Bahagyang napabuntong-hininga si Avery. Gusto niyang ipaliwanag kay Layla ang sitwasyon, ngunit si Elliot ang nagsalita."Layla, ayaw ng Mommy mo na manatili sa iisang kwarto kasama ko, pero pinilit ko siyang manatili sa akin dahil hindi maganda ang security dito. Natatakot ako na baka nasa panganib ang Mommy mo...""Sa tingin ko ikaw ang pinakamalaking panganib doon." Hindi binigyan ni Layla ng kahit anong mukha si Elliot.Namula agad si Elliot. Ramdam niya ang pagbabago ng kanyang anak. Kapag hindi kasama ni Layla si Hayden, hindi siya magiging walang awa.Hindi mapigilan ni Avery ang mapangiti. Naglakad siya papunta sa sofa at umupo."Anong ginagawa niyong lahat?""Nagsasaya lamang kami!" Kinuha ni Layla ang phone at pinalitan ang camera sa back camera. Lumabas sa screen sina Mike at Chad.Nakaupo sila sa isang tabi, nag-uusap sa isa't isa.Iniba na ni Layla ang camera para humarap sa kanila, pero hindi pa rin nila napansin."Chad, salamat sa pagdala kay Robert at Layla sa
Pagkatapos maghilamos ay lumabas na si Avery sa kanyang kwarto.Mahigpit na isinara ang pinto ng kwarto sa katabing pinto. Dapat tulog pa si Elliot.Nagpasya si Avery na bumaba para mag-almusal. Nang nasa tapat na siya ng pinto papalabas na, bumukas ang pinto ng kwarto ni Elliot. Nakasuot siya ng maayos, mukhang fresh. Naglakad siya papunta sa kanya."Bakit ang aga mo?" Nagtatakang tanong ni Avery."Hindi ka rin ba gising?" Sinundan siya nito palabas ng pinto. "Tignan mo nga yang eyebags mo. Di ka ba nakatulog kagabi?""Hindi, nakatulog ako, pero binabangungot pa rin ako," sabi niya at tinakpan ang bibig para humikab. "Halika at kitain natin ang tao na iyon pagkatapos ng almusal!"Napatingin si Elliot sa mukha niyang inaantok. Sabi niya, "Gusto mo bang subukang matulog pagkatapos ng almusal? Baka mas madali kang makatulog sa araw.""May scientific basis ba ito?""Wala," sabi ni Elliot. "O uminom ka ng gamot?""Wala akong problema sa pagtulog. Hindi ko kailangan ng gamot." Tina
Hinila ni Avery si Elliot sa tabi at sinabi sa mahinang boses, "Nakilala ko na siya dati. Nung huling bese akong pumunta sa Ylore, siya yung nagsabi sa akin na si Ivy ay binenta sa kung sino sa Aryadelle.""Walang ebidensya na nagsasaad na si Ivy ay naibenta sa isang tao sa Aryadelle. Baka nagsisinungaling siya sa iyo," sagot ni Elliot sa mahinang boses."Bakit siya magsisinungaling sa akin? Since alam niya ang tungkol sa hukay, ibig sabihin ay madami pa siyang alam na ibang bagay..." Sa pagkakataong iyon, biglang sinabi ni Avery, "sa tingin ko ay napansin niya ako. Sinabi niya sa akin ang tungkol kay Ivy, at kapalit nito, dapat ay bigyan ko siya ng pills na papatay sa kanya, pero hindi ko ginawa sa huli. Kinamumuhian niya ako malamang."Napatingin si Elliot sa babaeng iyon. Sigurado nga, nakatingin ang babae kay Avery na may nakakainis na ekspresyon."Bakit hindi ka lumabas? Kakausapin ko siya," sabi ni Elliot kay Avery."Okay, tignan mo kung ano ang magagawa mo. Kung hindi siya
Ang babae ay nag -isip ng ilang sandali bago sinabi ang kanyang kahilingan.Paglabas ng detensyon, nakatanggap si Elliot ng isang tawag mula sa kanyang bodyguard.Naglakad si Avery sa gilid at inilabas ang kanyang telepono. Nakita niya ang mga hindi nakuha na tawag at mensahe mula sa kanyang bodyguard.Bago makarating sa detensyon ng umaga kaninang umaga, inilagay niya ang kanyang telepono sa tahimik na mode.Nang makalabas siya sa detensyon, ibinalik niya ang kanyang telepono sa normal na mode at ibinalik ang tawag ng kanyang bodyguard."Miss Tate! Nasaan ka? Hindi mo sinasagot ang aking mga tawag o pagtugon sa aking mga mensahe! Nag -aalala ng sobra!" Ang bodyguard ay nag -aalala ng sobra na siya ay pinagpawisan nang labis. Siya ay naglalakad sa paligid ng lobby ng hotel kasama ang bodyguard ni Elliot."Huwag kang mag -alala. Lumabas lang kami upang gumawa ng isang bagay," paliwanag ni Avery sa kanyang bodyguard. "Nakabangon kami nang mas maaga ngayon, kaya hindi na namin kayo
Napag-usapan na nina Avery at Elliot ang bagay na iyon noong hapong iyon.Upang maiwasang gumawa ng anumang aksyon ang babae bukod sa kanilang napagkasunduang plano, si Avery ang magda-drive habang si Elliot ang nagbabantay sa babae.Naka-cuff ang mga kamay at paa ng babae. Hindi malamang na gagawa siya ng anumang bagay na hindi nila kontrolado.Pagkapasok nila sa sasakyan, nagtanong si Avery, "ngayon, pwede mo na bang sabihin sa amin ang address?""Nakapunta na ba kayong dalawa sa hukay?" tanong ng babae."Oo." Nagdilim ang mukha ni Elliot. "Sinasabi mo ba na nasa hukay si Ivy?"Mas humigpit ang pagkakahawak ng mga kamay ni Avery sa manibela. Nagpanting ang tenga niya, naghihintay ng sagot ng babae."Hindi. Nasa kabila siya," determinasyon na sagot ng babae. "Magmaneho kayo papunta doon. Kapag malapit ka na, igu-guide kita." Dahil mahaba ang paglalakbay, sinabi ni Elliot kay Avery, "Bakit hindi ako ang magmaneho!""Hindi na kailangan. Kaya kong magmaneho." Kinuha ni Avery an
"Bakit ka pumunta sa malayo para maghanap ng trabaho?" Pinigil ni Elliot ang kanyang kalungkutan. Natatakot siya na kapag masyado siyang malungkot ay maapektuhan nito si Avery."Pinilit ako ng pamilya ko na magpakasal sa isang matandang lalaki. Hindi ko gustong gawin iyon ... kaya tumakas ako. Noon, iniisip ko lang na tumakbo hanggang sa abot ng aking makakaya, kaya pumunta ako dito. Sa abalang lungsod. Maraming oportunidad sa trabaho..." Hindi na nagpatuloy si Holly.Wala nang mamamatay na intensyon ang tingin ni Elliot.Palihim na nagpakawala ng buntong-hininga si Holly. Itinuring niya ang kanyang sarili na ligtas sa ngayon. Ayaw niyang masyadong isiwalat ang nakaraan niya sa kanila. Ito ang mga sugat niya. Ang ibig sabihin ng pagsasabi sa mga tao ay pinapakita niya sa kanila ang kanilang mga sugat.Nakikinig si Avery sa kanilang pag-uusap paminsan-minsan. Walang laman ang puso niya, pero masakit din.Sa totoo lang, matagal na niyang pinaghandaan ang pinakamasama. Ngayon, natang
Tumalikod si Holly at ngumiti kina Elliot at Avery."Tignan mo ang hilera ng mga bahay. Hindi ba parang kulungan?"Muling sinuri nina Elliot at Avery ang mga bahay. Dahil napapaligiran ng mga damo ang mga silid, hindi na nila tiningnang mabuti ang mga bahay.Nang mga sandaling iyon, nang mas malapitan nilang tingnan, napansin nilang hindi talaga tulad ng mga ordinaryong bahay ang mga bahay.Ang isang ordinaryong bahay ay may mga pintuan at bintana, ngunit ang mga bahay sa harap nila ay walang mga pinto."Ihahatid ko na kayong dalawa. Maliligaw kayo kung hindi." Mabilis na naglakad si Holly. Mahigpit na sinundan siya nina Elliot at Avery.May malaking pinto sa lupa." Dinala sila ni Holly sa main entrance.Ang pangunahing pasukan ay nasa gilid ng bahay. Ito ay isang pinto na gawa sa bakal.Hinawakan ni Elliot ang doorknob. Gusto niyang buksan ang pinto ngunit hindi niya magawa.Naka-lock ito. Kailangan nila ng susi."Wag kayong mag-alala. May pasukan na naman," mahinahong sabi
Naantig siya sa sinabi ni Avery.Sinabi niya na, kung sila ay magkasama, maaari nilang alagaan ang isa't isa.Naglakad sandali si Holly. Hindi niya maiwasang lumingon at tumingin sa direksyon nina Elliot at Avery.Mukhang bumaba na sila sa cellar.Tumigil si Holly sa kanyang kinatatayuan. Ngumiti siya ng masama, matagumpay na ngiti.'Elliot Foster at Avery Tate, ang iyong oras ay dumating na!'"Sinong mag-aakala na ang maalamat na business tycoon ay madaling mamatay sa aking mga kamay! Hehehe!" Napahagikgik si Holly sa sarili.Ilang sandali pa, may lumitaw na helicopter sa himpapawid.Sa lupa, lumitaw ang isang grupo ng mga lalaking nakaitim. Dire-diretsong tumakbo ang mga lalaki sa balon.Masayang tumingin si Holly. "Takpan niyo na! Sa ganoong paraan hindi sila makakatakas!" Tinuruan ni Holly ang mga lalaking nakaitim pagkatapos maglakad papunta sa kanila. "Walang tubig o pagkain sa ibaba. Tatlong araw lang ay mamamatay sila sa gutom! Hahaha!"Matagal ng nakahanda ang mga la