Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1497
โอลิเวอร์ บาวเออร์ หัวหน้าสาขาของหลงเหมินแห่งมอร์ดู?!เขาเป็นพ่อบุญธรรมของฮิวจ์ เบเกอร์จริงหรือ?ไม่ ไม่ ไม่ ควรพูดว่าเขาจะปรากฏตัวในบัควู้ดจริงเหรอ?!มาที่นี่เพื่อสนับสนุนฮิวจ์โดยเฉพาะเลยเหรอ?ในขณะนี้ สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก เว้นก็แต่ฮาร์วีย์ ยอร์ก พวกเขาทุกคนมองไปที่ฮิวจ์ด้วยความเหลือเชื่อ!เขายอดเยี่ยมมาก!ฮิวจ์เป็นนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลเบเกอร์จากซานฟรานซิสโก เส้นสายบุคคลนี้น่าทึ่งมาก!หากหัวหน้าสาขาของหลงเหมินปรากฏตัวขึ้น ฮาร์วีย์จะต้องตายอย่างแน่นอน!เพราะคนในระดับนั้นเป็นตัวแทนของอำนาจบนท้องถนนอย่างแท้จริงแม้แต่รัฐบาลและห้างสรรพสินค้าก็ยังต้องเกรงใจหลงเหมิน นับประสาอะไรกับท้องถนนไทสัน วูดส์ขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะเป็นราชาแห่งถนนในเซาท์ไลท์ แต่เขาก็รู้แก่ใจว่าหลงเหมินไม่ได้ตั้งสาขาที่นี่เนื่องจากปัจจัยทางประวัติศาสตร์ดังนั้นเขาจึงสามารถครองถนนได้มิฉะนั้น ผู้แข็งแกร่งที่สุดบนท้องถนนย่อมเป็นหลงเหมินเพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะอธิบายถึงอิทธิพลของหัวหน้าสาขาของหลงเหมินดูเหมือนว่าเรื่องในวันนี้จะกลายเป็นความขัดแย้งครั้งใหญ่ในความเห็นของไทสัน แน
บทที่ 1498
ในตอนนี้หลายคนหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาค้นหาข้อมูล และพยายามพิสูจน์ตัวตนของโอลิเวอร์ บาวเออร์หลังจากนั้นทุกคนก็อ้าปากค้างฮิวจ์ เบเกอร์น่าทึ่งขนาดนี้เลยเหรอ?เขาสามารถเรียกหัวหน้าสาขาของหลงเหมินมาที่นี่ได้ด้วย ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกัน!ใบหน้าของคาร์ล ควินแลนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเช่นกัน เขาเริ่มเสียใจเล็ก ๆ ที่เขาเข้าข้างฮาร์วีย์ ยอร์กหุนหันเกินไป เขาอาจจะถึงคราวตายแล้วสำหรับสาว ๆ ของฮิวจ์ พวกเธอแทบรอที่จะเข้าไปกอดเขาไม่ไหวนายน้อยเบเกอร์ยอดเยี่ยมมาก!เมื่อโอลิเวอร์มาถึงไม่ว่าใครก็ต้องหลีกทางให้!เป็นที่คาดกันว่าในทั้งเซาท์ไลท์มีเพียงเชลดอน ซาเวียร์และเบลลามี่ เบลค ผู้บัญชาการสูงสุดเท่านั้นที่ยังคงดูดีต่อหน้าโอลิเวอร์สำหรับบุคคลหมายเลขหนึ่งของเซาท์ไลท์อย่างเจ้าชายยอร์ก เขาอาจไม่ได้รับความเคารพต่อหน้าโอลิเวอร์เลยแม้แต่น้อยถึงอย่างนั้นโอลิเวอร์ บาวเออร์ก็เป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมินแห่งมอร์ดูสำหรับฮาร์วีย์ผู้หยิ่งยโส หากคืนนี้เขาไม่ตายอย่างน้อยเขาจะต้องถูกถลกหนังออก!”หลายคนตื่นเต้นมาก พวกเขาทั้งหมดอยากเห็นฮาร์วีย์กลายเป็นตัวตลก“ไอ้ยอร์กส*รเลวนั่น ฉั
บทที่ 1499
หลังจากนั้นสักครู่ โอลิเวอร์ บาวเออร์ก็โบกมือบอกให้ลูกน้องหยุด จากนั้นเขาก็จ้องมองฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างเย็นชา “แกเป็นคนทำร้ายฮิวจ์ เบเกอร์ลูกชายของฉันหรือเปล่า?”"ใช่!"ฮาร์วีย์กล่าวอย่างเฉยเมย เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น"ยอดเยี่ยม แกมันเก่งมาก ยอดเยี่ยมมาก!”โอลิเวอร์เย้ยหยันหลังจากเห็นความเย่อหยิ่งของฮาร์วีย์ในตอนนี้ “แกรู้ไหมว่าผลของการทำร้ายลูกชายของฉันคืออะไร”ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น “คุณไม่อยากรู้ว่าทำไมผมถึงทำร้ายเขา”หลายคนหัวเราะเยาะเมื่อได้ยินสิ่งนี้ มาถึงขนาดนี้แล้สฮาร์วีย ยังต้องการที่จะให้เหตุผลกับเขาและคุยเรื่องกฎหมายอีกหรือ?เขาต้องเสียสติแน่!“ฉันไม่อยากรู้ ไม่จำเป็นต้องรู้!”โอลิเวอร์เอามือไพล่หลังและจ้องมองที่ฮาร์วีย์อย่างเย็นชา “ฉันแค่ต้องรู้ว่าแกเป็นคนทำร้ายลูกชายของฉัน ก็เท่านั้น!"ฮิวจ์เก็บข้าวของไว้ข้าง ๆ แล้วพูดว่า “พ่อบุญธรรม เมื่อกี้เขายังพูดอย่างหยิ่งยโสว่าถึงเป็นพ่อ พ่อก็ต้องคุกเข่าให้เขา!”ทริสตัน ควินแลน และคนอื่น ๆ ส่งเสียงเสริมทัพ “ใช่ เขาพูดแบบนั้น!”“ให้ฉันคุกเข่าเหรอ?!”“รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา?!”โอลิเวอร์โกรธมากจนหัวเราะออกมา“ไอ้ส*รเลว แกร
บทที่ 1500
ฝูงชนตกใจ!ทุกคนอ้าปากค้างขณะมองดูฉากนี้ พวกเขารู้สึกเสียวสันหลังวาบ พวกเขาไม่สามารถยอมรับได้โอลิเวอร์ บาวเออร์อยู่ที่นี่ และมีลิ่วล้อมากมายอีกต่างหาก ฮาร์วีย์ ยอร์กกล้าตบฮิวจ์ เบเกอร์ได้อย่างไร?เขาไม่กลัวว่าตัวเองจะตายอย่างน่าอนาถหรือ?โอลิเวอร์ตะลึงยิ่งกว่า เป็นเพราะในความคิดของเขา คนที่ฉลาดเพียงเล็กน้อยจะยอมจำนนต่อเขาเพราะเขาเป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมินแห่งมอร์ดู เขามีตำแหน่งสูงและมีพละกำลังมหาศาล การเหยียบย่ำฮาร์วีย์จนตายนั้นง่ายเหมือนเหยียบมดเพราะอย่างนั้นจึงไม่มีใครคิดว่าฮาร์วีย์จะเมินเฉยต่อการดำรงอยู่ของเขาและตบหน้าฮิวจ์ในที่สาธารณะ เขาถึงกับเหยียบหน้าอกของฮิวจ์ไว้ใต้ฝ่าเท้าด้วยซ้ำนี่ไม่เป็นเพียงแต่ตบหน้าโอลิเวอร์เท่านั้น แต่ยังเป็นการตบหลงเหมินในเวลาเดียวกันด้วย!“ฆ่าเขาซะ! ถ้าเขาตาย ฉันรับผิดชอบเอง!”โอลิเวอร์โกรธมากจนกระโจนเข้าใส่หลายคนลืมหายใจในขณะที่เห็นฉากนี้อันธพาลสามสิบหกคนพุ่งเข้ามาจากทั้งซ้ายและขวา แม้ว่าพวกเขาจะกลัวเล็กน้อยที่เห็นฮาร์วีย์เหยียบฮิวจ์อย่างนั้น แต่พวกเขาก็ยังคิดจะฆ่าฮาร์วีย์ทันทีในขณะนี้ ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างสงบและกดหมายเ
บทที่ 1501
ฮาร์วีย์ ยอร์กเพิกเฉยต่อคนเหล่านั้นและพูดอย่างใจเย็นว่า “ผู้อาวุโสบาวเออร์ ผมไม่กล้ารบกวนให้คุณทำอะไรหรอก แต่ผมแค่อยากจะถามว่าความตั้งใจเดิมของคุณในตอนที่คุณตัดสินใจก่อตั้งหลงเหมินคืออะไร?”ซามูเอล บาวเออร์นึกอะไรบางอย่างได้ แต่เขาก็ยังยิ้มและตอบว่า “เพื่อปกป้องประเทศเพื่ออธิปไตย!”“แน่นอน มันเป็นเพราะเรื่องนั้น!”ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ“หัวหน้าสาขา ลูกน้องของคุณทำตามอำเภอใจและรังแกประชาชนอย่างหยิ่งยโส คุณทำทั้งหมดเพื่อปกป้องประเทศเหรอ?”“ถ้าเป็นเช่นนั้น ผมรู้สึกว่าเขาไม่จำเป็นสำหรับหลงเหมินเลย!”ซามูเอลเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ“ฮาร์วีย์ เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ผมจะให้คำชี้แจงที่ยุติธรรมแก่คุณอย่างแน่นอน”ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นว่า “ไม่มีอะไรมากหรอก แค่หัวหน้าสาขาคนหนึ่งของคุณกำลังวางแผนที่จะฆ่าผม”“แม้ว่าผมอยากจะจัดการกับเรื่องนี้ด้วยตัวเอง แต่ผมก็ยังต้องถามว่าคุณสนับสนุนเขาหรือไม่ ผู้อาวุโส”“เพราะถ้าคุณทำเช่นนั้น ฉันก็ยินดีที่จะไปโวลซิ่งด้วยตัวเอง!”จากนั้นซามูเอลตอบอย่างรวดเร็วว่า “น้องชายยอร์ก หากเป็นไปได้ก็ส่งโทรศัพท์ให้ออลิเวอร์ที ผมสัญญาว่าฉันจะมีคำตอบให้คุณ”“อย่างนั้นก
บทที่ 1502
ฝูงชนตกใจ สับสน และหวาดกลัว!หัวหน้าสาขาของหลงเหมินคุกเข่าต่อหน้าคนที่อายุน้อยกว่าและถูกตบไปมาอยู่อย่างนี้ คงไม่มีใครเชื่อถ้าไม่ได้มาเห็นด้วยตาตัวเอง!ไม่สำคัญว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะมีภูมิหลังอย่างไรหรือเขาโทรหาใครแต่ชัยชนะได้ถูกกำหนดไว้แล้ว!เมื่อโอลิเวอร์ บาวเออร์คุกเข่า ความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีทั้งหมดของเขาหายไปแล้วและชายทั้งสามสิบหกคนนั้นก็คุกเข่าลงบนพื้นเช่นกัน โดยไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นพูดได้อย่างเต็มปากว่าเขาน่าสังเวชพอ ๆ กับคนที่เคยถูกเขาข่มขู่มาก่อนผู้คนที่ออกมายืนหยัดเพื่อฮิวจ์ เบเกอร์ต่างก็หวาดกลัวสุดขีดเมื่อเห็นภาพตรงหน้า และจากนั้นก็ถอยห่างไปอย่างเงียบ ๆแม้ว่าพวกเขาจะหนีไปไหนไม่ได้ แต่ทุกคนก็มีความคิดเดียวกัน นั่นคือการอยู่ให้ห่างจากฮิวจ์และแสร้งทำเป็นว่าไม่รู้จักฮิวจ์ฮิวจ์ และทริสตัน ควินแลนเต็มไปด้วยความแค้น พวกเขาอยากจะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตายทำไมการบดขยี้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านถึงยากขนาดนี้?ความบ้าคลั่งปรากฏขึ้นในดวงตาของพวกเขาเป็นเวลาหนึ่งวินาทีไม่สำคัญว่าฮาร์วีย์จะโทรหาใครแต่ฮิวจ์เชื่อว่าด้วยนิสัยของพ่อบุญธรรมแล้ว เขาจะต้องแก้แค้นให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่
บทที่ 1503
ณ การ์เด้นส์ เรสซิเด้นซ์ฮาร์วีย์ ยอร์กเดินเข้าไปข้างในอย่างระมัดระวัง เขากำลังจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำแต่ด้วยการเปิดไฟครั้งเดียว ห้องนั่งเล่นทั้งห้องที่มืดมิดเหมือนกลางคืนก็สว่างขึ้นแมนดี้ ซิมเมอร์และซีนเธียร์ ซิมเมอร์สวมชุดนอนนั่งอยู่บนโซฟา พวกเธอกอดอกในขณะที่จ้องมองไปที่ ฮาร์วีย์นายท่านยอร์กซึ่งเพิ่งทำให้หัวหน้าสาขาของหลงเหมินพิการ รู้สึกมึนหัวเขาต้องฝืนยิ้มและถามว่า “แมนดี้ ซีนเธียร์ ทำไมคุณสองคนยังไม่เข้านอนอีก?”“คุณออกไปทำอะไรข้างนอก? แล้วทำไมกลับมาดึกแบบนี้?”แมนดี้ขมวดคิ้วฮาร์วีย์ตอบว่า “ไม่มีอะไรหรอก ผมเพิ่งไปคุยกับพ่อบุญธรรมของฮิวจ์มา”“แล้วเกิดอะไรขึ้น?”“สองพ่อลูกก็ตระหนักถึงความผิดพลาดของตัวเอง พวกเขาสัญญาว่าจะไม่มาเหยียบบัควู้ดอีก จากนั้นก็จับมือกันและแยกย้าย” ฮาร์วีย์กล่าวด้วยความมั่นใจแมนดี้และซีนเธียร์มองหน้ากันอย่างไม่อยากเชื่อ แต่พวกเธอเห็นว่าฮาร์วีย์ไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ เลย ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้ออกไปมีเรื่องกับใครจากนั้นฮาร์วีย์ก็พูดต่อ“อ้อ ต่อไปคุณไม่ควรกินข้าวกับคนแปลกหน้าอีก หากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นอีกอย่าลืมโทรหาผม!”“และอย่าออกไปข้างนอกใ
บทที่ 1504
ในวันถัดไปฮาร์วีย์ ยอร์กได้รับข่าวว่า โอลิเวอร์ บาวเออร์ถูกลอบสังหารในตอนเช้าตรู่หลังจากโทรหายานนิค บิสสันแล้ว ฮาร์วีย์ก็ไปที่ห้องจัดงานศพสถานะของโอลิเวอร์นั้นพิเศษเกินไป นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมนอกจากยานนิคแล้ว โยเอล เกรแฮมก็อยู่ที่นั่นด้วยภายในห้องเก็บศพมีศพที่ซีดราวกับกระดาษ ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโอลิเวอร์เอง แต่บนหน้าผากของเขามีจุดสีแดงแต่งแต้มอยู่ฮาร์วีย์พิเคราะห์ศพตรงหน้าและถามอย่างใจเย็นว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ยานนิคหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบว่า “หลังจากที่โอลิเวอร์และพรรคพวกออกจากที่จอดรถเมื่อคืน พวกเขาไปที่โรงพยาบาลเอ็ดเวิร์ดเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ จากนั้นพวกเขาก็ขับรถไปที่สนามบินนานาชาติบัควู้ด ทันที”“ในช่วงระยะห่างจากสนามบินประมาณ 12 ไมล์ โอลิเวอร์ขอให้เปิดกระจกรถทันทีที่ออกจากเขตเมือง จากนั้นกระสุนที่ไม่ทราบที่มาก็พุ่งเข้าใส่ศีรษะของเขา เป็นการฆ่าด้วยการยิงเพียงนัดเดียว!”“มือปืนมีความแม่นยำมาก ไม่มีคนธรรมดาที่ไหนสามารถยิงได้หากพวกเขาไม่ได้เข้ารับการฝึกทหารมาเป็นเวลาหลายปี”“เราพบจุดที่น่าจะเป็นจุดซุ่มยิงในอาคารที่พักอาศัยใกล้กับสถานีตำรวจบัควู้ด จากรูปการของสิ่งต่าง ๆ
Último capítulo