หลังจากนั้นไม่นาน อีธานได้นำทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีมาที่หน้าเวทีภายใต้การจ้องมองอย่าเกรงกลัวของกลุ่มดาราคนดัง พวกเขาเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์อีธานรู้นิสัยของฮาร์วีย์ เขาไม่พูดอะไรออกมาสักแม้อีธานโค้งคำนับให้ แต่สายตาที่เย็นชากำลังจับจ้องไปที่คาร์เทอร์และคนดังเหล่านั้นเห็นได้ชัดว่าพวกดาราดังเหล่านี้ยอมลงทันทีที่ฮาร์วีย์ออกคำสั่งกองทัพเหรอ?พวกเขามาจากกองทัพจริง ๆ เหรอ?คาร์เทอร์ที่ตอนแรกรู้สึกปลาบปลื้มในตัวเอง บัดนี้เต็มไปด้วยความงุนงงเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าชายตรงหน้าจะไม่ใช่แค่ประธานบริษัทที่เก่งกาจอะไรเพียงแค่ยกหูเพียงครั้งเดียว ทหารก็เข้ามายึดสถานที่ และ ณ ตอนนี้ แฟนคลับของเขาถูกกันให้ออกไปข้างนอกทีละคน...ในตอนนี้ แม้ว่าเขาอยากจะหนีมันก็คงจะยากนับประสาอะไรที่จะเรียกแฟนคลับของเขาให้ทำลายห้างสรรพสินค้า!คนในกองทัพพวกนี้มันแตกต่างจากสารวัตรตำรวจตำรวจอาจยังคงสนใจความคิดเห็นของสาธารณชน แต่กองทัพไม่ใส่ใจกับเรื่องไร้สาระแบบนี้ พวกเขามีคำสั่งที่ได้รับโดยตรงตัวตนของคน ๆ นี้คือใครกันแน่…?ในเวลานี้คาร์เทอร์กระวนกระวาย เขาทำอะไรไม่ถูกเลยจริง ๆ“เด็กพวกนี้เก่งจริง ๆ …”
ในวินาทีถัดมาฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น“คุณขอร้องผมเพราะสถานะของผมสูงกว่าคุณ ตำแหน่งของผมสูงกว่าคุณ และเพราะผมมีอำนาจมากกว่าคุณ ใช่ไหม?”“ใช่ค่ะ ใช่ ใช่ มันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว…” ยูนาพยักหน้าอย่างรวดเร็ว“แต่ถ้าผมไม่มีสถานะและตำแหน่งนี้ คุณจะไม่จับผมส่งตำรวจไปแล้วหรือไง?”“ถ้าผมเป็นแค่คนธรรมดา ผมไม่มีสิทธิแม้แต่จะเดินออกจากห้างนี้เลยเหรอ?”“คุณก็เป็นแค่ซุปเปอร์สตาร์ แต่คุณทำตัวเย่อหยิ่งและทำตัวเหนือกว่าใคร คุณไม่ได้มีชื่อเสียงและโด่งดังขนาดนั้น แต่คุณคิดว่าคุณเป็นคนที่สูงส่งขนาดนั้นเหรอ?!”“ช่างเป็นอันธพาลอะไรอย่างนี้! คนอย่างคุณถูกเรียกว่าเทพบุตรได้ยังไง? เทพธิดางั้นเหรอ?”“และคุณยังกล้าที่มาสอนผมเกี่ยวกับสิทธิพิเศษอีกงั้นเหรอ? ทุกวันนี้มีคนที่มีสิทธิพิเศษมากขึ้นทุกวัน ถ้าทุกคนเป็นเหมือนคุณและคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของโลกนี้ที่เพียงแค่ประสบความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้ สังคมจะไม่วุ่นวายเหรอ?!”“ไม่เป็นไรถ้าคุณจะจัดงานนี้ ไม่เป็นไรถ้าคุณจะมาพบกับแฟนคลับของคุณ”“แต่มันจำเป็นต้องปิดกั้นพื้นที่ทั้งห้างเลยงั้นเหรอ? และคุณทำอย่างนั้นโดยคิดว่าการกระทำของคุณถูกต้องแล้วงั้นเห
หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็หันไปหาคาร์เทอร์“เป็นผู้ชายต้องทำตามที่พูด ถ้าคุณอยากทำลายห้างของผม ก็ทำไปเถอะ ถ้าคุณล้มเลิกจะตามที่พูดเอาไว้ ก็ไปใส่กระโปรงเป็นผู้หญิงซะ!”สีหน้าของคาร์เทอร์ซีด หางตากระตุกอันที่จริงเขาเป็นผู้ชายหน้าหวาน ข้อห้ามสำคัญของเขาคือห้ามมีคนเรียกเขาว่าสาวน้อยแต่คนที่พูดกลับเป็นผู้ชายคนนี้ เขาไม่กล้าโต้เถียงอะไรออกไป และทำได้เพียงพยักหน้าโค้งคำนับให้หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็จากไปและขึ้นไปที่ร้านอาหารสปินนิ่งเพื่อทานอาหาร หากเขาไม่มาที่นี่ เขาคงจะหิวตายแน่นอนอีธานนำพลทหารทุกคนออกไป ทุกคนก็แยกย้ายกันไปห้างสรรพสินค้าได้กลับมาสู่สถานการณ์ปกติอีกครั้งอย่างรวดเร็วในไม่ช้าซีนเธียร์ก็มาถึงร้านอาหารสปิ่นนิ่งและพบฮาร์วีย์“พี่เขย คุณไม่เห็นเหรอเมื่อกี้! ดูเหมือนว่าคนใหญ่คนโมาที่นี่ เขาอยากจะออกไปแต่ถูก รปภ. ห้ามไว้!”“จากนั้น เขาก็สั่งยกเลิกการจัดงานทั้งหมดในบัควู้ดทันที ฉันคงไม่ได้เห็นไอดอลของฉันอีก!”ซีนเธียร์ก็อยู่ในฝูงชนเหล่านั้น เธอจึงสามารถรับรู้สถานการณ์ได้แม้ว่ามองเห็นราง ๆ “พวกเขาสมควรได้รับมันแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างเฉยเมยซีนเธยร์หัวเราะคิกคักและพูดว่า “ช่า
“เขาส่งคำเชิญให้เราด้วยตัวเอง มันคงจะดูไม่ดีถ้าเราไม่ไปร่วมงาน!” ลูเซียนพูดบอกด้วยเรื่องนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำ“ตกลง งั้นเราไปด้วยกัน” อีธานตอบรับหลังจากนั้น ข่าวนี้ก็ไปถึงพวกยอร์ก อีธานจะร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่ายอร์กโยนาธานโล่งใจเมื่อได้รับข่าวนี้“ดูเหมือนว่าฉันยังมีประโยชน์อยู่บ้าง…”“แม้ว่าอีธานจะมียศเพียงผู้พัน แต่ค่ายศัสตราวุธก็เป็นกำลังหลักของกองทัพเซาท์ไลท์ จิตวิญญาณแห่งกองกำลังทหาร...”“อีธานจะมาร่วมงาน นั่นหมายความว่ากองกำลังทหารในเซาท์ไลท์ทั้งหมดเป็นของเรา”“หลังจากงานเลี้ยงวันเกิด ตระกูลยอร์กจะกลับมารุ่งโรจน์อย่างเป็นทางการที่เราเคยเป็นเมื่อสามปีก่อน!”ควินตันหัวเราะและพูดว่า “ยินดีด้วย! ขอคารวะท่านผู้นำตระกูล!”“แม้หลังจากที่ชายคนนั้นออกไป ตระกูลยอร์กก็ยังถือว่าเป็นตระกูลอันดับต้น ๆ ของเซาท์ไลท์”“แต่ตระกูลต่ำต้อยหลายตระกูลโลภมากพยายามที่จะครอบครองถิ่นของเราในเซาท์ไลท์ด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลชั้นนำอื่น ๆ ”“ถึงอย่างไรก็ตาม ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปหลังจากงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่ายอร์ก…”พวกยอร์กต่างมองหน้ากันด้วยแววตาเป็นประกายในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้
โยนาธานขมวดคิ้ว เขาและควินตันรู้ดีว่าแขกคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นไกลนอกซะจากฮาร์วีย์ ยอร์กพวกเขาไม่คิดจะเชิญฮาร์วีย์ แต่เขาก็ยังหาหนทางมายู่ในรายชื่อแขก“ให้เขามา!”หลังจากนั้นโยนาธานก็พูดออกมา“ตั้งแต่เขากลับมาที่บัควู้ด ยังไม่มีโอกาสที่เราจะได้พบกันอีกครั้งอย่างเป็นทางการ งานเลี้ยงนี้คงจะเหมาะสม...”“แน่นอน เขาให้เรารับรู้มาตลอดว่าเขากำลังวางแผนแก้แค้นอยู่เงียบ ๆ ตลอดในช่วงสามปีที่ผ่านมา”“คนนอกต่างคิดว่าเขากลายเป็นคนโสโครกที่มีชีวิตที่เลวร้ายยิ่งกว่าสุนัขจรจัดในตระกูลเล็ก ๆ อย่างซิมเมอร์… ณ ตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาเตรียมการทุกอย่างเอาไว้”“งานเลี้ยงนี้จะเป็นช่วงเวลาที่เราจะได้พบกับเขาอีกครั้งหลังจากป่านมาสามปี เมื่อถึงเวลานั้นเราจะจัดการกับเขาหลังจากงานเลี้ยงสิ้นสุดลง”โยนาธานดูนิ่งสงบ ราวกับว่าทุกสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นเรื่องธรรมดาควินตันหัวเราะและพูดว่า “ถ้าหากครอบครัวต้องการให้เป็นแบบนั้น แน่นอนว่าผมจะเป็นคนทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ”“ฉันเคยพูดไปแล้วว่าตอนนี้นายควบคุมดูแลทุกอย่าง ทุกคนในตระกูลยอมรับว่านายเป็นผู้นำของพวกเขา”“การจัดการกับชายคนนั้นก็เหมือนกับการจัดการกับหนามในใจของนา
ณ ชั้นบนสุดของสกาย คอร์ปอเรชั่น ออฟฟิศของท่านประธานฮาร์วีย์กำลังพูดคุยเรื่องต่าง ๆ กับอีวอนน์อีวอนน์ก็เข้ามาอย่างนอบน้อม จากนั้นก็รายงานฮาร์วีย์เกี่ยวกับคำเชิญไปงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่ายอร์ก“เมื่อหลายปีก่อนหญิงชราคนนั้นอยากจะควบคุมกองกำลังทหารในเซาท์ไลท์...”“การไปร่วมงานของคุณครั้งนี้มีความหมายสำคัญสำหรับเธอ ดูเหมือนว่าผู้พันอีธานจะเป็นแขกคนสำคัญที่สุดในงานเลี้ยงวันเกิดของเธอ!” ฮาร์วีย์เยาะเย้ยอีวอนน์ยิ้มและพูดว่า “ผู้พันอีธานรับราชการทหารมาหลายปีแล้ว เขาไม่รับคำเชิญจากตระกูลใหญ่ ๆ การเข้าร่วมของเขาในครั้งนี้จะทำให้พวกยอร์กเย่อหยิ่ง…”อีธานหัวเราะอย่างขมขื่น “นายท่านยอร์ก มิสซาเวียร์ ได้โปรดหยุดล้อเล่นกับฉันเถอะครับ”อีธานพูดต่อ“ส่วนข่าวอื่น ๆ สหายของผมจากโวลซิ่งรายงานข้อมูลใหม่”“พวกยอร์กได้ว่าจ้างแพทย์ผู้เชี่ยวชาญหลายสิบคนเพื่อรักษาเวย์น พวกเขาจะมาถึงคืนนี้”“คืนนี้ ตอนไหน?”ฮาร์วีย์เหลือบมองดูนาฬิกาของเขา ตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว“พวกเขาน่าจะมาถึงตอนเที่ยงคืนนี้ แต่สถานะของผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ไม่ธรรมดา”“พวกเขามีเครือข่ายทุกรูปแบบกับตระกูลใหญ่ในโวลซิ่ง…”อีธ
เสียงอึกทึกทำให้หูของทุกคนหนวกแทบระเบิดทุกคนสังเกตเห็นว่ามีเฮลิคอปเตอร์ทหารติดอาวุธส่องไฟสีขาวลงมาที่พวกเขา“ทำไมจู่ ๆ ทหารก็ปรากฏตัวขึ้น?”ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความงุนงง แม้แต่โยนาธานก็ยังขมวดคิ้วด้วยเครือข่ายและเส้นสายที่เขามีในกองทัพ เหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร?ครู่ต่อมาทหารติดอาวุธหลายสิบนายที่ไม่มีสัญลักษณ์ของตำแหน่งโรยตัวลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ผู้ชายที่เป็นผู้นำยังเด็กมาก เขารีบเดินเข้าไปหาโทเบียสและโค้งคำนับ“มิสเตอร์เบเกอร์ มีทหารที่ได้รับบาดเจ็บจำนวนหนึ่งถูกส่งตัวกลับมาจากสนามรบอเมริกากลาง พวกเขามีอาการบาดเจ็บรุนแรงและล้มตาย ผมได้รับคำสั่งให้คุณเข้ารักษาพวกเขาโดยเร็วที่สุด ได้โปรดเข้าใจพวกเราด้วย!”หลังจากที่เขาพูดจบ เขาไม่อยากเสียเวลาอีกต่อไปและรับพาโทเบียสออกไปโยนาธานก็เดินเข้ามาหาเขาอย่างโกรธจัดและตะโกนออกมาว่า“น่าเกลียดที่สุด! คุณมาจากทีมไหน?! ไม่มีกฎระเบียบที่จะต้องปฏิบัติตามเลยหรือไง?!”“มิสเตอร์เบเกอร์ได้รับเชิญจากเรา! คุณกำลังกระทำการรุกรานต่อต้านตระกูลอยู่รู้หรือเปล่า?!”“ใครคือหัวหน้าของคุณ? ให้เขามาพบฉันเดี๋ยวนี้! เขาไม่รู้หรือไงว่าฉันเป็นใคร
“ท่านครับ ด้วยความสัมพันธ์ของท่าน พลทหารสองสามนายจะแย่งชิงคนของท่านได้ยังไง?”ควินตันไม่เชื่อในสิ่งที่เขาได้ยินโยนาธานขมวดคิ้วมุ่น “ใช่ ปกติแล้วจะไม่มีกองกำลังทหารในเซาท์ไลท์คนไหนกล้าแม้แต่จะทำร้ายฉัน แต่คราวนี้มีใครบางคนบงการการเคลื่อนไหวครั้งนี้…”“มันใช้พวกหน้าใหม่ แน่นอนว่าคน ๆ นั้นไม่ต้องการเปิดเผยตัวตน”ควินตันเริ่มคาดเดาได้“หรือบางทีพวกทหารเริ่มรู้สึกกระวนกระวายเพราะตอนนี้อีธานอยู่ฝั่งเรา?”“มีตระกูลใหญ่ ๆ ที่พยายามจะต่อต้านเราอีกงั้นเหรอ?”“หรืออาจจะเป็นผู้ชายคนนั้น…”โยนาธานขมวดคิ้วอีกครั้ง “ตอนนี้ยังไม่มีหลักฐานอะไร ประเด็นคือข้ออ้างของพวกมันคือมีทหารที่เพิ่งกลับมาจากสงครามบาดเจ็บ และพวกเขาจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัด…”“ฉันได้รับข่าวมาเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น มีความขัดแย้งเล็ก ๆ คนในประเทศเพื่อนบ้านเสียชีวิตหลายคน และมีคนได้รับบาดเจ็บจากฝั่งเรา”“ทหารที่ได้รับบาดเจ็บเพียงไม่กี่คนถือเป็นวีรบุรุษในกองกำลังทหาร ผู้บัญชาการมีคำสั่งในการสรรหาผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ที่ดีที่สุดเพื่อช่วยพวกเขา…”“คนที่ลงมืออาจเป็นสหายของทหารที่ได้รับบาดเจ็บพวกนั้น…”“ถ้าอย่างนั้นพวกเราคงท