เมซี่พูดอย่างเคร่งขรึม “เจ้าชายคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณเสียอารมณ์

“แต่ฉันต้องทำ เรื่องนี้สำคัญมาก!”

เสียงของลูคัสเย็นชา เขาพูดช้าๆ “พูดเลย!”

เมซี่รีบเข้าไปใกล้หูของเขาและรีบกระซิบข่าวเบา ๆ

สีหน้าของลูคัสซึ่งเดิมที่สงบ กลับกังวลเมื่อได้ยินคำพูดของเมซี่

“คุณผู้หญิงแองเจลิน่า ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะพาไคท์กลับมาอย่างปลอดภัยก่อนรุ่งสาง”

ลูคัสสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็วและลุกขึ้นยืน

“ผมยินดีมากที่ได้พบคุณวันนี้ แต่ผมมีธุระที่จะต้องไปจัดการ

“พรุ่งนี้มาทานอาหารดี ๆ ด้วยกันอีกนะครับ

“ครั้งหน้าผมขอเป็นเจ้ามือ”

ไม่ว่าจะฉุกเฉินเพียงใด ลูคัสจะสามารถรักษาความสงบและท่าทางที่สุขุมไว้ได้เสมอ

“ได้เลย ไปเถอะ”

แววตาของแองเจลีน่าสั่นไหวเล็กน้อย เธอไม่บังคับให้ลูคัสอยู่ต่อ เธอเพียงแต่ยิ้มและพูดว่า “ไคท์ไร้เดียงสามาก ในเมื่อเธอยังอายุน้อย ได้โปรดอดทนกับเธอด้วย”

แองเจลิน่าสันนิษฐานว่าคนของลูคัสที่ที่ถูกส่งไปจัการฮาร์วีย์และไคท์น่าจะได้รับการยืนยันว่าเสียชีวิตแล้ว บางทีลูคัสอาจแอบโกรธและกำลังจะไปทำลายฮาร์วีย์ให้รู้แล้วรู้รอด

ความคิดนี้ทำให้เธอมีความสุข

ตราบใดที่ลูคัสเคลื่อนไหว มันก็ไม่สำคัญว่