Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1892
ฮาร์วีย์หรี่ตาลงขณะพินิจมอลล์จัสติน ราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอกับจัสตินฮาร์วีย์ไม่ต้องเสียเวลาคิดด้วยซ้ำว่าตัวต้นเรื่องที่คิดยุยงเรื่องทั้งหมดต้องเป็นจัสตินไม่ก็แองเจลิน่าการได้เห็นความเด็ดขาดของจัสตินในการฆ่าโรนัลด์ ก็เพียงพอที่จะบอกความจริงข้อนี้ได้แล้วถึงกระนั้น ฮาร์วีย์ก็ยังประทับใจในความโหดเหี้ยมและความเด็ดขาดของจัสตินอย่างแท้จริงเขาช่างเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานไม่เหมือนใครเลยจริง ๆ!ฮาร์วีย์ไม่อาจจับผิดกันกระทำของจัสตินได้แม้แต่นิดเดียวยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดแล้ว การที่พ่อผู้เป็นที่รักฆ่าตัวต้นเรื่อง หลังจากรู้ความจริงก็เป็นสิ่งที่เข้าใจได้เหงื่อเย็นหยดลงหลังของลูค ขณะที่เขาเห็นฉากทั้งหมดตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเมย์ถึงบอกว่าชีวิตของเขาเป็นของฮาร์วีย์ถ้าไม่ใช่เพราะความใจกว้างของฮาร์วีย์ เขาคงลงเอยแบบเดียวกับโรนัลด์ในเกมระหว่างสองตัวตนที่ทรงพลัง คนอย่างลูคก็เป็นแค่เบี้ยที่ถูกสละทิ้งได้ตลอดเวลาแปะ แปะ แปะ!จู่ ๆ เมย์ก็ตบมือเรียกความสนใจจากทุกคน“คนจริงใจอย่างคุณนี่เป็นอย่างที่คิดเลย ประธานวอล์คเกอร์ ฉันล่ะประทับใจจริง ๆ!“เพื่อแสดงความขอบคุณต่อความเคาร
บทที่ 1893
"อะไรของคุณ?!"ใบหน้าของจัสตินดูหม่นขึ้น เขาชักเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วฮาร์วีย์ตอบกลับอย่างใจเย็น “ดูเหมือนว่าคุณจะลืมเกมสนุก ๆ ของเราไปแล้ว“ผมคงต้องขอเตือนคุณหน่อย“ตามกติกาของเรา ถ้าไคท์ได้รับหนังสือมอบอำนาจของสตาร์ แชโบลในมอร์ดู…“คุณจะต้องลงจากตำแหน่ง“พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ประธานวอล์คเกอร์…ไม่สิ เรียกคุณแบบนั้นไม่ได้อีกต่อไปแล้วนี่นา“เอาล่ะ คุณวอล์คเกอร์ ขอบคุณพระเจ้าที่ผมความจำดีและเตือนคุณได้เร็ว“ไม่อย่างนั้น คุณคงเสียชื่อเสียงในโลกธุรกิจไปแล้ว!“เพราะยังไงซะ คุณก็เป็นคนที่จะเข้าชิงตำแหน่งหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู“คุณคงไม่อยากสูญเสียความไว้วางใจจากทุกคนในตอนที่อยู่ในช่วงเวลาสำคัญของการขึ้นสู่อำนาจหรอกใช่ไหม?”ผู้คนที่อยู่ที่นั่นตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์สาวสวยร่างระหงสองสามคนยกมือขึ้นปิดริมฝีปาก ความรู้สึกเหลือเชื่อเด่นชัดอยู่บนใบหน้าฮาร์วีย์บีบให้จัสตินลาออก!แม้ฮาร์วีย์จะดูสบาย ๆ แต่ทุกคำพูดของเขาแทงใจดำจัสตินจัสตินรู้สึกอับอาย ฮาร์วีย์ผลักเขาไปถึงทางตัน"แน่นอน! อย่างที่ฮาร์วีย์ ยอร์กพูดนั่นแหละ!“ช่างเป็นซีอีโอที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ!”สีหน้าของจัสติน
บทที่ 1894
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้พูดอะไรไคท์ก็พูดขึ้น มีความลังเลอยู่ในน้ำเสียงของเธอ“ฮาร์วีย์ พ่อของฉันเพิ่งฟื้นขึ้นที่โรงพยาบาล เพราะเขาฝืนตัวเอง และเขาก็บอกให้ฉันไปคฤหาสน์ตระกูลวอล์คเกอร์ในวันพรุ่งนี้“เขาบอกว่าจะอธิบายทุกอย่างให้ฉันฟังต่อหน้าคนทั้งตระกูล“เพราะงั้นฉันก็เลยคิดว่า…“พรุ่งนี้คุณไม่ควรไปกับฉัน“ยังไงซะมันก็เป็นเรื่องน่าอับอายในตระกูล”ไคท์ดูคล้ายจะใจสลายฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ แล้วก็นึกอะไรบางอย่างได้เป็นไปได้มากว่าไคท์รู้ความจริงและเธอก็ไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์รู้เรื่องนี้ศักดิ์ศรีอย่างสุดท้ายของเธอยังเหลืออยู่ เมื่อพิจารณาจากบุคลิกของไคท์แล้ว เธอคงไม่อาจยอมรับได้หากฮาร์วีย์ได้รู้ความจริงของเรื่องนี้ฮาร์วีย์พยักหน้าโดยไม่ต้องคิด“ก็ได้ ถ้างั้นคุณก็ไปด้วยตัวเองเถอะ ผมจะให้เบรนแนนไปกับคุณด้วย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นให้ติดต่อผมให้เร็วที่สุด”"ตกลง"ไคท์พยักหน้า"อีกอย่างนึง ตอนนี้พ่อก็หมดอำนาจในวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นแล้ว เขาลำบากมามากพอแล้ว ยังไงครั้งนี้คุณรักษาแองเจลิน่าให้หายเป็นปกติได้ไหม?“ถือว่านี่เป็นสิ่งที่ฉันจะตอบแทนเขาที่ดูแลฉันมาตลอดหลายปี”ฮาร์วีย์มองออกว่าไคท์
บทที่ 1895
มีคนเดินออกมาจากเงามืดของห้องโถงเขาสูงเพียงห้าฟุตสองนิ้ว เขาหัวโล้นเล็กน้อยและใบหน้าก็ดูคล้ายลิงดาบทั้งยาวและสั้นจากประเทศหมู่เกาะอันเหน็บอยู่ข้างเอวของเขา ในทุกย่างก้าวล้วนเปล่งรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวออกมา“นักดาบแห่งประเทศหมู่เกาะ?!”จัสตินขมวดคิ้ว"ถูกต้อง คุโรดะ ทาโร่เป็นยอดฝีมือของชินดัน เวย์ ทักษะดาบของเขานับว่าหาตัวจับยากในมอร์ดู“ไม่ว่าราเชลจะแข็งแกร่งแค่ไหน เธอคงไม่สามารถป้องกันการโจมตีจากเขาได้”“คุณวอล์คเกอร์ อยู่กับเขาแล้วก็ไม่ต้องกลัวอะไรราเชลอีก” ลูคัสพูดพลางหรี่ตาอย่างครุ่นคิด นี่เป็นหนึ่งในไพ่ตายของเขา ถ้าสิ่งนี้ไม่สามารถช่วยให้เขาบรรลุเป้าหมายได้ เขาก็คงไม่เรียกคุโรดะออกมาถึงอย่างนั้น หากคนนอกพบว่าเขากำลังร่วมมือกับพลเมืองของประเทศหมู่เกาะ เขาจะตกอยู่ในที่นั่งลำบากหลังจากวิเคราะห์คุโรดะอยู่นาน จัสตินก็พูดช้า ๆ ว่า “เจ้าชายฌอง คุณต้องล้อผมเล่นแน่ ๆ“ถ้าผมให้คนจากประเทศหมู่เกาะเป็นตัวแทนของผมในการต่อสู้ ผมจะถูกนายท่านหลงเหมินตีจนตายก่อนที่การต่อสู้จะจบลงด้วยซ้ำ!“ในหลงเหมิน การสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูมีโทษถึงตาย!”ถึงกระนั้นลูคัสพูดอย่างใจเย็นว่า “และผมบอกตอนไห
บทที่ 1896
ความงามของเธอสามารถดึงดูดหัวใจทุกดวงได้ ผู้ชายทุกคนจะต้องลุ่มหลงให้กับภาพที่เห็นและจะมัวเมาไปกับความคิดอกุศลกับเธอแม้ว่าจะมีผู้ที่ได้ครอบครองหัวใจของเธอเพียงคนเดียว แต่ก็มีอีกสองสามคนที่ยินดีหยิบยื่นหัวใจให้แต่ฮาร์วีย์มองเธอเพียงแวบเดียวตอนที่เขาจะพูด“ดูเหมือนคุณจะหายดีแล้ว นายหญิงวอล์คเกอร์ ในที่สุดคุณก็มีกะจิตกะใจมาแต่งหน้าแต่งตัวเสียที”แองเจลิน่าเหยียดขาเรียวของเธอเงียบ ๆ แล้วยกมันขึ้นไขว่ห้างเข้าหากัน กิริยาดังกล่าวเผยให้เห็นกางเกงชั้นในของเธอชั่วขณะนึง เธอยิ้มและพูดว่า “ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณทักษะที่น่าชื่นชมของ คุณยอร์ก“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงกลายเป็นผักไปแล้ว“ฉันต้องแสดงความขอบคุณยังไงคุณถึงจะเข้าใจในความจริงใจของฉัน คุณยอร์ก”ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นว่า “มันก็แค่ข้อตกลงทางธุรกิจ นายหญิงวอล์คเกอร์ อย่าพูดเหมือนเรารู้สึกเหมือนกันเลย“คุณควรรู้ว่าถ้าไม่ใช่เพราะไคท์การที่เห็นคุณเป็นผักถือเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับผมมาก“นั่นเป็นเหตุผลที่เราควรตัดไฟตั้งแต่ต้นลม”แองเจลิน่าหัวเราะก่อนจะพูด “คุณยอร์ก คุณเป็นคนมีของจริง ๆ“ฉันไม่เคยเข้าใจว่าทำไมไคท์ถึงเชื่อใจคุณมากขนาดน
บทที่ 1897
ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น “แล้วคุณคิดว่าไงล่ะ?”แองเจลิน่าหัวเราะคิกคัก“ฉันคิดว่าคุณค่อนข้างมีเอกลักษณ์นะ คุณยอร์ก คุณจะไม่ทำเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้”ฮาร์วีย์พูดช้า ๆ “ตั้งแต่ที่เราทำข้อตกลงกัน ผมจะรักษาสัญญาเสมอ คุณสัญญาว่าจะให้คำชี้แจงแก่ไคท์เพราะงั้นผมจึงช่วยจัดการกับอาการเจ็บหน้าอกที่คุณมีมาตั้งแต่เริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้โบราณ“ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร”มีบางอย่างที่ฮาร์วีย์ไม่ได้พูด เมื่อแองเจลิน่าฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาก่อน เธอย่อมต้องได้รับผลข้างเคียงอื่น นอกเหนือจากอาการที่เจ็บหน้าอกแต่เนื่องจากอาการของเธอทั้งสองถูกยับยั้งไว้อย่างสมบูรณ์ จึงไม่มีอาการอื่น ๆ กำเริบขึ้นมาอีกเมื่ออาการทั้งสองอย่างของเธอหายไป อาการอื่น ๆ ก็จะแสดงขึ้นตามลำดับแน่นอนว่าหากแองเจลิน่าเลิกเล่นแง่กับเขา ฮาร์วีย์ก็จะไม่รังเกียจที่จะจัดการกับปัญหาทั้งหมดให้เธอก่อนที่เธอจะรู้ตัวเสียอีกฮาร์วีย์หยิบมีดผ่าตัดขึ้นมาขณะที่เขาพูด ก่อนจะกรีดมันลงที่หลังของแองเจลิน่าเบา ๆเลือดร้อนระอุพุ่งออกมาจากบาดแผล ขณะที่เลือดไหลออกมา แองเจลิน่าก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าความร้อนรุ่มในหัวใจของเธอที่ค่อย ๆ
บทที่ 1898
พรึ่บ!ทันทีที่เลือดสัมผัสกับศีรษะของเขา ฮาร์วีย์ก็ตกอยู่ในภวังค์ เขาอยู่ในสภาพเหม่อลอยแองเจลิน่าหัวเราะเมื่อเห็นฮาร์วีย์อยู่ในสภาพนี้เธอใช้มือขวาลูบไล้ใบหน้าของฮาร์วีย์และกระซิบเบา ๆ ว่า “เป็นเด็กดีจริง ๆ"มา ฉันจะถามคำถามคุณสักสองสามข้อ ดังนั้นโปรดตอบอย่างตรงไปตรงมา ตกลงไหม?“บอกฉันทีว่าไคท์ให้หุ้นของเธอครึ่งหนึ่งในวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นแก่คุณหรือเปล่า?”"ใช่"ฮาร์วีย์พยักหน้า ดูคล้ายจะงุนงง“แล้วทำไมคุณถึงยังช่วยเธออยู่ล่ะ”“เพราะเธอสวย”รอยยิ้มที่ดูโง่เง่ารั่วไหลออกมาจากใบหน้าของฮาร์วีย์"แล้วฉันสวยไหม?" แองเจลิน่าหัวเราะเบา ๆ ขณะถาม"สวยสิ คุณสวยกว่าไคท์อีก”ฮาร์วีย์พยักหน้าอย่างต่อเนื่อง ความปรารถนาปรากฏขึ้นบนใบหน้าสีหน้าท่าทางของเขาทำให้แองเจลิน่าเย้ยหยัน เธอใช้นิ้วชี้เชยคางของฮาร์วีย์ขึ้นแล้วหัวเราะเบา ๆ“งั้นเซ็นสัญญาฉบับนี้ให้ฉันสิ ถ้าคุณเซ็นฉันจะจุมพิตที่ริมฝีปากของคุณ“มาเถอะ ยอดรัก”แองเจลิน่าหยิบสัญญาออกมาจากใต้หมอนแล้ววางไว้บนโต๊ะเนื้อหาของสัญญาคือการให้ฮาร์วีย์โอนหุ้นทั้งหมดของเขาที่มีอยู่ในวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นให้กับแองเจลิน่าอย่างไม่มีเงื่อนไข
บทที่ 1899
“คุณไม่ได้รับผลกระทบจากวิชานี้งั้นเหรอ?!”แองเจลิน่ารีบดึงสติกลับมา‘ไม่ใช่แค่ฮาร์วีย์จะไม่ได้รับผลกระทบจากด้วงทลายวิญญาณของฉันเท่านั้น แต่เขายังสามารถบันทึกการสนทนาทั้งหมดระหว่างเราไว้ได้อีกด้วย!’ในพริบตาเดียวแองเจลิน่าก็กลายเป็นฝ่ายตั้งรับไปเสียแล้ว “แท้จริงแล้ว วิชาด้วงครอบงำนั้นค่อนข้างน่าอัศจรรย์ แต่น่าเสียดายที่คุณทำพลาดระหว่างการฝึกและเรียนรู้มาได้แค่นี้“อีกทั้ง คุณก็เพิ่งฟื้นตัว คุณคิดจริง ๆ หรือว่าคุณจะประสบความสำเร็จ ในเมื่อคุณเร่งรัดผมถึงขนาดนี้?”ฮาร์วีย์มองเธอด้วยแววตาขี้เล่น“โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรี ๆ คุณจะไม่ทำตัวดีกับผมแบบนี้หากไม่ได้คาดหวังสิ่งใดตอบแทน!“ผมโยนศักดิ์ศรีของคุณลงพื้นและเหยียบย่ำมัน แต่นอกจากคุณจะไม่เกลียดผม คุณกลับอ้าแขนต้อนรับผมอีกต่างหาก ถ้าไม่โง่จนเกินไปอย่างไรซะผมก็ต้องดูออก “เรื่องเดียวที่ผมไม่เข้าใจก็คือสตรีผู้สูงศักดิ์และทรงพลังแห่งตระกูลจอห์นได้เรียนรู้วิชาด้วงครอบงำด้วยต่างหาก นับว่าน่าสนใจ“แต่พอผมได้ยินว่าคุณอยากให้จัสตินตาย ผมก็เข้าใจอะไรบางอย่าง”"คุณเข้าใจว่าอะไร?" แองเจลิน่าถามโดยไม่รู้ตัว“คุณไม่ใช่แองเจลิน่า หรือผมควรจะพูด
Último capítulo