Gayunpaman, hindi mawawalan ng galit si Elliot at tanungin siya tulad ng ginawa niya sa nakaraan.

Dahil hindi niya sinasabi sa kanya, wala siyang magagawa.

"Babe, wag kang matakot." Binalak ni Avery na bitawan ang kamay ni Robert. "Lumakad ka papunta kay Layla. Subukan mo at tingnan mo. Kaya mo yan."

Bakas sa mukha ni Robert ang takot, ngunit buong tapang pa rin niyang ibinuka ang kanyang mga braso at humakbang unti-unting humakbang patungo kay Layla.

Bagama't medyo pasuray-suray pa rin ang lakad niya na parang anumang oras ay maaaring mahulog, matapang siya.

Nang maglakad siya papunta kay Layla ay niyakap siya ni Layla ng mahigpit.

"Robert, ang galing mo! Maglakad ka papunta kay Mommy!" Inikot siya ni Layla para makalakad siya papunta kay Avery.

Ngayon, mas matapang na siya kaysa dati.

Parang alam niyang hindi siya mahuhulog, kaya malapit na siya kay Avery.

"Elliot! Nakita mo ba? Nakakalakad ang anak natin!" Si Avery ay abala sa sandaling iyon ng kaligayahan. "Halika lakad ta