เพล้ง!

ทันใดนั้นเชอริลก็เหวี่ยงมือขวาของเธอออกไป แก้วไวน์ในมือของเธอแตกเป็นเสี่ยง ๆ ขณะที่มันตกลงสู่พื้น ทิ้งเศษแก้วและไวน์แดงไว้ทั่วบริเวณ

ความโกรธของเธอเด่นชัดออกมา

เธอยืนขึ้นกอดอกและจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเป็นผู้ใหญ่ “นายยอร์ก นายยโสเกินไปแล้ว!

“นายกำลังล้ำเส้น!

“นายรู้หรือเปล่าว่านายกำลังทำอะไรอยู่

“ฉันเคยเห็นคนบ้า ๆ บอ ๆ มากมายในชีวิตของฉัน

“แต่พวกเขาไม่เหมือนนาย พวกเขาล้วนมีทักษะ อำนาจ และสถานะที่สูงส่งเพียงพอ!

“แต่นายเป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้าน! ถึงกระนั้นแค่ชั่วพริบตาเดียว นายกลับแสดงให้ฉันเห็นว่านายบ้าแค่ไหน

"ฉันขอเตือนนายไว้เลย ไม่เพียงแต่นายจะเสียโอกาสที่ฉันหยิบยื่นให้ไปเท่านั้น แต่นายยังทำให้ฉันโกรธอีกด้วย!

“วันนี้นายจะต้องชดใช้!”

ใบหน้าของเชอริลเย็นชาและไม่มีใครกล้าสงสัยในสิ่งที่เธอต้องการ

แต่ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเปิดเผยและพูดเบา ๆ ว่า “เอาสิ คุณซาเวียร์ อย่ามัวเสียเวลาอยู่เลย

“ถ้าเธอมีไม้เด็ดอะไร ก็หยิบออกมาให้ฉันดูได้เลย ไม่อย่างนั้นแล้ว ฉันขอแนะนำให้เธอเลิกหยิ่งผยองได้แล้ว

“เธอบอกว่าเธอจะบดขยี้ฉันได้งั้นเหรอ? งั้นก็ลองดูสักตั้ง

“แต่ฉันขอเตือนเธอไส้เลย ในเวลาเพียงห