“ผู้จัดการแอนเดอร์สัน เกิดอะไรขึ้น? พวกเราสั่งอาหารไปเป็นครึ่งชั่วโมงแล้ว แม้แต่อาหารว่างก็ยังไม่มาเสิร์ฟเลย

“คุณจะยั่วโมโหผมเหรอ?”

รูเพิร์ต โฮเวลล์ที่ต้องการจะโอ้อวดเต็มทีลุกขึ้นขณะที่จงใจมองนาฬิกาโอเมกาบนข้อมือของตนและแกว่งกุญแจรถบีเอ็มดับเบิลยูด้วยมืออีกข้างขณะที่พูดอย่างนั้น

“สวัสดีค่ะนายน้อยและคุณผู้หญิงทุก ๆ คน”

เมเบิล แอนเดอร์สันยิ้มอ่อน ๆ เธอไม่แม้แต่จะเหลียวมองรูเพิร์ตแต่กลับมองไอรีน จอห์นสัน ที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของห้อง หลังจากที่ฉายตามองทุก ๆ คนในห้องแล้ว เธอยิ้มและพูดว่า “ฉันต้องขออภัยทุก ๆ คนจริง ๆ

“ฉันเพิ่งได้รับแจ้งว่ามีคนจองห้องสวรรค์ไว้แล้ว

“แต่ที่ยิ่งกว่านั้นคือตอนนี้เราไม่มีห้องอื่นว่างเลย ฉันเลยต้องรบกวนพวกคุณไปทานอาหารที่ห้องโถงแทนได้ไหม?

“ฉันจัดโต๊ะข้างห้องน้ำไว้ให้พวกคุณแล้ว

“และเพื่อเป็นการขอโทษ เราจะให้ส่วนลดคุณ 20% สำหรับมื้อนี้”

เมเบิลยิ้มขณะที่แจ้งเรื่องให้ทุกคนทราบ

“มีคนจองห้องนี้ไว้งั้นเหรอ?”

รูเพิร์ตไม่พอใจ

“คุณจอห์นสันจองห้องนี้ไว้และพวกเราก็นั่งอยู่ในนี้มาตั้งนานแล้ว แต่คุณกลับเพิ่งจะมาบอกพวกผมว่ามีคนจองห้องนี้ไว้แล้วอย่างนั้นเหรอ?

“แล้วย