Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1887
"เป็นไปไม่ได้ เป็นไปได้ยังไง!?“ตัวแทนลูคมีสถานะสูงส่งขนาดไหน? ทำไมเขาถึงต้องมาคุกเข่าที่ทางเข้าของวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นด้วยล่ะ?“แถมฮาร์วีย์ยังหักมือเขาไปข้างหนึ่ง! การที่เขาไม่ส่งเอกสารทางกฎหมายมาให้เราก็ถือเป็นพระคุณแล้ว! แต่นี่เธอกำลังบอกว่าเขากำลังคุกเข่าอยู่ที่ทางเข้าบริษัทของเรางั้นหรอ? ทะเลาะกันเล่นหรือไง“พนักงานต้อนรับ เธอฟังผิดหรือเปล่า ตัวแทนลูคมาบอกให้ฮาร์วีย์ไปคุกเข่าที่ประตูบริษัทและขอโทษเขาหรือเปล่า?”เหล่าผู้บริหารและผู้ถือหุ้นเงียบงัน ในตอนที่พนักงานต้อนรับวิ่งเข้ามาแจ้งข่าว วินาทีต่อมา พวกเขาก็ตกอยู่ในความโกลาหลและส่งเสียงเซ็งแซ่แม้แต่จัสตินก็ยังลนลาน พนักงานต้อนรับอาจจะตระหนกเกินไป เธอเธอถึงได้พูดผิด ๆ ถูก ๆทุกสายตาจับจ้องไปที่เธอ ขณะที่พวกเขารอให้เธออธิบายพนักงานต้อนรับตื่นตระหนกมากเสียจนเธออยากจะร้องไห้ เธอพูดตะกุกตะกัก “ไม่ใช่แค่ตัวแทนลูคที่มาที่นี่เท่านั้น แต่ยังมีคนอื่น ๆ มาที่นี่กันอีกมากมายด้วย…”ทุกคนตะลึงพวกเขาถูกบีบคั้น ตัวแทนลูคกำลังมาคิดบัญชีกับพวกเขา!โรนัลด์กระโดดอยู่และเปล่งเสียงออกไปด้วยความรีบร้อน “รปภ. รปภ. อยู่ที่ไหน?!“จำไว้ อย่า
บทที่ 1888
ฮาร์วีย์ไม่สนใจโรนัลด์ เขากลับมองผู้หญิงที่ดูบอบบางผู้ซึ่งยืนอยู่ตรงกลางอย่างไม่แยแสเมย์ ลีตัวแทนของสตาร์ แชโบลในภูมิภาคตะวันออกไกล"โถ่! คุณนั้นเอง ตัวแทนลี ผมต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้ทักทายคุณอย่างที่สมควรจะทำ!”เห็นได้ชัดว่าจัสตินรู้จักเมย์ ลี เขาทักทายเธออย่างอ่อนโยนด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าผู้บริหารหลักของบริษัทถัดจากเขาก็เดินไปข้างหน้าเพื่อทักทายเธอทุกคนจำเมย์ ลีได้ตัวแทนของประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ถูกไล่ออกไปเมื่อเดือนที่แล้วคนที่มาแทนชายผู้นั้นคือเมย์ ลี ตัวแทนของภูมิภาคตะวันออกไกลว่ากันง่าย ๆ ก็คืออำนาจของเมย์ ลีใน สตาร์ แชโบลนั้นยิ่งใหญ่กว่าของปีเตอร์ ลีมากสถานะของเธอก็ยังสูงกว่าปีเตอร์ ลีหลายเท่าคนใหญ่คนโตอย่างเธอมาปรากฏตัวอยู่ในสถานที่เล็ก ๆ อย่างวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นเช่นนี้ แม้แต่จัสตินก็รู้สึกปลื้มใจอยู่ไม่น้อยหน่อยนอกเหนือจากความประหลาดใจและความปลื้มปิติของเขาแล้ว เขาก็ค่อนข้างไม่สบายใจกับการที่จู่ ๆ เธอก็ปรากฏตัวมาอย่างนี้“คุณใจดีมาก ประธานวอล์คเกอร์”เมย์ ลีก้าวไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน“ฉันต้องขอโทษด้วยที่มาปรากฏตัวกะทันหันเเบบนี้ ฉันหวังว่าคุณจะไม่ว
บทที่ 1889
ภายใต้สายตาที่ดูสยดสยองของโรนัลด์และคนอื่น ๆ พวกเขาเห็นลูคนอนดิ้นทุรนทุรายอยู่บนพื้น เขาคลานเข้าไปหาไคท์“ซีอีโอวอล์คเกอร์ ได้โปรดยกโทษให้กับความโง่เขลาของผมด้วย!“ความผิดพลาดทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้ !“ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”ปัง ปัง ปัง! หน้าผากของลูคมีรอยฟกช้ำ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยเลือด แต่เขาไม่กล้าเช็ดมันเมย์มองดูการกระทำของเขาอย่างไม่สะทกสะท้าน เธอหันไปหาไคท์และอธิบายว่า “ลูคเป็นสมาชิกของตระกูลลี เขายังเป็นคนสนิทของฉันด้วย“นั่นคือเหตุผลที่ฉันยอมให้เขาเป็นตัวแทนแห่งมอร์ดู“แต่เดิม ฉันตั้งใจจะให้เขาเลือกหุ้นส่วนที่ดีและรักษาชื่อเสียงและผลประโยชน์ของสตาร์ แชโบล“แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะกล้าใช้ธุรกิจเพื่อความสุขของตัวเองและยังใช้อำนาจของเขามาตอบสนองความปรารถนาอันชั่วช้าตามมาของเขาอีกต่างหาก“เมื่อเช้านี้ เขาไม่เพียงแต่ทำร้ายซีอีโอวอล์คเกอร์ด้วยวาจาเท่านั้น แต่เขายังกล้าโจมตีซีอีโอยอร์กด้วย!“สิ่งดังกล่าวเป็นสิ่งต้องห้ามอย่างเด็ดขาดภายในสตาร์ แชโบล“เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะฉันปล่อยปละละเลยเขาเกินไป เพื่อแสดงความจริงใจ เราจึงมาที่นี่เพื่อขอโทษในนามของสตาร์ แชโบล“ส
บทที่ 1890
ไคท์ไม่สนใจจัสติน เธอมองไปที่ฮาร์วีย์โดยไม่รู้ตัวแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็รู้ดีว่าการที่เมย์พาจัสตินมาที่นี่เพื่อขอโทษอาจมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับฮาร์วีย์ดังนั้น จึงมีเพียงฮาร์วีย์เท่านั้นที่จะสามารถตัดสินใจในเรื่องนี้ได้“เอาล่ะ หยุดคร่ำครวญได้แล้ว ถ้าพื้นพังนายจะจ่ายค่าเสียหายไหม?”หลังจากที่ลูคคร่ำครวญครบร้อยครั้ง ฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้า เขาย่อตัวลงและมองลูคด้วยรอยยิ้ม “นายยังจำสิ่งที่ฉันพูดไปเมื่อเช้าได้หรือเปล่า“ฉันบอกนายไปว่ายังไง”เปลือกตาของลูคกระตุกอย่างรุนแรง เขารีบพูดว่า “นำสัญญาตัวแทนมาที่นี่ตอนบ่ายสองโมง…”“แล้วไหนล่ะสัญญา” ฮาร์วีย์ยิ้มและพูด“สัญญายังไม่เรียบร้อยเลยครับ” ลูคร้องไห้ “ซีอีโอยอร์ก ผมผิดไปแล้ว! ผมรู้แล้วว่าผมผิดตรงไหน!“ได้โปรดให้โอกาสผมด้วย!”ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและพูดอย่างเฉยเมยว่า “เห็นแก่คุณเมย์ ฉันจะให้โอกาสนายอีกครั้ง“แต่นายต้องหักมืออีกข้างของตัวเองทิ้งซะ“แล้วใส่หัวไปให้ไกลที่สุด ถ้านายมาให้ฉันเห็นหน้าอีก ก็เตรียมตัวไปนอนในโลงได้เลย”ใบหน้าของลูคถอดสีในทันที เขารีบอ้อนวอน “ขอบคุณสำหรับความเมตตาครับ ซีอีโอยอร์ก ขอบคุณมากจริงๆ
บทที่ 1891
ก่อนที่คนอื่น ๆ จะเริ่มเปิดปากลูคก็พูดออกไปแล้ว“โรนัลด์ จอห์น!“เมื่อตอนสายเขาเป็นคนโทรหาผม ยุยงให้ผมหาเศษหาเลยกับซีอีโอวอล์คเกอร์!“เขายังบอกผมด้วยว่า ถ้าเธอไม่มีเอกสารมอบอำนาจของสตาร์ แชโบลแห่งมอร์ดู ซีอีโอวอล์คเกอร์จะไม่สามารถดำรงตำแหน่งของเธอต่อไปได้ เธอจะถูกไล่ออกจากบริษัท!“ถ้าผมใช้เรื่องนี้เป็นเครื่องมือ เธอจะยอมทำตามทุกอย่างที่ผมต้องการ!“ปกติผมไม่ใช่คนหุนหันพลันแล่นเลย แต่โรนัลด์คอยยุแยงผม เขาบอกผมว่าซีอีโอวอล์คเกอร์ยังบริสุทธิ์อยู่ และการได้เธอไปครอบครองก็ถือเป็นของขวัญชิ้นใหญ่!“ผมอดใจไว้ไม่ไหว ผมก็เลย…”ลูคยังคงเอาหัวโขกพื้นขณะที่เขาพูด“ซีอีโอยอร์ก ซีอีโอวอล์คเกอร์ผมมันน่ารังเกียจ! ผมสมควรถูกลงโทษแล้ว!“แต่คุณจะปล่อยคนร้ายตัวจริงของเรื่องนี้ไปไม่ได้เช่นกัน!”หลังจากได้ยินคำพูดของลูค ใบหน้าของฮาร์วีย์ก็ขึ้นสีอย่างนึกสนุกสีหน้าของไคท์ก็เปลี่ยนไปเช่นกันแต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร จัสตินก็พูดแทรกขึ้นเสียก่อน เขาขมวดคิ้วมุ่น“ตัวแทนลูค คุณไม่ควรพูดเรื่องไร้สาระแบบนั้นออกมานะ“จะพูดอะไรก็ต้องมีหลักฐานด้วย!“หากคุณกล้าดูหมิ่นผู้บริหารระดับสูงของวอล์คเกอร์ คอร์ปอเร
บทที่ 1892
ฮาร์วีย์หรี่ตาลงขณะพินิจมอลล์จัสติน ราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอกับจัสตินฮาร์วีย์ไม่ต้องเสียเวลาคิดด้วยซ้ำว่าตัวต้นเรื่องที่คิดยุยงเรื่องทั้งหมดต้องเป็นจัสตินไม่ก็แองเจลิน่าการได้เห็นความเด็ดขาดของจัสตินในการฆ่าโรนัลด์ ก็เพียงพอที่จะบอกความจริงข้อนี้ได้แล้วถึงกระนั้น ฮาร์วีย์ก็ยังประทับใจในความโหดเหี้ยมและความเด็ดขาดของจัสตินอย่างแท้จริงเขาช่างเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานไม่เหมือนใครเลยจริง ๆ!ฮาร์วีย์ไม่อาจจับผิดกันกระทำของจัสตินได้แม้แต่นิดเดียวยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดแล้ว การที่พ่อผู้เป็นที่รักฆ่าตัวต้นเรื่อง หลังจากรู้ความจริงก็เป็นสิ่งที่เข้าใจได้เหงื่อเย็นหยดลงหลังของลูค ขณะที่เขาเห็นฉากทั้งหมดตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเมย์ถึงบอกว่าชีวิตของเขาเป็นของฮาร์วีย์ถ้าไม่ใช่เพราะความใจกว้างของฮาร์วีย์ เขาคงลงเอยแบบเดียวกับโรนัลด์ในเกมระหว่างสองตัวตนที่ทรงพลัง คนอย่างลูคก็เป็นแค่เบี้ยที่ถูกสละทิ้งได้ตลอดเวลาแปะ แปะ แปะ!จู่ ๆ เมย์ก็ตบมือเรียกความสนใจจากทุกคน“คนจริงใจอย่างคุณนี่เป็นอย่างที่คิดเลย ประธานวอล์คเกอร์ ฉันล่ะประทับใจจริง ๆ!“เพื่อแสดงความขอบคุณต่อความเคาร
บทที่ 1893
"อะไรของคุณ?!"ใบหน้าของจัสตินดูหม่นขึ้น เขาชักเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วฮาร์วีย์ตอบกลับอย่างใจเย็น “ดูเหมือนว่าคุณจะลืมเกมสนุก ๆ ของเราไปแล้ว“ผมคงต้องขอเตือนคุณหน่อย“ตามกติกาของเรา ถ้าไคท์ได้รับหนังสือมอบอำนาจของสตาร์ แชโบลในมอร์ดู…“คุณจะต้องลงจากตำแหน่ง“พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ประธานวอล์คเกอร์…ไม่สิ เรียกคุณแบบนั้นไม่ได้อีกต่อไปแล้วนี่นา“เอาล่ะ คุณวอล์คเกอร์ ขอบคุณพระเจ้าที่ผมความจำดีและเตือนคุณได้เร็ว“ไม่อย่างนั้น คุณคงเสียชื่อเสียงในโลกธุรกิจไปแล้ว!“เพราะยังไงซะ คุณก็เป็นคนที่จะเข้าชิงตำแหน่งหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู“คุณคงไม่อยากสูญเสียความไว้วางใจจากทุกคนในตอนที่อยู่ในช่วงเวลาสำคัญของการขึ้นสู่อำนาจหรอกใช่ไหม?”ผู้คนที่อยู่ที่นั่นตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์สาวสวยร่างระหงสองสามคนยกมือขึ้นปิดริมฝีปาก ความรู้สึกเหลือเชื่อเด่นชัดอยู่บนใบหน้าฮาร์วีย์บีบให้จัสตินลาออก!แม้ฮาร์วีย์จะดูสบาย ๆ แต่ทุกคำพูดของเขาแทงใจดำจัสตินจัสตินรู้สึกอับอาย ฮาร์วีย์ผลักเขาไปถึงทางตัน"แน่นอน! อย่างที่ฮาร์วีย์ ยอร์กพูดนั่นแหละ!“ช่างเป็นซีอีโอที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ!”สีหน้าของจัสติน
บทที่ 1894
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้พูดอะไรไคท์ก็พูดขึ้น มีความลังเลอยู่ในน้ำเสียงของเธอ“ฮาร์วีย์ พ่อของฉันเพิ่งฟื้นขึ้นที่โรงพยาบาล เพราะเขาฝืนตัวเอง และเขาก็บอกให้ฉันไปคฤหาสน์ตระกูลวอล์คเกอร์ในวันพรุ่งนี้“เขาบอกว่าจะอธิบายทุกอย่างให้ฉันฟังต่อหน้าคนทั้งตระกูล“เพราะงั้นฉันก็เลยคิดว่า…“พรุ่งนี้คุณไม่ควรไปกับฉัน“ยังไงซะมันก็เป็นเรื่องน่าอับอายในตระกูล”ไคท์ดูคล้ายจะใจสลายฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ แล้วก็นึกอะไรบางอย่างได้เป็นไปได้มากว่าไคท์รู้ความจริงและเธอก็ไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์รู้เรื่องนี้ศักดิ์ศรีอย่างสุดท้ายของเธอยังเหลืออยู่ เมื่อพิจารณาจากบุคลิกของไคท์แล้ว เธอคงไม่อาจยอมรับได้หากฮาร์วีย์ได้รู้ความจริงของเรื่องนี้ฮาร์วีย์พยักหน้าโดยไม่ต้องคิด“ก็ได้ ถ้างั้นคุณก็ไปด้วยตัวเองเถอะ ผมจะให้เบรนแนนไปกับคุณด้วย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นให้ติดต่อผมให้เร็วที่สุด”"ตกลง"ไคท์พยักหน้า"อีกอย่างนึง ตอนนี้พ่อก็หมดอำนาจในวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นแล้ว เขาลำบากมามากพอแล้ว ยังไงครั้งนี้คุณรักษาแองเจลิน่าให้หายเป็นปกติได้ไหม?“ถือว่านี่เป็นสิ่งที่ฉันจะตอบแทนเขาที่ดูแลฉันมาตลอดหลายปี”ฮาร์วีย์มองออกว่าไคท์
Último capítulo