Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1967
เมื่อนึกถึงสถานการณ์นั้น ฮาร์วีย์ก็กล่าวว่า “นายน้อยวอล์คเกอร์ ชาวเกาะคนนั้นไม่ใช่แค่คนธรรมดา“ผมคิดว่าพวกเราควรจะไปรวมตัวกันที่อื่นดีกว่า“คืนนี้เป็นงานเลี้ยงของนายน้อยดันแคน อย่าสร้างปัญหาไปมากกว่านี้เลย”“ไม่ใช่คนธรรมดา? หมายความว่าอะไรกันแน่?”สตีเว่นรู้สึกกลัวเล็กน้อยในตอนแรก แต่คำพูดของฮาร์วีย์คล้ายกับการคาเฟอีนเข้าสู่กระแสเลือดของเขาโดยตรง“เขาเป็นแค่หมูชาวเกาะ! เขาจะทำอะไรเราได้?“ลุงของผมเป็นรองหัวหน้าสาขาหลงเหมินของมอร์ดู!“ศิษย์ของหลงเหมินจะมาช่วยผมทันทีที่ผมเรียกพวกเขา เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงเลย!“แม้ว่าจะไม่มีใคร ผมเองก็เป็นศิษย์ของหลงเหมินเช่นกัน!“เราไม่ได้อยู่ในยุคเก่า ๆ อีกแล้วนะฮาร์วีย์ นี่ไม่ใช่ยุคที่เราจะต้องคุกเข่าต่อผู้ที่รุกรานเรา!“คุณต้องยืนหยัดเพื่อตัวเอง!“แต่คุณก็เป็นแค่คนบ้านนอกอยู่ดี ผมเข้าใจดีถ้าคุณจะกลัวผู้มีอำนาจ“แต่พวกชาวเกาะ…“เมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขาไม่ได้พ่ายแพ้ต่อหัวหน้าของประเทศในระหว่างสมรภูมิยูโร-อเมริกาหรอกเหรอ?“แล้วอย่างนี้พวกเขาจะทำอะไรพวกเราได้?”พวกระดับสูงของไคเซนกรุ๊ปหัวเราะเยาะฮาร์วีย์อย่างเย็นชาโดยไม่สำนึกผิด หลังจากที่ได้เ
บทที่ 1968
“อย่าสนใจคนต่ำต้อยคนนี้เลยอีวอนน์ มานั่งข้างนายน้อยดันแคนมา“เขาจะปกป้องเธอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!ขณะที่ทุกคนกำลังยุ่งกับการดูถูกฮาร์วีย์ เฮเซลก็ถือโอกาสลากอีวอนน์ไปนั่งข้างแกรี่“ดูเธอสิ ได้รับการปกป้องจากนายน้อยดันแคนเสมอ“ในฐานะเจ้ามือ เธอไม่ควรจะดื่มให้กับเขาหน่อยเหรอ?“ดื่มเบียร์ให้หมดแล้วไปร้องเพลงซะ!“ฉันจะบอกเธอให้นะ นายน้อยดันแคนเชี่ยวชาญในเรื่องนี้มาก! เขาร้องได้ดีกว่ามือใหม่หลายคนเลย!“ฉันไม่คิดว่าจะมีโอกาสมากนักที่ใครจะได้ยินเขาร้องเพลง! เธอค่อนข้างโชคดีเลยนะอีวอนน์”เฮเซลพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้อีวอนน์และแกรี่ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น แน่นอนว่าเธอจะไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์ได้ครองผู้หญิงที่โดดเด่นเช่นนี้“คุณก็พูดเดินไปคุณมาโลน ผมต่างหากที่ควรจะดื่มให้คุณซาเวียร์“ท้ายที่สุดเธอก็เป็นคนที่ให้โอกาสผมในการหาเงินมากขึ้นและได้ต่อสู้กับมืออาชีพที่แท้จริง นี้คือสิ่งที่ผมต้องการมาทั้งชีวิต ผมจึงควรจะเป็นคนที่ขอบคุณเธอ”แกรี่หยิบขวดแชมเปญออกมาพลางยิ้มอย่างอบอุ่น ด้วยการสะบัดนิ้วขวาของเขา จุกของขวดก็หลุดออกทันทีภาพที่เห็นนั้นทั้งเท่ห์และสง่างาม ทำให้ผู้คนโห่ร้องอย่างตื่นเต้นฮ
บทที่ 1969
ในชั่วพริบตา ชายในชุดคาราเต้หลายสิบคนก็เดินเข้ามาแม้ว่าพวกเขาจะไม่สูง แต่พวกเขาทั้งหมดก็ดูแข็งแรงมากและมีรอยสักที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งมีเฉพาะคนจากท้องถนนในประเทศหมู่เกาะเท่านั้นที่มีมันบนร่างกายของพวกเขาฮาร์วีย์ ยอร์กชำเลืองมองไปรอบ ๆ และเห็นว่าคนเหล่านั้นเป็นเหล่าหัวหน้าของประเทศหมู่ชาวเกาะคนที่โดนพวกเขากระทืบอย่างยับเยินก็มาด้วย ซึ่งก็คือคุโบมูระ อากาเนะ ที่เพิ่งถูกไล่ไปเมื่อก่อนหน้านี้“เจ้านาย คนจีนพวกนี้ที่ทำร้ายผม!“พวกเขาไม่มีเกียรติเลย!”คุโบมูระชี้ไปที่สตีเว่น วอล์คเกอร์และคนอื่น ๆ ในขณะที่พูดด้วยสีหน้าที่ขมขื่นหลังจากนั้นชายชาวเกาะที่มีใบหน้าเหมือนผู้หญิงและอารมณ์เย็นชาก็เดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆความสูงของเขาเกือบ 1.70 เมตร ซึ่งถือได้ว่าสูงในหมู่พวกชาวเกาะยิ่งกว่านั้น เขายังเผยออร่าที่มีเฉพาะขุนนางของประเทศหมู่เกาะที่มีเท่านั้น ในขณะเดียวกันเขายังถือแก้วเหล้าสาเกไว้ในมือและจ้องมองสตีเว่นอย่างระมัดระวังขณะที่ดื่ม จากนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ “น่าสนใจ แกกล้าดียังไงมาทำร้ายคนของฉัน? กล้าดีจริง ๆ!”ภาษาจีนของเขาขั้นพื้นฐานเท่านั้น แต่น้ำเสียงของเขาซ้ำซากจำเจราวหุ่นยนต์คำ
บทที่ 1970
เสียงที่คมชัดดังขึ้น ชายชาวเกาะไม่สามารถหลบได้และถูกแกรี่ ดันแคนตบจนต้องถอยห่างออกไปสองสามก้าว ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้สึกวิงเวียนและหูของเขาก็ส่งเสียงวิ้ง ๆจากนั้นแกรี่ก็ตบเขาด้วยหลังมืออีกครั้งก่อนที่ชายชาวเกาะจะทันได้โต้ตอบเพี๊ยะ!การตบครั้งนี้ทำให้ฟันของชายชาวเกาะกระเด็นออกไปหลังจากที่ตบสองครั้ง แกรี่ก็หยิบกระดาษทิชชู่บนโต๊ะมาเช็ดมือ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้ฉันยั่วแกแล้ว แล้วยังไงต่อ?"ชายชาวเกาะกุมหน้าตนเองและตกตะลึงไปชั่วขณะเขามีสถานะค่อนข้างสูงในโรงฝึกของชินดัน เวย์ เขาไม่เคยโดนดูถูกแบบนี้มาก่อนจากนั้นเขาก็มองแกรี่ด้วยสีหน้าที่เหลือเชื่อ เขาคำรามว่า “ไอ้สารเลว!“กล้าตบฉันได้ยังไง?“รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?“มานี่! ช่วยฉันฆ่าไอ้สารเลวคนนี้ที!”ชายชาวเกาะในชุดคลุมคาราเต้มากกว่าหนึ่งโหลที่อยู่รอบตัวเขาเคลื่อนไหวพร้อมกันและโจมตีแกรี่ตามคำสั่งของเขาปัง ปัง ปัง!แม้ว่าแกรี่จะแกล้งทำเป็นเสแสร้ง แต่ชื่อเสียงของเขาในฐานะแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานไม่ได้มีไว้เพียงเพื่อโอ้อวดเท่านั้นเขาสงบและไม่เร่งรีบขณะที่ต่อยพวกเขาทีละคนพลางดูอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อหลังจาก
บทที่ 1971
“ก่อนที่จะเรียกพวกเขามา คุณควรบอกพวกเขาด้วยว่าแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานอยู่ที่นี่แล้ว ดูสิว่าพวกเขาจะกล้าปรากฏตัวหรือเปล่า?!”แกรี่ ดันเคนมีจิตใจที่ฮึกเหิม ในตอนนี้เขายืนเอามือไพล่หลังทำท่าทางราวกับเทพเจ้าแห่งสงครามผู้ไร้พ่ายซึ่งดูท่าจะไร้เทียมทานจิโร่ อากาโนะเย้ยหยันแล้วพูดผ่านโทรศัพท์ว่า “พี่ ผมถูกซ้อม!“อยู่ที่...”เมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มระดมพล เฮเซล มาโลนก็เริ่มประหม่า “นายน้อยดันเคน แบบนี้จะทำให้เรื่องยิ่งแย่ลงหรือเปล่า? อย่างไรซะพวกเขาก็เป็นคนที่ทรงอิทธิพล…”อีวอนน์ ซาเวียร์ซึ่งอยู่ข้าง ๆ ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเช่นกัน และพูดว่า “เราเอาตัวเองออกจากปัญหาพวกนี้ดีกว่า ไปกันเถอะ"ฮาร์วีย์ ยอร์กยังนิ่งเฉย เขาได้แต่มองดูฉากนี้ด้วยความสนใจอย่างมากเขาสนใจคนที่เรียกกันว่านักดาบที่ดีที่สุดของชินดัน เวย์เขาอยากเห็นกับตาว่าความมั่นใจของชาวประเทศหมู่เกาะพวกนั้นมาจากไหน ถึงได้กล้าทำอะไรตามอำเภอใจในมอร์ดูเช่นนี้“คุณมาโลน คุณซาเวียร์ เราต้องออกจากที่นี่ไปเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้งั้นเหรอ?“ชื่อของผมคือแกรี่ ดันเคนไม่ใช่แค่คำคุย พวกคุณคิดว่าผมจัดการเรื่องนี้ไม่ได้งั้นเหรอ?“วันนี้ผมอย
บทที่ 1972
จิโร่ อากาโนะหยิ่งยโสอย่างมากในขณะนี้ เขาก้าวไปข้างหน้า ชี้ไปที่จมูกของแกรี่ ดันเคนแล้วตะโกนว่า “แกกล้าดียังไงมาตบฉัน? แกคงไม่รู้สินะว่าตัวเองควรยืนอยู่ตรงไหน? ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ฆ่าแก อย่ามาเรียกฉันว่าจิโร่ อากาโนะ!“สำหรับผู้ชาย หักแขนหักขาพวกเขาให้หมด ส่วนสาว ๆ จับมัดแล้วส่งไปที่บ้านฉัน!“สาวสวยน่ะดีเสมอนั่นแหละ!“วันนี้ฉันอยากจะเห็นจริง ๆ ว่าต่อหน้าชาวประเทศหมู่เกาะอันศักดิ์สิทธิ์แล้ว พวกโง่นี่จะเชิดหน้าชูคอไปได้สักกี่น้ำ!”จิโร่ อากาโนะชี้ไปที่แกรี่ และกัดฟัน “โดยเฉพาะอย่างยิ่งไอ้สารเลวนี่ ฉันจะส่งมันไปที่ก้นแม่น้ำและให้มันได้รู้ผลของการมายั่วโมโหฉัน!”ความมั่นใจของจิโร่ อากาโนะในขณะนี้พุ่งทะยานถึงขีดสุด เขาระบายความโกรธทันทีหลังจากถูกตบเข้าที่ใบหน้า"เกิดอะไรขึ้น?"ในขณะเดียวกัน มีคนออกมาจากด้านหลังของฝูงชนหลายคนผู้ที่เดินนำมาคือชาวประเทศหมู่เกาะที่มีความสูงเกือบหนึ่งเมตรเจ็ดสิบห้าเซนติเมตร เขาสวมสูทสีขาวและถูกห้อมล้อมด้วยกลุ่มคนที่มีใบหน้าเคร่งขรึมแขกทุกคนที่อยู่รอบ ๆ เริ่มคุยกันหลังจากเห็นคน ๆ นี้“เขาคือเรียว อากาโนะจริง ๆ เขามาปรากฏตัวแบบนี้ พวกหน้าโง่นี่เสร็จแน่!”
บทที่ 1973
คำพูดคำจาที่ไพเราะของเฮเซล มาโลนทำให้ดูราวกับว่าตัวตนของเธอในฐานะอินฟลูเอนเซอร์ทำให้เธอดูคล้ายกับพวกชนชั้นสูงของสังคมสิ่งสำคัญที่สุดคือในขณะนั้นเธอรู้สึกหวาดกลัวมากแม้ว่าแกรี่ ดันเคนจะมีทักษะสูง แต่ก็มีคู่ต่อสู้มากมาย และทุกคนล้วนเป็นยอดฝีมือเฮเซลคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะใช้เงินไม่กี่พันดอลลาร์เพื่อจัดการเรื่องนี้“เฮเซล มาโลน? อินฟลูเอนเซอร์?”เรียว อากาโนะมองอย่างเย้ยหยัน“คนที่ทำตัวกระตุ้งกระติ้งบนอินเทอร์เน็ต คิดว่าฉันต้องเกรงใจเธอรึไง?“อีกอย่าง ความทะนงตัวของเธอมันไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ เรื่องนี้มันมีแค่ถูกหรือผิดเท่านั้น“ใครทำผิดต้องยอมรับผิด!“ใครที่ตบฉันจะต้องชดใช้“แค่คุกเข่าและขอโทษตอนที่ฉันยังอารมณ์ดีดีกว่า ฉันอาจพิจารณาทำสิ่งที่ผ่อนปรนกว่านี้เล็กน้อย”“คุกเข่าขอโทษ?” แกรี่ยืดตัวตรงในทันที จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและเหล่ไปที่เรียว อากาโนะ “นักดาบที่ดีที่สุดของชินดัน เวย์ โดโจในมอร์ดูงั้นเหรอ?"ฉันจะบอกนายให้ ไม่ว่าจะถูกหรือผิดฉันก็จะจัดการเรื่องนี้อย่างแน่นอน!“และลูกน้องขยะ ๆ ของพวกนายทั้งหมดจะต้องถูกฉันกำจัด!“คืนนี้ ไม่ใช่แค่เราจะไม่ขอโทษ แต่น้องชายของนา
บทที่ 1974
ฝูงชนทั้งหมดอ้าปากค้างด้วยสีหน้าไม่เชื่อจิโร่ อากาโนะตกใจที่เขาถูกตบ เขากอบกุมใบหน้าของตัวเองไว้และพยายามเงยหน้าขึ้นมองไปยังฝั่งตรงข้ามจากนั้นเขาก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนที่ตบเขาไม่ใช่ใครอื่นหากแต่เป็นเรียว อากาโนะ พี่ชายของเขา เฮเซล มาโลนและเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ต่างก็ตกตะลึงเกิดอะไรขึ้น?ทำไมเรียว อากาโนะผู้เต็มไปด้วยความมั่นใจในตอนนี้ถึงตบจิโร่ด้วยหลังมือเช่นนี้?เขาเป็นนักดาบที่ดีที่สุดของชินดัน เวย์เชียวนะ ทำไมจู่ ๆ เขาถึงกลัวขึ้นมา?เป็นไปได้ไหมว่าเขาคงจะจำได้แล้วว่าแกรี่ ดันเคนคือใคร?ใช่แล้ว!ต้องเป็นอย่างนั้นแน่!แม้ว่าเรียว อากาโนะจะค่อนข้างโดดเด่น แต่เมื่อเขาได้รู้ว่าแกรี่ เป็นใครเขาก็เกิดกลัวขึ้นมา“พี่ใหญ่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”จิโร่ อากาโนะไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ชายของเขาถึงตบเขาฮาร์วีย์ ยอร์กดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นท่ามกลางความสับสนของทุกคนทันทีที่เรียว อากาโนะปรากฏตัว ฮาร์วีย์ก็รู้ว่าเขาน่าจะรับราชการทหารของประเทศหมู่เกาะและได้เข้าร่วมในสงครามยุโรป-อเมริกัน ด้วยซ้ำในตอนนั้นกองทัพของประเทศหมู่เกาะ พ่ายแพ้ราบคาบ ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่บุคคลนี้จะจำเขาได
Último capítulo