ไซม่อนและลิเลียนปฏิบัติต่อฮาร์วีย์เป็นอย่างดีตลอดช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา

บางทีอาจเป็นเพราะความรู้สึกผิดของพวกเขา หรือพวกเขาอาจจะรู้สึกเสียใจต่อฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจ การได้เห็นแมนดี้ทำได้ดีก็ทำให้เขาพอใจแล้ว

ในช่วงตอนเย็น ซีนเธียร์มาที่เดอะกาเด้น เรสซิเด้น

“พี่เขย ฉันมีอะไรจะบอก! ฉันมีข่าวดี!”

ซีนเธียร์ยิ้ม

ฮาร์วีย์ถามด้วยความสงสัย “ข่าวดี? กำลังจะแต่งงานเหรอ?”

“ไม่มีทาง! หยุดพูดเรื่องเหลวไหลแบบนั้นนะ เข้าใจไหม? ฉันยังไม่มีแฟน พี่เขยจะแต่งงานกับฉันเหรอ?”

ซีนเธียร์พูดออกไปพลางทำให้มองแมนดี้ด้วยสายตาที่รู้สึกผิด

“ข่าวดีอะไร?” ฮาร์วีย์ถาม “รีบพูดมาเถอะ”

ซีนเธียร์ดีใจและกอดฮาร์วีย์อย่างรักใคร่ “ลองเดาดูสิ พี่เขย! ถ้าพี่เดาถูก ฉันจะจูบคุณเป็นรางวัล…”

เกิดประกายวิบวับผ่านแววตาของซีนเธียร์ในจังหวะที่เธอพูด

ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ผมไม่สนใจเด็กน้อย”

“พี่เขย…” ซีนเธียร์ไม่พอใจ เธออดไม่ได้ที่จะวิ่งไปหาแมนดี้และคร่ำครวญว่า “พี่คะ ดูพี่เขยสิ! เขาเป็นคนที่น่าเบื่อมาก! เขาไม่เข้าใจผู้หญิงเลย!”

แมนดี้ยิ้มเมื่อเห็นทั้งสองคนเถียงกัน “ซีนเธียร์หยุดแกล้งพี่เขยได้แล้ว พูดมาก่อนสิ”