Capítulos relacionados
Kabanata 916
Bago pa man umatake ang dalawa, naglunsad si Gerald ng isang spinning kick na nakatutok sa kanilang mga ulo sa sandaling makalapit na sila! Sa sandaling iyon, naramdaman ng mga tauhan ng pamilyang Moldell na halos lumuwa ang kanilang mga mata sa kanilang mga bungo habang lumilipad sila sa kabilang dulo ng silid. Sa huli, pareho silang nawalan ng malay! "Ano?!" sabay na sumigaw sina Quentin at Trey habang nanlalaki ang mga mata nila sa gulat. Ang dalawang iyon ay mga estudyante ng pamilyang Moldell... At sila ay napatumba lamang mula sa isang sipa? At mula pa kay Gerald sa ng lahat ng tao?! Malamang ay hindi sila maniniwala kung hindi nila ito nakita ng sarili nilang mga mata. Gayunpaman, ang lahat ay nandoon nang mangyari ang eksena. Kailan pa naging ganito kalakas si Gerald? "Apat lang na mga miyembro ng pamilyang Moldell ang nandito ngayon? Well dalawa na lang kayong natitira sa paningin ko. Sumugod kayo sa akin!" sabi ni Gerald na may mahinang ngiti sa kanyang labi. “
Kabanata 917
Pagkatapos nito, umalingawngaw ang mga tunog ng mga wine glasses at mga plato na naghahampasan sa isa’t isa. Lumingon ang lahat para tingnan kung sino ang gumawa ng ingay a nakita nilang lahat sila Berk, Noah, at Yael ay nakahawak sa mesa habang nanginginig sila sa sobrang takot! May dahilan sila para matakot ng ganito. Kung tutuusin, alam nilang tatlo kung gaano kalakas ang pamilyang Moldell. Kahit pa ganoon, binugbog pa rin ni Gerald ang apat na iyon sa harapan pa mismo ng kanilang mga mata! Habang papalapit si Gerald, agad na bumagsak si Berk sa lupa at sumigaw, “P-please, huwag mo akong patayin, Gerald! Patawarin mo ako, please!” Ang malaki at matabang lalaki ay kasalukuyang takot na takot na ang kanyang mga sipon ay tumutulo hanggang sa lapag. “Patawarin kita? Anim na buwan na ang nakalipas nang tumakas ako sa Salford Province, alam mo ba iyon? Mahigit sa thirty na mga kapatid ko ngayon ay wala na sa dahil sa mga tauhan mo. Kaibigan ko silang lahat mula sa Mayberry! Baki
Kabanata 918
Sinabi iyon ni Warren habang siya ay tumatayo. Si Jasmine naman ay nakasimangot habang sinusuri ang storeroom. Napahinto ang kanyang tingin sa ilang joss stick na nakalagay malapit sa isang sulok ng kwarto. "Iyon siguro ang dahilan kung bakit inaantok tayo!" sabi ni Jasmine habang nakaturo sa kanyang mga natuklasan. “Kaya pala! Pero sino ang mga taong iyon...? Bakit hindi na lang nila sinabi sa atin kung sino sila matapos kaming iligtas?" Sabi ni Maia. Bago pa man makasagot ang sinuman, sumigaw ang isa sa mga miyembro ng grupo na kaninang nag-explore sa lugar, "Uy, pumunta kayo dito, sa tingin ko ay may iniwan sila para sa atin!" Nang marinig iyon, pinalibutan ng lahat ang kahon at makikita na may nakasulat dito. May nakasulat sa note: 'Kay: Maia.' "At least alam natin kung sino ang magbubukas nito," sabi ng isa pang miyembro ng grupo. Nakakaramdam si Maia ng pagkahilo sa pananabik na nararamdaman niya. Habang iniisip niya kung ano ang nasa loob, tiningnan niya si Warre
Kabanata 919
Importante ang rason sa likod ng okasyon. Alam ni Bryson na muntikan nang mawala sa balat ng lupa ang pamilyang Fenderson dahil hindi siya naging maingat, kaya pananagutan niya ang insidente kahit na ano pa man ang mangyari. Nang medyo huminahon ang sitwasyon, naisip ni Bryson kung paano sila muntikan nang patayin ng isang vassal na pamilya. Kung ang lahat ng iyon ay maaaring mangyari sa ilalim ng kanyang pamumuno, inaamin niya na siya ay tumatanda na at hindi na siya maaasahan. Ang katotohanan na hindi niya maipagtanggol ang kanyang sarili nang walang tulong ng iba ay karagdagang patunay na oras na para sa pagbabago. Ipinaliwanag kung bakit kakaiba ang pakiramdam ng Fenderson family meeting sa oras na ito. Nakayuko ang lahat habang hinihintay na magsalita si Bryson. Umubo si Bryson para basagin ang katahimikan at makuha ang atensyon ng lahat, bago niya sinabi, “Meron... meron akong ilang napakahalagang balita na i-aanunsyo ngayon... Ang anunsyo na ito ang magiging pinakahuling
Kabanata 920
Habang inihahanda ng butler ang sasakyan, si Mindy mismo ay nakatayo na sa harap ng mga taong natira sa mansyon ng pamilyang Schuyler. “Excuse me, pero may nakita ka bang nakasuot ng maskara? Ganito siya katangkad at meron siyang seryosong burn mark sa mga mata niya kapag nakababa ang maskara niya…" tanong ng isang babae sa isang random na naglalakad lamang habang inaangat niya ang kanyang kamay sa ulo niya para gayahin kung gaano katangkad si Sanderson. "... Hindi, hindi ko siya nakita...?" sagot ng naguguluhan na lalaki. "Pero bakit ganun? Sinabi niya sa amin na darating siya para hanapin kami pero hindi niya ito ginawa! Wala rin siya sa Yorknorth Mountain! Saan kaya siya pumunta...? Sinubukan ko pang tawagan si Stella pero hindi ko rin siya makontak! Pumunta ako sa bahay niya pero parang lumipat na siya... Sino sa tingin mo ang makakapagsabi sa akin kung saan pumunta si Sanderson...?" tanong ni Mindy. Ang mismong dumadaan lamang ay nabigla dahil siya ang tinanong ng babaeng
Kabanata 921
Unti-unting nawalan ng malay si Mindy habang naririnig sa di kalayuan ang mahinang wangwang ng ambulansya. “…San…derson…” Samantala, isang binata na nakaupo sa loob ng isang express train ang biglang napahawak sa kanyang dibdib habang siya ay nanginginig. “Anong problema?” tanong ng isang babaeng nakaupo malapit sa kanya dahil sa pag-aalala. "... Wala ito. Bigla lang sumikip ang puso ko... Wala na ang pakiramdam na ito ngayon. Nakakapagtaka...” sagot ng lalaki na may mapait na ngiti sa kanyang labi. Napalingon siya sa dalaga bago niya sinabing, “Oo nga pala, kunin mo ito. Sa sandaling tumira ka sa Mayberry at makakuha ng trabaho doon kasama ang bank card na ito, magiging madali ang natitirang bahagi ng buhay mo!” Habang sinasabi niya iyon, inabot niya ang isang bank card sa dalaga. “Hindi ko ito kayang tanggapin, Gerald! Magiging maayos ang buhay ko kapag nakakuha ako ng trabaho! Pero ikaw, sigurado na mas nangangailangan ka ng pera kaysa sa akin!" sagot ng dalaga sabay
Kabanata 922
Hindi nagtagal ay nakarating na sila sa Mayberry Station. Palihim na pinasok ni Gerald ang bank card sa bulsa ni Naomi at pagkatapos ay nagpara siya ng taxi para sa kanya. Hindi siya nag-aalala na hindi ito magagamit ni Naomi dahil alam na niya kung ano ang password, kahit noong nasa university pa sila. Ang password nito ay ang kanyang birthday. "Hindi ka ba sasama sa amin, Gerald?" tanong ni Naomi habang binababa ang bintana ng taksi. “Magpapatuloy na ako mula dito! Bye, Naomi!" sagot ni Gerald sabay kaway habang nagsisimula nang magmaneho ang taksi. Inilabas ni Naomi ang kanyang ulo sa bintana at pagkatapos ay sumigaw siya, “Gerald, please! Wala akong pakialam kung magkakaroon tayo ng maraming pera o hindi! Magsama na lang tayo at magpakasal! Magkasama tayong maghahanap ng trabaho sa Mayberry city at pagkatapos nito, masusuportahan natin ang ating sarili nang maayos sa future! Sigurado ako! Kung hindi mo gusto sa Mayberry, e di... E di, manirahan na lang tayo sa probinsya! Ma
Kabanata 923
Pagdating pa lang niya sa lobby ng hotel, tila nawalan ng balanse ang isang babae na nagkataon lang na tumatakbo papunta sa kanyang direksyon nang ma-sprain ang kanyang ankle! Bago pa man matumba sa lupa ang babae, mabilis siyang nakuha ni Gerald. “Diyos ko! Muntikan na ako! Sa-salamat, pogi!” nagpasalamat ang dalaga na agad niyang inayos ang magulo niyang buhok matapos siyang tulungang tumayo ni Gerald. Gayunpaman, tiningnan niya ang binatang nasa harapan niya at hindi niya maiwasang maramdaman na medyo kakaiba ang pakiramdam ng lalaking nagligtas sa kanya mula sa isang masakit na pagkabagsak. Ang kanyang mukha ay misteryoso dahil sa kanyang maskara at nakadagdag pa dito ang kanyang cap, ngunit ang kanyang tingin ay parang pamilyar ngunit kakaiba sa parehong oras. Nakadagdag pa ang pagiging misteryoso niya dahil isang tango lang ang isinagot ng binata sa halip na magsalita. Habang iniisip ng babae kung nakita na ba niya ito noon, si Gerald mismo ay hindi maiwasang titigan