"Mommy!" Biglang lumapit si Robert at niyakap ang binti niya.

Agad na natunaw ang puso ni Avery na parang puddle.

Agad niyang ibinaba ang phone niya at nagtatakang tumingin sa anak. "Babe, nakita kitang masaya sa mga laruan mo, kaya hindi kita inistorbo. Hindi ko akalain na pupunta ka para hanapin ako."

Kinarga niya si Robert at hinalikan sa pisngi.

"Ihahatid na kita para sa pagbabakuna mo mamaya, wag kang umiyak ha?"

Lumaki ang maitim na mga mata ni Robert. Hindi niya maintindihan ang kahulugan ng pagbabakuna.

May mga injection siya dati, pero kapag tulog siya, minsan naman ay kumukuha sila ng laruan para ma-distract siya, kaya hindi siyan gaano umiyak. Gayunpaman, mas matanda siya sa sandaling iyon, kaya mas mahirap na i-distract siya.

"Avery, kung gutom ka pwede ka munang kumain ng prutas," lumapit si Mrs. Scarlet at nakangiting sinabi, "Kung sinabihin mo sa amin na babalik ka para mananghalian, hindi mo na kailangang maghintay."

"Hindi ako gutom. Kung nagutom ako, sa labas