Pinisil ni Tiffany ang kanyang ilong. "Loko, para bang meron kang maraming oras sa iyong kamay."

Uminom ng beer si Alejandro sa kanyang harapan. “Tulad ng sinasabi ko kanina, kakabili ko lang ng lupa kay Jackson. Mukhang sanay siyang maghawak ng sama ng loob dahil ang trato niya sa akin ay parang isang karibal sa pag-ibig. Ibinenta niya ang lupa na iyon ng tatlong beses ng halaga nito."

Inayos ni Tiffany at makikita na malungkot ang kanyang mga mata. “Oh, ano naman? Pwede mo namang hindi tanggapin ang kanyang alok kung sa tingin mo masyadong mahal ito, o marami kang pera na pwede mong sunugin sa kahit anong bagay?"

Napangiti si Alejandro nang makita niyang nagkukunwaring walang pakialam si Tiffany. "Hee hee. Halatang-halata na may malasakit ka dito, kaya bakit ka nagkukunwari, hmm? Hindi mo na kailangang magpeke ng kahit ano kapag kasama mo ako, okay? Magpakatotoo ka at hindi ako magsisinungaling. Naisip ko na medyo mahal ito noong una, pero kailangan ko ito kaya pumayag ako," paliw