ฝูงชนทั้งหมดอ้าปากค้างด้วยสีหน้าไม่เชื่อจิโร่ อากาโนะตกใจที่เขาถูกตบ เขากอบกุมใบหน้าของตัวเองไว้และพยายามเงยหน้าขึ้นมองไปยังฝั่งตรงข้ามจากนั้นเขาก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนที่ตบเขาไม่ใช่ใครอื่นหากแต่เป็นเรียว อากาโนะ พี่ชายของเขา เฮเซล มาโลนและเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ต่างก็ตกตะลึงเกิดอะไรขึ้น?ทำไมเรียว อากาโนะผู้เต็มไปด้วยความมั่นใจในตอนนี้ถึงตบจิโร่ด้วยหลังมือเช่นนี้?เขาเป็นนักดาบที่ดีที่สุดของชินดัน เวย์เชียวนะ ทำไมจู่ ๆ เขาถึงกลัวขึ้นมา?เป็นไปได้ไหมว่าเขาคงจะจำได้แล้วว่าแกรี่ ดันเคนคือใคร?ใช่แล้ว!ต้องเป็นอย่างนั้นแน่!แม้ว่าเรียว อากาโนะจะค่อนข้างโดดเด่น แต่เมื่อเขาได้รู้ว่าแกรี่ เป็นใครเขาก็เกิดกลัวขึ้นมา“พี่ใหญ่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”จิโร่ อากาโนะไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ชายของเขาถึงตบเขาฮาร์วีย์ ยอร์กดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นท่ามกลางความสับสนของทุกคนทันทีที่เรียว อากาโนะปรากฏตัว ฮาร์วีย์ก็รู้ว่าเขาน่าจะรับราชการทหารของประเทศหมู่เกาะและได้เข้าร่วมในสงครามยุโรป-อเมริกัน ด้วยซ้ำในตอนนั้นกองทัพของประเทศหมู่เกาะ พ่ายแพ้ราบคาบ ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่บุคคลนี้จะจำเขาได
จิโร่ อากาโนะมีสมอง เขารู้ว่าพี่ชายของเขากำลังหวาดกลัวเขายกมือขึ้นกอบกุมใบหน้าแล้วรีบวิ่งไปยืนต่อหน้าเฮเซล มาโลนและคนอื่น ๆ จากนั้นก็คุกเข่าลง“คุณมาโลน คุณดันเคน ผมขอโทษที่วันนี้ทำให้พวกคุณไม่พอใจ!“ได้โปรดยกโทษให้กับความรู้เท่าไม่ถึงการของผมด้วย!“ผมต้องขอโทษพวกคุณด้วยจริงๆ!“ขอร้องเถอะนะ ผมขอร้องพวกคุณ ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้ง!”จิโร่ อากาโนะเริ่มตบตัวเองหลายครั้งหลังจากพูดเช่นนั้นผู้ใต้บังคับบัญชาที่ติดตามเขาก็เริ่มคุกเข่าและร้องขอความเมตตาไปด้วยเปลือกตาของเรียว อากาโนะกระตุกอย่างรุนแรง จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าโค้งคำนับขอโทษ “คุณมาโลน ผมขอโทษที่เมื่อครู่ทำให้คุณไม่พอใจ ขออภัยในความไม่สะดวก!"ในขณะที่เขาพูด เขามองไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างตื่นตระหนกเพื่อดูว่าฮาร์วีย์พอใจหรือไม่“คุณคือเรียว อากาโนะใช่ไหม? ดีมากทีเดียว!”เฮเซลรู้สึกว่าเธอยืดอกได้มากขึ้นทันที หลังจากที่เห็นเรียว อากาโนะกลัวจนหัวหด จากนั้นเธอก็เอื้อมมือไปตบหน้าเรียว อากาโนะ เธอพูดอย่างเฉยเมยว่า “ทุกคนที่นี่ต่างเป็นคนกว้างขวางมอร์ดูด้วยกันทั้งนั้น ฉันไม่สนหรอกว่าน้องชายของคุณจะไปขัดแข้งขัดขาใครเข้า ถึงแ
เฮเซล มาโลนและคนอื่น ๆ สั่นสะท้านไปทั้งตัวหลังจากได้ยินคำพูดประโยคนั้น ทุกคนต่างตกใจกับรัศมีที่กดขี่อีกฝ่ายแบบนั้นในขณะนี้เรียว อากาโนะเหล่สายตาไปอีกทางเล็กน้อยความเคารพและคำขอโทษที่เขาแสดงออกมาทั้งหมดล้วนเป็นการแสดงออกเพื่อหัวหน้าผู้ฝึกสอนกับอีแค่แชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสาน เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร?เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขายิ่งใหญ่แค่เพราะเคยเข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้แบบผสมขนาดเล็กและคว้าแชมป์มาได้?ความจริงแล้ว ตำแหน่งที่ได้ชื่อว่าแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสาน ดูคล้ายจะยกยอกันเกินจริงไปหน่อยเรียว อากาโนะมั่นใจว่าเขาสามารถฟันชายผู้อวดรู้คนนี้ได้ด้วยดาบเพียงเล่มเดียว หากเขาคิดจะทำแต่เขากลับไม่กล้า!เขาไม่กล้าแม้แต่จะเคลื่อนไหว เพราะฮาร์วีย์ ยอร์กยังไม่ได้พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียวเพราะกลัวว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนในตำนานคนนี้จะกดเขาให้ตายด้วยปลายนิ้วก้อยถึงอย่างนั้นเฮเซลก็ได้แต่อ้าปากค้างเมื่อเห็นเรียว อากาโนะกำหมัดของเขาเล็กน้อยแกรี่ ดันเคนไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรียว อากาโนะมากนัก แต่เฮเซลมาจากมอร์ดู ดังนั้นเธอจึงรู้ดีว่าชาวประเทศหมู่เกาะเหล่านั้นหยิ่งทะนงแค่ไหน การที่เข
ในสายตาของเฮเซลมาโลนฮาร์วีย์ ยอร์กแต่เป็นพวกไร้ความสามารถ แต่กลับยังกล้ามาเป็นผู้คุ้มกันของอีวอนน์ ซาเวียร์?แล้วดูซิว่าเป็นยังไง?เกิดความขัดแย้งครั้งใหญ่ระหว่างทั้งสองฝ่าย แต่ฮาร์วีย์ไม่เคยแม้แต่จะออกมาแสดงท่าทีอะไรเลยสักนิด แถมยังกล้าเรียกร้องให้ทุกคนรีบออกไปอีก!ขยะ!เศษสวะไร้ค่า!เทียบกันแล้วฮาร์วีย์กับแกรี่นั้นต่างกันราวฟ้ากับเหว ในตอนนี้ดันเคนทั้งหล่อเหลาและเท่ที่สุด!ที่แย่ที่สุดก็คือ อีวอนน์กลับรู้สึกพึงพอใจกับคนแบบนี้!เฮเซลถอนหายใจ เธอรู้สึกว่าเธอไม่อาจมองฮาร์วีย์ในแง่ดีได้อีกต่อไปแล้วแม้ว่าฮาร์วีย์จะมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับครอบครัวของเธอ แต่เธอก็ต้องเกลี้ยกล่อมให้อีวอนน์ไล่ฮาร์วีย์ออกไปให้ได้ไม่อย่างนั้น หากในอนาคตแกรี่ไม่ได้อยู่ด้วย หากเกิดอะไรขึ้นอีวอนน์ ฮาร์วีย์ก็ไม่อาจทำอะไรได้"ไป!"ในขณะนี้เรียว อากาโนะเห็นฮาร์วีย์โบกมือขึ้น เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาจ้องเขม็งไปที่แกรี่ แล้วเดินจากไปพร้อมกับพรรคพวกของตัวเองในขณะที่เขาล่าถอยกลับไป เขายังแสดงความเคารพอย่างมาก เขาถอยห่างออกไปและดูเศร้าหมองเล็กน้อยแกรี่เอามือไพล่หลังและตะคอกออกไปอย่างเย็นชา “ยังไงซะพ
เห็นได้ชัดว่าหลังจากเฮเซล มาโลนกลายเป็นเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ที่โด่งดังแห่งยุคไปแล้ว เธอคงจะทำเงินได้มากมาย ดังนั้นครอบครัวของเธอสามารถซื้อวิลล่าหมายเลข 11 ได้เฮเซลไม่ได้พูดเรื่องนี้ เพราะเธอไม่อยากให้ฮาร์วีย์ ยอร์กไปรบกวนครอบครัวของเธอแต่เธอไม่อาจเก็บงำเอาไว้ได้อีกต่อไปแล้วหลังจากถูกฮาร์วีย์กวนประสาทในวันนี้ฮาร์วีย์ผงะไปครู่หนึ่งหลังจากได้ยินคำว่า “แฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่า” จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ผมจะไปด้วย เพราะผมมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบในการปกป้องอีวอนน์ ซาเวียร์ด้วยเหมือนกัน”หากเป็นที่อื่นเขาคงจะไม่ยอม แต่ที่ฮาร์วีย์ยอมก็เพราะมันอยู่ในวิลล่าหมายเลข 11 ใน แฟรเกรินท์ ฮิลล์ ลูกน้องที่เขาจัดเตรียมไว้ก็ประจำการอยู่ที่นั่นอยู่ดียิ่งไปกว่านั้น เมื่อเร็วๆนี้เพิ่งเกิดโศกนาฏกรรมและการต่อสู้มากมายในวิลล่าหมายเลข 1 และที่นั่นไม่ได้สงบเท่าไหร่นักฮาร์วีย์จึงตัดสินใจให้อีวอนน์อยู่ในบ้านของเฮเซลไปชั่วคราว และให้ไอเดน บาวเออร์ซ่อมแซมและทำความสะอาดบ้านอย่างเร่งด่วนเมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วฮาร์วีย์ก็ไม่ให้โอกาสเฮเซลได้ปฏิเสธและต่อสายโทรออกในทันที “สวัสดีครับ ลุงมาโลน ผมได้ยินมาจากเฮเซลว่า
ฮาร์วีย์ ยอร์กเหล่ตามองและพูดอย่างเฉยเมยว่า “นายคือแขกของเรา เพราะนายอยู่ในมอร์ดูและถือหนังสือเดินทางทางการทูต ตราบใดที่นายสอนอยู่ในชินดัน เวย์อย่างเงียบ ๆ และไม่ได้เข้าไปยุ่งกับเรื่องที่ไม่ควร ก็จะไม่มีใครขับไล่นายไปไหนได้!“ในสนามรบ เรายืนกันคนละฝั่ง ถือว่าเราเป็นศัตรูกันโดยปริยาย“แต่นี่คือมหานครนานาชาติแห่งมอร์ดู ที่นี่ไม่มีศัตรูที่ถาวร สิ่งที่ถาวรมีเพียงผลประโยชน์เท่านั้น“ตราบใดที่นายเต็มใจที่จะบอกให้ฉันรู้ว่านายมีประโยชน์แค่ไหน ฉันรับรองได้เลยว่านายจะมีชีวิตที่ดีในมอร์ดู ชีวิตที่ดีกว่าในประเทศหมู่เกาะเป็นพันเท่า“นายอยากที่จะทำตัวมีประโยชน์หรือเปล่ามันก็ขึ้นอยู่กับนาย”จากนั้นฮาร์วีย์หยิบถ้วยชาขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวและใช้นิ้วดีดมันออกไปจากนั้นถ้วยชาก็หล่นลงตรงกลางหน้าเรียว อากาโนะโดยที่ชาในนั้นไม่หกออกมาเลยสักหยดหน้าผากของเรียว อากาโนะเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น และร่างกายของเขาดูคล้ายจะเปียกโชกการศึกษาในวัยเด็กของเขาได้สอนให้เขาจงรักภักดีต่อกษัตริย์ของประเทศหมู่เกาะยิ่งชีพยิ่งไปกว่านั้น เขาก็ยังรู้อยู่เต็มอกว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเขาไม่ใช่คนที่เขาจะสร้างปัญหาด้วยได้อย่างแน่นอนหล
นี่เป็นเพราะทั้งสองคนสมควรแก่คำชมเชย ไม่ว่าจะเป็นแกรี่ ดันเคนหรืออีวอนน์ซาเวียร์แต่สำหรับฮาร์วีย์ ยอร์กแล้ว กลับไม่มีใครสนใจเขาเลยจูน ลีขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นฮาร์วีย์มาถึงวิลล่า จากนั้นเธอก็เดินไปและพูดว่า “ฮาร์วีย์ นายมาทำอะไรที่นี่?”“เราเชิญนายเหรอ?”ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “ลุงมาโลนขอให้ผมมา คุณลุงอยู่ที่ไหนครับ? ผมจะไปทักทายเขา”จูนจ้องฮาร์วีย์อย่างหวาดระแวงแล้วพูดด้วยท่าทางเบื่อหน่าย “เขาอยู่ในห้องรับแขกชั้นสอง กำลังคุยเรื่องความร่วมมือทางธุรกิจกับบุคคลสำคัญสองสามคนจากสาขาของหลงเหมิน“คนพวกนั้นเป็นที่นับหน้าถือตากันในมอร์ดู เพราะเขาไม่ใช่คนที่นายควรจะทำความรู้จักด้วยหรอก“อย่าขึ้นไปเลยจะดีกว่า”ฮาร์วีย์เข้าใจทันที หลังจากขึ้นเป็นหัวหน้าสาขา เขาก็เอ่ยชื่อเคลลี่ มาโลนออกมาดูเหมือนว่าราเชล ฮาร์ดีจะเข้าใจอะไร ๆ ได้เป็นอย่างดี เธอยกระดับความร่วมมือกับเคลลี่ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ฮาร์วีย์รู้สึกยินดีกับเรื่องนี้ไม่น้อยจู่ ๆ จูนก็อารมณ์เสียเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางสงบและผ่อนคลายของฮาร์วีย์จากนั้นเธอก็ชี้ไปที่การตกแต่งรอบ ๆ แล้วพูดว่า “ฮาร์วีย์ นายคงไม่เคยได้เข้ามาเหยียบในบ
“โอ้ เฮซี่ ถ้ามีมูลค่าทรัพย์สินมากกว่าล้านดอลลาร์แล้ว ตอนนี้ก็ถือว่าเป็นคนดังที่ร่ำรวยแล้วสิ“คนที่เธอคบหาด้วยมีทั้งเราเจ้าชายหรือไม่ก็นายน้อยตระกูลต่าง ๆ“เธอพาคนไม่มีหัวนอนปลายเท้าแบบนั้นเข้ามาในบ้านได้ยังไง?“ต่อให้เธอไม่กลัวที่จะต้องอับอาย แต่เราก็กลัวว่าคนพวกนี้จะทำลายความสง่างามของเราด้วยกลิ่นโคลนสาปควายของเขาเหมือนกันนี่!”ในขณะนี้มีคนเดินผ่านไปผ่านมาหลายคน พวกเขามีร่างกายที่ดูระหงและใบหน้าที่สวยงามเมื่อมองอย่างใกล้ชิด ทุกคนต่างเป็นเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ที่เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางซึ่งเพิ่งมีชื่อเสียงในดูรินเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ค่อนข้างหยิ่งผยอง พวกเขาไม่แม้แต่จะสบตากับคนที่พวกเขาคิดว่าต่ำต้อยกว่าตัวเองและในบรรดาเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ มีผู้หญิงสูงประมาณ 5 ฟุต 6 นิ้ว ซึ่งเป็นคนที่มีหน้าตาน่าดึงดูดกำลังเดินไปหาฮาร์วีย์ ยอร์กพร้อมกับเชิดปลายจมูกหาเขา จากนั้นเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ ว่า “คุณเป็นเด็กส่งของหรือเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกันล่ะ?“ตอนนี้คุณไม่ควรเข้ามาเหยียบในสถานที่หรูหราแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?”หลังจากได้ยินคำถามประโยคนั้น เหล่าอินฟลูเอนเซอร์คนอื่นต่างก็ปิดปากของพวก