Pumunta si Gerald doon para tingnan ito at napansin niya na kakaiba talaga ang mga paintings na ito.

Sa nakikita niya, pinapakita ng mural ang mga taong naninirahan dito noon at ang kanilang mga buhay. Gayunpaman, ang mga paintings ng tao ay kakaiba ang itsura.

Parang may kwento na sinasabi ang mural. Sinuri nila ito ng maigi at parang ikinuwento nila ang mga bagay na nakatago sa loob ng stone room.

Nagtanong si Gerald nang makita niyang sinusuri rin ni Giya ang mural, "Naiintindihan mo ba kung ano ang sinasabi ng mural, Giya?"

“…A-ano? Tina... tinawag mo ba ako ngayon lang?" tanong ni Giya nang bigla siyang natauhan habang nakatitig siy kay Gerald na may blangko na emosyon sa mukha nito.

“…Oo naman! Hindi naman ako nagkamali ng pangalan mo, di ba? Ayan ang tawag ng ibang tao sayo sa pagkakaalam ko!"

“…Ta-tama ka... Ang pangalan ko ay Giya...” sabi ni Giya nang maramdaman niyang nanginginig ang kanyang puso.

Iniwasan niya ang pakiramdam na ito at sinabi, “...Naiintindihan