Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 858
ณ สถานที่ก่อสร้างโครงการซิลเวอร์นิมบัสรีสอร์ตเมื่อมองไปที่สถานที่ก่อสร้างตรงหน้า แมนดี้ก็กังวลตั้งแต่ที่มีโอลด์ ไนเนอร์ และคนของเขาเข้ามาควบคุมก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรที่กระทบกับสถานที่ก่อสร้างโครงการอีกเลยน่าเสียดายที่โครงการต้องหยุดชั่วคราวเนื่องจากเกิดปัญหาการจัดหาวัตถุดิบชะงักชั่วคราวอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวแมนดี้เรียกหาเลขาของเธอ คิ้วของเธอขมวดเข้าหากันด้วยความหงุดหงิดและสั่งงานออกไปว่า “ถอนเงินออกสามหมื่นเหรียญจากแผนกการเงินและแจกจ่ายเงินตอบแทนหนึ่งร้อยห้าสิบดอลลาร์ให้กับคนงานทุกคน ให้พวกเขาพักสักสองสามวันและรอการประกาศของฉันเพื่อกลับมาทำงาน”เลขาพยักหน้า แต่เธอยังคงถามด้วยความเป็นห่วงว่า “ซีอีโอแมนดี้ ตอนนี้ใกล้จะถึงฤดูหนาวแล้ว”“ฤดูหนาวของเซาท์ไลท์จะพัดพาลมเหนือที่หนาวเย็น ประสิทธิภาพของคนงานจะลดลง”“ถ้าเราไม่สามารถวางแผนงานให้เสร็จก่อนหมดฤดูใบไม้ร่วง ดิฉันเกรงว่าโครงการนี้จะชะงักและงานไม่เรียบร้อย”แมนดี้นวดคลึงส่วนหว่างคิ้วของเธอ “ฉันรู้ แต่ตอนนี้เรามีปัญหาเรื่องวัตถุดิบ เราไม่สามารถเร่งได้แม้ว่าเราอยากจะทำแบบนั้น”“โปรดช่วยฉันคุยกับคนงานและทีมก่อสร้าง ฉันจะพยายามอย่างเต
บทที่ 859
แมนดี้อยู่กำกับควบคุมสถานที่ก่อสร้างตลอดทั้งบ่าย หลังจากนั้นเธอก็เข้าไปในเมืองและไปโรงแรมที่เธอกับซัพพลายเออร์นัดเจอกันเมื่อไปถึงที่นั่นเธอเห็นว่าเป็นห้องส่วนตัวว่างเปล่า แมนดี้คิดเดาไปว่าพวกเขากำลังแสดงละครอยู่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอไม่พูดอะไรต่อและสั่งชามาดื่ม แล้วนั่งรออย่างเงียบ ๆ อยู่ในห้องเธอรอมาสี่ชั่วโมงตั้งแต่เที่ยงวันจนถึงเย็น ซัพพลายเออร์ก็มาถึง พวกเขาเข้ามาเป็นกลุ่มคนจำนวนหนึ่ง“ซีอีโอแมนดี้ ขอโทษที่มาช้าไปหน่อย”“วันนี้เรายุ่งกับงานมาก คุณเองก็ทราบดีเช่นกันว่าหลังจากที่ราคาวัตถุดิบในตลาดสูงขึ้น ผู้คนก็มาหาเราเพื่อเจรจาธุรกิจมากขึ้น นั่นเป็นเหตุผลที่เรายุ่งมาก!”“ใช่! เรามีสินค้าเพียงเล็กน้อย แต่หลายต้องการของมากมายจากเรา! เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราควรจะจัดสรรสินค้าของเราให้ใครอย่างไร ทำไมยุ่งยากอะไรอย่างนี้!”ทันทีที่พวกเขาปรากฏตัว พวกเขาก็อวดตัวเองและความเย่อหยิ่งของพวกเขาทันทีผู้ชายมีรูปร่างขนาดใหญ่และดูมีน้ำหนักมาก มองแวบเดียวกูรู้ว่าพวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา พวกเขามีผู้หญิงสวย ๆ ติดสอยห้อยตามมาด้วย พวกเขาเป็นคนประเภทที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานแล้ว โทรศัพท์เค
บทที่ 860
“ฮ่าฮ่าฮ่า! คุณจะฟ้องเราเหรอซีอีโอซิมเมอร์?”“ผมขอแนะนำคุณ แน่นอนว่าการที่จะจ้างทนายความใช้เงินไม่มากนัก”“ถึงอย่างนั้น คดีทางแพ่งแบบนี้ใช้เวลาไกล่เกลี่ย เป็นเรื่องยากที่คดีจะจบง่าย ๆ ”“และเราก็ยังสามารถยื้อคดีนี้ได้นานแปดถึงสิบปี แน่นอนเราไม่ใส่ใจคดีพวกนี้อยู่แล้ว แต่บริษัทของคุณจะสามารถจ่ายเงินเดินเรื่องคดีได้ไหม?”แบร์รี่รู้สึกภูมิใจในตัวเองเขาคิดทุกเรื่องเอาไว้แล้วก่อนที่จะมาที่นี่ การมาที่นี่เพียงเพื่อบดขยี้แมนดี้เท่านั้นซัพพลายเออร์คนอื่น ๆ ต่างพากันเยาะเย้ยและพยักหน้าเห็นด้วยตาม ๆ กัน เพราะสุดท้ายแล้วพวกเขาจะแบ่งผลประโยชน์ร่วมกันแน่นอนว่าพวกเขาจะใช้โอกาสนี้เพื่อทำกำไรมหาศาลด้วยกัน! ไม่มีใครโง่พอที่จะปฏิเสธเงินมากมายแบบนี้! แมนดี้สูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบว่า “มิสเตอร์แบร์รี่ ตอนที่พวกเราซิมเมอร์มองหาซัพพลายเออร์ คุณเป็นคนที่เข้ามาหาเราและบอกเราว่าโรงงานของคุณกำลังจะล้มละลาย”“คุณเป็นคนที่มาขอร้องอ้อนวอนให้เราซื้อสินค้าของคุณในราคาที่ดีที่สุด”“ฉันจ่ายเงินให้คุณตรงเวลา ไม่เคยช้าหรือพลาดแม้แต่สตางค์เดียว”“แม้ว่าพวกคุณจะไม่มีจรรยาบรรณในการทำธุรกิจ อย่างน้อยคุณควรมีค
บทที่ 861
คำพูดของเขาทำให้สีหน้าของแมนดี้เยือกเย็นลง เธอมาที่นี่เพื่อเจรจาเกี่ยวกับการทำงานร่วมกัน เธอจะยอมรับความหยาบคายนี้ได้อย่างไร?“มิสเตอร์วอเตอร์ บริษัทของเรามีความซื่อสัตย์และจริงใจในการทำงานกับคนอื่นเสมอ โปรดให้เกียรติกันด้วยนะคะ การที่ได้ทำงานร่วมกันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราทั้งคู่ และมันจะไม่ดีสำหรับเราที่จะทิ้งโอกาสนั้น จริงไหมคะ?”“ครั้งนี้ฉันจะปล่อยผ่านมันไป ครั้งต่อไปถ้าที่คุณดูถูกฉันอีก คุณจะได้รับจดหมายจากทนายของฉัน!”“จดหมายเหรอ? ดูถูกกันรึไง?” แบร์รี่ยิ้มเยาะเย้ยออกมา “ซีอีโอซิมเมอร์ คุณคิดว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เก่งจริง ๆ เหรอ?”“ผมอยากจะบอกคุณว่าเรื่องวันนี้ยังไม่จบแค่นี้แน่นอน”“คุณคิดว่าเราจะอยู่ไม่ได้ถ้าเราไม่ร่วมมือกับบริษัทของคุณงั้นหรือ? ผมขอบอกคุณไว้ว่ามีอีกหลายบริษัทที่อยากร่วมงานกับเรา!”“แม้แต่สินค้าของเราก็ยังไม่เพียงพอสำหรับพวกเขาเลยด้วยซ้ำ!”“วอร์เตอร์” แมนดี้ส่งเสียงเย้ยหยันกลับไป “คุณไม่รู้สึกขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่ฉันหยิบยื่นให้คุณในวันนั้นเลยเหรอ?!” แบร์รี่หัวเราะและกอดอก“ทำไม ซีอีโอซิมเมอร์ ลืม ๆ มันไปซะเถอะ เราต่างก็เป็นนักธุรกิจเหมือนกัน ทั้งหมด
บทที่ 862
ในหัวของแบร์รี่เต็มไปด้วยความคิดชั่วร้าย เขาคิดเพียงสิ่งเดียวในใจเขาเผยรอยยิ้มชั่วร้ายส่งให้แมนดี้ “ซีอีโอซิมเมอร์ ไปโรงแรมบัควู้ดในคืนนี้กันเถอะ ไม่ต้องกังวล ผมเป็นสมาชิกของที่นั่น พวกเขาจะให้ห้องสวีทชั้นพิเศษแก่เรา ผมมั่นใจว่าคุณจะต้องพอใจแน่นอน!”“อย่าแม้แต่จะคิดเรื่องนี้! ถ้าไม่ปล่อยฉัน ฉันจะแจ้งตำรวจ!”แมนดี้พยายามหยิบโทรศัพท์ออกมาแบร์รี่เยาะเย้ยให้กับความพยายามของเธอ และผลักเธอลงกับพื้น“คุณผู้หญิง คุณคิดว่าคุณมีความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอ? กล้าดียังไงมาแกล้งทำเป็นสาวบริสุทธิ์หะ?”“ผมอยากจะบอกคุณเอาไว้ตรงนี้ว่าสุดท้ายแล้วคุณจะขอร้องและยอมขึ้นเตียงกับผม!”“ไม่มีใครในบัควู้ดที่จะสามารถจัดหาวัสดุให้คุณโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผม!”แมนดี้คว้าโทรศัพท์ของเธอออกมาได้แล้วพูดตอบกลับไปอย่างเคร่งขรึมว่า “วอเตอร์ อย่ามั่นใจในตัวเองสูงเกินไปเลย”“ไม่มีอะไรซื้อได้ด้วยเงิน! และอย่าเสียใจถ้ามันเกิดอะไรขึ้น!”แบร์รี่หัวเราะเยาะกับคำพูดของแมนดี้มีเหตุผลที่เขาทำแบบนี้ได้ผู้ที่อยู่เบื้องหลังคือหัวหน้าใหญ่ของอุตสาหกรรมด้านอสังหาริมทรัพย์ของเซาท์ไลท์ ซึ่งเป็นตระกูลระดับเฟิร์สคลาสอย่างเซอร์เร
บทที่ 863
เมื่อเธอกลับถึงบ้าน แมนดี้ก็ทรุดตัวลงบนโซฟา ความเยือกเย็นปกคลุมทั่วใบหน้าของเธอและเธอปฏิเสธที่จะพูดคุยกับใคร ๆซีนเธียร์ที่กลับมาจากโรงเรียนต้องตกใจเมื่อเห็นพี่สาวของเธอเป็นแบบนั้น เธอรู้จักพี่สาวของเธอดี จากท่าทางของแมนดี้ เธอคงจะมีความทุกข์ทรมานใจมากมายซีนเธียร์รีบโทรไปหาฮาร์วีย์เธอรู้ดีว่าพี่เขยของเธอจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายพี่สาวของเธอครึ่งชั่วโมงหลังจากได้รับสายของซีนเธียร์ ฮาร์วีย์ก็ปรากฏตัวขึ้นแมนดี้เป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดของเขา“แมนดี้ วันนี้เกิดอะไรขึ้น? คุณบอกผมได้ไหม?”ฮาร์วีย์มองไปที่ซีนเธียร์ส่งสัญญาณมือให้เธอขึ้นไปชั้นบน จากนั้นเขาก็เดินไปที่โซฟา ถือแก้วนมไว้ในมือแมนดี้หยิบแก้วนมแล้วยกดื่มด้วยความโกรธเมื่อนึกย้อนกลับไปถึงความคับข้องใจที่เธอต้องทนในวันนี้ เธอก็อยากจะร้องไห้ออกมาแบร์รี่คนไร้ยางอายนั่นถึงกับกระชากผมของเธอ! มันยังรู้สึกเจ็บอยู่เลย“แบร์รี่ วอเตอร์ ไอ้คนเนรคุณ! เขากำลังจะล้มละลายเมื่อตอนที่โครงการซิลเวอร์นิมบัสเมาท์เทนรีสอร์ทเพิ่งได้เริ่มจัดตั้งขึ้น ฉันเมตตาและช่วยให้เขาลุกขึ้นยืนได้อีกครั้ง ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะเปลี่ยนนิสัย และ…แม้กระทั่ง…”แ
บทที่ 864
ไทสันไม่ได้พูดอะไร เขามองดูซิการ์ในมือซึ่งถูกเผาลดลงไปเพียงครึ่งลูกน้องสองคนของเขาเข้าใจการกระทำของเขาในทันทีและจัดการแบร์รี่ให้หนักขึ้นไทสันถือซิการ์ไว้ในมือแล้วถอนหายใจ “แบร์รี่ นายไม่ได้มีค่าอะไรในสายตาฉัน”“และไม่มีความเข้าใจผิดระหว่างเรา”“นายทำอะไรเอาไว้ก่อนหน้านี้? นายไปทำให้ใครขุ่นเคืองหรือเปล่า? นายน่าจะรู้ดีกว่าฉัน จริงไหม?”“ไม่! ผมไม่ได้ทำให้ใครขุ่นเคือง!” แบร์รี่ตอบอย่างลำบากใจ “ผมเป็นนักธุรกิจที่ประพฤติตัวดีมาตลอด!” “จริงเหรอ? แล้วฉันจะช่วยให้นายรื้อฟื้นความจำ”ไทสันก้าวไปข้างหน้าและเตะหน้าแบร์รี่“อ้าก!”ร่างของแบร์รี่กระเด็นกระแทกชนเข้ากับผนังห้อง แรงกระแทกทำให้เขาถึงกับต้องคายฟันที่หักออกมาสองสามซี่ ทว่าในขณะนั้น เขาก็ตื่นอย่างมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนเขาจำได้แล้ว!เมื่อไม่นานมานี้เขาได้ทำร้ายแมนดี้!แต่ถ้าแมนดี้สามารถจ้างคนอย่างไทสัน วูดส์ได้ ทำไมเธอถึงยอมให้เขาข่มขู่ล่ะ?มันไม่สมเหตุสมผลเลย!“บราเทอร์ไทสัน ไม่สิ นายท่านไทสัน! ผมมั่นใจว่ามันต้องเป็นความเข้าใจผิด คุณคงเจอตามหาผิดคนแล้วล่ะ!”แบร์รี่ยังคงคร่ำครวญ เขากลัวมากที่จะถูกทุบตีทำร้ายอีกครั้งลูกน
บทที่ 865
เวลาตีสอง ฮาร์วีย์ออกจากการ์เด้น เรสซิเด้นและไปที่บ้านของไทสันแบร์รี่ย์ถูกลากออกจากห้องใต้ดิน อาการบาดเจ็บของเขาทำให้เจ็บปวดไม่ใช่น้อย แต่ในสายตาของฮาร์วีย์มันยังไม่มีอะไรร้ายแรงเมื่อเห็นว่าแบร์รี่ยังสามารถยืนขึ้นได้ ฮาร์วีย์ก็มองไปที่ไทสันไทสันตัวสั่นทันที เขาต้องทำให้แบร์รี่ไม่มีโอกาสได้พูดเขารีบเตะไปที่ท้องของแบร์รี่อย่างแรง ทำให้ร่างของแบร์รี่กระเด็นและกระแทกลงพื้น“เข้าใจผิด…”“บราเทอร์ไทสัน เป็นความเข้าใจผิดจริง ๆ !”แบร์รี่พยายามพูดออกมาไทสันไม่กล้าพูดอะไรออกมาเมื่ออยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์ เขายืนนิ่งปล่อยมือไว้ข้างตัวฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและค่อย ๆ กดเท้าลงบนใบหน้าของแบร์รี่ พูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “วันนี้แกทำอะไรกับแมนดี้?”สักพักแบร์รี่ก็ตกตะลึง เขาไม่คาดคิดว่าจะได้ยินชื่อแมนดี้!เขาพยายามพลิกตัวกลับแต่ทำไม่ได้ เขาทำได้แค่พึมพำถามออกมาว่า “คุณเป็นใคร?”“ฉันเป็นสามีของเธอ” ฮาร์วีย์ตอบ‘สามีของแมนดี้งั้นเหรอ?’‘ลูกเขยไร้ประโยชน์ฮาร์วีย์ ยอร์กงั้นเหรอ?’เมื่อรู้อย่างนั้น แบร์รี่ก็โกรธขึ้นมา “ฉันคิดว่าเป็นใครบางคนที่มีอำนาจ แกก็แค่คนโง่ที่อยู่อย่างไร้ประโยชน์เองงั้
Último capítulo