ฟู่ววว!!!ลูกธนูระดมยิงออกมาในท้องฟ้าก่อนจะครอบคลุมทั้งด้านหน้าและด้านหลังของหน้าผา ถ้าฮาร์วีย์ช้ากว่านี้ เขาและโยอาน่าคงจะถูกปักเต็มไปด้วยลูกธนู“อยู่ที่นี่และระวังตัวเอาไว้นะ ผมจะรีบกลับมา”คำพูดของฮาร์วีย์ทำให้ความตึงเครียดที่น่าอึดอัดใจระหว่างทั้งสองคลายลงทันทีฮาร์วีย์กระโดดออกไปนอกหน้าต่างรถทันทีโดยไม่เสียเวลาและกลิ้งเข้าไปในป่าก่อนจะหายตัวไปโยอาน่ารู้สึกตัวได้อย่างรวดเร็วและลงมือปฏิบัติ เธอไม่ใช่หญิงสาวที่จะยอมตกทุกข์ได้ยาก เธอหยิบปืนออกมาทันทีและคอยระวังศัตรูที่อาจออกมาได้ทุกเมื่อ…บนเนินเขาห่างออกไปสามร้อยฟุต...ชายวัยกลางคนที่สวมหมวกไม้ไผ่ขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์หายตัวไปชายคนนั้นถือหน้าไม้พร้อมกับสะพายตะกร้าลูกธนูที่ดูโบราณบนหลังของเขา เขายิงลูกธนูหมดไปเกือบครึ่งแล้วเมื่อมองอย่างใกล้ชิดจะเห็นได้ชัดว่าชายผู้นี้ไม่ได้สูงมากนัก เขาสูงประมาณห้าฟุตสองเท่านั้น แต่แขนของเขายาวและบางมากหลังจากที่แน่ใจว่าฮาร์วีย์ไม่ได้อยู่ในบริเวณใกล้เคียง เขาก็เก็บหน้าไม้และเลี้ยวขวาเข้าไปในป่าชายเลนในฐานะนักฆ่าที่มีประสบการณ์ เขาจึงรู้ว่ากฎที่สำคัญที่สุดคือการหนีไปให้ไกลที่สุดห
ชายจากแก๊งนันยางหรี่ตามองฮาร์วีย์ด้วยความเย็นชาเป็นเวลานานก่อนที่จะพูดในที่สุด“ดูเหมือนข้อมูลของเราจะถูกต้อง แกฆ่านายน้อยโมเรโนจริง ๆ ด้วย”แก๊งนันยางได้รับข่าวแล้วว่าแบรนดอนถูกกำจัดไปคนที่น่าสงสัยมากที่สุดน่าจะเป็นฮาร์วีย์ ซึ่งเป็นต้นเหตุของปัญหาทั้งในฮ่องกงและลาสเวกัสหัวหน้าแก๊งจึงตัดสินใจที่จะฆ่าฮาร์วีย์แทนที่จะปล่อยเขาไป แม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่ใช่ตัวปัญหาที่แท้จริงก็ตาม นักธนูคนนี้จึงถูกส่งมาลอบสังหารฮาร์วีย์และล้างความเสียหายของชื่อเสียงของแก๊งนันยางแม้ทั้งหมดนี้ นักธนูก็ไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะยอมรับการฆาตกรรมอย่างง่ายดายโดยไม่จำเป็นต้องซักถามอะไรใด ๆ“ประสิทธิภาพของแกเกินความคาดหมายของฉันเล็กน้อย“ไม่คิดว่าแกจะฉันเร็วขนาดนี้”ฟาเบียนคือคนที่ฆ่าแบรนดอน แต่ฮาร์วีย์ยังคงเป็นสาเหตุการตายของแบรนดอน ด้วยเหตุนี้ฮาร์วีย์จึงไม่สามารถปฏิเสธข้อกล่าวหาดังกล่าวได้“ดูเหมือนว่าแกจะมีคนคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง“เอาแบบนี้ดีไหม? บอกชื่อเจ้านายของแกมา แล้วคุกเข่าต่อหน้าฉัน แล้วฉันจะปล่อยเรื่องนี้ไป“ฉันจะแสร้งทำเป็นว่าสิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้น และเราทั้งคู่ก็แยกทางกันไป แกจะว่าไง?”ฮาร์วีย์ยิ
ดอมขู่อย่างเย็นชา “ฉันรู้ว่านันยางเป็นประเทศที่ค่อนข้างแห้งแล้ง แต่ในสงครามครั้งก่อนเราก็ยังสามารถสู้กับประเทศ H ได้อย่างเกือบเท่าเทียม!“ประเทศไทยไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอก!”“ก็จริง”ฮาร์วีย์พยักหน้ายิ้ม“พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันจะบอกความลับให้“พวกแกชาวนันยางคิดว่าจะสามารถรุกรานประเทศของฉันได้ด้วยความช่วยเหลือจากชาวอเมริกัน ฉันกับคนของฉันเป็นคนที่จัดการกับพวกแกเอง“ฉันจำได้ว่าชายที่นำกลุ่มนันยางมีฉายาว่า เทพสงครามโมเรโน“ชื่อสวยนะ แต่เขาไม่ได้แข็งแกร่งเลย เขาตายหลังจากที่ถูกตบหน้าเพียงครั้งเดียว“ใช่แล้ว ชายคนนั้นก็ใช้มีดสั้นสองเล่มเหมือนกัน เขาเป็นใครเหรอ? พี่ชายของแกเหรอ?”“แกเป็นใคร…?”ใบหน้าของดอมเปลี่ยนสีอย่างสยดสยองเมื่อเขาได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องนี้ แม้กระทั่งคนในนันยางก่อนหน้านี้ เทพสงครามโมเรโนเป็นเทพสงครามเพียงคนเดียวในกลุ่มคนรุ่นใหม่ในนันยาง เขาบังเอิญเป็นรุ่นพี่ของดอมด้วยอย่างไรก็ตาม เขาเสียชีวิตระหว่างการต่อสู้กับประเทศ Hว่ากันว่าคู่ต่อสู้ของเขาเป็นชายหนุ่มคนหนึ่งจากนั้นชายหนุ่มคนนั้นก็ได้กลายเป็นตำนานที่มีชีวิตในกองกำลังทหารของประเทศ
ฮาร์วีย์ยังคงไม่หยุดยั้ง ใบหน้าของเขาไร้ความรู้สึกขณะกระโดดหลบกระสุนได้อย่างทันท่วงที ความเชี่ยวชาญของเขาทำให้ดอมหวาดกลัวเป็นอย่างมากดอมถอยไปข้างหลังในขณะที่เหนี่ยวไกรัว ๆ โดยไม่คำนึงถึงทักษะและไม่แม้แต่เล็งด้วยซ้ำ ทันใดนั้น เสียงกระทบดังเข้าหูเขา ในที่สุดจึงตระหนักได้ว่าปืนขัดข้องอย่างสมบูรณ์แล้วใบหน้าของดอมซีดเผือดราวกับไม่มีเลือดหล่อเลี้ยง และตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาได้พลาดโอกาสที่ดีที่สุดในการฆ่าฮาร์วีย์ไปแล้วฮาร์วีย์ฉวยโอกาสนี้เหวี่ยงหมัดใส่หน้าดอมเมื่อหมัดของฮาร์วีย์พุ่งเข้ามาใกล้ ดอมก็สัมผัสได้ถึงจิตสังหารอันดุร้ายที่ถาโถมมายังเขาหมัดที่ดูคล้ายจะทำลายโลกได้ ได้หยุดยั้งไม่ให้นักฆ่าอันดับหนึ่งของหนานหยางหลบเลี่ยงเขาทำได้เพียงยกปืนขึ้นตามสัญชาตญาณเพื่อหยุดการโจมตีของฮาร์วีย์ปัง!ฮาร์วีย์ไม่ลดความเร็วในการออกหมัดของเขาลง หมัดจึงพุ่งเข้าหาปืนกระบอกนั้นในทันทีร่างกายของดอมสั่นสะท้านจากแรงกระแทก ซึ่งทำให้เขาเซถอยหลังไปในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์เปลี่ยนจากการต่อยเป็นการตบและเหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าเพี๊ยะ!ดอมไม่ทันได้หลบการโจมตี และร่างของเขาก็ลอยถลาไปในทันที ทันทีที่ร่วง
แกร๊ง!ฮาร์วีย์ดีดนิ้ว เกิดเสียงดังตามมาและชายคนนั้นก็สั่นสะท้าน อาวุธในมือของเขาหลุดจากนิ้ว ลอยขึ้นไปในอากาศและทะลุเพดานไปชายผู้นั้นท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อเขามีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็ว ในวินาทีต่อมา เขาเริ่มเหวี่ยงหมัดหนัก ๆไปทางฮาร์วีย์'หมัดหนานหยางเหนือ!'แม้ว่าท่วงท่าของเขาจะไม่ถึงอันตรายเท่าท่วงท่ามวยไทย แต่ก็ถือว่าน่าประทับใจทีเดียวน่าเสียดายที่ชายผู้นี้ต้องมาเผชิญหน้ากับฮาร์วีย์ฮาร์วีย์ยังคงสงบเมื่อเผชิญกับการโจมตีของชายคนนั้น เขาถอยหลังไปครึ่งก้าวก่อนจะคว้าแจกันที่อยู่ข้างทางเดินแล้วทุบไปที่ศีรษะของชายคนนั้นปัง! ชายคนนั้นโซเซไปด้านหลังด้วยย่างก้าวที่ไม่มั่นคง ศีรษะของเขามีเลือดชโลมไปทั่วในที่สุดเมื่อเขาฟื้นคืนสติ ฮาร์วีย์ก็ส่งให้เขากลิ้งไปกับพื้นด้วยการเตะเพียงครั้งเดียวพรืดดด!ปากของเขามีเลือดกระฉูดออกมา ใบหน้าในตอนนี้ดูหม่นหมองเขาพยายามคลานกลับขึ้นมา แต่กลับไม่มีแรงพอที่จะทำเช่นนั้น“นอนพักเสียให้พอเถอะ อีกสักครึ่งชั่วโมงนายก็จะขยับได้เอง ไม่อย่างนั้นนายจะทำให้ตัวเองต้องพิการเอาเปล่า ๆ”ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้า กำลังจะเตะประตูไม้ตรงหน้าให้
ทางฝั่งเคธี่ เธอค่อนข้างตกใจเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ยังดูปกติและไม่ได้รับผลกระทบจากมนต์สะกดของเธอถึงอย่างนั้น รอยยิ้มหวานบนใบหน้าของเธอก็ไม่เคยจางไป ปฏิกิริยาของฮาร์วีย์ไม่ได้กระทบเธอเลยแม้แต่น้อย และอารมณ์ของเธอยังคงมั่นคงดังเดิมทันใดนั้น เสียงฝีเท้าอันกึกก้องก็ดังขึ้นที่หน้าทางเข้าสมาชิกแก๊งหนานหยางหลายสิบคนบุกเข้ามาพร้อมอาวุธปืนในมือนอกจากนี้ยังมีหน้าไม้ที่ปลายลูกดอกเปล่งแสงสีฟ้าจาง ๆเคธี่เหล่ตามอง เพื่อสังเกตว่าฮาร์วีย์มีท่าทีที่ดูเปลี่ยนไปบ้างหรือไม่ เมื่อเห็นว่าเขายังคงเหมือนเดิม เธอถอนหายใจและโบกมือจึงเป็นเชิงออกคำสั่งเหล่าชายฉกรรจ์ที่ปรากฏตัวมาเมื่อครู่ออกไปในทันทีหลังจากที่เธอทำอย่างนั้นเคธี่รู้สึกได้ว่าหากฮาร์วีย์ต้องการจบชีวิตของเธอจริง ๆ ก็ไม่มีใครในนั้นสามารถช่วยชีวิตเธอได้ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เธอควรจะเป็นฝ่ายยอมถอยก้าวหนึ่งและเจรจาต่อรองดังนั้นเธอจึงรินชาใส่ถ้วยและวางมันไว้ตรงหน้าฮาร์วีย์จากนั้นเธอก็จิบชาจากถ้วยของตัวเองก่อนที่จะหัวเราะอย่างขมขื่น"คุยกันต่อเลยดีไหม?“ทั้ง ๆ ที่เราเพิ่งเจอกัน ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าสามสิ่งที่คุณอยากบอกฉันคืออะไร?”“อย่างแรก แ
แม้ว่าจะมองเธอเพียงแค่แวบเดียว แต่ฮาร์วีย์ก็ถูกกระตุ้นให้รู้สึกอยากเอาชนะผู้หญิงที่น่าดึงดูดใจซึ่งนั่งตรงข้ามมากจนน่าประหลาดโชคดีที่เขารีบสลัดตัวเองออกจากความปรารถนานั้นได้อย่างรวดเร็ว เมื่อเขาสงบสติอารมณ์ได้แล้วความรู้สึกสนใจในตัวเคธี่ก็ตื่นขึ้นเนื่องจากเคธี่อ้างว่าเธอไม่ได้ใช้มนต์สะกดใด ๆ ในการล่อหลอกฮาร์วีย์ ดังนั้นนี่อาจเป็นเสน่ห์ที่เธอมีตามธรรมชาติหากเป็นเช่นนั้นจริง ผู้ชายส่วนใหญ่ก็คงต้องยอมสยบอยู่แทบเท้าเธอแต่โดยดีฮาร์วีย์ถอนหายใจก่อนจะหรี่ตามองเธอ“เรามาพูดถึงอย่างที่สามกันดีกว่า“ผมไม่รู้ว่าเป้าหมายของคุณคืออะไร แต่แบรนดอนต้องตายเพราะเขาพยายามลอบสังหารฟาเบียน“แล้วคุณก็ส่งดอมมาตามล่าผม การลอบสังหารล้มเหลว แต่คุณก็ยังไม่หยุด“นำทุกอย่างมารวมเข้าด้วยกันแล้ว ถ้าหากผมจะกวาดล้างแก๊งหนานหยางให้สิ้นซากเพื่อเป็นการชดใช้ให้กับการพยายามลอบสังหารพวกนี้ คุณก็คงไม่ถือว่าเกินกว่าเหตุไปหรอก ใช่ไหม?“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ… วันนี้ผมจะให้โอกาสคุณ”ฮาร์วีย์กลืนชาที่ยังร้อนลงคอไปทั้งถ้วยโดยไม่สนใจความร้อนของมัน“ผมจะปล่อยพวกคุณไปก็ได้ แต่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปห้ามแตะต้องคนของผมแม้แต่ป
ฮาร์วีย์หรี่ตาของเขามองไปยังเคธี่พลางครุ่นคิด จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมา“คุณคงลืมไปแล้ว หัวหน้าคอบบ์ ตอนนี้สาขาของวังมังกรอยู่ในมือของผมแล้ว เพราะฉะนั้นผมจึงค่อนข้างมีข้อมูลอยู่ในมือ“แบรนดอนมาจากตระกูลโมเรโน แต่ภูมิหลังของคุณก็น่าประทับใจเช่นกัน“ตามข้อมูลที่สาขาของวังมังกรของเราได้รับ ไม่เพียงแต่คุณจะเป็นหัวหน้าของแก๊งหนานหยาง แต่คุณยังเป็นบุตรสาวคนโตของตระกูลคอบบ์ซึ่งเป็นหนึ่งในสามตระกูลที่ใหญ่ที่สุดของหนานหยางด้วย“ด้วยทักษะและภูมิหลังของคุณ แบรนดอนเทียบไม่ได้เลย“ถ้าคุณยอมเป็นพันธมิตรกับผม…“ทุกอย่างจะอยู่ในกำมือของคุณแน่นอน“คุณจะบอกว่าผมมีศัตรูในฮ่องกงและลาสเวกัสมากเกินไป? ถึงได้คิดที่จะสู้กับผมให้ตายกันไปข้าง?” ฮาร์วีย์พูดอย่างต้องการที่จะฟังคำตอบจากปากเธอเพราะฮาร์วีย์ไม่ได้มาที่นี่เพื่อเจรจาบอกกันตามตรงเขามาที่นี่เพื่อดูว่าแก๊งหนานหยางเลือกยืนข้างใครหากพวกเขายอมทำตามเขา ฮาร์วีย์ก็จะไม่เล่นงานพวกเขาแต่ถ้าพวกเขาตัดสินใจเดินตามเส้นทางเดิมฮาร์วีย์ก็ไม่ติดขัดที่จะล้างบางพวกเขา“โถ่ที่รัก คุณกำลังทำให้ฉันลำบากใจนะ คุณยอร์ก”เคธี่ถอนหายใจหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ก่อ