Talagang natatawa si Gerald sa pagtatangka nilang hulihin siya. “Humph! Nagyayabang kahit malapit ka nang mamatay? Walang hiya ka talaga! Sana marealize mo na natalo lang ako nung araw na yun dahil naging pabaya ako! Noong natalo ako, alam kong hinding-hindi ko makakalimutan ang kahihiyan na naramdaman ko sa sandaling iyon sa buong buhay ko! Dahil doon, nanumpa ako na papatayin kita sa lalong madaling panahon para makapag-higanti ako at ngayon, sa wakas ay nasa kamay na kita!" deklara ni Fernando bago siya umubo. Makikita doon na hindi pa naghilom ng maayos ang mga sugat na natamo niya sa kanyang likuran. “Tama siya! Kailangan nating tapusin ang sama ng loob sa pagitan natin! Paniguradong hindi kita bibitawan ng madali sa pagkakataong ito!" panunuya ni Matilda bago siya malisyosong tumawa. Gayunpaman, umiling lang si Gerald bago niya sinabing, “Sayang naman…” Naningkit ang mga mata ni Fernando bago siya nagtanong, “…Anong ibig mong sabihin diyan? At bakit ka umiiling? Alam ko n
“…Paano… nangyari ang lahat ng ito…?” naguguluhan na sinabi ni Fernando. "Sinabi ko na sayo na ang mga baril na iyon ay mga laruan lang sa akin. Ang mga guards mo naman ay mga basahan lang para sa akin! Hindi ka talaga dapat kumilos nang padalus-dalos, hindi mo ba alam iyon? Sinaktan mo ang kaibigan ko... Mukhang gusto mong mamatay, tama ba?" sagot ni Gerald sabay ngiti. “...Hindi... hindi ako naniniwala na masyado kang makapangyarihan! Guards! Patayin natin siya!" sabi ni Fernando habang nagngangalit ang kanyang mga ngipin dahil sa kanyang sama ng loob. ‘Magkasing edad lang kami... Pero paano siya magiging mas makapangyarihan kaysa sa akin...?!' Sa puntong iyon, alam ng lahat ng mga guwardiya kung gaano kadelikado ang kanilang kasalukuyang sitwasyon. Ang kasalukuyang nararamdaman nila ay parang nahulog sila sa isang napakalamig na kweba na walang malalabasan. Kinilabutan sila nang makita ito dahil alam ng mga guwardiya na pwede silang mamatay. Gayunpaman, hindi nila pwedeng ha
Gaya nga ng sinabi ni Gerald, wala nang ibang paraan para makatakas pa si Fernando sa kanyang kamatayan. Itinuro ni Gerald ang daliri niya at agad na sumuka ng dugo si Fernando bago siya tuluyang bumagsak sa lupa. Si Matilda naman ay sumisigaw na sa sobrang takot habang sinasabunutan ang kanyang buhok. Napaluhod siya sa harap ni Gerald at agad siyang nagmakaawa, “Huwag mo akong patayin…! Hindi ko sinasadya ang ginawa ko...! Pakiusap, huwag mo akong patayin…!" "Nabigyan ka na ng sapat na pagkakataon, kaya tumigil ka!” sagot ni Gerald habang nakatutok din ang daliri sa kanya at hinagis niya ang kutsilyo sa kanyang leeg! Bumagsak siya sa lupa hanggang sa mawalan siya ng malay at tuluyan nang mamatay. Matapos masaksihan ang lahat ng nangyari, si Rosie ay nanginginig habang sinasabi niya, "Nakakatakot... na kaya mong pumatay ng napakaraming tao sa loob ng napakaikling panahon...!" “Pinapatay ko lang ang mga karapat-dapat na mamatay,” kaswal na sumagot si Gerald. Sa pagkakataong
‘Noon, halos hindi makayanan ni Gerald ang isang suntok mula sa akin… Siya ay parang papet lang noon! Sandali lang kaming nahiwalay pero sobrang lakas na niya... Ayokong aminin ito, pero sa kanyang kasalukuyang lakas, matutumbasan na niya ang kalakasan ko... Kaya pala malakas ang loob niya…!' naisip ni Queena sa kanyang sarili. Hindi ako mahihirapan na talunin siya sa kanyang kasalukuyang lakas, pero ang paghuli o pagkontrol sa kanya ay halos imposible na ngayon! Kung tutuusin, mabilis niyang naiwasan ang mga atake ko sa kanya!' Habang pinagmamasdan ni Queena ang sitwasyon, pinandilatan lang siya ni Gerald bago niya sinabing, "Wala akong kakayahang patayin ka sa ngayon, pero alam kong mahihirapan kang mahuli ako!" “…Ikaw… Anong sabi mo…? Gusto mo akong patayin...?" hindi makapaniwalang sumagot si Queena. ‘Minahal kita sa loob ng ilang libong taon...! Tapos sasabihin mo sa akin ngayon na may iba pa bang babae na kasing loyal at passionate ko?! Talagang gusto mo akong patayin nga
"Magpatuloy ka…" "Gusto kong magkaroon ng union sa pagitan nating dalawa. Kapag umasa ako sa purong yang energy sa iyong katawan, magiging katulad na niya ako at magkakaroon din ako ng pagkakataong makapagsanay ng Thunder Eruption. Kapag nasanay na ako, makakapag-travel na ako pabalik-balik sa pagitan ng mundo at Jaellatra! Sa madaling salita, isang hakbang na lang ako para makamit ang pangarap kong dumaan muli sa totoong rebirth!" Nang marinig iyon, lumalim ang boses ni Gerald habang sumasagot, “...Base sa pagkakaintindi ko ngayon, gusto niyong dalawa na makapasok sa Jaellatra... Mukhang imposible na makapag-negotiate pa tayo!" “Isang negotiation? Ano ang iyong terms?” "Sa tingin ko kailangan nating gumawa ng isang alliance upang ibagsak ang King of Judgment Portal. Mayroon akong dalawang dahilan upang i-back up iyon. Una, pwede akong mamatay sa kanyang mga kamay kung hindi ako makakakuha ng sapat na tulong. Pangalawa, sa pagkakaintindi ko, mukhang hindi ka rin niya hahayaan n
"Oo naman sasama ako! Kung tutuusin, ito ang unang pagkakataon na sinabi mo na manatili ako sa tabi mo!" sagot ni Queena na may nakakaakit na ngiti. Nang marinig iyon, tumango lang si Gerald sa kanya sabay ngiti. Naturally, hindi niya sasabihin sa kanya na ililigtas niya ang babaeng nakaputi sa hatinggabi. Gayunpaman, alam din niya na kung hindi siya handang gumawa ng kaunting compromise, paniguradong magdurusa siya kung sakaling sirain ni Queena ang kanyang mga pagsisikap kapag na-summon niya ang babaeng nakaputi... Makalipas ang isang oras ay nagtanong si Gerald, “Seth, naaalala mo ba talaga kung saan ang snake cave…?” Ang tatlo na sumusunod kay Seth ay binubuo ni Rosie na curious tungkol sa snake cave, si Queena na pumayag na sumama mula nang imbitahan siya ni Gerald at si Gerald. “Malamang alam ko! Pero medyo secluded ang lugar na ito, kaya kailangan kong bilisan!” sagot ni Seth habang napakamot sa likod ng kanyang ulo bago humakbang sa kalapit na malaking bato. Makali
Bukod doon, mayroon ding ilang mga paglalarawan ng napakalaking mga ibon at hayop, hindi nila alam kung sinasadya nilang i-drawing ito ng ganitong paraan. Sinuri pa ito ni Gerald at nakita niya ang isang medyo pamilyar na imahe ng isang napakalaking nilalang na parang isang paniki. Napa-isip ni Gerald habag tinitingnan niya pa ito, ‘... Hindi ba nakita ko ang isang nilalang na tulad niya sa minahan kung saan ko iniligtas si Yume at kung saan ko nakuha ang water repellent stone...? Isang malaking paniki na may ulo ng isang tao... Inakala ko noon na ito ay isang paniki na demonyo na sumailalim sa matinding pagsasanay, pero dahil ito ay nasa mural na ito, malamang ito ay isang uri ng sinaunang nilalang na buhay pa rin hanggang ngayon... Pero... Paano ito nangyari...? Napakaraming kakaibang bagay ang nangyayari ngayon…'Lumingon siya kay Queena, na kanina pa nabibighani sa loob ng kweba at nagtanong si Gerald, “…Sabihin mo sa akin kung anong uri ng mundo ang inilalarawan sa mga dingding…
Tumango si Queena saka sumagot, “Oo, ang Immortal Body ay isang realm na dati ay nabubuhay lamang sa mga legends. Sinasabi noon na kung ang isang tao ay nakapasok sa ream na iyon, pwede silang mabuhay sa pagitan ng langit at lupa. Sa madaling salita, walang sinuman ang makakapatay sa kanila. Isang alamat lamang ang sabi-sabi na may isang tao na nakapasok sa realm na iyon!" “… Kung totoo ang alamat, sinasabi nito na ang makapangyarihang tao na iyon ay buhay pa, tama ba? Pero hindi iyon totoo? Malamang kasama na niyang namatay ang ancient civilization!" medyo curious na sinabi ni Gerald. “Sa tingin ko lang naman ay patay na siya. Ang hula ko ay hindi talaga siya nakapasok sa realm ng Immortal Body. Pero siya pa rin ay isang napakahusay na tao na may lakas na malinaw na sumasalungat sa natural order. Ano pa ba ang dahilan kung bakit ang daming gumagalang at humahanga sa kanya...” paliwanag ni Queena. “Ganun ba... Speaking of Jaellatra, may alam ka ba tungkol sa Sun League? Malamang