ทริสตัน ควินแลนยังตกใจกับน้ำเสียงของฮาร์วีย์ ยอร์ก

แต่ยังมีความปีติยินดีในใจของเขา ยิ่งฮาร์วีย์คนนี้หยิ่งผยองมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งน่าสมเพชมากขึ้นเท่านั้น!

ในขณะนี้ เขาผุดตัวขึ้นชี้ไปที่ฮาร์วีย์และพูดว่า “ลูกพี่ลูกน้อง เขานี่แหละ! เขาคือฮาร์วีย์!”

“ไม่ใช่แค่เขาทำร้ายผม แต่เขายังทำร้ายนายน้อยเบเกอร์ด้วย!”

“ตอนนี้เขาดูถูกคุณอีกต่างหาก!”

“คุณต้องทำให้เขาตกนรกทั้งเป็น!”

คาร์ล ควินแลนมีผ้าพันแผลอยู่บนใบหน้า ดังนั้นทริสตันจึงไม่เห็นความหวาดกลัวบนใบหน้าของเขา

ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่ยี่หระ “ใช่ ฉันทำทุกอย่าง คาร์ล ควินแลน นายมีปัญหากับมันหรือเปล่า?”

โอหัง!

ทุกคนเย้ยหยันครั้งแล้วครั้งเล่าหลังจากได้ยินเสียงของฮาร์วีย์

ยอร์กหยิ่งยโสและไร้มารยาทเกินไป!

ฮิวจ์ เบเกอร์ดูแคลนเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก ยิ่งฮาร์วีย์ดูโง่เง่าเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมีความสุข

เขาคงจะตายอย่างอนาถยิ่งกว่าเดิมเพราะเหตุนี้

“ยอร์ก คุกเข่าเร็วเข้า!”

ทริสตันยังคงตะโกนต่อไป!

“นายกำลังพยายามทำให้ลูกพี่ลูกน้องของฉันโกรธงั้นเหรอ?!”

“ถ้าลูกพี่ลูกน้องของฉันโกรธ ผลที่ตามมาก็จะยิ่งร้ายแรง!”

สาวสวยบางคนไม่พอใจฮาร์วีย์เพราะความเย่อหยิ่งของเขา