"Hmm, kararating lang natin." Kumuha si Elliot ng isang bote ng tubig, pinihit ang takip, at ipinasa kay Avery.Tinanggap ni Avery ang bote at uminom ng tubig."May gusto ka bang kainin?" Kinuha ni Elliot ang mga dessert na dinala niya at ipinasa sa kanya. "Natatakot ako na baka wala kang makakain ngayong gabi."Umiling si Avery, tinulak ang pinto ng kotse, at lumabas ng sasakyan.Pagkababa ng sasakyan, lumakad siya ng ilang sandali bago nakita ang tape sa paligid. Sa kabila ng tape, maraming tao ang abala sa trabaho.Ang hukay ay nasa lumang cellar ng isang sira- sirang bahay na ladrilyo. Ang cellar ay orihinal na ginamit upang mag- imbak ng pagkain. Walang sinuman ang umasa na gagamitin ito ng organisasyon ng krimen bilang isang hukay!Ang bahay na ladrilyo ay sira- sira na natatakpan ng matataas na damo. Sa lupa, maraming mga kalansay. Ang iba ay kumpleto at ang iba ay hindi.Tumayo si Avery sa tabi ng cordon tape, tinitingnan ang eksena sa harap niya. Hindi maiwasang mamasa
Habang kumakain, dumating ang bodyguard para kumatok sa pinto.Binuksan ni Elliot ang pinto." Mr. Foster, gusto mo bang maghapunan ngayon o mamaya? Gusto mo bang pumunta sa restaurant para kumain o umorder ng room service?" Tanong ng bodyguard."Bakit hindi muna kayo kumain!" sabi ni Elliot.Tumayo ang bodyguard ni Avery sa may pintuan at tumingin sa loob. "Nasaan si Miss Tate?""Nagkulong siya sa kwarto niya." Ilang beses nang gustong pumasok ni Elliot sa kanyang silid para hanapin siya, ngunit hindi siya naglakas- loob na gawin iyon.Nang marinig iyon ng kanyang bodyguard ay agad itong pumasok sa presidential suite. " Paanong hindi siya makakain! Walang nagsabi na patay na si Ivy! Anong ginagawa niya!"Pumasok ang bodyguard at napagtanto na parang maze ang suite. Napakaraming silid. Hindi niya alam kung saang silid naroon si Avery.Gusto sana ng bodyguard ni Elliot na kaladkarin palabas ng kwarto ang bodyguard ni Avery. Hindi siya makapaniwala na pumasok ang lalaki sa suit n
Ang magandang lumabas doon ay nagbunga ang kanilang sakripisyo.Pagkatapos ng pagtatapos ni Natalie, ang bawat trabaho na nakuha niya ay mas mahusay kaysa sa huli. Ang kanyang suweldo ay unti-unting tumaas mula sa isang normal na suweldo ng isang tao hanggang sa isang labis na suweldo.Pagkatapos, naging executive siya ng Tate Industries. Bukod sa kanyang suweldo, nakakuha pa siya ng malaking taunang bonus.Ang ama ni Leah ay nasa negosyo. Noon pa man ay maganda ang takbo ng kanilang pamilya. Sayang lang at walang ulo sa negosyo si Leah. Noon pa man ay gusto niyang maging isang guro, ngunit ang suweldo ng isang guro ay hindi maaaring makipagkumpitensya sa suweldo ng isang executive.Hindi nainggit si Leah sa kinikita ni Natalie kaysa sa kanya. Na-curious lang siya sa mga kakayahan ni Natalie."Pwede kitang ilabas. Paggastos lang ng pera," sabi ni Natalie. "Medyo gumastos din ako sa pakikipag-ugnayan sa iyo. Ang pangunahing isyu ngayon ay hindi tungkol sa pera. Hindi rin tungkol sa
Nilinaw ni Leah ang kanyang lalakunan at sinabing, "Natalie, medyo nauuhaw ako. May tubig ka ba dito?"Agad namang pumunta si Natalie para kumuha ng tubig."Tubig lang na nasa bote ang iniinom ko." Ipinasa ni Natalie ang isang bote sa kanya. "Karaniwan kong pinakukuluan ito bago inumin, ngunit mainam din na inumin ito ng direkta.""Oh. Natalie, ang sophisticated mo." Tiningnan ni Leah ang tatak ng bote ng tubig. Ito ay isang high-end na tatak."Mas gusto ko lang ang lasa ng tubig na ito. Mura lang ang mga skincare products ko, pero nasanay na rin ako, kaya hindi ko na pinalitan," malugod na sabi ni Natalie. "Uminom ka.""Oh..." Binuksan ni Leah ang takip ng bote ng tubig, uminom ng tubig, at bahagyang kumalma. "Natalie, kaunti lang ang narinig ko. Nang humigop ako ng tubig, nakalimutan ko na ang lahat. Marahil dahil ang narinig ko ay hindi dapat tandaan..."Pinagmasdan ng mabuti ni Natalie ang mukha ng kanyang pinsan, sinusubukang alamin ang katotohanan ng kanyang mga sinabi."N
"Hmm. Bata ka pa daw ng sila ay namatay.""Namatay ang lolo ko noong apat na taong gulang ako. Nalungkot ang lola ko nang pumanaw ang lolo ko. Sobrang sakit at pighati ang naging sanhi ng lahat ng uri ng malalang sakit na sumiklab sa kanyang katawan. Masakit na namatay siya sa huli. ." Namula ang mga mata ni Avery sa sinabi niya. "Bago sila namatay, pinoprotektahan pa rin nila ang pamilya namin, kaya wala kami sa isang mahirap na lugar. Pagkaalis nila, nagsimulang maging bastos si Wanda.""Paano namatay ang lolo mo?" Tumingin si Elliot sa mga mata ni Avery, wasak ang puso.Nang makita ang mga luha sa kanyang mga mata, reflexively inabot ng kanyang kamay.Itinulak ni Avery ang kamay niya at pinunasan ang mga luha niya. "Biglang nahulog ang lolo ko at sumakit ang utak. Hindi na siya ma-resuscitate. Naalala ko na naman. Noon, dinala ako ng tatay ko sa ospital para makita sa huling pagkakataon ang lolo ko. Gustong-gusto ko siyang gamutin at itago sa akin para bantayan niya ako.""Aver
Hindi nakaimik si Avery. Halos mabulunan siya sa sinabi nito."Ano?" Tumingin siya ng seryoso. "Diba sabi mo malaki ang ginagastos ni Hayden ngayon? Magkano ang pocket money na ibinibigay mo sa kanya kada buwan? Bakit hindi kita bigyan ng pera at ilipat mo sa kanya?"Umiling si Avery. Matapos pindutin ang button sa palapag ng kwarto niya ay palihim siyang napalunok."Elliot, hindi mo kailangang mag-alala sa buhay ko at ni Hayden.""Alam kong may pera ka. Kadalasan ay medyo matipid ka. Ang perang nakuha mo sa pagbebenta ng kumpanya ay sapat na para makita ka sa buong buhay mo. At maaari kang kumuha ng ilang mga surgical case at kumita ng mas maraming pera. " Pagkatapos, Iniba ni Elliot ang topic. "Si Hayden naman, basta gusto niyang makakuha ng pera, makukuha niya, pero..."Napatingin si Avery sa kanya. Gusto niyang malaman kung ano ang gusto nitong sabihin."Avery, bumalik ka sa Aryadelle para hanapin si Ivy, naiwan si Hayden mag-isa sa Bridgedale, hindi iyun maganda. Si Hayden a
Mula sa saloobin ni Elliot sa kanya noong araw na iyon, naisip ni Avery na hindi mali ang kanyang paghatol. Gayunpaman, maaaring hindi rin ito tama.Katulad ng kung paano niya maling hinusgahan siya noong nakaraan.Kung maglakas-loob siyang pumasok nang hindi kumakatok, lalabas siya at mananatili sa tabi ng kanyang bodyguard kinabukasan.Makalipas ang halos kalahating oras, pagkatapos niyang maligo, nag-video call siya kay Hayden.Matapos tanggapin ni Hayden ang tawag, lumabas ang mukha ng tatlong magkakapatid sa kanyang screen. Kung titingnan ang matamis na eksenang magkasama ang tatlong anak, hindi napigilan ni Avery na umiyak.Ito ang unang pagkakataon na nagkasama ang tatlong bata pagkatapos ng mahabang panahon. Inisip niya ang kanyang sarili na isang walang kakayahan na ina. Dapat ay hinayaan niya silang magkita ng mas madalas. Kahit na hiwalayan niya si Elliot, dapat ay gumawa siya ng paraan upang sila ay magkasama taun-taon."Robert, binati mo ba si Hayden?" sabay tawa at
Bahagyang napabuntong-hininga si Avery. Gusto niyang ipaliwanag kay Layla ang sitwasyon, ngunit si Elliot ang nagsalita."Layla, ayaw ng Mommy mo na manatili sa iisang kwarto kasama ko, pero pinilit ko siyang manatili sa akin dahil hindi maganda ang security dito. Natatakot ako na baka nasa panganib ang Mommy mo...""Sa tingin ko ikaw ang pinakamalaking panganib doon." Hindi binigyan ni Layla ng kahit anong mukha si Elliot.Namula agad si Elliot. Ramdam niya ang pagbabago ng kanyang anak. Kapag hindi kasama ni Layla si Hayden, hindi siya magiging walang awa.Hindi mapigilan ni Avery ang mapangiti. Naglakad siya papunta sa sofa at umupo."Anong ginagawa niyong lahat?""Nagsasaya lamang kami!" Kinuha ni Layla ang phone at pinalitan ang camera sa back camera. Lumabas sa screen sina Mike at Chad.Nakaupo sila sa isang tabi, nag-uusap sa isa't isa.Iniba na ni Layla ang camera para humarap sa kanila, pero hindi pa rin nila napansin."Chad, salamat sa pagdala kay Robert at Layla sa