"Hmm. Bata ka pa daw ng sila ay namatay."

"Namatay ang lolo ko noong apat na taong gulang ako. Nalungkot ang lola ko nang pumanaw ang lolo ko. Sobrang sakit at pighati ang naging sanhi ng lahat ng uri ng malalang sakit na sumiklab sa kanyang katawan. Masakit na namatay siya sa huli. ." Namula ang mga mata ni Avery sa sinabi niya. "Bago sila namatay, pinoprotektahan pa rin nila ang pamilya namin, kaya wala kami sa isang mahirap na lugar. Pagkaalis nila, nagsimulang maging bastos si Wanda."

"Paano namatay ang lolo mo?" Tumingin si Elliot sa mga mata ni Avery, wasak ang puso.

Nang makita ang mga luha sa kanyang mga mata, reflexively inabot ng kanyang kamay.

Itinulak ni Avery ang kamay niya at pinunasan ang mga luha niya. "Biglang nahulog ang lolo ko at sumakit ang utak. Hindi na siya ma-resuscitate. Naalala ko na naman. Noon, dinala ako ng tatay ko sa ospital para makita sa huling pagkakataon ang lolo ko. Gustong-gusto ko siyang gamutin at itago sa akin para bantayan niya ako."

"Aver