“…Teka lang, may kweba doon! Bakit hindi natin subukang magtago doon, boss? Sinabi na namin na hindi ka namin iiwan dito para mamatay ng mag-isa!" sabi ng isa pang lalaki habang ang iba ay sabay-sabay na tumango.

Alam ng leader na ang iba ay hindi makikinig sa kanya hinayaan na lamang niya sila na dalhin ang kanyang sugatang katawan papunta sa kweba.

“…Huh? Ako lang ba, o parang may nakatira dito…?” gulat na sinabi ng isa sa mga lalaki nang makita ang mga marka ng isang campfire.

“Tama ka... Regardless, huwag muna nating alalahanin iyon. Dapat magfocus muna tayo sa pagbalot ng mga sugat ni boss."

“Mas mabuting dumugo siya ng kaunti sa mga ganitong sitwasyon. Mas mabilis siyang mamamatay kung lalagyan mo ng bandage ang mga sugat niya ngayon,” sabi ng isang boses.

Gulat na gulat ang lahat nang marinig ang komentong iyon kaya mabilis nilang itinaas ng lahat ang kanilang mga baril para tutukan ang binata na biglang nagsalita.

Nakatayo si Gerald sa pasukan ng kweba at diretso si