Nagising si Avery mula sa bangungot.

Madaling araw na sa labas ng bintana, at umupo siya para buksan ang mga ilaw.

Agad na lumiwanag ang silid at ang takot sa loob niya ay unti- unting naglaho habang pinagmamasdan niya ang kanyang pamilyar na kapaligiran.

Kinuha niya ang kanyang telepono upang tingnan ang oras; alas sais y medya ng umaga.

Pakiramdam niya ay sabay na nagyeyelo at nag- aapoy ang kanyang katawan, at nang itinaas niya ang kanyang kamay para hawakan ang kanyang baba, naabutan siya ng makapal na pawis.

Ang kanyang puso ay tumitibok pa rin mula sa panaginip at alam niyang ang pag- uusap nila sa telepono ni Elliot ang nag- trigger ng bangungot. Napunan niya kahit papaano ang mga blangko ng hindi nagawang tapusin ni Elliot.

Ito ay hindi isang random na panaginip; Talagang may sinabi si Charlie sa kanya noong nakaraan. Ang pinagkaiba lang ay hindi pa siya nag- detalye noon dahil puro tsismis lang ang narinig niya.

Sa kanyang panaginip, hindi lamang mamamatay- tao si Ellio