“คุณย่าซาเวียร์จะรู้เรื่องนี้หรือเปล่าก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”“ฉันรู้แค่ว่าวันนี้นายเสร็จแน่!”ใบหน้าสวยของเชอริลเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งเธอหยิบแชมเปญที่บริกรนำมาให้ขึ้นจิบ จากนั้นเธอก็หรี่ตามองฮาร์วีย์ ท่าทางของเธอบอกให้เขารู้ว่าเขาต้องทำอะไรทันทีที่เชอริลพูดจบ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนกรูกันออกมาจากทุกทิศทางของโรงแรมพร้อมกับอาวุธปืนในมือ พวกเขาดูพร้อมที่จะปลิดชีวิตใครต่อใครผู้คนจำนวนมากวิ่งออกไป เสียงฝีเท้าของพวกเขาอึกทึกไปทั่วชายอ้วนก่อนหน้านี้และแขกคนอื่น ๆ เงยหน้าขึ้นมองด้วยท่าทางเย้ยหยันลูกเขยแต่งเข้าบ้านกล้าท้าทายเชอริลได้ยังไง?ในไม่ช้าเชอริลอาจโยนหมอนี่ให้ไปเป็นอาหารปลาในทะเลก็เป็นได้!เขาคิดว่าเขาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในมอร์ดูหลังจากได้เข้าร่วมตระกูลฌองหรือไม่?ทุกวันนี้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านมีปัญหาทางสมองหรือไง?ไทสันและราเชลยังคงนิ่งเฉย ไม่ว่าคนเหล่านี้จะหยิ่งยโสและทำตัวเผด็จการเพียงใด พวกเขาไม่มีค่าอะไรในสายตาของฮาร์วีย์ไม่ต้องมีตำแหน่งอื่นใดอีก แค่ได้ชื่อว่าเป็นหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ทุกคนในที่นั้นต้องกลัวจนหัวหดแล้วฮาร์วีย์มองไ
“ไอ้สารเลว!”ชายหนุ่มผมยาวที่ยืนอยู่ข้างเชอริลไม่สามารถระงับอารมณ์ได้อีกต่อไปดูเหมือนเขาจะมีความกระตือรือร้นที่จะแสดงท่าทีและโชว์ความเป็นลูกผู้ชายให้คนรักเห็น เมื่อคิดเช่นนั้น เขาก็เดินไปข้างหน้าและชี้ไปที่ฮาร์วีย์อย่างหยาบคายพร้อมกับตะโกนว่า “ไอ้สารเลว! เราให้โอกาสนายแล้วแต่นายยังคิดที่จะปฏิเสธงั้นเหรอ?“นายเชื่อไหม? แค่ฉันเอ่ยปากประโยคเดียวก็ฆ่านายได้แล้ว! ไม่ต้องรอให้คุณซาเวียร์เอ่ยปากด้วยซ้ำ! ไอ้เวรนี่ ฉันฆ่าล้างโคตรนายยังได้เลย!“นายมันก็แค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้าน กล้าดียังไงมาทำตัวอวดดีต่อหน้าเราแบบนี้?“นายคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ไม่ใส่ใจที่จะตอบ และตบหน้าชายหนุ่มทันที“อ๊าก!”ชายหนุ่มลอยขึ้นไปในอากาศจากแรงกระแทก เมื่อเขาล้มลงกับพื้น เขาก็กระอักเลือดออกมาซ้ำอีกสิ่งนี้ทำให้ฝูงชนสับสน ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะยังคงเย่อหยิ่งและเผด็จการไม่เลิก!การกระทำของฮาร์วีย์นั้นน่าตกใจไม่มีใครคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะกล้าจัดการกับใครบางคนต่อหน้าต่อตาเชอริล!นี่เทียบเท่ากับการถ่มน้ำลายใส่หน้าเชอริลต่อหน้าทุกคน!มีแขกหลายคนจากโวลซิ่งที่ทราบดีถึงสถานะขอ
เพล้ง!ทันใดนั้นเชอริลก็เหวี่ยงมือขวาของเธอออกไป แก้วไวน์ในมือของเธอแตกเป็นเสี่ยง ๆ ขณะที่มันตกลงสู่พื้น ทิ้งเศษแก้วและไวน์แดงไว้ทั่วบริเวณความโกรธของเธอเด่นชัดออกมาเธอยืนขึ้นกอดอกและจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเป็นผู้ใหญ่ “นายยอร์ก นายยโสเกินไปแล้ว!“นายกำลังล้ำเส้น!“นายรู้หรือเปล่าว่านายกำลังทำอะไรอยู่“ฉันเคยเห็นคนบ้า ๆ บอ ๆ มากมายในชีวิตของฉัน“แต่พวกเขาไม่เหมือนนาย พวกเขาล้วนมีทักษะ อำนาจ และสถานะที่สูงส่งเพียงพอ!“แต่นายเป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้าน! ถึงกระนั้นแค่ชั่วพริบตาเดียว นายกลับแสดงให้ฉันเห็นว่านายบ้าแค่ไหน"ฉันขอเตือนนายไว้เลย ไม่เพียงแต่นายจะเสียโอกาสที่ฉันหยิบยื่นให้ไปเท่านั้น แต่นายยังทำให้ฉันโกรธอีกด้วย!“วันนี้นายจะต้องชดใช้!”ใบหน้าของเชอริลเย็นชาและไม่มีใครกล้าสงสัยในสิ่งที่เธอต้องการแต่ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเปิดเผยและพูดเบา ๆ ว่า “เอาสิ คุณซาเวียร์ อย่ามัวเสียเวลาอยู่เลย“ถ้าเธอมีไม้เด็ดอะไร ก็หยิบออกมาให้ฉันดูได้เลย ไม่อย่างนั้นแล้ว ฉันขอแนะนำให้เธอเลิกหยิ่งผยองได้แล้ว“เธอบอกว่าเธอจะบดขยี้ฉันได้งั้นเหรอ? งั้นก็ลองดูสักตั้ง“แต่ฉันขอเตือนเธอไส้เลย ในเวลาเพียงห
อาจารย์ฟาทัลเป็นพระที่มีชื่อเสียงจากอินเดีย ว่ากันว่าชายผู้นี้มีอิทธิพลมากในอินเดียเขาฝึกโยคะซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากอินเดีย แม้ว่าเขาจะแค่ยืนเฉย ๆ แต่ออร่าที่หาที่เปรียบไม่ได้ก็แผ่ออกมาจากตัวเขา มันสะกดผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ได้ในทันทีฮาร์วีย์ชำเลืองมองชายหัวโล้นเบาๆ เขารู้สึกได้ว่าชายผู้นี้เป็นปรมาจารย์แต่เขาก็ยังไม่ได้สนใจเท่าไหร่ สายตาของเขามองขึ้นไปที่ชั้นสองแทนน่าจะยังมีอีกคนมองมาจากตรงนั้นน่าสนใจฮาร์วีย์ตั้งหน้าตั้งตารอคนซึ่งมีความสามารถมากมายที่ซ่อนตัวอยู่ในพิธีเปิดเล็ก ๆ นี้ในขณะนี้ ราเชลพูดอย่างเย็นชาว่า “ก็แค่ผู้ชายจากอินเดียคนเดียว ฮึ่ม! เขากล้าท้าทายหัวหน้าสาขาของเราได้ยังไง? นาย…""หนวกหู!"ใบหน้าของอาจารย์ฟาทัลเปลี่ยนไปทันที เขาบิดตัวในลักษณะแปลก ๆ ขณะที่จ้องมองไปที่ใบหน้าของราเชลการเคลื่อนไหวของเขาไม่เร็วมาก แต่ท่าทางของเขาดูผิดปกติ ทักษะของเขาไม่ได้มาจากประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน ราเชลไม่ทันตั้งตัว จึงถูกเขาตบหลังจากเขาก้าวเพียงไม่กี่ก้าวขณะที่ราเชลกำลังจะล้มลงกับพื้น ฮาร์วีย์ก็เอื้อมมือไปจับไหล่ของเธอแล้วตบเบา ๆด้วยการตบเพียงครั้งเดียว ความแข็งแกร่งท
เมื่อเขาพูดจบ เขาก็ก้าวไปข้างหน้าและตบอาจารย์ฟาทัลความเร็วของการเคลื่อนไหวในครั้งนี้ไม่ได้เร็วเท่าไหร่นัก แต่มันเล็งไปที่ใบหน้าของอาจารย์ฟาทัลโดยตรง มันก่อให้เกิดผลกระทบที่น่าทึ่ง“นี่! ลูกเขยแต่งเข้าบ้านกล้าที่จะต่อกรกับฉันได้ยังไง? นายมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย!”อาจารย์ฟาทัลถากถางด้วยความเย้ยหยัน การต้องต่อสู้กับฮาร์วีย์ถือเป็นการดูถูกเขา!เป็นแค่ลูกเขยที่ไม่รู้ว่าเวลาไหนควรยอมแพ้ เขากล้าดียังไงมาสู้กับคนอินเดียผู้สูงศักดิ์เช่นเขา?ฮาร์วีย์ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย!อาจารย์ฟาทัลเย้ยหยันอีกครั้ง และระเบิดพลังประหลาดด้วยฝ่ามือของเขา เขาคิดที่จะกระแทกฮาร์วีย์ลงกับพื้นหลังจากสกัดกั้นการตบของฮาร์วีย์ได้ เขาต้องการให้ฮาร์วีย์ได้เรียนรู้ถึงผลร้ายของการยั่วยุเขา!แต่ในขณะที่เขาเริ่มการโจมตี อาจารย์ฟาทัลรู้สึกได้ถึงพลังทำลายล้างที่ยิ่งใหญ่ได้ในทันทีที่กำปั้นของเขาและฝ่ามือของฮาร์วีย์ปะทะกัน"อะไรกัน?!"การป้องกันทั้งหมดของร่างกายดูเหมือนจะแตกสลายในทันทีการโจมตีของเขาถูกฝ่ามือของฮาร์วีย์ทำลายลงในทันที พลังประหลาดที่อยู่ในมือของเขาไม่มีผลเมื่อต้องเผชิญกับพลังทำลายล้างที่ทรงพล
“นี่ หนุ่มชาวจีน! กล้าดียังไงมาตบฉัน?! นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”“รู้หรือเปล่าว่าอาจารย์ของฉันเป็นใคร?”อาจารย์ฟาทัลคำรามผ่านฟันที่กัดกันแน่นเขาอาจพ่ายแพ้เล็กน้อย แต่เขาเชื่ออย่างสุดใจว่า เขาไม่มีทางแพ้อย่างราบ ฮาร์วีย์แค่พยายามฉวยโอกาสเล่นงานเขาเท่านั้นอาจารย์ของเขาเป็นพระศักดิ์สิทธิ์รูปหนึ่งในอินเดีย ฮาร์วีย์ไม่เก่งพอที่จะท้าทายเขาได้อย่างแน่นอน!ฮาร์วีย์ไม่แยแส เขาตะคอกอย่างเย็นชา “ฉันไม่สนว่านายจะเป็นใคร และไม่ว่าอาจารย์ของนายจะเป็นใครฉันก็ไม่สน“ฉันสนแค่เรื่องเดียว คือคนที่ทำร้ายฉันจะต้องชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองทำ“อย่าว่าแต่นายเลย ต่อให้คนที่นายเรียกว่าอาจารย์จะมาที่นี่ ฉันก็จะทำร้ายเขาให้เหมือนหมาจรจัดเลย ถ้าเขาทำให้ฉันโกรธ!”"ฮ่าฮ่าฮ่า!"อาจารย์ฟาทัลหัวเราะเยาะ เขาขู่ฟ่อ “นายนี่บ้าจริง ๆ…! ฉันยอมรับเลยว่านายนี่มันใจถึง!“รู้ไว้ซะด้วย! ถ้าฉันเรียกอาจารย์มาล่ะก็ นายจะได้เรียนรู้ถึงความเจ็บปวด!"ฉันขอเตือนนายเอาไว้เลยนะ! ทันทีที่อาจารย์ของฉันมาถึง จะไม่ใช่แค่นายที่ต้องเจ็บปวดทุกข์ทรมานทั้งนายและตระกูลของนายจะต้องตายด้วยนะมือเขา!“ตระกูลฌองแห่งมอร์ดูจะไม่สามารถปกป้องนายได้
"แก! แกทำลายการบ่มเพาะตัวเองที่ฉันสั่งสมมาหลายสิบปี...”“สารเลว!”“แกมันหน้าไม่อาย!”ใบหน้าของอาจารย์ฟาทัลบิดเบี้ยวด้วยความหวาดหวั่น เขาดูพร้อมที่จะต่อสู้กับฮาร์วีย์ให้ตายไปข้างหนึ่งพรึ่บ!แต่ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ เขาก็ล้มลงกับพื้นและเป็นลมหมดสติไปในทันที“ไอ้สารเลว! นายมันอวดดี!”ผู้คุ้มกันของตระกูลซาเวียร์ทุกคนหน้าซีดเมื่อเห็นเช่นนั้นพวกเขายกปากกระบอกปืนขึ้นและเล็งไปที่ฮาร์วีย์“ยอร์ก! นายรู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป?“รู้ไหมว่าทำอะไรลงไป?!“นายเคยนึกถึงผลของการกระทำของตัวเองหรือเปล่า?!”ชายหนุ่มผมยาวซึ่งยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นเริ่มตะโกน“อาจารย์ฟาทัลไม่ใช่คนที่นายจะทำร้ายในหยามเกียรติยังไงก็ได้!”เขารับไม่ได้ที่ฮาร์วีย์มาป่วนในงานนี้และทำให้เชอริลคนรักของเขาโกรธเขาอยากจะเตะฮาร์วีย์ให้ลงไปกองกับพื้นและฉีกฮาร์วีย์ให้เป็นชิ้นๆแต่ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะชายตามองเขา“ฉันจะไปแล้ว”ฮาร์วีย์ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะหันหลังกลับและจากไปใบหน้าของเชอริลมืดลงและกลายเป็นเคร่งขรึม เธอหรี่ตามองฮาร์วีย์พร้อมที่จะชนกับเขาให้ตายกันไปข้างแต่ในขณะที่เธอกำลังจะขยับ…เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก
ฝูงชนทั้งหมดอ้าปากค้างด้วยความตกใจกับคำพูดของฮาร์วีย์แต่จากวิธีที่เขาแสดงกับเชอริล ก็ไม่แปลกเลยที่เขาจะทำตัวเย่อหยิ่งกับอลิซ ทอมป์สัน“คุณทอมป์สัน คุณมาทันเวลาพอดี!“วันนี้เป็นพิธีเปิดที่คุณเตรียมการมานาน!“แต่ถึงกระนั้น ชายผู้โง่เขลาผู้นี้ก็แสดงความไม่เคารพอย่างยิ่งต่อทั้งตระกูลทอมป์สันและตระกูลซาเวียร์! เขาบุกเข้ามาที่นี่เพื่อลักพาตัวคนและทำร้ายคนอื่น!“เขาถึงกับฆ่าอาจารย์ฟาทัลด้วยซ้ำ!”ชายร่างอ้วนก่อนหน้านี้กระทืบเท้าออกจากฝูงชนและเริ่มเปิดปากพูด “เราจะปล่อยให้คนประเภทนี้มีที่ยืนอยู่ในมอร์ดูได้ยังไง?!”“คุณทอมป์สัน พวกเราทุกคนจะสนับสนุนคุณ คุณต้องให้เขาชดใช้!”“ไม่เช่นนั้น เรื่องทั้งหมดนี้จะทำให้ตระกูลทอมป์สันต้องอับอาย!”ฝูงชนเริ่มโห่ร้องด้วยความโกรธตระกูลซาเวียร์แห่งโวลซิ่งอยู่ในอันดับที่ต่ำที่สุดในบรรดาสิบตระกูลอันดับแรก ดังนั้นความแข็งแกร่งของพวกเขาอาจไม่เพียงพอแต่ไม่ใช่กับตระกูลทอมป์สันทั้งในแง่ของอำนาจและเส้นสาย ตระกูลซาเวียร์เทียบไม่ติดตระกูลซาเวียร์จำเป็นต้องพึ่งพาตระกูลทอมป์สัน หากพวกเขาต้องการทำลายคนโง่ที่หยิ่งยโสและเผด็จการเช่นนี้ดวงตาของเชอริลสั่นไหว