ไทสัน วูดส์แสดงสีหน้าหงุดหงิดเล็กน้อยและพูดขึ้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ “ท่านครับ ดูเหมือนจะเป็นทหารรับจ้างนะครับ!”

“อืม ฉันรู้”

ฮาร์วีย์ ยอร์กมองออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว

“สั่งให้คนของเราถอยก่อน!”

“รับทราบครับ!”

อีธาน ฮันต์ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา ต่อมาเขาจึงรีบหยิบวิทยุสื่อสารของตัวเองออกมาเพื่อสั่งการตามคำสั่ง

สีหน้าของไทสัน วูดส์เปลี่ยน

‘หัวหน้าผู้ฝึกสอนกำลังคิดอะไรอยู่? เขาโกรธเหรอ?’

‘เขารู้ว่าฝ่ายตรงข้ามมีทีมหมาป่าเดียวดายเป็นกองหนุน แต่เขายังสั่งให้คนในค่ายศัสตราวุธกลับไป หรือว่า…’

‘เขาพร้อมที่จะเสียสละชีวิตของตัวเองแล้วเหรอ?’

สีหน้าของไทสันเปลี่ยนไปอย่างมืดมนลง โดยไม่ได้คำนึงถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอีกครั้ง

ในขณะนั้นเอง บอดี้การ์ดของคนในตระกูลยอร์กรีบวิ่งเข้ามาและกระซิบข้างหูของโยนาธาน ยอร์ก

โยนาธานระเบิดหัวเราะออกมาทันที

“โอ้ฮาร์วีย์ ฉันสงสัยเรื่องเกี่ยวกับไม้เด็ดของแกเหมือนกัน”

“กลายเป็นว่าคนของแกมีแค่ยี่สิบคนเอง!”

“แกวางแผนที่จะใช้คนยี่สิบคนเพื่อจัดการกับคนในตระกูลยอร์กอย่างนั้นเหรอ?! แกโง่จริง ๆ หรือว่าแกงมงายกันแน่?!”

ใบหน้าของโยนาธานเย็นชาอย่างเยือกเย็น

อีธาน ฮันต์ก้า