำให้ฮาร์วีย์กลายเป็นคนซื่อตรงกับตัวเองได้ก็ต่อเมื่อเขาปล่อยให้สังคมสอนบทเรียนแก่เขาเท่านั้นหลังจากเห็นท่า
ไม่ไกลนัก เคลลี่ มาโลนไม่มีใจจะมองภาพนั้น ดังนั้นเขาจึงรีบหันหน้าหนีไปทางอื่นในทางกลับกัน จูนมีใบหน้าที่ดูท่าทางสนุก เธอเพ่งสายตามองด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าเนื่องจากสตีเว่น วอล์คเกอร์ตัดสินใจเหยียบย่ำฮาร์วีย์ ยอร์กด้วยตัวเอง จึงไม่มีใครหยุดเขาได้ในสายตาของเคลลี่และจูน สตีเว่นอาจกลายเป็นลูกเขยที่รักของพวกเขาเมื่อเป็นเช่นนี้ก็นับว่าชัดเจนแล้วว่าพวกเขาอยู่ฝ่ายไหนแม้ว่าสตีเว่นจะไม่ได้ลงมือด้วยตัวเอง แต่ในหลงเหมินสาขามอร์ดูแม็กซ์ ทรัสคอตต์ก็เป็นรองเพียงไอเดน บาวเออร์จึงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่เขาจะมอบความตายให้แกฮาร์วีย์!เฮเซล มาโลนถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอรู้สึกผิดหวังอย่างมากกับการกระทำของฮาร์วีย์'โถ่ฮาร์วีย์ นายก็เป็นแค่คนธรรมดาคนนึง เอาแต่พาตัวเองมาอยู่ในโลกที่ไม่ถูกไม่ควร...‘ใคร ๆ ก็รู้ผลของเรื่องนี้ดี'แต่นายไม่รู้ถึงขีดจำกัดของตัวเองเลยหรอ? ทำไมนายยังคงแสร้งทำเป็นว่าคุณกำลังเข้าร่วมงานเลี้ยงอยู่ได้?'“หลีกทาง” ฮาร์วีย์เอ่ยอย่างใจเย็นขณะที่เขาชำเลืองมองสตีเว่นและคนอื่นๆ“หมาเห่ามันไม่กัด”“นายน้อยวอล์คเกอร์พูดถูก นายนี่มันหยิ่งจริง ๆ!”แม็กซ์จ้องไปที่ฮาร์วีย์พร้อมกับยิ้
ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่แยแส ขณะเผชิญหน้ากับความเย่อหยิ่งและการหาเรื่องของแม็กซ์ ทรัสคอตต์และสตีเว่น วอล์คเกอร์“ถ้าตอนนี้ไม่หลีก ต่อไปจะไม่มีโอกาสได้หลีกแล้ว”ฝูงชนทั้งหมดสั่นสะท้านหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นแม้แต่เฮเซล มาโลนและคนอื่น ๆ ก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจขณะมองไปที่ฮาร์วีย์นั่นมันแม็กซ์ ทรัสคอตต์เชียวนะ!พี่แม๊กซ์ในตำนานคนนั้น!สถานะของเขาในหลงเหมินสาขามอร์ดูนั้นสูงมาก! หากเขาต้องการเหยียบย่ำใครสักคน ก็ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าผักฆ่าปลา!คนอย่างเขาเป็นเพลย์บอยผู้มั่งคั่งอย่างแท้จริง!แม็กซ์เป็นที่รู้จักเพราะเขากล้าที่จะชนกับคนจากวงสังคมชั้นสูง!เนื่องจากทักษะการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดาของเขา แม้แต่จัสติน วอล์คเกอร์ก็ยังยืนหยัดเพื่อเขาบ่อยครั้งแม็กซ์ไม่มีจุดอ่อนอื่นใดนอกจากความหุนหันพลันแล่นซึ่งทำให้เขาไม่เหมาะกับงานใหญ่หากเขาโกรธ เขาจะทำทุกอย่างตามใจตัวเองเพื่อจัดการกับคน ๆ นั้น“นายว่าไงนะ ต่อไปฉันจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว”ตามที่คาดไว้ แม็กซ์เดือดดาลด้วยความโกรธเพราะการตอบโต้ของฮาร์วีย์เขาหัวเราะอย่างเย็นชาขณะมองฮาร์วีย์อย่างพินิจพิเคราะห์“นายนี่คงเจ๋งไม่น้อยเลยนะ เด็กน้อย นี่เป็
"นาย…"แม็กซ์ ทรัสคอตต์กุมใบหน้าขณะที่เขาแสดงสีหน้าเศร้าสร้อยจัสติน วอล์คเกอร์ค่อนข้างชอบเขา แต่เขาไม่สามารถเทียบได้กับยูจีน โบวีเขาไม่เคยคิดเลยว่ายูจีนซึ่งปกติจะไม่เข้าไปยุ่งเรื่องของคนอื่นจะไร้เมตตาได้ขนาดนี้สีหน้าที่ดูน่ากลัวของสตีเว่น วอล์คเกอร์ซีดเผือกกรามของเขาค้างในขณะที่เห็นภาพดังกล่าว เขาไม่คิดว่านายพลผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสองของจัสตินจะทะเลาะกันใหญ่โตเพราะฮาร์วีย์ ยอร์กนอกจากนี้ ยูจีนยังเรียกฮาร์วีย์ว่า “คุณยอร์ก”!เขายิ่งใหญ่มาจากไหน?สตีเว่นกัดฟันด้วยความเดือดดาลในขณะนั้นเขาไม่เข้าใจว่าทำไมการจัดการกับฮาร์วีย์ถึงยากนัก แต่เขาไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับใครเขารู้ว่าหากเขาพูดอะไรผิด เขาจะถูกตบให้ลงไปกองกับพื้นอีกใบหน้าของแม็กซ์มืดมน“นายมันล้ำเส้น ยูจีน!” แม็กซ์ตะโกนอย่างโมโห“อย่าคิดว่าฉันกลัวนายนะ?!”แม็กซ์ต้องการเหยียบย่ำฮาร์วีย์ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด...แต่เขาก็ยังค่อนข้างเกรงกลัวยูจีน นายพลใหญ่ระดับแนวหน้าที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งยังหาที่เปรียบไม่ได้ในคืนนี้ที่นี่เป็นงานเลี้ยงขอบคุณสำหรับสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู ซึ่งเป็นคืนที่หัวหน้าสาขาคนใหม่จะปรากฏตัวถ้าหัวหน
"นาย…"สีหน้าของแม็กซ์ ทรัสคอตต์เปลี่ยนไปอย่างเมามัน เขาไม่คาดคิดว่ายูจีน โบวีจะยกชื่อจัสติน วอล์คเกอร์ขึ้นมาเพื่อปกป้องฮาร์วีย์ ยอร์กเช่นนี้บางทีฮาร์วีย์อาจมีตัวตนที่ไม่สามารถบรรยายได้?บางทีแม็กซ์อาจกำลังสู้กับคนที่เหนือกว่าเขา?เขาหันไปหาสตีเว่น วอล์คเกอร์ที่ยืนอยู่ด้านข้างในทันทีสตีเว่นเปลี่ยนสีหน้าอย่างฉับพลัน“พี่แม๊กซ์ เด็กคนนี้เป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านจริง ๆ! ก่อนหน้านี้เขาเป็นพนักงานออฟฟิศในแผนกของผม!“ถ้าเขามีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง ทำไมเขาต้องทำเรื่องแบบนี้ด้วย?”จูน ลี พยักหน้าเห็นด้วยทันที“ไม่ต้องห่วงนะพี่แม๊กซ์ ฉันเองก็ยืนยันตัวตนของเขาได้เช่นกัน อีกอย่างตอนนี้เขาไม่ใช่ลูกเขยแต่งเข้าบ้านอีกแล้วเพราะถูกภรรยาไล่ออกจากบ้าน! เขาก็เป็นแค่ขยะโสโครก!”‘ขยะโสโครก?!'ทำไมยูจีนถึงเรียกขยะโสโครกคนนี้ว่า "คุณยอร์ก"!'แม็กซ์มีลางไม่ดีเอาเสียเลยแม้แต่คนงี่เง่าอย่างยูจีนก็ไม่มีวันตบหน้าแม็กซ์และยืนหยัดต่อสู้กับขยะโสโครกโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรเขาต้องตรวจสอบประวัติอีกฝ่ายโดยเร็วก่อนที่จะทำอะไรลงไป มิฉะนั้นเขาอาจไม่มีโอกาสแม้แต่จะเสียใจที่ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลังแม
“นี่นายไม่รู้จริง ๆ เหรอว่านายต้องจัดการตัวเองอย่างไร ฮาร์วีย์ ยอร์ก?“พี่แม็กซ์ ทรัสคอตต์เกรงใจพี่ยูจีน โบวีถึงได้คิดที่จะเลิกถือสานาย!“แต่นายยังเอาแต่กวนประสาทไม่เลิก?”ก่อนที่แม็กซ์จะทันได้พูด จูน ลีก็เดินไปข้างหน้าด้วยสีหน้าเย็นชาพร้อมกับเหล่มองไปที่ฮาร์วีย์“รีบขอโทษพี่แม๊กซ์ซะ! ถ้านายขอโทษเขาจะได้ปล่อยนายไป!“ถ้าเขาโกรธ นายจะไม่ได้รับโอกาสครั้งที่สอง!”จูนรู้สึกว่าตัวเองมีสิทธิ์ที่จะพูดแบบนี้ ราวกับว่าเธอเป็นคนที่พยายามช่วยฮาร์วีย์!ในตอนแรกเธอพร้อมที่จะเหยียบย่ำฮาร์วีย์แต่เพราะยูจีน ฮาร์วีย์ไม่เพียงรอดจากความอับอาย แม้แต่แม็กซ์ยังถูกตบหน้า!จูนรู้สึกไม่พอใจเพราะเรื่องนี้ ในสายตาของเธอ คนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างฮาร์วีย์ต้องถูกเหยียบย่ำให้จมดินเท่านั้นเขามีสิทธิ์อะไรไปหาเรื่องคนอื่น? การหาเรื่องคนอื่นแบบนี้เขาจะได้อะไร?เมื่อฮาร์วีย์เอาแต่ยั่วโมโหแม็กซ์ จูนก็อยากจะฉีกหน้าเขายิ่งไปกว่านั้นเธอทนไม่ได้ที่เห็นฮาร์วีย์หลบอยู่หลังคนอื่น...แต่ที่สำคัญที่สุด เธอไม่ต้องการให้เขาลากครอบครัวของเธอลงนรกไปด้วย หากสถานการณ์ลุกลามบานปลายในสายตาของจูน ฮาร์วีย์มาที่นี่เพียงเพ
“คุณนี่เป็นเป็นหนุ่มหล่อมากความสามารถจริง ๆ แม็กซ์ ทรัสคอตต์!“คุณบอกว่าคุณสามารถทำให้คุณยอร์กพิการได้ด้วยมือข้างเดียวได้จริงเหรอ?"ช่างน่าประทับใจ! ช่างน่าประทับใจจริงๆ!“แต่คุณได้ขออนุญาตฉันก่อนหรือเปล่า?”เสียงหนึ่งดังมาจากข้างนอกฝูงชนฝูงชนทั้งหมดตัวแข็งขณะหันศีรษะไปทางทิศทางของเสียงนั่นคือไคท์ วอล์คเกอร์ ลูกสาวตัวน้อยของรองหัวหน้าสาขาปัจจุบันไคท์กำลังรับผิดชอบในวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่น เมื่อเทียบกับ จัสติน วอล์คเกอร์ สถานะของเธอสูงกว่ามากผู้ชายหลายคนน้ำลายไหลเมื่อเห็นไคท์สวมชุดแบบดั้งเดิมใบหน้าของเธอที่ดูเหมือนภาพวาดที่สวยงามพร้อมกับออร่าของซีอีโอหญิง ทำให้ผู้หญิงหลายคนรู้สึกละอายใจเมื่ออยู่ต่อหน้าเธอจูน ลีและคนอื่น ๆ รู้ในทันทีเลยว่าไคท์คือใคร ทันทีที่เธอก้าวออกไป ดวงตาของพวกเธอก็กระตุกอย่างรุนแรง“ยินดีต้อนรับ คุณวอล์คเกอร์!”แม็กซ์โค้งคำนับอย่างรวดเร็วขณะที่ดวงตาของเขากระตุก"คุณวอล์คเกอร์!”ไม่ว่าแม็กซ์จะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็ไม่กล้าแม้แต่จะแสดงความแข็งแกร่งของตัวเองต่อหน้าไคท์ท้ายที่สุดแล้ว ตัวตนของไคท์ก็เทียบได้กับจัสตินแม็กซ์เป็นเพียงหนึ่งในขุนพลของจัสต
เวลาสองทุ่ม งานเลี้ยงขอบคุณของสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ผู้คนที่รวมตัวกันด้านนอกกำลังเข้าไปในห้องโถงอย่างเป็นระเบียบเฮเซล มาโลนและครอบครัวของเธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ และสงบสติอารมณ์จากความตกใจท้ายที่สุดแมงดาอย่างฮาร์วีย์ไม่คู่ควรให้พวกเขาต้องเสียเวลาด้วยคืนนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการได้พบกับชายหนุ่มผู้เก่งกาจซึ่งเป็นหัวหน้าสาขาด้วยตัวเองชายคนนั้นอยู่ในจุดสูงสุดของคนสำคัญทั้งหมดในหลงเหมินสาขามอร์ดูและเป็นหนึ่งนายหน้าใหม่ของแวดวงสังคมชั้นสูงของมอร์ดูหากครอบครัวได้รับความสนใจจากชายผู้นั้นและอยู่ในความกรุณาของเขา ผลประโยชน์ที่ครอบครัวจะได้รับคงจะเกินกว่าที่คาดหมายเฮเซลกลับมาภาคภูมิใจในตัวเองอีกครั้งหลังจากคิดเรื่องนี้เธอรู้สึกตื่นเต้น โดยหวังว่าชีวิตของเธอจะกลับมาเหมือนเดิมเมื่อหัวหน้าสาขาสังเกตเห็นเธอหลังจากที่ฮาร์วีย์ ยอร์กและไคท์ วอล์คเกอร์เข้ามายังสถานที่จัดงานหลักแล้ว พวกเขาก็เข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า และให้ฮาร์วีย์เปลี่ยนเป็นชุดสูทที่เตรียมไว้สำหรับเขาล่วงหน้าชุดดูไม่พอดีเพราะเขาไม่เคยลองมาก่อนฮาร์วีย์ถลกแขนเสื้อขึ้นอย่างไม่ตั้งใจโดยไม่ได้ต