ในขณะที่ฮาร์วีย์กำลังเรียนในระดับชั้นมหาวิทยาลัย กำลังเป็นช่วงวิกฤตของตระกูลยอร์กที่พยายามก่อร่างสร้างตัวอีกครั้งในช่วงเวลานั้นเขาสร้างอาณาจักรขึ้นมาเพียงลำพังท่ามเรื่องราวมากมายแม้ว่าเพื่อนนักเรียนจะไม่รู้ว่าเขาทำอะไร พวกเขาก็รู้ได้ว่าชายคนนี้ต้องเป็นทายาทเศรษฐีที่ร่ำรวยและมั่งคั่ง แม้ว่าฮาร์วีย์จะดูสุขุมมากในช่วงเวลานั้นก็ตามหน้าตาของเขาก็ไม่ได้แย่ สาว ๆ ต่างรุมล้อมแต่ในตอนนั้นฮาร์วีย์มีวุฒิภาวะมากพอ เขาไม่เคยมองเด็ก ๆ พวกนั้นเลยเมื่อเวลาผ่านไปเขาได้กลายเป็นตำนานที่ผู้คนชื่นชมในช่วงเวลาที่เขาอยู่ในมหาวิทยาลัยแต่ในช่วงเวลาที่เขาเรียนจบในปีแรก ซึ่งเป็นปีที่ตระกูลยอร์กได้รับตำแหน่งเป็นตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดในเซาท์ไลท์ สงครามภายในได้เกิดขึ้นแล้วภายใต้การนำของคุณปู่ หนึ่งในสี่นายใหญ่แห่งตระกูลยอร์ก ฮาร์วีย์ถูกบังคับให้สละอำนาจของเขาฮาร์วีย์ลาออกจากตำแหน่งเพื่อที่ตระกูลยอร์กจะไม่พังทลายอีกครั้งในช่วงที่กำลังรุ่งเรืองจากนั้นเขาก็อยู่เฉย ๆ เป็นเวลาสามปีเต็ม ดังนั้นเรื่องที่เขาลือว่าฮาร์วีย์เป็นลูกเขยที่เกาะบ้านผู้หญิงกินก็เป็นไปได้แต่ในสายตาของบรรดาศิษย์เก่า ตระกูลของฮ
”หยุดพูดเรื่องนี้ได้แล้ว”ทาร่าห้ามคำพูดทุกคนที่กำลังเยาะเย้ยฮาร์วีย์แต่รู้ดี เธอไม่อยากเปิดเผยว่าฮาร์วีย์เป็นเศรษฐีกับคนอื่น ๆหลังจากได้ยินทาร่าพูด พวกศิษย์เก่าก็พาหัวเราะ ทาร่ามีสถานะที่สูงส่ง พวกเขาไม่อยากทำให้เธออับอายหลังจากนั้นพวกศิษย์เก่าคนอื่น ๆ ก็กลับไปนั่งประจำที่ของตัวเอง แต่ไม่มีใครอยากนั่งที่เดียวกับฮาร์วีย์นั่งทาร่าเดินไปนั่งทางฝั่งซ้าย เพื่อนสนิทของเธอบางคนตามเธอไปนั่งข้าง ๆ เธอกลับกลายเป็นว่าฮาร์วีย์มีสาวสวยนั่งห้อมล้อมอีกครั้ง เขามักมีโชคเรื่องผู้หญิงจริง ๆ ไม่ไกลจากพวกเขา มีศิษย์เก่าสองสามคนมารวมตัวกันรอบ ๆ แกรี่“บราเทอร์โจนส์ ดูเหมือนควีนลูอิสจะมีใจให้ฮาร์วีย์! เขากลายเป็นตัวตลกไปแล้ว แต่เธอก็ยังปฏิบัติต่อเขาอย่างดี ดูเหมือนว่าคืนนี้พี่จะไม่ได้ผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ในอ้อมอกของคุณง่าย ๆ !”แกรี่พูดอย่างเย็นชาว่า “ใจเย็น ๆ นายคิดว่าฉันจะแพ้ลูกเขยแบบนั้นจริง ๆ หรือ?”ในขณะนั้นที่ฮาร์วีย์ถูกสาวสวยห้อมล้อมไ ข้าง ๆ ทาร่ามีหญิงสาวสวยอีกคนนั่งอยู่ทางด้านขวาขวาของเขา เธอคือ เกวน ไคเธอมีผิวขาว เกิดในตระกูลร่ำรวย แถมยังหน้าตาดี ตระกูลของเธอถูกมองว่าเป็นตระกูลชั้
“เกวน เธออาจไม่รู้เรื่องนี้ พ่อของคอลินเป็นคนใหญ่คนโต ใครบ้างจะไม่รอเขา!”“ใครจะสนว่าใครจะประสบความสำเร็จมากเท่าไหร่ รายได้ต่อปีของพวกเขามีมูลค่าหลายพันดอลลาร์? พวกเขายังดูเด็ก ๆ ไปเลยเมื่อเทียบกับคอลิน!”แม้ว่าคำพูดนี้จะดูเหลไหล แต่มันก็เป็นความจริง!ไม่นานก็มีเสียงสะท้อนผ่านโถงทางเดินเข้ามาทุกคนยืนขึ้น แกรี่รู้สึกปลาบปลื้มใจเป็นพิเศษ รีบรีบพุ่งไปทางด้านหน้าทันทีคอลินสวมชุดธรรมดา ๆ ไม่มียี่ห้อ แต่เขาสวมนาฬิกา Royal Oak ของ โอเดอมาร์ ปิเกต์ บนข้อมือของเขา ความแวววาวบนกรอบนาฬิกาของเขาทำให้ดวงตาพร่ามัวภายใต้แสงไฟผู้ชายแบบนี้ไม่ต้องการแบรนด์หรูเพื่อเสริมให้เด่น นาฬิกาก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ตัวตนของเขาผู้หญิงที่ผอมเพรียวและมีเสน่ห์ สูง 5.6 ฟุต เดินเคียงข้างเขาเข้ามาพร้อมกับเขา เห็นได้ชัดว่าต้องเธอเป็นนางแบบ“นายใหญ่แซนเดอร์ ผมตั้งหน้าตั้งตารอที่จะพบคุณที่นี่”แกรี่เป็นคนแรกที่เดินเข้าไปหาคอลินแล้วเข้าไปจับมือเขาโคลินเอื้อมมือออกไปจับอย่างเป็นกันเองแล้วพูดอย่างสุภาพว่า “ผมได้ยินมาว่าคุณทำเงินได้หลายพันดอลลาร์ทุกปี คุณทำได้ดีทีเดียว”“นั่นไม่ได้มีหมายความอะไรเลย!”แกรี่พยา
“อ่า ผู้ชายคนนี้ช่างโชคดี เขาทำให้นายใหญ่แซนเดอร์จำเขาได้!”“นายใหญ่แซนเดอร์ คุณเดาถูก ผู้ชายไร้ยางคนนั้นมาที่นี่ด้วย!”แกรี่หันไปมองทางฮาร์วีย์ และรวบรวมสติพูดออกไปว่า “นายไม่แม้แต่จะทักทายนายใหญ่แซนเดอร์หน่อยเหรอ? ฮาร์วีย์ นายกำลังไม่ให้เกียรติเขาอยู่หรือเปล่า?”คอลิน แซนเดอร์ยิ้มจาง ๆ“ไม่ ไม่ ไม่… ฉันไม่คู่ควรได้รับเกียรตินั้น!“ก่อนหน้านี้ฮาร์วีย์เป็นตำนานในมหาวิทยาลัยของเรา แม้แต่พ่อของผมยังจำเขาได้ และบอกให้ผมเรียนรู้จากเขา…”“เรียนรู้ที่จะเป็นลูกเขยเกาะผู้หญฺงกินงั้นเหรอ? น่าอายสิ้นดี”“ฮ่าฮ่าฮ่า…”ทุกคนหัวเราะออกมาหลังจากได้ยินแบบนั้นบางคนจ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างโกรธจัดและพูดว่า “ฮาร์วีย์ ทำไมนายถึงยังยืนอยู่ตรงนั้น? นายไม่ได้ยินหรือไงว่านายใหญ่แซนเดอร์จำนายได้?”“เร็วเข้า รีบเข้ามาขัดรองเท้าให้ท่านสิ! นายใหญ่แซนเดอร์อาจจะแบ่งปันอาการให้นายก็ไดนะ!”“ใช่! หรือนายอยากที่จะเป็นผู้ชายลับ ๆ ของผู้หญิงไปตลอดชีวิตหรือไง? นายยังเป็นผู้ชายอีกไหม?”“...”ทุกคนต่างพากันพูดเข้าข้างกันราวกับว่าพวกเขาห่วงใยความเป็นอยู่ของฮาร์วีย์จริง ๆ แต่พวกเขาก็แค่พยายามหลอกล่อเขาเท่านั้นแต่
ห้องทั้งห้องเงียบสงัด ทุกคนกลั้นหายใจ ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจคอลินที่กำลังโกรธจัดจะนำไปสู่ผลลัพธ์ที่เลวร้ายทุกคนกลัวว่าคนน่าขยะแขยงอย่างฮาร์วีย์จะลากพวกเขาลงไปในโคลนตมกับเขาด้วยร่างกายของฮาร์วีย์ไม่ขยับแม้แต่นิ้วเดียว ใบหน้าของเขาเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง เขาไม่แม้จะสนใจคอลิน ทำราวกับว่าเขาเป็นอากาศ“ฉันจะพูดอีกครั้ง ออกไปจากที่นี่ ไปให้พ้นสายตาฉัน!”ใบหน้าของโคลินเย็นชาราวกับน้ำแข็ง น้ำเสียงของเขาก็เยือกเย็นไม่เพียงแต่เมื่อที่กลายไปเป็นลูกเขยกาฝากเท่านั้น ในตอนนี้ฮาร์วีย์เป็นทายาทเศรษฐีเขายังทนมองไม่ได้ด้วยซ้ำในทุกวันนี้ อำนาจมีค่ามากกว่าเงินทอง!ฮาร์วีย์ยังคงจิบชาของเขาและไม่แม้แต่จะสบตากับคอลินหางตาของคอลินกระตุก จู่ ๆ หญิงสาวข้างกายก็เดินเข้าไปคว้าถ้วยชาบนโต๊ะแล้วเทราดลงบนตัวของฮาร์วีย์“นายไม่ได้ยินนายใหญ่แซนเดอร์สั่งเหรอ? นายใหญ่แซนเดอร์อยากให้นายลุกออกไปจากตรงนี้! นายทำตัวเมินเฉยไม่สนใจได้ยังไง! นายไม่มีสิทธิ์แม้จะเดินเข้ามาเฉียดใกล้ เข้าใจไหม?!” หญิงสาวคนนั้นอย่างเย็นชาขณะกอดอกหน้าเชิดไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเหตุแบบนี้ขึ้นต่อหน้าพวกเขาไม่มีใครแม้แต่จะคิดว่าเรื
ในชั่วพริบตา คอลินเหวี่ยงฝ่ามือออกจะตบหน้าฮาร์วีย์ทันใดนั้น มือของฮาร์วีย์ก็รวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด เขาคว้าข้อมือของคอลินและบิดมันด้วยพลังอันทรงพลังผัวะ!ในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์ก็เตะคอลินจนเขาตัวทรุดลงพื่นทันทีเขาทำเสียงคล้ายกับเสียงร้องของหมูเมื่อตอนมันกำลังถูกเชือด เขาทรุดตัวจนต้องคุกเข่าต่อหน้าฮาร์วีย์เพียะ!ฮาร์วีย์เดินมุ่งตรงไปตบหน้าหญิงสาวผู้มีอิทธิพลบนโลกโซเชียลมีเดียซึ่งเป็นผู้หญิงของคอลิน จนเธอล้มลงกับพื้นก่อนหน้านี้ทั้งสองแสดงท่าทางหยิ่งทะนงราวกับนกยูง ทำตัวราวกับว่าตัวเองเป็นกษัตริย์ที่สามารถควบคุมทุกอย่างได้แต่แล้ว กลับกลายเป็นว่าเขาทั้งสองต้องคุกเข่าลงต่อหน้าฮาร์วีย์“นายทำอะไรลงไปน่ะฮาร์วีย์! นายกล้าดียังไงทำร้ายนายใหญ่แซนเดอร์? นายอยากตายหรือไงฮะ?”“ฮาร์วีย์ นายบ้าไปแล้วเหรอ?!”“ฮาร์วีย์ นายกำลังคุกคามผู้ชายคนนั้นอยู่นะ!”ในช่วงเวลานั้น แกรี่เป็นแกนนำพาให้ทุกคนพุ่งไปหาฮาร์วีย์ฮาร์วีย์คว้าที่เขี่ยบุหรี่ใกล้ ๆ แล้วกระแทกไปที่หัวของคอลิน เสียงที่เขี่ยบุหรี่กระทบศีรษะของเขาดังก้องไปทั่วทันใดนั้นเลือดก็กระเซ็นไปทั่วทุกที่“อ๊ากกก…”คอลินจับที่หลังศีรษะ
ฮาร์วีย์เหลือบมองทาร่าแล้วหัวเราะ “ทำไมผมต้องหนี? ผมกำลังรอให้ไอ้เวรนี่ขอโทษผมอยู่!”ทาร่าพูดไม่ออก ไม่รู้จะพูดอะไร ในสายตาของเธอ ฮาร์วีย์มั่นใจในตัวเองมากเกินไปในเวลาไม่เกินสิบนาที รถยนต์แล่นเข้ามาที่ลานด้านหน้าของ เดอะคิงดอมพาเลซ ตามด้วยกลุ่มชายฉกรรจ์เข้ามาเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบ ทำให้คอลินรู้สึกตื่นเต้นในที่สุดพ่อของเขาก็มาแล้ว!ชายผู้มีอำนาจที่แท้จริง!ฮาร์วีย์ เป็นแค่ลูกเขยกระจอก ไม่ได้ดีไปกว่าฝุ่นผงเมื่ออยู่ต่อหน้าพ่อของเขา!คอลินไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึก แกรี่และคนอื่น ๆ เต็มไปด้วยความดีอกดีใจโดยปกติแล้วจะไม่มีใครมีโอกาสได้เจอคนใหญ่โตอย่างพ่อของคอลินแบบตัวต่อตัว ทว่าวันนี้พวกเขาจะได้เห็นตัวเป็น ๆ !ชายวัยกลางคนที่แต่งกายอย่างมีสไตล์นำฝูงชนบุกเข้ามา ดูทรงพลังชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือ เชสเตอร์ แซนเดอร์ แถมยังมีลูกน้องเดิินตามหลังเขาเป็นจำนวนมากเชสเตอร์โกรธจัดที่เห็นสภาพของคอลิน ลูกชายของเขาที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้นอย่างสมเพช เลือดไหลหยดลงมาจากศีรษะ ใบหน้าของเขามืดลงทันที“พ่อ ช่วยผมด้วย! ลูกเขยกาฝากทำร้ายผม!”“จัดการมัน! พ่อต้องจัดการมันให้พิการไปเลย!”โคลินตะโกน
เชสเตอร์ทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรเลย เขายังคงมองฮาร์วีย์ รอให้ฮาร์วีย์พูดอะไรออกมาถ้าฮาร์วีย์ไม่พูด เชสเตอร์คงไม่กล้าแม้แต่จะมีลมหายใจอีกต่อไป“โอ้ ผมสบายดี แค่เสื้อผ้าเปื้อนนิดหน่อย ผมซื้อมันมาจากแผงขายของริมถนนในราคาสองดอลลาร์ และผมก็ชอบมันมาก” ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่สะทกสะท้าน ทำราวกับว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ดวงตาของเชสเตอร์เสมองไปที่เสื้อของฮาร์วีย์ในทันที เขาสังเกตเห็นคราบเปียกน้ำขนาดใหญ่แถมยังมีใบชาติดอยู่ด้วยและในทันที เชสเตอร์ก็โกรธคนควันออกหู เขายืดตัวขึ้น ท่าทางองอาจของเขากลับมา เขาจ้องมองไปทั่วทั้งห้องและตะโกนอย่างโกรธจัดว่า “ใครเป็นคนทำ? ใครกล้าเทน้ำใส่เขาแบบนี้?!”ลูกน้องของเขาซึ่งไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ตะโกนตามไปด้วย “ใครที่ทำแบบนี้?!”สายตาของทุกคนหันไปมองหญิงสาวผู้มีอิทธิพลในโซเชียลมีเดียโดยอัตโนมัติเธอสั่นเทาด้วยความกลัวต่อหน้าคนทั่ว ๆ ไป เธอทำตัวสูงส่งและทรงอำนาจ ทว่าเธอก็รู้อย่างแจ่มแจ้งแล้วว่าเธอก็แค่ของเล่นของคนที่มีอำนาจอย่างเชสเตอร์ แซนเดอร์เมื่อเห็นว่าเชสเตอร์โกรธแค่ไหน เธอจะไม่รู้สึกหวาดกลัวได้อย่างไร?แววตาของเชสเต