Capítulos relacionados
Kabanata 1074
“Kasinungalingan! Hindi ako pwedeng magkamali!" Sabi ni Giya habang lalong humigpit ang pagkakakapit niya kay Gerald habang pinupunasan ang kanyang mga luha sa mukha gamit. “Miss, ang pangalan ko ay Xadrian... hindi ko alam kung sino itong Gerald na tinutukoy mo! Siya ba ang taong nagbuhay sayo noon tulad ng binanggit mo...? Kamukha ko ba siya?" Walang emosyon na tinanong ni Gerald Matagal na sinanay ni Gerald ang kanyang sarili para matutunan ang kanyang poker face dahil ginagawa na niya ito mula noong una niyang nakasalubong si Giya noong araw na iyon. Nakita ni Giya ang walang emosyon na mukha ni Gerald kaya dahan-dahan niyang naramdaman na talagang hindi pamilyar sa kanya ang kakaibang lalaki. At saka, iba ang boses nito kay Gerald. Medyo payat, tahimik, at maganda ang balat ng Gerald na nakilala ni Giya. Kahawig ni Gerald ang taong ito, ngunit siya ay mas matipuno, mas malakas, at medyo maitim kaysa kay Gerald. Gayunpaman, may dalawang tao ba sa mundong ito na magkamuk
Kabanata 1075
"Malalaman natin ito kung itutulak natin ito pabukas, hindi ba?" Sabi ni Meredith. “Oo nga. Umatras kayo ng kaunti kapag ginawa ko ito!" Sabi ni Gerald sabay tango. Base sa maraming mga istorya na narinig ng kanyang lolo mula sa iba't ibang panig ng mundo, madalas na matatagpuan ang mga kayamanan sa mga nakatagong lugar na binabantayan ng mga kakaibang hayop o halimaw. Ang imahe ng araw mismo ay natuklasan ng mga ninuno ng kanyang pamilya sa loob ng isang kweba na matatagpuan sa masukal na kagubatan. Binantayan ito noon ng isang malaking puting unggoy na kumakain ng tao at marami sa kanyang mga ninuno ang namatay bago sila naging matagumpay na makuha ang imahe ng araw. Dahil nandito na rin si Gerald, pwede na rin siyang pumasok at tingnan. Sinabihan ni Gerald ang mga babae na umatras kanina dahil sa sobrang bigat ng gate na gawa sa bato at alam niyang kailangan niyang gamitin ang kanyang inner strength para mabuksan ito. Natatakot siya na baka masaktan sila kung masyado silan
Kabanata 1076
Pumunta si Gerald doon para tingnan ito at napansin niya na kakaiba talaga ang mga paintings na ito. Sa nakikita niya, pinapakita ng mural ang mga taong naninirahan dito noon at ang kanilang mga buhay. Gayunpaman, ang mga paintings ng tao ay kakaiba ang itsura. Parang may kwento na sinasabi ang mural. Sinuri nila ito ng maigi at parang ikinuwento nila ang mga bagay na nakatago sa loob ng stone room. Nagtanong si Gerald nang makita niyang sinusuri rin ni Giya ang mural, "Naiintindihan mo ba kung ano ang sinasabi ng mural, Giya?" “…A-ano? Tina... tinawag mo ba ako ngayon lang?" tanong ni Giya nang bigla siyang natauhan habang nakatitig siy kay Gerald na may blangko na emosyon sa mukha nito. “…Oo naman! Hindi naman ako nagkamali ng pangalan mo, di ba? Ayan ang tawag ng ibang tao sayo sa pagkakaalam ko!" “…Ta-tama ka... Ang pangalan ko ay Giya...” sabi ni Giya nang maramdaman niyang nanginginig ang kanyang puso. Iniwasan niya ang pakiramdam na ito at sinabi, “...Naiintindihan
Kabanata 1077
Binalot ng alikabok sa mukha ni Gerald kaya parehong naglakad si Meredith at Giya papunta sa kanya nang mawala na ang alikabok, bago sila sumulip din sa loob ng kahon. Sa loob, nakita nila na natatakpan ng alikabok ang isang mahaba na espada. Kahit na makapal ang alikabok, hindi iyon sapat para itago ang makinang na espada. Sa katunayan, napakakinang nito na naramdaman nilang tatlo na ang mga taong nakakita nito mula sa malayo ay kikilabutan sa kanilang mga gulugod kapag nakita nila ang ningning ng espada. "...Kahit na libu-libong taong gulang na ang espada, mukhang matalas pa rin ito!" sabi ni Meredith habang pilit niyang binubuhat ang espada. Hindi interesado si Giya sa espada kaya bumalik na lang siya para tingnan ang mga mural. “Ma-mabigat…!” Sabi ni Meredith habang patuloy niyang sinusubukang iangat ang espada. Nararamdaman niya na parang nakadikit sa ilalim ng kahon ng bato ang espada. "Susubukan ko!" sabi ni Gerald habang kinukuha niya ang espada. Gumamit siya ng kaun
Kabanata 1078
Gabi na nang makalabas silang tatlo sa sinaunang balon at mataas na ang buwan sa langit. Pinangunahan ni Gerald ang dalawang babae papunta sa sira-sirang gusali. Pagdating nila doon, nakita nila na magkakasama na muli ang mga tao. Nakita nila si Propesor Yale at ang iba pang mga researchers. Huli na nang mapagtanto nila na hindi nipa mahahabol si Gerald. Bukod sa dalawang namatay, ang tanging malubhang sugatan ay si Wynn at meron siyang malubhang lagnat pagkatapos nito. Kahit na maayos ang kalagayan ng lahat ng tao, silang lahat ay pare-parehong nakakaramdam ng pagkabalisa dahil sa takot sa mga naging kaganapan ngayong gabi. Dahil nandito na si Gerald, sa wakas ay makakapagpahinga na silang lahat pagkatapos ng pinagdaanan nila ngayon. Habang nagpapahinga ang iba, nanatili namang gising si Gerald. Sinisindihan niya ang apoy at binantayan niya ang iba habang tinitiyak na paminsan-minsan ay naghahagis ng kahoy na panggatong sa apoy. Sina Meredith at Giya naman ay gising din. Nam
Kabanata 1079
“Ituturing ko na ‘Oo’ ang katahimikan mo! Susubukan ko na siyang mapa-sakin mula bukas!" sabi ni Meredith. “...Fine,” malambing na sinabi ni Giya. Huminga siya ng malalim at muli niyang ipinaalala sa kanyang sarili na si Gerald ang taong mahal niya. Ano naman kung kamukha niya si Xadrian? Hindi pa rin siya si Gerald kahit na ibaliktad pa ang mundo. Kung gusto talaga ni Meredith si Xadrian, alam ni Giya na wala siyang karapatan na pigilan siya na ituloy ang bagay na magpapasaya sa kanya. ‘Hindi ka pwedeng maging selfish, Giya!’ Sinusubukan ni Giya na aliwin ang kanyang sarili. Ang dalawang babae ay hindi nakatulog ng kahit isang beses sa gabing iyon dahil abala sila sa kanilang sariling mga alalahanin. Kinaumagahan, nag-iimpake na ang lahat at naghahanda na silang umalis nang biglang lumapit si Meredith kay Gerald at sinabing, “Nauuhaw ka ba, Xadrian? May dala akong tubig kung gusto mo ito!" Nang marinig iyon, patagilid na tumingin si Gerald kay Giya at bigla niyang napans
Kabanata 1080
Hindi lang mula sa kahit sinong grupo ang mga katawan na ito. Ang mga bangkay ay mga kapatid niya mula sa Soul Palace! Naging mabigat ang pakiramdam ni Gerald nang makita niya ang pamilyar na itsura ng helicopter. Matapos niyang makumpirma ang kanyang speculation, hindi naiwasan ni Gerald na mabalisa sa pangyayaring ito. Kung tutuusin, ang mga mula sa Soul Palace ay mahalagang bahagi din ng pamilyang Crawford! Napansin niya na pumunta ang mga ito sa disyerto para hanapin siya. Alam na alam ni Gerald na ang mga helicopter mula sa Soul Place ay idinisenyo para maging halos imposible na bumagsak ito ng madalian. Sinuri niya ang spot kung saan maraming natapong gasolina na dahilan para maging maitim ang buhangin, ngunit naging malinaw sa kanya na ito ang salarin kung bakit bumagsak ang buong helicopter. Gayunpaman, sino kaya ang pumatay sa kanila? Matapos suriing mabuti ang bawat isa sa apat na bangkay, sa wakas ay nakakita si Gerald ng clue sa mga ito. Ang isa sa mga taong ito
Kabanata 1081
Kabisado na ni Gerald ang mapa.Kaya hindi magiging mahirap para kay Gerald na hanapin ang eternal coffin.Malakas ang kutob ni Gerald na may mas malaking sikreto na nakatago tungkol sa eternal coffin.Ang mundong ito ay hindi kasing simple ng inaakala niya.Naramdaman ni Gerald na kakaiba ang lahat lalo na pagkatapos niyang makita ang mga mural na iyon.Paano niya ito mailalarawan?Para bang may dalawang kamay na pasikretong minamanipula ang lahat sa dilim.Napakadelikado na ng nangyari sa disyerto at magiging mas delikado kapag nakapunta siya sa labas ng disyerto.Syempre, hindi isinapuso ni Gerald ang ilan sa mga halimaw na nakatagpo niya.Habang papalapit na ang gabi, narating na ni Gerald ang pinaka-malayong bahagi ng outlands.Nakarating siya sa isang lugar na tinatawag na Ullerwood.Hindi kulay dilaw ang buhangin dito ngunit sa halip, ito ay napuno ng itim na buhangin.Bukod pa dito, ang hangin ay napakalakas dito na kaya nitong tangayin ang isang tao.'Kakaiba ito.