“มีอะไรเหรอ? นายเป็นอะไร?"

ทุกคนหันกลับมามอง ฮาร์วีย์ ยอร์ก

ฮาร์วีย์ พูดกับแมนดี้ ซิมเมอร์ว่า “ที่รัก ผมสั่งอาหารเย็นวันเกิดสุดพิเศษให้คุณ ให้ผมพาคุณไปที่นั่นนะ”

ทันใดนั้น ลิเลียน เยตส์ ก็ตะคอกอย่างหมดความอดทน “ฮึ่ม! แล้วไง? คุณซิลวาเขาสั่งอาหารเย็นที่แกรนด์โฮเทล ดับเบิ้ลยูแล้ว! โต๊ะมีราคาประมาณสองหมื่นดอลล่า! แกสั่งอะไรมาล่ะ”

เบรนท์ ซิลวา มองฮาร์วีย์ด้วยท่าทางสุขุม เขากล่าวว่า “คุณยอร์ก พวกเราไม่จำเป็นต้องไปที่ที่คุณจองไว้”

“ที่ที่ผมจองไว้ โต๊ะหนึ่งราคาประมาณสองหมื่นดอลล่า ถ้าเราไม่ไป มันจะสิ้นเปลืองเปล่า ๆ”

“สำหรับสถานที่ที่คุณจองไว้ เดี๋ยวผมจ่ายให้เอง คุณคิดว่าไง?"

ขณะที่พูด เขาก็โบกมือให้ลูกน้องคนหนึ่งของเขา หยิบเงินกองหนึ่งออกมาแล้วโยนทิ้งลงบนพื้นอย่างลวก ๆ

ฮาร์วีย์ไม่ได้เหลือบมองการแสดงละครของพวกเขาเลย เขายิ้มแทน “ถ้าผมทำอย่างนั้น ผมจะต้องสูญเสียมากกว่าคุณ”

“โอ้? คุณจองที่ไหนล่ะ ผมจองห้องพักอันดับหนึ่งของแกรนด์โฮเทล ดับเบิ้ลยู โดยจ่ายขั้นต่ำสองหมื่นสามพันดอลล่า!”

เบรนท์ ซิลวา อยากรู้อยากเห็นมาก

คนอื่น ๆ ก็มองมาที่ฮาร์วีย์ อยากรู้อยากเห็นเหมือนกัน

พวกเขายังต้องการทราบ