Pinili ni Melanie na huwag sabihin kay Don Smith ang tungkol sa kanyang pagbubuntis. Pinilit niyang sumilay sa kanyang mukha ang isang determinadong ngiti. “Aalagaan kong mabuti si Alex, lolo. Tutulungan ko talaga na mapabilis ang kanyang paggaling. Hindi ako magaling sa pamamahala ng negosyo, kaya kailangan ka naming guluhin pansamantala. Magpahinga ng maagang gabi. Maaari ko itong kunin mula dito."

Tumango si Don Smith, nakaramdam ng kasiyahan. Tapos tumalikod na siya at umalis.

Inalis ni Melanie ang kanyang kalungkutan at maingat na nagtanong, "Tutulungan ba kita sa iyong paliligo?"

Napasulyap si Alejandro sa flat na tiyan niya. "Sabihin mo kay Jett na gawin ito."

Kinagat niya ang kanyang mga ngipin. “Anong mali? Hindi ako makatingin sa katawan mo ngayon? Hindi mo pa sinubukang itago ito dati."

Hindi siya sumagot. Sa halip, pinaandar niya ang wheelchair sa pintuan ng kwarto. “Jett!”

Itinulak ni Jett ang pinto at pumasok, ngunit nang makita niya ang mapupulang mukha ni Melanie,