Habang nanatiling tulala si Sabrina ay muling humiga sa kama at muling natulog.Tanong ni Sebastian, “Bakit anong problema? Hindi ba maganda ang pakiramdam mo?"Nakatalikod sa kanya, itinaas niya ang kanyang braso na nabugbog ng mga purple hickey at tumama sa kanyang dibdib. Hinawakan niya ang braso nito at pinigilan. Napakalambot at makinis ng kanyang balat, pakiramdam niya ay masusuka ito kapag pinindot pa niya ito. Sinandok niya ito mula sa kama, pinilit itong humarap sa kanya at seryosong nagtanong sa kanya. "May sakit ka ba?"Napailing si Sabrina, namumula ng malalim. Ibinaba niya ang kanyang ulo at ipinatong iyon sa kanyang dibdib. Tumawa siya ng mahina. "Nanay ka na, bakit nahihiya ka pa!""Hindi ako!" siya ay bumulong."Kung ganoon, bakit natutulog ka pa? Hindi ka madalas matulog ng ganito!" Nag- aalala si Sebastian na may tinatago siya sa kanya.matapat na sagot ni Sabrina sa kanya. “Hindi na ako nagtatrabaho. Bakit ako magigising ng maaga?""Anong ibig mong sabihin na hindi n

Awkward pa rin ang halik nito na halos masakop na ang labi nito. Parang naliligaw pa rin siya, hindi sigurado kung paano ipoposisyon ang sarili. At higit pa, madalas siyang huminto, tila humihinto ang kanyang isip. Dahil hindi na niya alam ang susunod na gagawin. Galit na galit siya sa mga kilos nito. Ikinawit niya ang kanyang kaliwang braso sa kanyang likod, ang kanyang kanang kamay ay naka- lock sa kanyang ulo at pilit na pinaghiwalay, pinilit itong tumingin sa kanya, at galit na nginisian, "siraulo!"Napakurap si Sabrina."Sa kabila ng ilang oras na ginugol ko sa pagtuturo sa iyo, hindi ka man lang marunong humalik!" sambit niya.Hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Kasalanan ba niya? Tuwing ‘naa- advance’ siya, tinuturuan ba niya ito? Hindi talaga! Hindi lang siya ‘sinalakay’, inalis pa niya ang kakayahang mag-isip. Sa bawat pagkakataon, nanatiling blangko ang kanyang isip sa kabuuan. Siya ay palaging ganap na pinangungunahan nito, paano siya maaaring matuto? She pouted malungko

"Salamat, Tita Lewis." Napangiti si Sabrina."Mommy, late ako sa kindergarten ngayon." Tumingin si Aino sa kanyang ina, bahagyang hindi nasisiyahan."I'm sorry baby, hindi na ako magigising ng late ulit sa susunod." Agad namang humingi ng tawad si Sabrina.Seryosong sinabi ni Sebastian kay Aino, “May sakit ang Mommy mo kahapon. Nakalimutan mo na ba!”"Oh." Tumango si Aino. Sa sandaling iyon, naglagay si Tita Lewis ng isang maliit na basong plato sa harap ni Sabrina. “Madam, ito po yung black truffle na dinala ni Sir mula sa lungsod ng Kidon. Kumain ka na habang mainit pa."Itim na truffle? Hindi ito natikman ni Sabrina, ngunit narinig niya ito noon pa man. Narinig niya na ang isang maliit na mangkok nito ay maaaring nagkakahalaga ng halos sampung libong dolyar? Tumingin siya kay Sebastian. "Bakit...bakit mo ako bibilhan ng napakamahal?"Bago pa siya makasagot ay agad na tumalon si Aino at tinanong ang ama, “Hmph! Ang sabi mo ay bumalik ka ng maaga, at wala kang oras para bilhan ako ng

Nang mapansin ni Sabrina ang natigilan niyang ekspresyon, napagtanto niyang tila nanliligaw ito sa kanya. Namula siya. Hindi niya sinubukang palakihin pa ang kahihiyan nito, sa halip ay tumayo at sinabing, "Late na tayo, kailangan na nating umalis."Tumango si Sabrina. "Oo."Nakahawak silang dalawa sa isa sa mga kamay ni Aino at umalis. Sa likod nila, parehong masayang napabuntong- hininga sina Tita Lewis at Tian Tianna.Napabuntong-hininga si Tita Lewis. “Mabuting babae si Madam, at mas tahimik lang si Sir, pero hingi kailanman siya nagmaltrato sa aming mga utusan. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit may mga ganyang tsismis tungkol kay Madam sa internet! Kung alam ko kung sino ang responsable, kakausapin ko sila.""Hindi na kailangang gawin iyon, Tita Lewis. Kaninang umaga lahat ng mga artikulo ay ibinaba na, pagbalik ni Sir, siya na ang bahala sa lahat,” sabi ni Tita Tianna.Gumaan ang pakiramdam ni Tita Lewis. "Mabuti yan. Dapat nilang arestuhin ang lahat ng mga taong nagkakalat

Sa pag- iisip na hiniling sa kanya ng manager ng HR department na magtrabaho, kinuha ito ni Sabrina bilang pampatibay- loob. Lahat ng nangyari kahapon ay nakaraan na. Kahit na ang mga masasamang komento at tsismis tungkol sa kanya online ay hindi na ma- trace, na para bang isa lang itong bangungot. Ayaw isipin ni Sabrina ang nakaraan, nakatuon lamang sa hinaharap. Sa hinaharap, siya ay magiging isang napakatagumpay na arkitekto, pagkatapos ay babalik siya sa kanyang bayan at bibisitahin ang libingan ng kanyang ina. Baka ilipat pa niya ang puntod ng kanyang mga magulang sa South City, para madalas niyang puntahan ang mga ito.At gusto niyang maghiganti sa pamilya Lynn. Lalo na kay Lincoln Lynn. Kung tama ang kanyang hula, kung gayon ang taong pinakaayaw niya sa mundong ito ay si Lincoln Lynn.Habang papunta sa kanyang opisina, abala si Sabrina sa pag- iisip tungkol sa mga bagay na ito at hindi nakipag-usap kay Sebastian. Sa kabutihang- palad, si Sebastian ay isang tao ng ilang salita. H

Lumihis bigla ng tingin si Sebastian. Nagulat din siya sa kanya. Sobrang aga pa kasi at dalawang beses niya na agad itong nilandi.Sa hindi inaasahan, siya pala ay magaling sa ganito. Muntik na siyang hindi tumuloy sa pagpasok dahil sa mga salita nito sa kanya. At ngayon, sa harap ni Kingston, natural siyang sumandal sa kanya para ibuhol ang kurbata niya! Para bang ilang taon na silang kasal kung titingnan, at hindi niya matiis na makita siyang umalis ng bahay na magulo ang itsura at pinilit na ayusin ang damit niya. Ang mga kilos niya ay hindi kapani-paniwalang natural.Hindi alam ni Sabrina kung gaano kagulo ang isip ni Sebastian ngayong oras na 'to. Bihira siyang magkusa kapag kasama niya ito, bihira niya rin itong itrato bilang asawa. Itong biglaang pagbabago na ito ay nagpalito sa kanya. Isang malupit na mamamatay-tao, isang tao na talagang kalmado lang sa tuwing may kakaharapin siya, ay nagawa niyang mataranta!Tinawanan ni Sebastian ang sarili niya. Tama nga si Kingston. Tako

Karamihan ng mga babaeng nasa 26 na taong gulang ay hindi pa kinakasal. Sa totoo lang, si Madam ay isa pa ring babae na pwedeng kuminang kung bibigyan lang siya ng liwanag. Si Madam ay malamig at kalmado dahil masyado na siyang nakakuha ng kainitan sa mundong ito.Tama nga si Kingston. Si Sabrina talaga ay isang babae na kayang magtanim ng mga sunflower sa puso niya kung sisinagan lang siya ng araw. Halos tumalon na siya papunta sa elevator, naging kalmado lang at bumalik sa sarili niya nung nakita niyang puno yung elevator. Wala namang social anxiety si Sabrina. Sa kabaliktaran, kapag nakakilala siya ng isang tao na nakasundo niya, gusto niya din itong kaibiganin. Pero alam ni Sabrina, ngayon na iniiwasan na siya, ang tanging pwede niya na lang gawin ay manahimik. Nung makita niyang may laman ang elevator, tumungo si Sabrina tulad ng nakagawian.Pero, nung oras na nakita ng dalawang babaeng empleyado si Sabrina, agad silang yumuko sa kanya na puno ng paggalang. "Mrs...Mrs. Ford."N

Sa kabilang linya, medyo nautal naman si Yvonne. "Sab...uhm, Mrs. Ford, pa...pasensya na, hindi ko alam na ikaw si Mrs. Ford, kaya medyo naging bastos ako sayo. Pakiusap...patawarin mo ako."Sumigaw si Sabrina. "Yvonne! Bakit ka nauutal!"Hindi sumagot si Yvonne. Ito ay dahil sa natakot siya! Siya ang asawa ni Sebastian Ford pero tinago niya ang pagkatao niya. Kaawa awa ang tingin sa kanya ni Yvonne at kinaawaan niya naman ito, pero sa totoong buhay, siya pala ang pinakamataas na amo!Napabuntong hininga si Sabrina. "Yvonne, kilala na kita ng higit sa isang buwan pero kahit kailan hindi kita nakitang nautal. Kapag hindi mo sinabi sakin kung bakit ka biglang nagkaganyan, aakyat ako dyan at pupuntahan kita ngayon."Nagpanic si Yvonne at sinabi, "Wag kang aakyat! Abalang abala ako dito, paalam!"Pagkatapos, binaba na ni Yvonne ang tawag. Medyo na-guilty si Sabrina. Gusto niya talaga si Yvonne. Hindi siya katulad ng iba, magaling makipag-usap at makihalubilo. Simula nung bata pa siya,

Sadyang ayaw niya lang sa mga taong katulad niya. Ayaw niya sa kanya, kaya wala na siyang pakialam sa iisipin nito. Kahit na sobrang halay ng ekspresyon ni Lina, magaan ang pakiramdam ni Sabrina. Hinati hati niya ang mga kailangan niyang gawin at ipinasa ito kay Lina. "Ito ang mga kailangan mong gawin ngayong linggo. Kapag may bagay na hindi mo alam, pwede mong sabihin sa akin."Natulala si Lina. Tumalikod na si Sabrina at naglakad palabas ng opisina. Nung oras na nakalabas na siya ng pinto, sumabog ang kapaligiran sa loob ng opisina.Ang ekspresyon ni Lina ay malungkot at parang naguguluhan. "Si Mrs. Ford, may...meron ba siyang sama ng loob sa akin?""Hindi ganung klase ng tao si Sabrina!" Sabi ni Andrew.Tinanong ni Lina, "Eh bakit hindi niya ininom yung kapeng binigay ko sa kanya?"Ang isa pang lalaking kasamahan nila na si Xavier Johnson ay suminghal. "Bakit naman niya iinumin yung bigay mo?"Humalakhak si York Devon. "Meron bang mga bulaklak sa kape mo?"Si Andrew ang pinak

Dahil nila ito nakita ng isang linggo, si Ruth Mann ay namayat maigi at nagmukha na siyang ibang tao. Wala namang masyadong pakialam si Sabrina kay Ruth, kaya nung nakita niya itong mukhang kaawa-awa, hindi siya nakaramdam ng gulat or simpatya. Pero, si Yvonne ay nagmadaling lumapit at niyakap ang braso ni Ruth. "Ruth, anong nangyari? Hindi kita nakita ng dalawang araw, mukhang ten pounds ang nawala sayo!""Ayos lang ako," sabi ni Ruth.Nagtanong ulit si Yvonne, "Bakit ka nandito?"Kumurap si Ruth at isang patak ng tubig ang tumulo sa isang mata niya, mukhang hindi siya nakakatulog nang maayos. Pinunasan niya na lang basta ang mukha niya. "Yvonne, pwede mo ba akong pahiramin ng isang daang dolyar? Dalawang araw na akong hindi kumakain.""Huh?" Gulat na tumingin si Yvonne kay Ruth. "Ano bang nangyari? Bakit hindi ka kumain sa inyo? Nasaan ang mga magulang mo? Wala ba sila sa bahay?"Malungkot na sumagot si Ruth, "Pinalayas nila ako."Nagulat si Yvonne. "Bakit?"Kinagat ni Ruth an