“กล้าดียังไง?!”สีหน้าของราชินีแห่งป่าเคร่งขรึมทันทีจากการยั่วยุที่กล้าหาญของฮาร์วีย์ ท้ายที่สุดเธอก็อยู่ยงคงกระพันในฮ่องกงและลาสเวกัสมาตลอดชื่อ “พญาราชสีห์” ยังคงมีน้ำหนักแม้ในหมู่ตระกูลชั้นนำอาจกล่าวได้ด้วยซ้ำว่าชื่อของเธอ พญาราชสีห์ มีชื่อเสียงมากกว่าบรีวู้ดด้วยซ้ำแต่เด็กโง่เขลาคนหนึ่งกลับกล้าเหยียดหยามเธอจริงหรือ?เธอลงมือทันทีโดยไม่เสียเวลาสนทนา ด้วยการกระทืบเท้าของเธอ ร่างของเธอก็พุ่งไปข้างหน้าราวกับสายฟ้าที่จะฟาดใส่ฮาร์วีย์เธอเหวี่ยงมือของเธอและกำลังจะหักคอฮาร์วีย์ฮาร์วีย์ไม่ประทับใจแต่อย่างใดและจ้องเธอด้วยความว่างเปล่าและไม่แยแสขณะที่มือของเธอกำลังจะถึงตัวฮาร์วีย์ ลมที่เยือกเย็นก็พัดมาจากด้านข้างความกระทันหันทำให้พญาราชสีห์ตกใจและหันกลับไปโดยไม่รู้ตัว เธอเปลี่ยนท่ากลางอากาศทันทีและป้องกันดาบที่ลอยมาด้วยมือขวาปัง!เสียงอึกทึกเขย่าอากาศคลื่นอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมา แรงกระแทกนั้นรุนแรงจนพัดเสื้อผ้าและผมของทุกคนปลิวว่อนหลายคนต่างเฝ้าดูด้วยความสยดสยองในสายตาที่งุนงงของพวกเขาการโจมตีด้วยดาบนั้นมาจากเอ็ดวิน พวกเขาประหลาดใจอีกครั้ง ไม่เขาไม่คิดว่าทายาทหนุ่มท
เหล่ายอดฝีมือสาขาย่อยของวังมังกรหลายคนที่ยืนอยู่ด้านหลังฮาร์วีย์ก็หยิบอาวุธปืนออกมาและเล็งไปที่เหล่ายอดฝีมือของบรีวู้ด สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความเย้ยหยันในความเป็นพวกเขาอาจจะแพ้หากพวกเขาเริ่มยิงอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นในขณะนี้ในใจพวกเขาต่างด่าทอความบ้าบิ่นของฮาร์วีย์เขาคิดว่าบรีวู้ดเป็นสถานที่ที่ใช้เหตุผลและปฏิบัติตามกฎเหมือนที่สาขาย่อยของวังมังกรหรืออย่างไร?เขาตั้งใจที่จะปราบบรีวู้ดโดยใช้คนไม่กี่คนจริง ๆ หรือ?เขาคิดอะไรอยู่กันแน่?เคร้ง เคร้ง เคร้ง!ในขณะเดียวกัน เอ็ดวินและพญาราชสีห์ก็ได้โจมตีกันอีกครั้ง สีหน้าที่สงบของพญาราชสีห์เริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อการต่อสู้นานขึ้น เธอแอบหยิบมีดสั้นที่เธอเก็บไว้ข้างตัวออกมาในเวลาเดียวกันเธอก็กลิ้งตัวไปเพื่อเข้าใกล้เอ็ดวิน ความเย็นชาฉายในแววตาของเธอขณะที่เธอเหวี่ยงมีดสั้นไปพยายามแทงเอ็ดวินมันดูเหมือนเป็นการเคลื่อนไหวแบบสุ่ม แต่การโจมตีของเธอนั้นถูกคิดมาอย่างสมบูรณ์แบบ แท้จริงแล้วเธอมุ่งเป้าไปที่จุดอ่อนที่สุดของเขามัดสั้นส่องแสงสีฟ้าจาง ๆ หากการโจมตีของเธอโดนเอ็ดวิน เขาจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยการเคลื่อนไหวขอ
ความเงียบปกคลุมทั่วทั้งสถานที่ มันเงียบมากจนได้ยินแม้กระทั่งเสียงหายใจเบา ๆทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตนเองทุกสิ่งที่เกิดขึ้นดูเหมือนจะเหนือความเป็นจริงไม่มีใครคาดคิดว่าพญาราชสีห์ผู้ยิ่งใหญ่จะพบกับจุดจบของเธอด้วยการตบหน้าเพียงครั้งเดียวของฮาร์วีย์เธอไม่ใช่คนธรรมดา เธอเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ของบรีวู้ดเลยนะ!คนที่ทรงพลังทั้งในฮ่องกงและลาสเวกัส!ทว่า คนที่ยิ่งใหญ่อย่างเธอกลับพบกับจุดจบแบบนี้การตายของเธอช่างน่าอับอายและขายหน้ายิ่งนัก!การตบของฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่ฆ่าพญาราชสีห์เท่านั้น แต่ยังทำลายชื่อเสียงของบรีวู้ดอีกด้วยเหล่ายอดฝีมือของบรีวู้ดที่มีอาวุธไม่ได้โมโหหรือเคียดแค้นในทางกลับกัน นิ้วของพวกเขาที่จับอาวุธกลับรู้สึกเย็นทันทีความหนาวเย็นไหลลงมาตามสันหลังของพวกเขาจนร่างกายของพวกเขาแข็งทื่อจากความกลัว พวกเขากลัวจนไม่กล้าแม้แต่จะกระพริบตา“ฆ่าเขา! ฆ่าเขาซะ!“ยิงเขาและล้างแค้นให้พญาราชสีห์ซะ!”หลังจากนั้นไม่นานแครอลก็ฟื้นคืนสติ อย่างไรก็ตาม ความตกใจในเรื่องของพญาราชสีห์ส่งผลกระทบต่อเธออย่างรุนแรงจนเธอเสียสติไป เธอตะโกนออกคำสั่งโดยไม่คำนึงถึงสิ่งใดเธอ
“ช่างกล้า!”“สารเลว!”“กล้าพูดจาหยาบคายกับนายน้อยยอร์กได้ยังไง?! อยากตายนักหรือไง?!”ชายหญิงในชุดจีนหลายคนที่อยู่ข้างหลังฮาร์วีย์มองเขาอย่างดุเดือดแน่นอนว่าทักษะของฮาร์วีย์นั้นน่ากลัวมาก เขายังสามารถฆ่าพญาราชสีห์ได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว...แต่สำหรับคนใหญ่คนโตจากฮ่องกงและลาสเวกัสเหล่านี้มันไม่ได้สำคัญว่าฮาร์วีย์จะเก่งแค่ไหน สุดท้ายเขาก็เป็นแค่นักเลงกระจอก ๆเมื่อเทียบกับภูมิหลังอันสูงส่งและอิทธิพลของพวกเขา ฮาร์วีย์ก็ไม่ได้ต่างอะไรกับขยะเลย!ไม่ว่าฮาร์วีย์จะเก่งแค่ไหน เขาจะต่อสู้กับความโกรธของรัฐบาลได้หรือไม่?นี่ไม่ใช่ยุคที่ใคร ๆ จะสามารถเดินไปมาด้วยการพกดาบได้ทักษะการต่อสู้เป็นสิ่งที่หายากมากในยุคนี้ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้พิเศษอะไรขนาดนั้นวินซ์โบกมือเพื่อให้ทุกคนเงียบ เขามองฮาร์วีย์ด้วยท่าทางครุ่นคิดและถามว่า “คุณต้องการให้ผมซวยไปกับคุณหรือไง?”ฮาร์วีย์ยิ้ม “คุณพูดอะไรนายน้อยยอร์ก? คุณหมายความว่ายังไง ให้คุณซวยไปกับผม?“ท้ายที่สุดมือที่สะอาดก็ไม่ได้ต้องการการชำระล้าง คุณเป็นตัวแทนของความยุติธรรมในสองเมือง ฮ่องกงและลาสเวกัส คุณกำลังจะได้รับตำแหน่งหัวหน้าผู้ฝึกสอนหน
สิบนาทีต่อมาผู้ตรวจการกลุ่มใหญ่พร้อมอาวุธก็พุ่งเข้ามาและจับกุมผู้คนทั้งหมดทันทีนักข่าวมากกว่าสิบคนก็มาถึงเช่นกันราวกับฉลามที่สัมผัสได้ถึงเลือดในน้ำตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและลาสเวกัส บรีวู้ด ชินคาเงะเวย์ และคนอื่น ๆ ต่างกลายเป็นข่าวใหญ่ของค่ำคืนนี้ชื่อต่าง ๆ ที่ฮาร์วีย์กล่าวเพียงพอจะทำให้เรื่องนี้กลายเป็นข่าวพาดหัวข่าว ไหนจะองค์ประกอบมากมายที่เกี่ยวข้องอีกสถานีตำรวจฮ่องกงและลาสเวกัสไม่กล้าที่จะบิดเบือนกฎหมายเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวและรู้ตัวว่าพวกเขาจะต้องจัดการเรื่องนี้อย่างเป็นธรรมแม้แต่วินซ์ ยอร์ก ซึ่งมีสถานะสูงมากในฮ่องกงและลาสเวกัส ก็ไม่สามารถหลบหนีได้และถูกนำตัวไปสอบสวนผู้ตรวจการสถานีตำรวจฮ่องกงและลาสเวกัสไม่กล้ามีเจตนาร้ายใด ๆ ทุกคนได้กำชับให้ทุกอย่างดำเนินการอย่างเป็นกลางภายใต้การกำกับดูแลของสื่อมวลชนประชาชนเกือบร้อยคนถูกส่งไปยังสถานีตำรวจของเกาลูนซิตี้พวกเขาทุกคนผ่านการสอบปากคำอย่างเข้มงวดและถูกซักถามอย่างถี่ถ้วน แม้แต่ผู้บาดเจ็บก็ไม่รอดฮาร์วีย์ถูกนำตัวไปที่สถานีตำรวจของเกาลูนซิตี้เช่นกัน แต่เขายังคงสงบสติอารมณ์ได้ตลอดเวลาเขาจงใจทำแบบนี้เพราะวินซ์นอกจากจะต้องกา
โยอาน่าปิดปากตัวเองและหัวเราะเบา ๆ กับคำพูดของฮาร์วีย์ถ้าพวกเขาแจ้งความกับตำรวจโดยไม่มีหลักฐาน พวกเขาก็จะก่อให้เกิดคำถามและการคาดเดาที่ไม่มีมูลความจริงในหมู่ประชาชนเมื่อทุกอย่างถูกเปิดเผยแล้ว เรื่องนี้ก็จะถูกจัดการอย่างไม่ลำเอียงอย่างแน่นอนกึก กึก กึกทันทีที่ทั้งสองพูดจบ ผู้ตรวจการในเครื่องแบบก็เดินเข้ามาเธอเป็นผู้ตรวจการหญิงที่ผมสั้นสุดเท่ เป็นสาวลูกครึ่งที่มีจมูกโด่งและเบ้าตาลึก รูปลักษณ์ทั้งหมดของเธอตะโกนถึงความแปลกใหม่‘เลสลี่ คลาร์ก’ เขียนอยู่บนป้ายชื่อที่ปักไว้ที่หน้าอกของเธอเลสลี่มองฮาร์วีย์อย่างมีเลศนัยก่อนที่จะเหลือบมองโยอาน่า เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณเมนโดซา คุณสามารถประกันตัวชายคนนี้ได้ถ้าคุณต้องการ“อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่สามารถออกจากฮ่องกงได้ประมาณสองสัปดาห์ เขาต้องอยู่ที่นี่ตลอดเวลาเผื่ออาจจะมีหมายเรียกจากสถานีตำรวจ”โยอาน่ายิ้มให้เลสลี่เล็กน้อย “ไม่ต้องห่วงคุณคลาร์ก ฮาร์วีย์เป็นเหยื่อ“ไม่ว่าคุณจะต้องการลงโทษใคร เขาจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่!“เราจะให้หลักฐานทุกอย่างที่คุณต้องการ”เลสลี่ส่งเสียงเยาะเย้ยกับคำพูดของโยอาน่าดูเหมือนว่าเธอจะไม่ชอบฮา
สิบนาทีต่อมาฮาร์วีย์ก็เดินออกจากสถานีตำรวจเกาลูนซิตี้ ขณะที่เขาทำเช่นนั้น เขาก็เหลือบมองพวกอันธพาลของบรีวู้ดหลายคนที่จ้องเขาอยู่ไม่ไกลอย่างเย้ยหยันเขายิ้มแล้วมองกลับไปที่สถานีตำรวจที่อยู่ไม่ไกล “ผู้บังคับบัญชาลำดับแรกของฮ่องกงน่าสนใจนะ”“เขาไม่ได้มองว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัวและยังไม่ทำผิดกฎหมายเพื่อตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและลาสเวกัสด้วย ไม่เลว”โยอาน่าหัวเราะ “จริงค่ะ แต่เนื่องจากเขาจัดการกับคดีนี้อย่างไม่ลำเอียง เขาจึงสร้างความขุ่นเคืองให้กับตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและลาสเวกัส ชินคาเงะเวย์แห่งประเทศหมู่เกาะ และบรีวู้ด”“และไหนจะว่า… เขาจะยังสามารถรักษาตำแหน่งผู้บัญชาการลำดับแรกได้หรือไม่ ไม่อย่างนั้นเขาจะต้องเจอกับปัญหามากมายแน่นอน”ฮาร์วีย์ยิ้ม “ฮ่องกงไม่เหมือนลาสเวกัส มันซับซ้อนมาก ผู้บัญชาการลำดับแรกของฮ่องกงชื่ออะไร?”โยอาน่าตอบว่า “โทบี้ คลาร์กค่ะ“เนื่องจากโทบี้เป็นผู้บังคับบัญชาลำดับแรกของฮ่องกง แสดงว่าเขาก็มีอำนาจมากทีเดียว ต้องมีคนต้องการให้เขาอยู่ในตำแหน่งนี้ต่อแน่นอน“ตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงและลาสเวกัสคงไม่กล้าแตะต้องเขาง่าย ๆ แน่นอน”ในตอนแรกฮาร์วีย์ต้องการจะตบไหล่ของโยอา
ขณะที่ซีน่ากำลังจะชวนฮาร์วีย์ไปทานอาหารเช้า ร่างสง่างามก็เดินออกมาจากสถานีตำรวจเกาลูนซิตี้ที่อยู่ไม่ไกลนั่นก็คือเลสลี่ คลาร์กเธอหรี่ตามองฮาร์วีย์แล้วมองไปที่ซีน่าที่หยอกเล่นกับฮาร์วีย์ จากนั้นเธอก็พูดอย่างเย็นชา“ขยะ!”เลสลี่กัดริมฝีปากของเธอหลังจากที่ระเบิดออกมาอย่างดูถูก จากนั้นเธอก็เดินจากไปสายตาของโยอาน่าและซีน่ามองเลสลี่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ ลูกสาวของผู้บังคับบัญชาลำดับแรกจึงออกมาอีกครั้งตำรวจอาจรู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของพวกเขาและต้องการจับกุมฮาร์วีย์เหรอ?ฮาร์วีย์มองเลสลี่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาอยากรู้ว่าเธอจะทำอะไร หากจำเป็น เขาจะกลับเข้าไปสถานีตำรวจอีกครั้งท้ายที่สุดคนที่ปวดหัวอย่างหนักจากสถานการณ์ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เขาอย่างแน่นอนเลสลี่มองฮาร์วีย์อย่างมีเลศนัย จากนั้นเธอก็พูดนิ่ง ๆ ว่า “นายน้อยยอร์ก ฉันขอคุยด้วยเป็นการส่วนตัวได้ไหม?”ฮาร์วีย์ยิ้ม “พวกเขาเป็นพวกของผม ถ้าคุณมีอะไรจะพูดคุณก็พูดได้เลย”หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่ง เลสลี่ก็พยายามพูดประโยคหนึ่งออกมา “คุณพ่อของฉันต้องการพบคุณ เขาอยากจะเชิญคุณไปทานอาหารเช้าด้วยกัน”ฮาร์วีย์ตกตะล