ยิ่งพูดเขาก็ยิ่งร้อนรน เขากระโดดขึ้นและลงราวกับเจ้าเข้าขณะที่เขาตะโกนว่า “คุณมิยาโมโตะเป็นแขกต่างชาติ! เธอเป็นแขกผู้มีเกียรติ!

“นายกล้าดียังไงถึงมาฉุดกระชากแขกต่างชาติไปแบบนี้!

“นายไม่รู้หรือว่าสิ่งนี้อาจนำไปสู่ความขัดแย้งทางการทูตที่รุนแรงได้

“หากชาวประเทศหมู่เกาะประท้วงต่อต้านพวกเราทุกคน นายจะทำยังไง?

“ตอนนี้ฉันขอให้นายหยุดพฤติกรรมกักขฬะเช่นนี้ทันทีและกล่าวขอโทษต่อหน้าสาธารณชนซะ!

“ฉันจะยื่นเรื่องร้องเรียนต่อรัฐบาลมอร์ดูด้วย!”

ชายอ้วนเริ่มไม่พอใจมากขึ้นเรื่อย ๆ ในวินาทีถัดมา “ผู้บัญชาการสูงสุดของมอร์ดู เบนจามิน ลินช์จะจับอาชญากรอย่างนายแน่นอน! นายทำลายภาพลักษณ์ของประเทศและละเมิดกฎหมาย!”

เพี๊ยะ!

ไทสันขี้เกียจเกินกว่าจะพูดอะไรและเข้าไปตบชายอ้วนทันที

"หนวกหู!"

การกระทำที่รวดเร็วของเขาทำให้แขกที่มาร่วมงานสั่นสะท้าน

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นคนเย่อหยิ่งที่กล้าตะคอกและรุนแรงกับพวกเขา

“จะมากเกินไปแล้วนะ!”

ขณะที่ฮาร์วีย์และลูกน้องกำลังจะจากไปพร้อมกับซากุระ...

เสียงตะโกนอันสง่างามดังกึกก้องจากลิฟต์ในห้องโถง

ประตูลิฟต์เลื่อนเปิดออกเผยให้เห็นสาวสวยในชุดราตรีสีม่วงที่ก้าวย่างช้า