"คุณหมายถึงอะไร?" ฮาร์วีย์ถามออกไป“แขกรับเชิญในวันนี้ล้วนแล้วแต่เป็นซุปเปอร์สตาร์คนดัง หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา คนบ้านนอกอย่างคุณจะยอมชดใช้ค่าเสียหายที่จะตามมาได้ไหม?”หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยถามฮาร์วีย์ตอบอย่างเย็นชาว่า “ถ้าผมจำไม่ผิด ที่นี่คือที่สาธารณะใช่ไหม? เดินผ่านเวทีไปไม่ได้เหรอ? มันดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย”“ปกติคุณทำได้ แต่ไม่ใช่วันนี้!”หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยสบถออกอย่างเย็นชา“คุณกำลังใช้พื้นที่สาธารณะโดยพลการ แล้วพวกคุณยังห้ามคนสัญจรผ่านในที่สาธารณะแบบนี้อีก! คุณมีอำนาจมากขนาดนั้นเลยหรือไง!” ฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น“ใช่ เรามีอำนาจมาก ยังไงเราก็มีดาราดังคอยสนับสนุนเรา! เงินค่าจ้างที่พวกเขาได้รับในเวลาเพียงไม่กี่นาทีของการแสดงเป็นจำนวนเงินที่คุณไม่เคยได้มาตลอดชีวิต!”“นี่คืออภิสิทธิ์!” หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยตะโกนออกมาฮาร์วีย์เยาะเย้ย “แล้วถ้าผมยืนยันว่าจะไปต่อล่ะ?”“ถ้าคุณทำได้ก็ลองดู! พื้นที่นี้ถูกปิดกั้นไว้ทั้งหมดแล้ว!”หลังจากนั้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากกว่าสิบคนก็ถลาเข้ามา ดูแล้วราว ๆ สามสิบคนที่รายล้อมฮาร์วีย์เมื่อเห็นแบบน
ตอนแรกท่าทีของฮาร์วีย์ยังปกติ แต่เมื่อยูนาพูดกับเขาแบบนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ผมก็แค่อยากขึ้นลิฟต์ไปทานอาหาร คุณบอกว่าพื้นที่ถูกปิดกั้นและคุณไม่อนุญาตให้ขึ้นไป”“นั่นไม่เป็นไร ผมไม่กินแล้ว”“และตอนนี้ผมแค่อยากออกไปข้างนอก แต่พวกคุณยังขวางผมอีก คุณจะให้ผมทำยังไง? คุณจะให้ผมบินออกไปจากที่นี่งั้นเหรอ?”ฟังฮาร์วีย์พูดแล้วยูน่าก็สบถออกมาอย่างเย็นชา “ฉันไม่สนหรอกว่ายังไง แต่คุณควรออกไปเดี๋ยวนี้จะดีกว่า!”“ออกไปงั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์พยักหน้า “งั้นมาดูกันว่าใครที่จะต้องออกไป!”เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงโอ้อวดของฮาร์วีย์ ยูนาและคนอื่น ๆ ก็หัวเราะออกมาผู้ชายคนนี้กำลังไล่พวกเขาออกไปงั้นเหรอ? เขาเสียสติไปแล้วหรือเปล่า?เมื่อผู้จัดการดาราคนนั้นกำลังจะให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ฮาร์วีย์ออกไป ซุปเปอร์สตาร์สองสามคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลก็เดินเข้ามา แฟน ๆ เริ่มส่งเสียงเชียร์ยูนารีบเดินไปหาเหล่าซุปเปอร์สตาร์ที่เดินเข้ามาใกล้ทั้งชายและหญิงอยู่ข้างหน้าต่างส่องประกายอย่างมากแม้ว่าพวกเขาจะยืนอยู่ท่ามกลางดาราคนอื่น ๆ แต่พวกเขาก็ยังดูสะดุดตาอย่างไม่น่าเชื่อชายคนนั้นสวมเสื้อยืดส
ณ ตอนนี้…คาร์เทอร์ตกตะลึงอีเวตต์ก็ตกตะลึงแม้แต่ยูนาเองก็ยังตกใจสำหรับพวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างตกตลึงเป็นสองเท่า วินาทีนั้นทุกคนตกอยู่ในความเงียบงันชายวัยกลางคนที่แสดงความเคารพต่อฮาร์วีย์อย่างมาก ไม่ใช่คนทั่ว ๆ ไปแต่เขาเป็นถึงผู้จัดการทั่วไปของบัควู้ดทาวเวอร์ ตำแหน่งของเขาเทียบเท่ากับเจ้าของบัควู้ดทาวเวอร์ แต่เขาให้เกียรติชายคนนี้ที่สำคัญที่สุด คนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาเหงื่อที่เย็นยะเยือกของเขาซึมผ่านเสื้อผ้าของเขานี่เป็นอะไรที่เหนือจินตนาการ!ฮาร์วีย์สั่งให้คนที่ดูแลบัควู้ดทาวเวอร์ลงมาภายในสามนาที ในที่สุดชายคนนั้นก็ลงมาภายในสามนาทีจริง ๆก่อนหน้านี้ยูนากล้าแสดงความโอ้อวดต่อหน้าฮาร์วีย์ ตอนนี้เธอไม่กล้าทำแบบนั้นเธอและผู้จัดการของดาราอื่น ๆ รู้ดีว่าเรื่องแบบนี้คืออะไร ในวงการนี้พวกเขาเข้าใจอำนาจของเงินเป็นอย่างดีต่อหน้าคนทั่วไป พวกเขามีสิทธิพิเศษและสามารถแสดงท่าทางหยิ่งผยองได้อย่างไรก็ตาม ต่อหน้าคนรวยและมีอำนาจ พวกเขาเป็นเพียงนักแสดงพวกเขาต้องให้เกียรติขณะอยู่ต่อหน้าผู้บริหารของบัควู้ดทาวเวอร์ ทว่าชายคนนี้… แม้แต่ผู้บริหารก็ยังให้เกียรติเขา เขาเป็นใครกันแ
ตึ่ง!ทุกคนต่างตกใจนิ่งค้าง!ไม่มีใครคาดคิดว่าคาร์เทอร์จะบ้าดีเดือดได้ขนาดนี้ในฐานะดาราดังเขามักถูกผู้คนสรรเสริญไม่ว่าจะไปที่ไหนแม้แต่ซีอีโอบางคนก็ขอให้เขาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้กับผลิตภัณฑ์ของเขาและปฏิบัติต่อเขาอย่างดีหลังจากหายจากอาการตกใจช็อกแล้ว คาร์เตอร์ก็ได้ข้อสรุปว่าฮาร์วีย์ไม่ได้เป็นประธานที่เก่งอะไรเลยฮาร์วีย์ยิ้ม“คุณคิดว่าจะไม่มีคนมาใช้บริการที่นี่ถ้าหากไม่มีคุณงั้นเหรอ?”“เพียงแค่คำพูดของคุณสามารถทำให้แฟน ๆ ของคุณทำลายที่แห่งนี้ได้งั้นเหรอ?”“คุณกำลังขู่ฉันอยู่หรือเปล่า?”“ผมขู่คุณงั้นเหรอ?” คาร์เทอร์พูด “นี่ไอ้โง่ ยังไม่รู้อีกเหรอ?”“น่าสนใจดี” ฮาร์วีย์ยิ้ม เขาเหลือบมองไปที่ผู้จัดการทั่วไปและพูดว่า “ผมขอถามอะไรหน่อย ใครเช่าที่ตรงนี้ให้พวกเขาใช้…?”ผู้จัดการทั่วไปเช็ดเหงื่อเย็น ๆ ของเขาออกและพูดตะกุกตะกัก ตัวสั่นเทา “ท่านประธานครับ เราไม่ได้ให้เช่า…เราอนุญาตให้พวกเขาใช้พื้นที่…”“หมายความว่าใช้ฟรี?”“ใช่ครับ”“มีสัญญาไหม?”“ไม่มีครับ…”ผู้จัดการทั่วไปทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไปฮาร์วีย์โทรออกอีกครั้ง คราวนี้เขาต่อสายไปที่อีธานและพูดว่า “อีธาน ม
หลังจากนั้นไม่นาน อีธานได้นำทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีมาที่หน้าเวทีภายใต้การจ้องมองอย่าเกรงกลัวของกลุ่มดาราคนดัง พวกเขาเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์อีธานรู้นิสัยของฮาร์วีย์ เขาไม่พูดอะไรออกมาสักแม้อีธานโค้งคำนับให้ แต่สายตาที่เย็นชากำลังจับจ้องไปที่คาร์เทอร์และคนดังเหล่านั้นเห็นได้ชัดว่าพวกดาราดังเหล่านี้ยอมลงทันทีที่ฮาร์วีย์ออกคำสั่งกองทัพเหรอ?พวกเขามาจากกองทัพจริง ๆ เหรอ?คาร์เทอร์ที่ตอนแรกรู้สึกปลาบปลื้มในตัวเอง บัดนี้เต็มไปด้วยความงุนงงเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าชายตรงหน้าจะไม่ใช่แค่ประธานบริษัทที่เก่งกาจอะไรเพียงแค่ยกหูเพียงครั้งเดียว ทหารก็เข้ามายึดสถานที่ และ ณ ตอนนี้ แฟนคลับของเขาถูกกันให้ออกไปข้างนอกทีละคน...ในตอนนี้ แม้ว่าเขาอยากจะหนีมันก็คงจะยากนับประสาอะไรที่จะเรียกแฟนคลับของเขาให้ทำลายห้างสรรพสินค้า!คนในกองทัพพวกนี้มันแตกต่างจากสารวัตรตำรวจตำรวจอาจยังคงสนใจความคิดเห็นของสาธารณชน แต่กองทัพไม่ใส่ใจกับเรื่องไร้สาระแบบนี้ พวกเขามีคำสั่งที่ได้รับโดยตรงตัวตนของคน ๆ นี้คือใครกันแน่…?ในเวลานี้คาร์เทอร์กระวนกระวาย เขาทำอะไรไม่ถูกเลยจริง ๆ“เด็กพวกนี้เก่งจริง ๆ …”
ในวินาทีถัดมาฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น“คุณขอร้องผมเพราะสถานะของผมสูงกว่าคุณ ตำแหน่งของผมสูงกว่าคุณ และเพราะผมมีอำนาจมากกว่าคุณ ใช่ไหม?”“ใช่ค่ะ ใช่ ใช่ มันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว…” ยูนาพยักหน้าอย่างรวดเร็ว“แต่ถ้าผมไม่มีสถานะและตำแหน่งนี้ คุณจะไม่จับผมส่งตำรวจไปแล้วหรือไง?”“ถ้าผมเป็นแค่คนธรรมดา ผมไม่มีสิทธิแม้แต่จะเดินออกจากห้างนี้เลยเหรอ?”“คุณก็เป็นแค่ซุปเปอร์สตาร์ แต่คุณทำตัวเย่อหยิ่งและทำตัวเหนือกว่าใคร คุณไม่ได้มีชื่อเสียงและโด่งดังขนาดนั้น แต่คุณคิดว่าคุณเป็นคนที่สูงส่งขนาดนั้นเหรอ?!”“ช่างเป็นอันธพาลอะไรอย่างนี้! คนอย่างคุณถูกเรียกว่าเทพบุตรได้ยังไง? เทพธิดางั้นเหรอ?”“และคุณยังกล้าที่มาสอนผมเกี่ยวกับสิทธิพิเศษอีกงั้นเหรอ? ทุกวันนี้มีคนที่มีสิทธิพิเศษมากขึ้นทุกวัน ถ้าทุกคนเป็นเหมือนคุณและคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของโลกนี้ที่เพียงแค่ประสบความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้ สังคมจะไม่วุ่นวายเหรอ?!”“ไม่เป็นไรถ้าคุณจะจัดงานนี้ ไม่เป็นไรถ้าคุณจะมาพบกับแฟนคลับของคุณ”“แต่มันจำเป็นต้องปิดกั้นพื้นที่ทั้งห้างเลยงั้นเหรอ? และคุณทำอย่างนั้นโดยคิดว่าการกระทำของคุณถูกต้องแล้วงั้นเห
หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็หันไปหาคาร์เทอร์“เป็นผู้ชายต้องทำตามที่พูด ถ้าคุณอยากทำลายห้างของผม ก็ทำไปเถอะ ถ้าคุณล้มเลิกจะตามที่พูดเอาไว้ ก็ไปใส่กระโปรงเป็นผู้หญิงซะ!”สีหน้าของคาร์เทอร์ซีด หางตากระตุกอันที่จริงเขาเป็นผู้ชายหน้าหวาน ข้อห้ามสำคัญของเขาคือห้ามมีคนเรียกเขาว่าสาวน้อยแต่คนที่พูดกลับเป็นผู้ชายคนนี้ เขาไม่กล้าโต้เถียงอะไรออกไป และทำได้เพียงพยักหน้าโค้งคำนับให้หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็จากไปและขึ้นไปที่ร้านอาหารสปินนิ่งเพื่อทานอาหาร หากเขาไม่มาที่นี่ เขาคงจะหิวตายแน่นอนอีธานนำพลทหารทุกคนออกไป ทุกคนก็แยกย้ายกันไปห้างสรรพสินค้าได้กลับมาสู่สถานการณ์ปกติอีกครั้งอย่างรวดเร็วในไม่ช้าซีนเธียร์ก็มาถึงร้านอาหารสปิ่นนิ่งและพบฮาร์วีย์“พี่เขย คุณไม่เห็นเหรอเมื่อกี้! ดูเหมือนว่าคนใหญ่คนโมาที่นี่ เขาอยากจะออกไปแต่ถูก รปภ. ห้ามไว้!”“จากนั้น เขาก็สั่งยกเลิกการจัดงานทั้งหมดในบัควู้ดทันที ฉันคงไม่ได้เห็นไอดอลของฉันอีก!”ซีนเธียร์ก็อยู่ในฝูงชนเหล่านั้น เธอจึงสามารถรับรู้สถานการณ์ได้แม้ว่ามองเห็นราง ๆ “พวกเขาสมควรได้รับมันแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างเฉยเมยซีนเธยร์หัวเราะคิกคักและพูดว่า “ช่า
“เขาส่งคำเชิญให้เราด้วยตัวเอง มันคงจะดูไม่ดีถ้าเราไม่ไปร่วมงาน!” ลูเซียนพูดบอกด้วยเรื่องนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำ“ตกลง งั้นเราไปด้วยกัน” อีธานตอบรับหลังจากนั้น ข่าวนี้ก็ไปถึงพวกยอร์ก อีธานจะร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่ายอร์กโยนาธานโล่งใจเมื่อได้รับข่าวนี้“ดูเหมือนว่าฉันยังมีประโยชน์อยู่บ้าง…”“แม้ว่าอีธานจะมียศเพียงผู้พัน แต่ค่ายศัสตราวุธก็เป็นกำลังหลักของกองทัพเซาท์ไลท์ จิตวิญญาณแห่งกองกำลังทหาร...”“อีธานจะมาร่วมงาน นั่นหมายความว่ากองกำลังทหารในเซาท์ไลท์ทั้งหมดเป็นของเรา”“หลังจากงานเลี้ยงวันเกิด ตระกูลยอร์กจะกลับมารุ่งโรจน์อย่างเป็นทางการที่เราเคยเป็นเมื่อสามปีก่อน!”ควินตันหัวเราะและพูดว่า “ยินดีด้วย! ขอคารวะท่านผู้นำตระกูล!”“แม้หลังจากที่ชายคนนั้นออกไป ตระกูลยอร์กก็ยังถือว่าเป็นตระกูลอันดับต้น ๆ ของเซาท์ไลท์”“แต่ตระกูลต่ำต้อยหลายตระกูลโลภมากพยายามที่จะครอบครองถิ่นของเราในเซาท์ไลท์ด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลชั้นนำอื่น ๆ ”“ถึงอย่างไรก็ตาม ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปหลังจากงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่ายอร์ก…”พวกยอร์กต่างมองหน้ากันด้วยแววตาเป็นประกายในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้