“ใช่ ไล่เขาออกไปเลย!”“คนจนมาดูการถ่ายทอดสดไปทำไม?”“เขาคิดว่าเขาเป็นใคร?”ความคิดเห็นที่อาฆาตพยาบาทปรากฏขึ้นเต็มหน้าจอฮาร์วีย์เริ่มพิมพ์บนโทรศัพท์อย่างไม่ทุกข์ร้อนเช่นเคย“คุณแลกเงินหนึ่งพันห้าร้อยดอลลาห์ได้รึเปล่า?”“เฮ้! จำนวนมันอาจจะไม่มาก แต่คุณเคยเห็นเงินจำนวนเท่านี้มาก่อนหรือเปล่า?”นายน้อยวอล์คเกอร์แห่งมอร์ดู ส่งอิโมจิด้วยใบหน้าเหยียดหยาม“ถ้ากล้าก็มาแข่งกับผมสิ! ใครที่ส่งของขวัญได้มากกว่าจะถูกเรียกว่านายท่าน!”ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ“เตรียมตัวเรียกผมว่านายท่านเอาไว้ได้เลย”นายน้อยวอล์คเกอร์แห่งมอร์ดูนั้นค่อนข้างเก๋าเกมมากกว่า เขาพิมพ์อิโมจิรูปใบหน้าเหยียดหยาม“พวกเกรียนคีย์บอร์ดอย่างนายนี่น่ารำคาญชะมัด! ทั้งที่คุณไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้น แต่ยังพยายามจะอวดตัวอีก บ้าจริง!”ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นว่า “ไม่ว่าผมจะจนแค่ไหน ผมก็ยังรวยกว่าคุณอยู่ดี”“ก็ได้! ถ้าคุณรวยขนาดนั้น ไหนลองเอาจรวดพวกนั้นมาให้ผมดูเป็นบุญตาสิ!”"ทำได้รึเปล่า? ถ้าทำไม่ได้ก็ออกไปให้พ้นสายตาผม!”นายน้อยวอล์คเกอร์แห่งมอร์ดู มีน้ำเสียงสูงและทรงพลังในข้อความของเขา ความจริงแล้วชายผู้อยู่เบื้องหลังชื่อผู
"อะไร? เศรษฐีคนนี้มาจากไหน?”“เขาเป็นลูกของจาเดน สมิธ คนที่รวยที่สุดในกังนัมหรือเปล่า?”“น่าขนลุก! มอบเงินกว่าแสนห้าหมื่นดอลลาร์ให้กับนักถ่ายทอดสดอย่างนั้นเหรอ?”“บ้าไปแล้ว! นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"“เฮ้อ เงินคือทุกสิ่งในโลกนี้ บางคนสามารถทำทุกอย่างที่พวกเขาต้องการได้เพราะมีมัน”ผู้คนจำนวนมากกำลังพูดถึงเหตุการณ์นี้ ชื่อของ “มิสเตอร์ไทคูน” ได้กลายเป็นที่พูดถึงออกไปอย่างกว้างขวางก่อนที่ทุกอย่างจะสงบลง ฮาร์วีย์ก็เรียกนายน้อยวอล์คเกอร์แห่งมอร์ดูแล้วถามเขาว่า “นี่ ไอ้หนู ยอมแพ้แล้วเหรอ?”ใบหน้าของสตีเว่นบิดเบี้ยวจนดูน่าสยดสยองอย่างยิ่ง เขากัดฟันด้วยความหงุดหงิดวิ้ง วิ้ง วิ้ง!รถแลมโบกินีจำนวนยี่สิบคันปรากฏขึ้นบนหน้าจอ'สามแสนดอลลาร์!'นายน้อยวอล์คเกอร์แห่งมอร์ดูยอมทิ้งเงินเดือนทั้งปีของเขา เพื่อโค่นล้มมิสเตอร์ไทคูนเขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ชื่อเสียงกลับคืนมา เพราะไม่อย่างนั้น บัญชีของเขาจะกลายเป็นตัวตลกของแพลตฟอร์มนี้! เฮเซลก็จะดูถูกเขาเช่นกัน!นอกจากนี้ สตีเว่นเชื่อว่าเขาสามารถคว้าเฮเซลมาได้อย่างง่ายดายด้วยเงินสามแสนดอลลาร์ หลังจากนั้น เฮเซลจะต้องตกเป็นของเขาอย่างแน่นอน!“สามแ
ของขวัญลึกลับนี้ถูกลือกันในช่วงที่แอปเพิ่งเปิดตัวเท่านั้นสตรีมเมอร์หลายคนประกาศว่าพวกเขาจะแต่งงานกับใครก็ตามที่ส่งของขวัญ เทพสงครามศักดิ์สิทธิ์ ให้พวกเขาถึงกระนั้นก็ยังไม่มีใครเคยรับของขวัญนี้มาก่อนแต่ตอนนี้ เสือซุ่มอย่างมิสเตอร์ไทคูนกลับแลกเทพสงครามศักดิ์สิทธิ์ในตำนานนี้มาในเสี้ยวนาที!ภาพนี้ทำให้ฝูงชนตกตะลึงแอปที่เน้นสื่อบันเทิงจำนวนมากรีบคว้าโอกาสนี้โฆษณาให้ดูรินฮาร์วีย์บรรลุเป้าหมายแล้ว การโฆษณาแพลตฟอร์มของเขานั้นน่าสนใจทีเดียวในทางกลับกัน เฮเซลก็กระโดดขึ้นลงด้วยความตื่นเต้น เธอไม่สนว่าตัวเองจะเสียภาพลักษณ์หรือไม่“เทพสงครามศักดิ์สิทธิ์?”“เทพสงครามศักดิ์สิทธิ์จริงหรือ?”“หนึ่งล้านห้าแสนดอลลาห์!”"พระเจ้า! บ้าไปแล้ว! ฉันรวยแล้ว!"“ดูเหมือนว่ามิสเตอร์ไทคูนไม่ได้หนีไปไหน! เขาแค่ต้องให้เวลาราว ๆ สิบนาทีในการเติมเงินเข้าบัญชี!”“ฉันรักคุณมิสเตอร์ไทคูน!”“ฉันอยากมีลูกกับคุณ มิสเตอร์ไทคูน!”หลังจากเงียบไปชั่วครู่ ทั้งแพลตฟอร์มก็ระเบิดออก คลื่นเสียงโห่ร้องและการแลกของขวัญเกิดขึ้นอย่างฉับพลันกล่องข้อความส่วนตัวของฮาร์วีย์ถูกก่อกวนด้วยข้อความในทันที ผู้ชมและสตรีมเมอร์
ผู้ชมเริ่มก่อความโกลาหล พวกเขาต่างหัวเราะเยาะสตีเว่นที่อวดเก่งและสุดท้ายต้องกลายเป็นคนโง่ในที่สุด'เขาจะให้คนเรียกเขาว่า ‘นายท่าน’ ด้วยเงินเท่านั้นเนี่ยนะ?'สตีเว่นตัวสั่นด้วยความกลัวขณะที่เขาจ้องไปที่คอมพิวเตอร์ แต่เขาไม่กล้าที่จะระเบิดความโกรธออกไป เขาซื้อรถหรูสองคันด้วยเงินกู้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีเงินสำรองเหลืออีกแล้วถ้าเขาจ่ายเงินหนึ่งล้านห้าแสนดอลลาห์ไป เขาจะหมดโอกาสใช้ชีวิตอย่างหรูหราในอนาคตเขาจะสิ้นเนื้อประดาตัว!นายน้อยวอล์คเกอร์แห่งมอร์ดูรู้สึกมืดแปดด้าน แต่เพื่อชื่อเสียง เขาได้แต่หัวเราะอย่างเย็นชา“จ่ายเงินหนึ่งล้านห้าแสนดอลลาห์ให้สตรีมเมอร์เนี่ยนะ? คุณสมองฝ่อหรือไง?”ทุกคนมองหน้ากันเมื่อได้ยินคำพูดของเขา พวกเขาเคยเห็นคนไร้ยางอายมาก่อน แต่ไม่เคยเห็นใครไร้ยางอายขนาดนี้!ก่อนหน้านี้เขาก็เคยจ่ายเงินไปสามแสนดอลลาร์ แต่ยังกล้ามาว่าคนอื่นว่าสมองฝ่อ“หนึ่งล้านห้าแสนดอลลาห์ ก็แค่เงินราว ๆ สิบเปอร์เซ็นต์ของดอกเบี้ยรายวันของผม มันทำไมเหรอ?”ฮาร์วีย์ยังคงนิ่งสงบเช่นเคยเขาไม่ได้ใช้เงินในการแจกจ่ายของขวัญไปแม้แต่ดอลลาร์เดียว แต่เมื่อวัดจากทรัพย์สินของเขา ถ้าเขาจะควักเนื้อตัวเ
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้ตอบโต้ ใบหน้าของเคลลี่ก็มืดมิดราวกับกลางคืน เขาเอ่ยว่า “จูน ลี คุณหมายความว่าอย่างไรกันแน่?”“ใครคือหมาวัด? แล้วใครคือดอกฟ้า?”“ฮาร์วีย์และเฮเซลชอบพอกันมาตั้งแต่เด็กนะ!”“ผมเฝ้าดูเขาเติบโต แน่นอนว่าผมรู้ว่าเขาเป็นอย่างไร!”“ถ้าเขายอมเป็นลูกเขยของผม ผมคงมีความสุขมาก!”“สิ่งที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับผู้ชายไม่ใช่จำนวนเงินที่เขาหาได้ แต่เป็นความรับผิดชอบที่เขามีต่างหาก!”“พวกคุณสองคนไม่ได้ต่างกันเลย มองคนแค่ภายนอก!!”“ในสายตาของผม ฮาร์วีย์ยังไม่มีช่องทางของตัวเอง แต่ถ้าเขามีเขาย่อมสามารถทำเงินได้หลายแสนดอลลาร์!”“วันนี้ผมโทรเรียกให้เขาที่นี่ก็เพื่อจะบอกเขาว่าผมมีตำแหน่งระดับสูงในบริษัทให้เขาทำ ถ้าเขาอยากทำ เขาก็เข้ารับตำแหน่งได้ตลอดเวลา!”เคลลี่เป็นคนเด็ดขาด เขาปฏิบัติต่อฮาร์วีย์เป็นอย่างดีจนถึงจุดที่ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ"อะไรนะ?! คุณจองตำแหน่งระดับสูงให้ไอ้คนไร้ประโยชน์นี่เหรอ?!”ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้ตอบอะไรออกไป จูนก็พรวดพราดขึ้นด้วยความโกรธ“เขามีดีอะไร? เขาทำอะไรได้? คุณต้องการให้เขามีหน้าที่การงานดี ๆ ทั้งที่ไม่มีประสบการณ์มาก่อนงั้นเหรอ? คุณอยากให้เขา
เคลลี่ มาโลนผงะเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำสองคำนี้ ไคเซ็น กรุ๊ปไคเซ็น กรุ๊ปเป็นกลุ่มใหญ่ ถ้าเขาสามารถทำงานในบริษัทนี้ได้ เขาจะมีอนาคตที่สดใสซึ่งดีกว่าบริษัทเล็ก ๆ ที่เขากำลังทำงานอยู่จูน ลีถอนหายใจอีกครั้ง แม้ว่าเธอจะต้องได้รับความช่วยเหลือจากเฮเซล มาโลน แต่มันก็ดีกว่าปล่อยให้ไอ้เลวฮาร์วีย์ ยอร์กนี่มาทำตัวเป็งคางคกขึ้นวอในบริษัทเป็นหมื่นเท่าดังนั้นเธอจึงไม่พูดอะไรเฮเซลดูสับสน เธอคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะแนะนำฮาร์วีย์ให้รู้จักกับไคเซ็น กรุ๊ป แต่เธอรู้สึกว่าฮาร์วีย์เป็นพวกหัวรุนแรงและอาจทำให้เธอเสียชื่อเสียงได้ทุกเมื่อแต่เธอไม่ต้องการเห็นพ่อแม่ของเธอเอาแต่ทะเลาะกันเรื่องคนนอกอย่างฮาร์วีย์ ดังนั้นเธอจึงต้องยื่นมือออกมาแก้ปัญหา“แต่คุณพ่อ ขอหนูพูดให้ชัดเจนก่อน ในไคเซ็น กรุ๊ป น้องใหม่ของบริษัทไม่มีทางที่จะได้รับเงินหลายแสนดอลลาร์ พวกเขาจะดูที่ความสามารถก่อน! สถานที่นั้นให้ความสำคัญเรื่องความสามารถที่แท้จริงที่สุด”“หนูพาเขาเข้าไปทำงานได้เท่านั้น สำหรับความก้าวหน้าของเขานั้นล้วนขึ้นอยู่กับตัวเขาเอง!”“ถ้าเขาทำผลงานได้ดี การจะหาเงินได้ปีละหลายแสนดอลลาร์ก็ไกลเกินเอื้อม อาจจะทำเงินได
จูน ลีก็คิดเช่นนั้นแม้แต่คนอย่างสตีเว่น วอล์กเกอร์ยังมีเงินเดือนเพียงสามแสนหนึ่งหมื่นดอลลาร์ต่อปีเท่านั้นฮาร์วีย์ ยอร์ก จะมีรายได้ต่อปีจำนวนหลายแสนดอลลาร์ได้อย่างไร?เขาคงได้แต่ฝัน!ทำไมเธอถึงยังต้องมานั่งทะเลาะกับเคลลี่ มาโลนในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้นี้ด้วย?จูนมองไปที่ฮาร์วีย์และพูดอย่างเย้ยหยัน ขณะที่กำลังคิด “ฮาร์วีย์! ถ้าตกลงตามนี้”“ก็รีบขอบคุณเฮเซล มาโลนเสียสิ!”“ไคเซ็น กรุ๊ป เป็นกลุ่มบริษัทที่มีชื่อเสียงมากในมอร์ดู เหล่าผู้ถือหุ้นล้วนเป็นสมาชิกระดับสูงของสาขาหลงเหมิน!“ถ้าได้ทำงานในบริษัทนี้คุณต้องภูมิใจแน่ เก็บไว้ประดับวงศ์ตระกูลก็ยังได้!”“แต่ฉันต้องขอบอกนายว่าหลังจากเข้าสู่ไคเซ็นกรุ๊ปแล้ว นายต้องจำหน้าที่ของนายให้ดี อย่าทำให้เฮเซลอับอายและสร้างปัญหาให้กับเธอ!“ถ้านายหาเงินได้หนึ่งแสนดอลลาร์ต่อปี ฉันจะไม่ห้ามเคลลี่เรื่องซื้อบ้านให้นาย!“และถ้านายหาเงินได้ปีละล้าน นายก็มีสิทธิ์จะทำคะแนนกับลูกสาวของฉัน!”“ก่อนที่จะทำตามเงื่อนไขเหล่านั้นได้ อย่าแม้แต่จะคิดเรื่องพวกนี้ นายเข้าใจไหม?!"เห็นได้ชัดว่าจูนปิดกั้นหนทางที่ฮาร์วีย์จะได้เข้าร่วมกับตระกูลมาโลนด้วยความช่วยเหลือ
ฮาร์วีย์ ยอร์กพูดไม่ออกชั่วขณะและไม่รู้จะพูดอะไรต่อเคลลี่ มาโลนรู้สึกอายมากเช่นกัน ไม่ว่าของสิ่งนั้นจะมีค่ามากน้อยเพียงใด ก็ล้วนเป็นสัญลักษณ์ที่แสดงถึงน้ำใจของฮาร์วีย์ แต่มันกลับกลายเป็นเช่นนี้...เขาอายนิดหน่อยและพูดว่า “เอาล่ะ อย่าเอาแต่พูดเรื่องไร้สาระกันเลย รีบกินเถอะ!”ในทันใดนั้นเอง โทรศัพท์ของฮาร์วีย์สั่น เขาหยิบมันขึ้นมารับสายโดยไม่รู้ตัวและได้ยินเสียงตื่นตระหนกของโยนาลินช์จากปลายสาย “นายน้อยยอร์ก มีบางอย่างเกิดขึ้น รีบมาเร็วเข้า ไม่งั้นฉันจะ…”โทรศัพท์ถูกตัดสายไปก่อนที่โยนาจะทันได้พูดจบ เมื่อฮาร์วีย์โทรกลับไปเขาก็ได้รับเพียงเสียงสัญญาณตอบรับมีบางอย่างเกิดขึ้นกับตระกูลลินช์!แม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่อยากสนใจความเป็นไปของตระกูลลินช์มากนัก แต่ในตอนนี้เขาก็ยังกังวลเล็กน้อยเรื่องโยนาเขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วรีบพูดว่า “ลุงมาโลน มีบางอย่างเกิดขึ้น ผมต้องไปแล้ว ทานอาหารค่ำให้อร่อยนะครับ วันหลังผมจะเชิญไปทานอาหารเย็นด้วยกัน!”จากนั้นเขาก็เพิกเฉยต่อการยื้อของเคลลี่และออกไปทันทีหลังจากที่เขาพูดจบ“ฮึ่ม ฉันแค่ตุ๋นเห็ดของเขาและต้มชาผู่เอ๋อ มาทำตัวอย่างนี้ได้ยังไง?”จูน ลี โกรธจนตัวสั