Nakakalat sa paligid niya ang mga bangkay ng mga puting wolf na namatay nang mahulog sila.

Masyadong matigas ang katawan ni Gerald, kaya hindi na nakapagtataka kung bakit buhay pa siya at halos hindi rin siya nagkaroon ng anumang pinsala! Dahil doon, hindi nagtagal bago siya dahan-dahang nagising...

Sinuri ni Gerald ang kanyang katawan kung meron siyang mga sugat at natuwa siya nang malaman niyang maayos ang kanyang katawan.

Pagkatapos tumalon mula sa mga makakapal na bush, kinuha ni Gerald ang kanyang maliit na kutsilyo at sinimulang hiwain ang karne sa mga puting wolf. Dahil hindi niya alam kung hanggang kailan siya mananatili dito, alam ni Gerald na kailangan niyang mag-imbak ng pagkain habang kaya pa niya.

Nang makapag-ipon siya ng sapat na karne, nagsimula siyang maglakad-lakad para matipon ang kontrol sa kanyang katawan.

Ang nasaksihan niya sa kanyang paglalakad ay isang magandang utopia. Nakatitig siya sa sobrang pagkamangha at ito ang unang pagkakataon na nakakita si