ฮาร์วีย์กำลังต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่สวนหลังบ้านการเคลื่อนไหวของฮาร์วีย์รวดเร็วดังสายฟ้าแลบ เพียงหมัดเดียว คู่ต่อสู้ของเขาล้มลงกับพื้นทันทีและปล่อยเสียงโหยหวนด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับใบหน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดอย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น เขาก้าวเท้าไปข้างหน้าและบดขยี้ขาของชายคนนั้นทันทีจนเกิดเสียงดังแคร๊ก!เสียงกระดูกแตกดังก้องไปทั่ว“อ้าก!”คู่ต่อสู้ของเขาร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดอีกครั้งก่อนที่จะเผยโฉมหน้าในที่สุดเขาเป็นชายผิวคล้ำในชุดจากนันยาง ใบหน้าของเขาเหมือนลิงและมีกลิ่นเหม็นเน่าเหม็นโชยออกมาจากร่างกายของเขาเขาพยายามดิ้นให้หลุดจากเงื้อมมือของฮาร์วีย์ ในขณะเดียวกันก็กรีดร้องเป็นภาษาจีนที่ไม่ชัด“บัดซบ! ไปตายซะ!“ไอ้กระจอก! กล้าดียังไงมายุ่งเรื่องของฉัน?!“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันจะสาปแช่งทั้งตระกูลแก!”แม้จะพ่ายแพ้ให้กับฮาร์วีย์ แต่ชายชาวนันยางยังคงหยิ่งยโสและดุร้ายและไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้แคร๊ก!ฮาร์วีย์ไม่สนใจคำพูดของชายคนนั้นและหักขาอีกข้างของเขา“อ้าาาาาา!”ชายชาวนันยางร้องลั่นอีกครั้ง ความเจ็บปวดของเขารุนแรงจนเขาชักและกลิ้งไ
ฮาร์วีย์มองตาฟาเบียนด้วยความตะลึง‘เหี้ยมโหดมาก!’ด้านที่ไร้ความปรานีของสุนัขจิ้งจอกชราที่ดูอ่อนโยนนี้เป็นสิ่งที่ฮาร์วีย์ไม่เคยคาดคิดมาก่อนอย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์เข้าใจว่าการที่ฟาเบียนเหนี่ยวไกปืนไม่ใช่เพราะเขาขาดความเห็นอกเห็นใจ แต่เพื่อแสดงความจงรักภักดีต่อฮาร์วีย์การฆ่าลูกปลาตัวเล็ก ๆ อย่างแบรนดอนไม่ได้มีค่ามากมายในสายตาของฮาร์วีย์ แต่ความเด็ดขาดของฟาเบียนได้สร้างความพึงพอใจให้กับฮาร์วีย์มากทีเดียว“ไม่เลว”ฮาร์วีย์ตบไหล่ของฟาเบียนด้วยความชื่นชม“ในเมื่อคุณจริงใจขนาดนี้ ผมก็จะทำเช่นเดียวกัน“เผาห้องโถงบรรพบุรุษก่อนรุ่งสางซะ แล้วก็เรียกรถขุดมาที่นี่ หลังจากนั้นผมจะแก้ไขปัญหาทั้งหมดของคุณเอง”ฟาเบียนตกตะลึงและตัวแข็งทื่อด้วยความกลัว หากเขาไม่ทำอย่างที่ทำไป หรือหากเขาหักหลังฮาร์วีย์เพราะความกลัว เขาคงจะตายโดยไม่รู้สาเหตุด้วยซ้ำฟาเบียนกลืนน้ำลายเต็มปากและพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น“ผมจะเชื่อฟังคุณ นายน้อยยอร์ก”ในขณะนี้เขาเชื่อมั่นในตัวฮาร์วีย์อย่างเต็มที่ในไม่ช้าฟาเบียนก็รวบรวมคนเพื่อเผาห้องโถงบรรพบุรุษ ทั่วทั้งสถานที่ลุกเป็นไฟในทันทีในเวลาเดียวกันเขาก็เรียกรถขุดมาฮาร
ฮาร์วีย์ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะอยู่ในคฤหาสน์แฮมิลตันต่อหลังจากที่เขาจัดการกับปัญหาวิญญาณของพวกเขาเสร็จแล้วฮาร์วีย์ไม่จำเป็นต้องวางแผนอะไรพิเศษเพื่อจัดการกับจอน สการ์เลตต์ หรือลูกน้องของพวกเขา ด้วยวิธีการทำงานของฟาเบียน ฮาร์วีย์มั่นใจว่าฟาเบียนจะทำให้พวกเขาทั้งหมดได้รับการตอบแทนอย่างสาสมนอกจากนี้ฮาร์วีย์ยังรู้แล้วว่าทั้งจอนและสการ์เลตต์ทำงานให้กับวินซ์ไม่ว่าจอนและสการ์เลตต์จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้หรือถูกฟาเบียนฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม ทั้งคู่จะกลายเป็นขวากหนามที่ทำลายความสัมพันธ์ของวินซ์กับตระกูลแฮมิลตันฮาร์วีย์ไม่มีความตั้งใจที่จะจัดการกับหนามนั่นเอง แต่เขาต้องการให้ทั้งคู่เจ็บปวดอย่างที่สุด…ฮาร์วีย์ออกจากที่คฤหาสน์แฮมิลตันเกือบเที่ยงวันโยอาน่าจอดเฟอร์รารี่ 488 ของเธอหน้าคฤหาสน์แฮมิลตัน เมื่อเธอไม่เห็นฮาร์วีย์ เธอก็รออย่างอดทนถึงตอนนี้พลังหยินทั้งหมดที่ปกคลุมสถานที่ได้หายไปแล้ว ตอนนี้ทั้งสถานที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาเหมือนกับคฤหาสน์ที่แท้จริงโยอาน่าสำรวจคฤหาสน์ข้างหน้า เธอดูสวยกว่าปกติด้วยการตั้งใจแต่งตัวให้สวยขึ้น เมื่อเธอเห็นฮาร์วีย์ เธอก็ยิ้มให้เขาอย่างเขินอาย“คุณนี่น่าประ
“หญิงบริสุทธิ์แห่งวิหารคุณธรรมทั้งห้า ทีล ลีโฮลด์…”ฮาร์วีย์ทวนชื่อนั้นพลางครุ่นคิด ชื่อและตำแหน่งนั้นเพียงพอที่จะพิสูจน์ความสำคัญของทีล“เอาล่ะนายน้อยยอร์ก ตอนนี้เราอย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้กันเลย เรามาคุยเรื่องของเรากันเถอะ…”จู่ ๆ โยอาน่าก็เปลี่ยนเรื่องพลางส่งยิ้มหวานให้ฮาร์วีย์“เรื่องของเราเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งด้วยความสับสนเล็กน้อย เขาไม่อาจอ่านใจของโยอาน่าออกใบหน้าที่สวยงามของโยอาน่าเต็มไปด้วยความเขินอายขณะที่เธอเหยียบคันเร่ง“หลังจากที่คุณจากไปเมื่อคืนนี้ ฉันก็คิดไม่หยุดเลย ฉันสงสัยว่าตระกูลเมนโดซาจะเก็บคนอย่างคุณไว้ได้อย่างไรดี“ถ้าคุณรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับเรา เราก็จะรู้สึกแบบเดียวเช่นกัน หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ฉันก็คิดวิธีแก้ปัญหาได้”ฮาร์วีย์เปิดขวดน้ำในรถแล้วจิบมันขณะที่เธอพูด “ทางออกของคุณคืออะไร? ไหนลองบอกผมสิ”“ฉันสืบข้อมูลมาหมดแล้ว ก็คือ พันธมิตรที่อันตรายที่สุดในโลกคือพันธมิตรที่มีผลประโยชน์” โยอาน่าพูดด้วยท่าทางจริงจังมาก“เมื่อไหร่ที่พวกเขามีปัญหากันเรื่องของผลประโยชน์ พันธมิตรดังกล่าวจะต้องล่มสลายอย่างแน่นอน“อย่างไรก็ตาม พันธมิตรที่แข็งแกร่ง
ฟู่ววว!!!ลูกธนูระดมยิงออกมาในท้องฟ้าก่อนจะครอบคลุมทั้งด้านหน้าและด้านหลังของหน้าผา ถ้าฮาร์วีย์ช้ากว่านี้ เขาและโยอาน่าคงจะถูกปักเต็มไปด้วยลูกธนู“อยู่ที่นี่และระวังตัวเอาไว้นะ ผมจะรีบกลับมา”คำพูดของฮาร์วีย์ทำให้ความตึงเครียดที่น่าอึดอัดใจระหว่างทั้งสองคลายลงทันทีฮาร์วีย์กระโดดออกไปนอกหน้าต่างรถทันทีโดยไม่เสียเวลาและกลิ้งเข้าไปในป่าก่อนจะหายตัวไปโยอาน่ารู้สึกตัวได้อย่างรวดเร็วและลงมือปฏิบัติ เธอไม่ใช่หญิงสาวที่จะยอมตกทุกข์ได้ยาก เธอหยิบปืนออกมาทันทีและคอยระวังศัตรูที่อาจออกมาได้ทุกเมื่อ…บนเนินเขาห่างออกไปสามร้อยฟุต...ชายวัยกลางคนที่สวมหมวกไม้ไผ่ขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์หายตัวไปชายคนนั้นถือหน้าไม้พร้อมกับสะพายตะกร้าลูกธนูที่ดูโบราณบนหลังของเขา เขายิงลูกธนูหมดไปเกือบครึ่งแล้วเมื่อมองอย่างใกล้ชิดจะเห็นได้ชัดว่าชายผู้นี้ไม่ได้สูงมากนัก เขาสูงประมาณห้าฟุตสองเท่านั้น แต่แขนของเขายาวและบางมากหลังจากที่แน่ใจว่าฮาร์วีย์ไม่ได้อยู่ในบริเวณใกล้เคียง เขาก็เก็บหน้าไม้และเลี้ยวขวาเข้าไปในป่าชายเลนในฐานะนักฆ่าที่มีประสบการณ์ เขาจึงรู้ว่ากฎที่สำคัญที่สุดคือการหนีไปให้ไกลที่สุดห
ชายจากแก๊งนันยางหรี่ตามองฮาร์วีย์ด้วยความเย็นชาเป็นเวลานานก่อนที่จะพูดในที่สุด“ดูเหมือนข้อมูลของเราจะถูกต้อง แกฆ่านายน้อยโมเรโนจริง ๆ ด้วย”แก๊งนันยางได้รับข่าวแล้วว่าแบรนดอนถูกกำจัดไปคนที่น่าสงสัยมากที่สุดน่าจะเป็นฮาร์วีย์ ซึ่งเป็นต้นเหตุของปัญหาทั้งในฮ่องกงและลาสเวกัสหัวหน้าแก๊งจึงตัดสินใจที่จะฆ่าฮาร์วีย์แทนที่จะปล่อยเขาไป แม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่ใช่ตัวปัญหาที่แท้จริงก็ตาม นักธนูคนนี้จึงถูกส่งมาลอบสังหารฮาร์วีย์และล้างความเสียหายของชื่อเสียงของแก๊งนันยางแม้ทั้งหมดนี้ นักธนูก็ไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะยอมรับการฆาตกรรมอย่างง่ายดายโดยไม่จำเป็นต้องซักถามอะไรใด ๆ“ประสิทธิภาพของแกเกินความคาดหมายของฉันเล็กน้อย“ไม่คิดว่าแกจะฉันเร็วขนาดนี้”ฟาเบียนคือคนที่ฆ่าแบรนดอน แต่ฮาร์วีย์ยังคงเป็นสาเหตุการตายของแบรนดอน ด้วยเหตุนี้ฮาร์วีย์จึงไม่สามารถปฏิเสธข้อกล่าวหาดังกล่าวได้“ดูเหมือนว่าแกจะมีคนคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง“เอาแบบนี้ดีไหม? บอกชื่อเจ้านายของแกมา แล้วคุกเข่าต่อหน้าฉัน แล้วฉันจะปล่อยเรื่องนี้ไป“ฉันจะแสร้งทำเป็นว่าสิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้น และเราทั้งคู่ก็แยกทางกันไป แกจะว่าไง?”ฮาร์วีย์ยิ
ดอมขู่อย่างเย็นชา “ฉันรู้ว่านันยางเป็นประเทศที่ค่อนข้างแห้งแล้ง แต่ในสงครามครั้งก่อนเราก็ยังสามารถสู้กับประเทศ H ได้อย่างเกือบเท่าเทียม!“ประเทศไทยไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นหรอก!”“ก็จริง”ฮาร์วีย์พยักหน้ายิ้ม“พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันจะบอกความลับให้“พวกแกชาวนันยางคิดว่าจะสามารถรุกรานประเทศของฉันได้ด้วยความช่วยเหลือจากชาวอเมริกัน ฉันกับคนของฉันเป็นคนที่จัดการกับพวกแกเอง“ฉันจำได้ว่าชายที่นำกลุ่มนันยางมีฉายาว่า เทพสงครามโมเรโน“ชื่อสวยนะ แต่เขาไม่ได้แข็งแกร่งเลย เขาตายหลังจากที่ถูกตบหน้าเพียงครั้งเดียว“ใช่แล้ว ชายคนนั้นก็ใช้มีดสั้นสองเล่มเหมือนกัน เขาเป็นใครเหรอ? พี่ชายของแกเหรอ?”“แกเป็นใคร…?”ใบหน้าของดอมเปลี่ยนสีอย่างสยดสยองเมื่อเขาได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องนี้ แม้กระทั่งคนในนันยางก่อนหน้านี้ เทพสงครามโมเรโนเป็นเทพสงครามเพียงคนเดียวในกลุ่มคนรุ่นใหม่ในนันยาง เขาบังเอิญเป็นรุ่นพี่ของดอมด้วยอย่างไรก็ตาม เขาเสียชีวิตระหว่างการต่อสู้กับประเทศ Hว่ากันว่าคู่ต่อสู้ของเขาเป็นชายหนุ่มคนหนึ่งจากนั้นชายหนุ่มคนนั้นก็ได้กลายเป็นตำนานที่มีชีวิตในกองกำลังทหารของประเทศ
ฮาร์วีย์ยังคงไม่หยุดยั้ง ใบหน้าของเขาไร้ความรู้สึกขณะกระโดดหลบกระสุนได้อย่างทันท่วงที ความเชี่ยวชาญของเขาทำให้ดอมหวาดกลัวเป็นอย่างมากดอมถอยไปข้างหลังในขณะที่เหนี่ยวไกรัว ๆ โดยไม่คำนึงถึงทักษะและไม่แม้แต่เล็งด้วยซ้ำ ทันใดนั้น เสียงกระทบดังเข้าหูเขา ในที่สุดจึงตระหนักได้ว่าปืนขัดข้องอย่างสมบูรณ์แล้วใบหน้าของดอมซีดเผือดราวกับไม่มีเลือดหล่อเลี้ยง และตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาได้พลาดโอกาสที่ดีที่สุดในการฆ่าฮาร์วีย์ไปแล้วฮาร์วีย์ฉวยโอกาสนี้เหวี่ยงหมัดใส่หน้าดอมเมื่อหมัดของฮาร์วีย์พุ่งเข้ามาใกล้ ดอมก็สัมผัสได้ถึงจิตสังหารอันดุร้ายที่ถาโถมมายังเขาหมัดที่ดูคล้ายจะทำลายโลกได้ ได้หยุดยั้งไม่ให้นักฆ่าอันดับหนึ่งของหนานหยางหลบเลี่ยงเขาทำได้เพียงยกปืนขึ้นตามสัญชาตญาณเพื่อหยุดการโจมตีของฮาร์วีย์ปัง!ฮาร์วีย์ไม่ลดความเร็วในการออกหมัดของเขาลง หมัดจึงพุ่งเข้าหาปืนกระบอกนั้นในทันทีร่างกายของดอมสั่นสะท้านจากแรงกระแทก ซึ่งทำให้เขาเซถอยหลังไปในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์เปลี่ยนจากการต่อยเป็นการตบและเหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าเพี๊ยะ!ดอมไม่ทันได้หลบการโจมตี และร่างของเขาก็ลอยถลาไปในทันที ทันทีที่ร่วง