Kung ang kanyang ama ay isang ordinaryong ama tulad ng iba, hindi siya magiging Elliot Foster, na kilala sa pagiging mabangis at malupit.

Nakatitig sa kanya si Avery, hindi makapagsalita.

Hindi niya akalain na sa likod ng tila matagumpay na buhay nito, may itinago ang isang miserableng nakaraan. Naisip niya na sapat na ang paghihirap niya pagkatapos ng pag- iibigan ng kanyang ama, ang hiwalayan ng kanyang mga magulang at ang pambu-bully ng kanyang step- mother, hindi niya inaasahan na si Elliot ay mas malala pa sa kanya.

Ang kanyang paghihirap ay nasa labas at alam ng lahat ang tungkol dito; samantalang ang kanya ay maitatago lamang sa loob ng kanyang puso.

"Wag mo akong tignan ng ganyan, Avery." Ngumuso siya. "Hindi ko kailangan ng awa mo."

Umiling siya. " Hindi kita kinakaawaan. iniisip ko lang kung nailigtas ba natin lahat ng gulo kung sinabi mo lang sa akin ito ng mas maaga."

" Ang aking pagkatao ay naging imposible para sa akin na sabihin sa iyo ang anumang mas maaga kaysa d