Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
“Wow, bumalik na siya. Nabalitaan ko na nagbigay rin siya ng malaking donasyon sa mga kilalang art schools sa capital. Nakakahanga talaga kapag isa 'kang mayaman!”“Narinig ko na alumni pala natin siya, graduate siya ng Southline University. Iyon siguro ang rason kaya mapagbigay siya sa mga donasyon niya. Hindi nakapagtataka dahil siya nga naman ang pinakamayamang tao dito sa lungsod.Dagdag pa ang pagiging charming niya… mayaman, gwapo at mapagpakumbaba pa, siya na talaga ang ideal man ng ating bansa. Bukod tangi siya, walang ibang katulad niya sa mundong ito!”Kumalat sa buong Southline University ang balita tungkol sa pagbabalik ni Mark Tremont, pero hindi ito umabot kay Arianne Wynn, isang babae na namumukod tangi sa iba. Kinakain niya ang malamig na tinapay habang nakaupo sa hagdan. Katumbas ng winter season sa lamig ang tubig na ginamit niyang panulak sa kanyang tinapay na mahirap lunukin. Mark Tremont. Bumalik na siya pagkalipas ng tatlong taon...“Bakit kumakain ka na na
Hindi makalaban si Arianne sa sobrang takot. Maraming beses na itong nangyari sa kanya noon. "Sir, oras na para kumain."Maririnig sa labas ang boses ni Butler Henry na parang isang tagapagligtas na bumaba mula sa langit para tulungan si Arianne.Ilang dekada nang naglilingkod si Butler Henry sa Tremont family at nasubaybayan niya ang paglaki ni Mark Tremont, kaya kinikilala na mahalagang tao si Butler Henry kay Mark. "Sige," casual na sinabi ni Mark Tremont. Agad na binuksan ni Arianne Wynn ang pinto at mabilis siyang tumakbo. Hindi nawawala sa kanyang isip ang mga sinabi ni Mark. "Magiging eighteen ka na sa susunod na kalahating buwan, tama?" Sa mga salitang ito, nawala ang kapayapaan sa puso ni Arianne. Alam niya kung anong mangyayari kapag naging eighteen na siya. Umalis sa bahay si Mark Tremont pagkatapos niyang kumain. Dahil dito, nawala ang kaba ni Arianne kaya nakatulog agad siya sa maliit niyang kama sa loob ng storeroom. Sampung-taon nang nakatira si Arianne sa st
Pagkalipas ng dalawang minuto, umalis na ang kotse ni Mark Tremont. Nilabas ni Arianne ang hininga na kanina'y hindi niya namalayang pigilan. Napaisip siya kung anong ginagawa ni Mark habang nakahinto ang kotse."Sir… bumubuhos na ang snow. Hindi ba natin papapasukin si miss sa kotse? Maghintay pa ba tayo ng kaunti o tawagin ko na siya?" Nagaalala ang driver na si Brian Pearce."Pakialamero…" iritableng tiningnan ni Mark Tremont ang delicate silhouette ni Arianne sa rearview mirror. Dalawang minuto siyang naghintay para bigyan ng tsansa si Arianne na pumasok sa loob ng kotse.Nang makarating si Arianne sa eskwelahan, nagulat si Tifanny dahil basa ng snow ang kanyang kaibigan. "Anong pinaggagawa mo sa sarili mo? Bakit naisipan mong mag-bike? Alam mo naman na malakas ang buhos ng snow 'di ba? Nababaliw ka na ba? Tara na pala, mainit pa ang breakfast mo. Kainin mo na agad!"Tinanggap ni Arianne ang gatas at tinapay na nakangiting binigay sa kanya ni Tiffany. Nakita ang isang guhit
Ngumiti ang dean na nasa tabi niya. "Mr. Tremont, tinutukoy mo ba si… Will Sivan? Narinig mo na siguro ang pangalan niya, isa siya sa tatlong young masters ng Sivan family. Nasa junior year na siya ngayon. Madalas na magkasama ang tatlong 'yan.""Sa susunod, ayaw ko na siyang makita dito sa Southline University. Hindi, ayaw ko na siyang makita sa buong capital," walang bahala na sinabi ni Mark Tremont nang tumalikod siya para umalis. Makalipas ang ilang hakbang, bigla siyang huminto. "Ako na ang mag-sponsor ng buo kay Arianne Wynn, paki-siguro na anonymous ito." Mabilis na nag-bow ang dean. "Opo, opo. Ingat po kayo." …Pagkatapos ng klase, pinilit ni Arianne Wynn ang sarili niya na pumadyak sa kanyang bisikleta hanggang sa makaabot siya sa gate ng campus. Tumayo siya doon para hintayin ibalik ang scarf ni Will Sivan."Ari, hinihintay mo ba si Will? Umuwi na siya kaninang tanghali, may mga family matter raw siyang aasikasuhin." Lumapit si Tiffany Lane sa kanya at may nilabas it
Binalot si Arianne ng dalawang malakas braso at bigla siyang hinugot nito. Halos maramdaman ni Arianne ang tubig na nasa katawan na katatapos lang maligo, naamoy rin niya ang mabangong body wash na gamit ni Mark. Nakasuporta ang katawan ni Arianne sa kamay niyang nakahawak sa dibdib ni Mark, hindi niya napansin na nanginginig na pala ang mga kamay niya. Agad na tinanggal ni Mark ang mga kamay niyang nakabalot kanina kay Arianne. "Umalis ka dito."May pagka-paos ang boses ni Mark. Walang ideya si Arianne kung bakit galit na naman ang lalaking ito sa kanya, kaya agad siyang umalis mula sa kwarto na 'yon. Sobra siyang nagsisi pagkarating niya sa storeroom. Nakalimutan niyang tanungin si Mark tungkol kay Will Sivan. Habang iniisip niya ang nangyari kanina, tila nawala na ang lakas ng loob para kausapin niya ulit si Mark. Pagsapit ng umaga, pumasok si Mary sa storeroom na dala ang isang baso ng tubig."Ari, inumin mo ang cold medicine na ito." Nagtaka si Arianne Wynn. Hindi na