Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1969
ในชั่วพริบตา ชายในชุดคาราเต้หลายสิบคนก็เดินเข้ามาแม้ว่าพวกเขาจะไม่สูง แต่พวกเขาทั้งหมดก็ดูแข็งแรงมากและมีรอยสักที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งมีเฉพาะคนจากท้องถนนในประเทศหมู่เกาะเท่านั้นที่มีมันบนร่างกายของพวกเขาฮาร์วีย์ ยอร์กชำเลืองมองไปรอบ ๆ และเห็นว่าคนเหล่านั้นเป็นเหล่าหัวหน้าของประเทศหมู่ชาวเกาะคนที่โดนพวกเขากระทืบอย่างยับเยินก็มาด้วย ซึ่งก็คือคุโบมูระ อากาเนะ ที่เพิ่งถูกไล่ไปเมื่อก่อนหน้านี้“เจ้านาย คนจีนพวกนี้ที่ทำร้ายผม!“พวกเขาไม่มีเกียรติเลย!”คุโบมูระชี้ไปที่สตีเว่น วอล์คเกอร์และคนอื่น ๆ ในขณะที่พูดด้วยสีหน้าที่ขมขื่นหลังจากนั้นชายชาวเกาะที่มีใบหน้าเหมือนผู้หญิงและอารมณ์เย็นชาก็เดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆความสูงของเขาเกือบ 1.70 เมตร ซึ่งถือได้ว่าสูงในหมู่พวกชาวเกาะยิ่งกว่านั้น เขายังเผยออร่าที่มีเฉพาะขุนนางของประเทศหมู่เกาะที่มีเท่านั้น ในขณะเดียวกันเขายังถือแก้วเหล้าสาเกไว้ในมือและจ้องมองสตีเว่นอย่างระมัดระวังขณะที่ดื่ม จากนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ “น่าสนใจ แกกล้าดียังไงมาทำร้ายคนของฉัน? กล้าดีจริง ๆ!”ภาษาจีนของเขาขั้นพื้นฐานเท่านั้น แต่น้ำเสียงของเขาซ้ำซากจำเจราวหุ่นยนต์คำ
บทที่ 1970
เสียงที่คมชัดดังขึ้น ชายชาวเกาะไม่สามารถหลบได้และถูกแกรี่ ดันแคนตบจนต้องถอยห่างออกไปสองสามก้าว ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้สึกวิงเวียนและหูของเขาก็ส่งเสียงวิ้ง ๆจากนั้นแกรี่ก็ตบเขาด้วยหลังมืออีกครั้งก่อนที่ชายชาวเกาะจะทันได้โต้ตอบเพี๊ยะ!การตบครั้งนี้ทำให้ฟันของชายชาวเกาะกระเด็นออกไปหลังจากที่ตบสองครั้ง แกรี่ก็หยิบกระดาษทิชชู่บนโต๊ะมาเช็ดมือ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้ฉันยั่วแกแล้ว แล้วยังไงต่อ?"ชายชาวเกาะกุมหน้าตนเองและตกตะลึงไปชั่วขณะเขามีสถานะค่อนข้างสูงในโรงฝึกของชินดัน เวย์ เขาไม่เคยโดนดูถูกแบบนี้มาก่อนจากนั้นเขาก็มองแกรี่ด้วยสีหน้าที่เหลือเชื่อ เขาคำรามว่า “ไอ้สารเลว!“กล้าตบฉันได้ยังไง?“รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?“มานี่! ช่วยฉันฆ่าไอ้สารเลวคนนี้ที!”ชายชาวเกาะในชุดคลุมคาราเต้มากกว่าหนึ่งโหลที่อยู่รอบตัวเขาเคลื่อนไหวพร้อมกันและโจมตีแกรี่ตามคำสั่งของเขาปัง ปัง ปัง!แม้ว่าแกรี่จะแกล้งทำเป็นเสแสร้ง แต่ชื่อเสียงของเขาในฐานะแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานไม่ได้มีไว้เพียงเพื่อโอ้อวดเท่านั้นเขาสงบและไม่เร่งรีบขณะที่ต่อยพวกเขาทีละคนพลางดูอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อหลังจาก
บทที่ 1971
“ก่อนที่จะเรียกพวกเขามา คุณควรบอกพวกเขาด้วยว่าแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานอยู่ที่นี่แล้ว ดูสิว่าพวกเขาจะกล้าปรากฏตัวหรือเปล่า?!”แกรี่ ดันเคนมีจิตใจที่ฮึกเหิม ในตอนนี้เขายืนเอามือไพล่หลังทำท่าทางราวกับเทพเจ้าแห่งสงครามผู้ไร้พ่ายซึ่งดูท่าจะไร้เทียมทานจิโร่ อากาโนะเย้ยหยันแล้วพูดผ่านโทรศัพท์ว่า “พี่ ผมถูกซ้อม!“อยู่ที่...”เมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มระดมพล เฮเซล มาโลนก็เริ่มประหม่า “นายน้อยดันเคน แบบนี้จะทำให้เรื่องยิ่งแย่ลงหรือเปล่า? อย่างไรซะพวกเขาก็เป็นคนที่ทรงอิทธิพล…”อีวอนน์ ซาเวียร์ซึ่งอยู่ข้าง ๆ ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเช่นกัน และพูดว่า “เราเอาตัวเองออกจากปัญหาพวกนี้ดีกว่า ไปกันเถอะ"ฮาร์วีย์ ยอร์กยังนิ่งเฉย เขาได้แต่มองดูฉากนี้ด้วยความสนใจอย่างมากเขาสนใจคนที่เรียกกันว่านักดาบที่ดีที่สุดของชินดัน เวย์เขาอยากเห็นกับตาว่าความมั่นใจของชาวประเทศหมู่เกาะพวกนั้นมาจากไหน ถึงได้กล้าทำอะไรตามอำเภอใจในมอร์ดูเช่นนี้“คุณมาโลน คุณซาเวียร์ เราต้องออกจากที่นี่ไปเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้งั้นเหรอ?“ชื่อของผมคือแกรี่ ดันเคนไม่ใช่แค่คำคุย พวกคุณคิดว่าผมจัดการเรื่องนี้ไม่ได้งั้นเหรอ?“วันนี้ผมอย
บทที่ 1972
จิโร่ อากาโนะหยิ่งยโสอย่างมากในขณะนี้ เขาก้าวไปข้างหน้า ชี้ไปที่จมูกของแกรี่ ดันเคนแล้วตะโกนว่า “แกกล้าดียังไงมาตบฉัน? แกคงไม่รู้สินะว่าตัวเองควรยืนอยู่ตรงไหน? ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ฆ่าแก อย่ามาเรียกฉันว่าจิโร่ อากาโนะ!“สำหรับผู้ชาย หักแขนหักขาพวกเขาให้หมด ส่วนสาว ๆ จับมัดแล้วส่งไปที่บ้านฉัน!“สาวสวยน่ะดีเสมอนั่นแหละ!“วันนี้ฉันอยากจะเห็นจริง ๆ ว่าต่อหน้าชาวประเทศหมู่เกาะอันศักดิ์สิทธิ์แล้ว พวกโง่นี่จะเชิดหน้าชูคอไปได้สักกี่น้ำ!”จิโร่ อากาโนะชี้ไปที่แกรี่ และกัดฟัน “โดยเฉพาะอย่างยิ่งไอ้สารเลวนี่ ฉันจะส่งมันไปที่ก้นแม่น้ำและให้มันได้รู้ผลของการมายั่วโมโหฉัน!”ความมั่นใจของจิโร่ อากาโนะในขณะนี้พุ่งทะยานถึงขีดสุด เขาระบายความโกรธทันทีหลังจากถูกตบเข้าที่ใบหน้า"เกิดอะไรขึ้น?"ในขณะเดียวกัน มีคนออกมาจากด้านหลังของฝูงชนหลายคนผู้ที่เดินนำมาคือชาวประเทศหมู่เกาะที่มีความสูงเกือบหนึ่งเมตรเจ็ดสิบห้าเซนติเมตร เขาสวมสูทสีขาวและถูกห้อมล้อมด้วยกลุ่มคนที่มีใบหน้าเคร่งขรึมแขกทุกคนที่อยู่รอบ ๆ เริ่มคุยกันหลังจากเห็นคน ๆ นี้“เขาคือเรียว อากาโนะจริง ๆ เขามาปรากฏตัวแบบนี้ พวกหน้าโง่นี่เสร็จแน่!”
บทที่ 1973
คำพูดคำจาที่ไพเราะของเฮเซล มาโลนทำให้ดูราวกับว่าตัวตนของเธอในฐานะอินฟลูเอนเซอร์ทำให้เธอดูคล้ายกับพวกชนชั้นสูงของสังคมสิ่งสำคัญที่สุดคือในขณะนั้นเธอรู้สึกหวาดกลัวมากแม้ว่าแกรี่ ดันเคนจะมีทักษะสูง แต่ก็มีคู่ต่อสู้มากมาย และทุกคนล้วนเป็นยอดฝีมือเฮเซลคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะใช้เงินไม่กี่พันดอลลาร์เพื่อจัดการเรื่องนี้“เฮเซล มาโลน? อินฟลูเอนเซอร์?”เรียว อากาโนะมองอย่างเย้ยหยัน“คนที่ทำตัวกระตุ้งกระติ้งบนอินเทอร์เน็ต คิดว่าฉันต้องเกรงใจเธอรึไง?“อีกอย่าง ความทะนงตัวของเธอมันไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ เรื่องนี้มันมีแค่ถูกหรือผิดเท่านั้น“ใครทำผิดต้องยอมรับผิด!“ใครที่ตบฉันจะต้องชดใช้“แค่คุกเข่าและขอโทษตอนที่ฉันยังอารมณ์ดีดีกว่า ฉันอาจพิจารณาทำสิ่งที่ผ่อนปรนกว่านี้เล็กน้อย”“คุกเข่าขอโทษ?” แกรี่ยืดตัวตรงในทันที จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและเหล่ไปที่เรียว อากาโนะ “นักดาบที่ดีที่สุดของชินดัน เวย์ โดโจในมอร์ดูงั้นเหรอ?"ฉันจะบอกนายให้ ไม่ว่าจะถูกหรือผิดฉันก็จะจัดการเรื่องนี้อย่างแน่นอน!“และลูกน้องขยะ ๆ ของพวกนายทั้งหมดจะต้องถูกฉันกำจัด!“คืนนี้ ไม่ใช่แค่เราจะไม่ขอโทษ แต่น้องชายของนา
บทที่ 1974
ฝูงชนทั้งหมดอ้าปากค้างด้วยสีหน้าไม่เชื่อจิโร่ อากาโนะตกใจที่เขาถูกตบ เขากอบกุมใบหน้าของตัวเองไว้และพยายามเงยหน้าขึ้นมองไปยังฝั่งตรงข้ามจากนั้นเขาก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนที่ตบเขาไม่ใช่ใครอื่นหากแต่เป็นเรียว อากาโนะ พี่ชายของเขา เฮเซล มาโลนและเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ต่างก็ตกตะลึงเกิดอะไรขึ้น?ทำไมเรียว อากาโนะผู้เต็มไปด้วยความมั่นใจในตอนนี้ถึงตบจิโร่ด้วยหลังมือเช่นนี้?เขาเป็นนักดาบที่ดีที่สุดของชินดัน เวย์เชียวนะ ทำไมจู่ ๆ เขาถึงกลัวขึ้นมา?เป็นไปได้ไหมว่าเขาคงจะจำได้แล้วว่าแกรี่ ดันเคนคือใคร?ใช่แล้ว!ต้องเป็นอย่างนั้นแน่!แม้ว่าเรียว อากาโนะจะค่อนข้างโดดเด่น แต่เมื่อเขาได้รู้ว่าแกรี่ เป็นใครเขาก็เกิดกลัวขึ้นมา“พี่ใหญ่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”จิโร่ อากาโนะไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ชายของเขาถึงตบเขาฮาร์วีย์ ยอร์กดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นท่ามกลางความสับสนของทุกคนทันทีที่เรียว อากาโนะปรากฏตัว ฮาร์วีย์ก็รู้ว่าเขาน่าจะรับราชการทหารของประเทศหมู่เกาะและได้เข้าร่วมในสงครามยุโรป-อเมริกัน ด้วยซ้ำในตอนนั้นกองทัพของประเทศหมู่เกาะ พ่ายแพ้ราบคาบ ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่บุคคลนี้จะจำเขาได
บทที่ 1975
จิโร่ อากาโนะมีสมอง เขารู้ว่าพี่ชายของเขากำลังหวาดกลัวเขายกมือขึ้นกอบกุมใบหน้าแล้วรีบวิ่งไปยืนต่อหน้าเฮเซล มาโลนและคนอื่น ๆ จากนั้นก็คุกเข่าลง“คุณมาโลน คุณดันเคน ผมขอโทษที่วันนี้ทำให้พวกคุณไม่พอใจ!“ได้โปรดยกโทษให้กับความรู้เท่าไม่ถึงการของผมด้วย!“ผมต้องขอโทษพวกคุณด้วยจริงๆ!“ขอร้องเถอะนะ ผมขอร้องพวกคุณ ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้ง!”จิโร่ อากาโนะเริ่มตบตัวเองหลายครั้งหลังจากพูดเช่นนั้นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ติดตามเขาก็เริ่มคุกเข่าและร้องขอความเมตตาไปด้วยเปลือกตาของเรียว อากาโนะกระตุกอย่างรุนแรง จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าโค้งคำนับขอโทษ “คุณมาโลน ผมขอโทษที่เมื่อครู่ทำให้คุณไม่พอใจ ขออภัยในความไม่สะดวก!"ในขณะที่เขาพูด เขามองไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างตื่นตระหนกเพื่อดูว่าฮาร์วีย์พอใจหรือไม่“คุณคือเรียว อากาโนะใช่ไหม? ดีมากทีเดียว!”เฮเซลรู้สึกว่าเธอยืดอกได้มากขึ้นทันที หลังจากที่เห็นเรียว อากาโนะกลัวจนหัวหด จากนั้นเธอก็เอื้อมมือไปตบหน้าเรียว อากาโนะ เธอพูดอย่างเฉยเมยว่า “ทุกคนที่นี่ต่างเป็นคนกว้างขวางมอร์ดูด้วยกันทั้งนั้น ฉันไม่สนหรอกว่าน้องชายของคุณจะไปขัดแข้งขัดขาใครเข้า ถึงแ
บทที่ 1976
เฮเซล มาโลนและคนอื่น ๆ สั่นสะท้านไปทั้งตัวหลังจากได้ยินคำพูดประโยคนั้น ทุกคนต่างตกใจกับรัศมีที่กดขี่อีกฝ่ายแบบนั้นในขณะนี้เรียว อากาโนะเหล่สายตาไปอีกทางเล็กน้อยความเคารพและคำขอโทษที่เขาแสดงออกมาทั้งหมดล้วนเป็นการแสดงออกเพื่อหัวหน้าผู้ฝึกสอนกับอีแค่แชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสาน เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร?เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขายิ่งใหญ่แค่เพราะเคยเข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้แบบผสมขนาดเล็กและคว้าแชมป์มาได้?ความจริงแล้ว ตำแหน่งที่ได้ชื่อว่าแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสาน ดูคล้ายจะยกยอกันเกินจริงไปหน่อยเรียว อากาโนะมั่นใจว่าเขาสามารถฟันชายผู้อวดรู้คนนี้ได้ด้วยดาบเพียงเล่มเดียว หากเขาคิดจะทำแต่เขากลับไม่กล้า!เขาไม่กล้าแม้แต่จะเคลื่อนไหว เพราะฮาร์วีย์ ยอร์กยังไม่ได้พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียวเพราะกลัวว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนในตำนานคนนี้จะกดเขาให้ตายด้วยปลายนิ้วก้อยถึงอย่างนั้นเฮเซลก็ได้แต่อ้าปากค้างเมื่อเห็นเรียว อากาโนะกำหมัดของเขาเล็กน้อยแกรี่ ดันเคนไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรียว อากาโนะมากนัก แต่เฮเซลมาจากมอร์ดู ดังนั้นเธอจึงรู้ดีว่าชาวประเทศหมู่เกาะเหล่านั้นหยิ่งทะนงแค่ไหน การที่เข
Último capítulo