สุนัขหลงตัวแข็งทื่อ แต่ไม่นานนัก เขาก็กลับมารู้สึกตัวและเงยหน้าขึ้น

“หยิ่งยโสและหยิ่งผยองอะไรอย่างนี้ ฉันรู้ว่านายมีไทสัน วูดส์และอีธาน ฮันต์คอยสนับสนุนอยู่!”

“แต่น่าเสียดายที่มีบางอย่างเกิดขึ้นที่แนวหน้าของกองกำลังทหารแห่งเซาท์ไลท์บังคับให้อีธานต้องออกไป เขาถึงต้องไปจัดการด้วยตัวเอง”

“สำหรับไทสัน ฉันเกรงว่าเขาคงจะกำลังเอาชีวิตรอดอย่างลำบากอยู่เหมือนกัน!”

รอยยิ้มชั่วร้ายเผยออกมาจากใบหน้าของสุนัขหลงทาง

“เราดึงอีธานออกไป แถมยังสามารถส่งคนไปฆ่าไทสันได้อีกด้วย!”

“พี่น้องของฉันเฝ้าดูเขามาหลายวันแล้ว ตอนนี้มีคนล้อมรอบรถของเขาเป็นร้อยเลย”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ โดยไม่ได้ให้คำตอบที่เขาพอใจ

“ร้อยคนเหรอ? นายรู้อะไรเกี่ยวกับภูมิหลังของไทสันบ้าง?”

“แม้ว่าเขาจะเป็นทหารจากค่ายศัสตราวุธที่เกษียณแล้วก็เถอะ แต่ใครก็ตามที่มาจากค่ายศัสตราวุธก็เทียบได้กับทหารชั้นสูง”

“คนร้อยคนก็หยุดเขาไม่ได้หรอก”

สุนัขหลงทางตอบอย่างเย็นชาว่า “อย่าไร้เดียงสาไปหน่อยเลยฮาร์วีย์ ยอร์ก นายคิดจริง ๆ หรือว่าฉันจะไม่ตรวจสอบเรื่องนี้มาอย่างละเอียดแล้ว?”

“พี่น้องของฉันต่างก็เป็นทหารเกษียณจากประเทศ J ทั้งนั้น แม้ว่าพวกเขาจ