Kinabukasan, maagang nagising si Avery. Tinakpan niya ng concealer ang pasa sa mukha niya.

Biglang nanggaling sa kama ang namamaos na boses ni Elliot. "Avery, bakit ang aga mo? Nawalan ba ng antok mo?"

"Maaga akong natulog kagabi, kaya maaga akong nagising ngayon." Tumingin si Avery sa oras. Wala pang alas siyete ng umaga. "Elliot, matulog ka pa ng konti. Maaga pa naman."

Napatingin si Elliot sa kanyang naka-make-up na mukha. Naguguluhang sabi niya, "Lalabas ka ba ngayon?"

"Plano kong pumunta sa trabaho simula ngayon. Hindi ko na kayang manatili sa bahay." Ngumiti si Avery. "Sinasabi mo na hindi ako nagiisip ng mabuti nung nakaraan. Kung papasok ako sa trabaho, hindi na ako magiging ganyan."

"Kahit papasok ka sa trabaho, hindi mo kailangang gumising ng ganoon kaaga. Samahan mo akong matulog kahit saglit pa." Inabot ni Elliot ang kamay niya.

Nahirapan si Avery na tanggihan siya, kaya pumunta siya sa kama at umupo.

Ang malalalim nitong mata ay nakatingin sa mukha niya ng malapitan