Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1461
รอยตบมืออย่างแผ่วเบา ทันทีที่เขาพูดจบขณะที่เขาทำเช่นนั้น ยอดฝีมือของประเทศ J เกือบร้อยคนก็กรูกันออกไปคนเหล่านี้คือเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของรอย แต่ละคนสวมเสื้อคลุมเทควันโด เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นปรมาจารย์เทควันโดพวกเขาล้อมรอบรอยอย่างแคล่วคล่อง โดยให้ผู้เป็นนายอยู่ตรงกลางฝูงชนพวกเขาพุ่งออกมาด้วยเจตนาฆ่า พวกเขาปลดล็อกเซฟตี้ของปืน ราวกับว่ากำลังเตรียมพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจหลังจากนั้น ชายในชุดคลุมเทควันโดสีดำก็เดินออกจากบ้านพักไปอย่างเชื่องช้าในมือของเขามีผ้าพันม้วนหนึ่ง ซึ่งเขาพันมันที่รอบมือทั้งสองข้างเขามองปราดไปที่ฮาร์วีย์ ใบหน้าแสดงออกอย่างเคร่งขรึมจนไม่อาจบรรยายได้เขาคือกิลเบิร์ต พาร์ค หนึ่งในสามเซียนแห่งเทควันโด ในเวลาเดียวกัน ชายอีกคนในชุดคลุมเทควันโดก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังฮาร์วีย์และอีธาน นิ้วหนาของเขาพันรอบขวดแอลกอฮอล์ เขาดูเอื่อยเฉื่อยเช่นเดียวกับกิลเบิร์ต เขาก็แสดงเจตนาฆ่าเช่นกันฉายาของเขาปรมาจารย์หมัดเมา เป็นอีกหนึ่งในสามเซียนแห่งเทควันโดเช่นกันเขาและกิลเบิร์ตเป็นที่รู้จักในฐานะสามเซียนแห่งเทควันโด และมีความแข็งแกร่งระดับเดียวกับเทพสงคราม
บทที่ 1462
รอยยิ้มบิดเบี้ยวน่าขยะแขยงปรากฏบนใบหน้าของรอยเขามีตำแหน่งสูงในประเทศ J และมีสถานะพิเศษในสตาร์ แชโบลแต่ฮาร์วีย์พังชื่อเสียงของเขาในคืนนั้นจนย่อยยับฮาร์วีย์ฆ่าปรจารย์ซึ่งเป็นราชันย์แห่งสวรรค์ที่รอยพามาด้วยไปสี่คน ก็เท่ากับทำให้เขาอับอายขายหน้าตอนนี้รอยมีโอกาสที่จะกอบกู้ศักดิ์ศรีกลับคืนมา และเขาจะไม่รั้งรออะไรอย่างแน่นอนซีนเธียร์ปิดหน้าของเธอด้วยท่าทางกังวลใจ เธอไม่รู้ว่าทำไมคนชั่วพวกนี้นี้ถึงต้องการตัวเธอทันใดนั้นดวงตาของเธอก็เป็นประกายราวกับว่าพบที่พึ่งสุดท้าย เธอมองไปที่ฮาร์วีย์และเรียกเขาเสียงต่ำว่า “พี่เขย!”ดวงตาของฮาร์วีย์เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าเมื่อเขาเห็นรูปลักษณ์ของซีนเธียร์ฮาร์วีย์ไม่เคยคิดจะทำให้น้องภรรยาเป็นอะไรไปแม้แต่ปลาบเล็บ รอยกำลังเล่นกับไฟ!ฮาร์วีย์หายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดอย่างแผ่วเบาว่า “ซีนเธียร์ ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?”ซีนเธียร์ฝืนยิ้ม “ฉันไม่เป็นอะไร พี่เขย”ฮาร์วีย์พิเคราะห์ซีนเธียร์อย่างระแวงระวัง เมื่อรู้ว่าเธอไม่ได้เป็นอะไร เขาก็รู้สึกสบายใจ"ดี ฉันจะพาเธอกลับบ้าน”ซีนเธียร์ยิ้มให้เขา ทั้งยังมีน้ำตาไหลอาบแก้มทันที เธอรู้สึกทั้งเสียใจและมีความสุขในเ
บทที่ 1463
รอยยิ้มบิดเบี้ยวผิดรูปปรากฏขึ้นบนใบหน้าของรอยเหล่าลูกน้องของเขาต่างพากันหัวเราะพวกเขาทุกคนต่างจ้องมองอย่างถากถางฮาร์วีย์แข็งแกร่งมาก เขาสามารถต่อสู้กับคนของรอยได้ด้วยตัวคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็แค่หลงผิดและประเมินตัวเองสูงเกินไปฮาร์วีย์ถ่มน้ำลาย “ฉันจะพูดครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ปล่อยเธอไป!"“ถุย!”รอยถ่มน้ำลายลงบนพื้น ก่อนเยาะเย้ย “คุกเข่าแล้วเลียมันซะ!”“ฉันจะให้เวลานายคิดหนึ่งนาที ถ้านายไม่เลียน้ำลายฉันบนพื้นนี่ ฉันจะฆ่าซีนเธียร์”รอยหยิบปืนออกมา ปลดเซฟ แล้วจ่อไปที่หน้าผากของซีนเธียร์“พี่เขย อย่าคุกเข่า! พี่ห้ามทำ! พี่ปล่อยให้สัตว์เดรัจฉานนี่มันดูถูกพี่ได้ยังไง?!”เมื่อเห็นรอยขู่พี่เขยอันเป็นที่รักของเธอ ซีนเธียร์ก็น้ำตาไหลออกมา เธอรู้สึกแย่กับฮาร์วีย์มากผู้ชายที่หยิ่งยโสอย่างพี่เขยของเธอจะถูกเหยียบย่ำแบบนี้ได้อย่างไร?"คุกเข่า!"รอยตะโกนอีกครั้ง“เลียให้สะอาด!”สีหน้าของฮาร์วีย์แย่มาก เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างช้า ๆซีนเธียร์พูดว่า “พี่เขย อย่า! อย่าทำนะ!"เธอน้ำตาไหล เธอไม่ได้โง่ และเห็นว่าฮาร์วีย์และอีธานได้เปรียบอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้น รอยคงไม่จำเป็นต้องใช
บทที่ 1464
ฮาร์วีย์กระโดดข้ามยอดฝีมือของประเทศ J มากกว่าร้อยคนไปเขาเร็วมาก ยอดฝีมือทั้งหลายต่างไม่ทันได้ตอบโต้ทั้งกิลเบิร์ต พาร์ค และปรมาจารย์หมัดเมา หน้าเปลี่ยนสีไปในเวลาเดียวกัน "ระวัง!"สีหน้าของรอยเปลี่ยนไปอย่างดูไม่ได้ เขาไม่เคยคิดเลยว่าในสถานการณ์เช่นนี้ ฮาร์วีย์จะยังคงกล้าที่จะต่อต้านแม้ว่ายอดฝีมือของประเทศ J ทุกคนจะกรีดร้องพร้อมกัน แต่พวกเขาก็หยุดสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นไม่ได้บางคนรีบเหนี่ยวไก แต่ปืนทุกกระบอกของพวกเขากลับพลาดเป้ากิลเบิร์ตเร็วมาก และเขาก็หยุดอยู่ตรงหน้ารอยอย่างรวดเร็วเพี๊ยะ!ทันทีที่ร่างของฮาร์วีย์แตะพื้น เขาก็ตบหน้ากิลเบิร์ตทันทีร่องรอยของความปรามาสยังเด่นชัดบนใบหน้าของกิลเบิร์ต และเขากำลังจะเอาคืนฮาร์วีย์ทว่า การที่เขาไม่เคลื่อนไหวคงจะดีกว่า เพราะเมื่อเขาขยับตัว ความสิ้นหวังก็ประเดประดังเข้ามาใส่ตัวเขาในทันทีฮาร์วีย์เร็วเกินไป ขณะที่กิลเบิร์ตกำลังจะเคลื่อนไหว ฝ่ามือของฮาร์วีย์ก็ฟาดลงบนใบหน้าของเขาแล้ว“อ๊าก!”กิลเบิร์ตกระอักเลือดออกมา และร่างกายของเขาก็หมุนเป็นวงกลม ฮาร์วีย์กดมือซ้ายบนศีรษะของกิลเบิร์ตแล้วบิดเล็กน้อย กร๊อบ! ชายผู้ซึ่งเป็นหนึ่งในสา
บทที่ 1465
ฮาร์วีย์ยิ้มขึ้นมาดื้อ ๆ “สำหรับฉัน มีแต่คนที่ฉันอยากจะฆ่า และไม่มีคนที่ฉันฆ่าไม่ได้”“ถ้าฉันต้องการจะฆ่าใครแล้ว แม้แต่พระเจ้าก็ช่วยเขาไม่ได้”ในตอนนั้นเอง ที่ชั้นสามของวิลล่ามีเสียงดังขึ้น “พ่อหนุ่ม นายไม่มีสิทธิ์พูดแบบนั้น!”รอยตกใจมาก จากนั้นเขาก็พูดอย่างตื่นเต้นว่า “พี่มาร์ค! ในที่สุดพี่ก็มา!”ชายอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดปีปรากฏตัวขึ้น เขาสูงมากและสวมชุดสูท เขาดูเย่อหยิ่งมากราวกับว่าเขาไม่มีสิ่งใดในโลกนี้น่าสนใจเขาคือมาร์ค ดวน หัวหน้าของสามเซียนแห่งเทควันโด!เขายังเป็นลูกศิษย์รุ่นแรกของวอลเลซ พาร์คเช่นเดียวกับรุ่นพี่ของรอยมาร์คปราดมองฮาร์วีย์ด้วยแววตายะเยือก “ปล่อยให้รุ่นน้องของฉันไป แล้วทิ้งผู้หญิงไว้ที่นี่ นายสองคนจะต้องตัดมือกับเท้าทิ้งอย่างละข้างเดี๋ยวนี้ แล้วฉันจะปล่อยให้นายไปโดยอย่างมีลมหายใจ”ฮาร์วีย์หัวเราะ "นาย? ต่อให้อาจารย์นายมาอยู่ตรงหน้าฉัน เขาก็ไม่กล้าพูดแบบนี้แน่!”มาร์คถ่มน้ำลายอย่างโมโห “นายรู้รึเปล่าว่ากำลังพูดอยู่กับใคร?”ฮาร์วีย์ส่ายศีรษะ “จะใครก็เหมือนกันทั้งนั้น”มาร์คยิ้มอย่างนึกระทม “ฉันจะให้โอกาสนายเป็นครั้งสุดท้าย ปล่อยรุ่นน้องของฉันไป
บทที่ 1466
ฮาร์วีย์รู้สึกหนาว “พี่ชายดวน นายอยากให้ฉันปล่อยเขาไปไม่ใช่เหรอ?”“ฉันปล่อยเขาแล้ว ตอนนี้นายก็พาเขาไปได้แล้ว”"ฉันจะฆ่าแก!"มาร์คกำลังโกรธ ในวินาทีต่อมาเขาก็กระโดดผ่ากลางอากาศไปทันทีตู้ม!ฮาร์วีย์ขยับร่างกายและเหวี่ยงกำปั้นออกไปสีหน้าของมาร์คยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขาเหวี่ยงหมัดด้วยใบหน้าของเขาบูดบึ้งอีกด้านหนึ่ง อีธานรีบเข้าไปปกป้องซีนเธียร์ที่อยู่ข้างหลังเขา ขณะที่เขามองดูคนอื่น ๆ อย่างระแวดระวังตู้ม!กำปั้นทั้งสองปะทะกันดังราวกับเสียงฟ้าร้องร่างของฮาร์วีย์ยังคงอยู่ที่เดิมไม่ขยับแม้แต่น้อยขณะที่มาร์คถอยหลังออกไปเจ็ดถึงแปดเมตร และมีรอยช้ำสีม่วงอมแดงปรากฏบนใบหน้าเขามองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความตระหนก "แกเป็นใคร?!"เขาตกใจมากที่เจ้าชายยอร์กสามารถขวางหมัดของเขาได้!เขาเป็นหัวหน้าของสามเซียนแห่งเทควันโด ในโลกของเทควันโดนอกจากผู้เป็นนายแล้ว ก็ไม่มีใครสู้เขาได้อีกในอดีต ไม่ว่าเขาจะเผชิญหน้ากับศัตรูที่ใด เขาก็สามารถสังหารอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดายในหมัดเดียวอย่างไรก็ตาม หมัดที่ไม่มีใครต้านทานได้ของเขาไม่ได้มีผลอะไรกับฮาร์วีย์เลยเขารู้สึกว่าเลือดอยู่ในกายเขาบิดเร่า เขารู้สึกอึด
บทที่ 1467
ตาย!เขาตายแล้วจริง ๆ!ในขณะนี้ ยอดฝีมือของประเทศ J ไม่หลงเหลือความโกรธเกรี้ยวและความพยาบาทที่ถูกกล่าวถึงก่อนหน้าอีกต่อไปพวกเขาจ้องมองที่ฮาร์วีย์ด้วยความกลัวที่ไม่เหือดแห้งไปสามเซียนแห่งเทควันโด ราชันย์สวรรค์ทั้งแปด...ล้วนตายต่อหน้าต่อตาการเคลื่อนไหวของฮาร์วีย์พิเศษเกิดก่วาที่ใครจะมองออกหากเขาใช้กระบวนท่าที่สุดยอดหรือพิเศษเพื่อบดขยี้คนเหล่านี้ ทุกคนก็คงพอเข้าใจได้แต่ฮาร์วีย์เพิ่งใช้มือขวาตบเจ้านายอย่างพี่มาร์คจนตาย!มันดูราวกับเป็นเวทมนตร์!ยอดฝีมือของประเทศ J หวาดกลัวพวกเขาทุกคนรู้สึกเหมือนตกอยู่ในฝันร้ายที่พวกเขาไม่อาจตื่นขึ้นได้แม้ว่าจะมีกันหลายคน แถมแต่ละคนก็มีอาวุธปืนก็เถอะ …แต่ไม่มีใครกล้าก้าวไปข้างหน้าฮาร์วีย์หยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดนิ้วของเขาอย่างไม่ยี่หระ “ถ้าพวกนายคุกเข่ายอมจำนน ฉันจะไม่ฆ่า”‘คุกเข่า?’‘ยอมแพ้?’ที่นี่มียอดฝีมือเหลืออยู่มากกว่าร้อยคน และพวกเขาทั้งหมดกำลังจะกระอักเลือดหลายคนเป็นทหารเกษียณของประเทศ H และมีความชำนาญแม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะค่อนข้างกลัวและไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า...แต่ฮาร์วีย์กลับบอกให้พวกเขาทุกคนคุกเข่า!เจ้าชายยอร์กยะโส
บทที่ 1468
ระหว่างทางกลับเมือง ซีนเธียร์ก็ตื่นขึ้นมา อาการบาดเจ็บของเธอมีเพียงเล็กน้อยเท่านั้นไม่ร้ายแรงอะไรหลังจากที่แพทย์จากค่ายศัสตราวุธ รักษาเธอเสร็จแล้ว อาการบาดเจ็บส่วนใหญ่ของเธอก็หายดี ทว่าเธอยังต้องการพักฟื้นอีกหลายวันจากปากของแพทย์ สิ่งที่น่ากังวลที่สุดในตอนนี้คือเหตุการณ์นี้อาจทำให้เธอมีบาดแผลทางจิตใจแม้ว่าแพทย์จะช่วยชีวิตและรักษาบาดแผลทางร่างกายได้ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถจัดการกับบาดแผลทางจิตใจได้ในตอนแรก ฮาร์วีย์ต้องการส่งซีนเธียร์กลับไปที่การ์เด้น เรสซิเด้นท์ ทว่าซีนเธียร์กลับปฏิเสธอย่างหนักแน่นและไม่ต้องการให้เขาบอกแมนดี้และครอบครัวของเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นตามที่เธอพูด หากไซม่อนและลิเลียนรู้ พวกเขาจะโยนความผิดทั้งหมดไปที่ฮาร์วีย์อย่างแน่นอนเธอไม่ต้องการให้พี่เขยของเธอถูกเข้าใจผิดซีนเธียร์ไม่ได้ถามถึงสถานการณ์ในวิลล่านั้น และไม่ได้ถามด้วยว่าเธอได้รับการช่วยเหลือมาได้อย่างไรสำหรับเธอ การได้รู้ว่าเธอและพี่เขยไม่เป็นอันตรายก็เพียงพอแล้วเมื่อเห็นว่าซีนเธียร์ไม่เป็นอะไรแล้ว ฮาร์วีย์ก็เคารพการตัดสินใจของเธอและส่งเธอกลับไปที่หอพักของมหาวิทยาลัยเซาท์ไลท์มีการจัด
Último capítulo