Habang malalim ang iniisip niya ay bigla niyang narinig ang mga iyak ni Melissa. Ang kanyang kaibig-ibig na maliit na mukha ay pumasok sa kanyang isipan nang hindi inaanyayahan, at naramdaman niyang napilitang hawakan siya kaya tumalikod siya at naglakad palabas. Natagpuan niya si Melanie na sabik na sinusubukang pakalmahin ang humagulgol na sanggol, na mukhang walang magawa. “Ibaba ko siya sa hagdanan,” sabi niya, “makakabuti sa kanya ang sariwang hangin. Baka tumigil na siya sa pag-iyak."

Akala ni Melanie ay nagkakaroon siya ng auditory hallucinations. Ito ang unang pagkakataon na matiyagang nag-aalok ng tulong sa sanggol. Tinitigan niya ito nang may pag-aalala ng ilang segundo bago niya ibinigay ang sanggol sa kanya. “Lately, umiiyak siya, pagod na pagod ako. Kung maaalagaan mo siya saglit, idlip ako. Isang oras lang, kahit kalahating oras ay ayos na rin."

Kinuha niya ang sanggol at marahang niyakap ito sa kanyang mga bisig. “Hindi naman sa wala kaming maids. Dapat alam ng isa sa