"อะไร? คุณไม่พอใจกับเรื่องนี้เหรอ?”

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและแตะใบหน้าของจูเลียนสองสามครั้ง

“ถ้าไม่พอใจก็ฆ่าผมซะเลยสิ!

“กล้าฆ่าผมรึเปล่าล่ะ?”

ดวงตาของจูเลียนกระตุกเมื่อเห็นท่าทางไม่แยแสของฮาร์วีย์

เขาไม่อาจระงับแรงกระตุ้นของตัวเองได้และดึงปืนออกมาก่อนจะจ่อลงบนหน้าผากของฮาร์วีย์

“หุบปากไปเลยฮาร์วีย์!

"ผมจะบอกอะไรคุณให้นะ…

“ที่นี่เป็นถิ่นของตระกูลยอร์ก!

“ในถิ่นของเรา ควรต้องทำตามที่เราต้องการ! ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตาม!

“คุณไม่มีสิทธิ์มาอวดตัวเองที่นี่!

“ผมไม่สนหรอกว่าฆาตกรนั่นทำอะไรคุณบ้างหรือเปล่า แล้วผมก็ไม่สนว่าคุณจะสอบปากคำเธอหรือไม่!

“ผมจะถามคุณแค่ว่า คุณจะส่งเธอมาให้เราไหม!

“ไม่อย่างนั้นถ้าผมฆ่าคุณ ก็อย่าถือสาผมล่ะ!

“ผมรู้ว่าคุณมีความสามารถในการต่อสู้ แต่คุณจะสามารถปกป้องตัวเองจากปืนพวกนี้ได้เหรอ!”

กองทหารของตระกูลยอร์กประมาณห้าสิบคนจ่ออาวุธปืนไปที่ฮาร์วีย์ทันที

พวกเขาจะเปลี่ยนฮาร์วีย์ให้เป็นก้อนเนื้อทันทีที่จูเลียนออกคำสั่ง

ฮาร์วีย์ยืนอย่างสงบ ริมฝีปากของเขายกยิ้มอย่างอบอุ่น

“ถ้าคุณอยากจะแย่งใครสักคนไปจากผม คุณก็ต้องแสดงฝีมือให้ผมดูสักหน่อยสิ

“ผมเกรงว่าสถานะของคุ