หุ่นเชิด?!

หุ่นกระบอก?!

ถึงแม้ว่าคำพูดของฮาร์วีย์ ยอร์กจะดูสงบนิ่งมาก…

แต่สิ่งที่คนในตระกูลยอร์กได้ยินนั้นมันกลับเหมือนสายฟ้าผ่าลงสู่พื้นดิน

ในขณะนั้น สายตาของควินตัน ยอร์กเหลือบไปมองด้านข้างของคุณย่ายอร์กอย่างไม่รู้ตัว

หลังจากนั้น เขาจึงพูดอย่างเอาจริงเอาจัง “ฮาร์วีย์ ตอนนี้นายหยุดพูดเพ้อเจ้อได้แล้ว!”

“มันเป็นเกียรติของนายที่คุณย่ายอร์กเลือกนายในตอนนั้น แต่นายกลับเอาแต่ไม่เชื่อฟังเธอ!”

“เพราะแบบนี้นายเลยต้องเผชิญหน้ากับผลที่ตามมาจากการกระทำของตัวเอง!”

“ทั้งหมดนี้เป็นความรับผิดชอบของนาย นายจะโทษคุณย่ายอร์กคนเดียวไม่ได้!”

“ในตอนนี้ สิ่งเดียวที่นายจะทำได้คือการคุกเข่าและแสดงความสำนึกผิดซะ!”

“สำนึกผิด?”

ฮาร์วีย์หัวเราะ

“ทำไมฉันต้องทำด้วย?”

“ควินตัน ยอร์ก นายนี่โง่จริง ๆ หรือว่านายแค่แกล้งโง่?”

“ตอนนี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?”

“ถ้าเธอชื่นชมในตัวนายจริง ๆ ตอนนี้นายคงจะได้เป็นเจ้าชายยอร์กไปแล้วตอนนี้ ไม่ใช่เพียงแค่ผู้นำของสี่ผู้ลือชื่อของตระกูลยอร์ก!”

“เหตุผลง่าย ๆ ที่สร้างสี่ผู้ลือชื่อขึ้นก็เพราะว่าเธอกลัวว่าจะทำผิดพลาดซ้ำอีกครั้งเหมือนที่ทำกับฉัน”

“ดังนั้น เธอจึงปล่อยให้คู่แฝด