ซีน่าก็ผงะเล็กน้อยเช่นกันเมื่อเห็นฮาร์วีย์ เธอไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่อีกครั้ง เธอพูดด้วยความขยะแขยงอย่างโจ่งแจ้งว่า “ผู้อาวุโส นี่คือฮาร์วีย์ เขาเป็นเพื่อนของพ่อฉันเอง”

จากนั้นซีน่าก็จ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาหยิ่งผยองและเหยียดหยาม “ฮาร์วีย์ นายมาทำอะไรที่นี่? นายคิดว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่นายนึกจะมาเมื่อไหร่ก็มาได้อย่างนั้นหรือ”

ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่เธอไม่ชอบเขาและตอบอย่างเฉยเมยว่า “พ่อของคุณโทรมาขอร้องให้ผมมาที่นี่”

เพื่อพิสูจน์คำพูดของเขา เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและเปิดประวัติการโทรของเขาให้เธอดู

ซีน่าขมวดคิ้วไม่พอใจ เธอตะคอกอย่างเย็นชา “ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพ่อต้องโทรให้นายมาที่นี่ด้วย

“แต่ตอนนี้ผู้อาวุโสของฉันอยู่ที่นี่แล้ว พวกเขาจะสามารถจัดการกับปัญหาของแฮมิลตันได้อย่างแน่นอน!

“ที่นี่เราไม่ต้องการนายหรอก!

“ฉันเดาว่าเราจะปล่อยให้นายกลับไปมือเปล่าไม่ได้เพราะเราเป็นคนโทรเรียกให้นายมาเอง เอานี่! หนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์สำหรับค่าเสียเวลาของนาย!”

ซีน่าหยิบเช็คธนาคารออกมาและยัดใส่มือฮาร์วีย์ ทุกการกระทำของเธอแสดงออกได้ถึงความเย่อหยิ่ง

ฮาร์วีย์ไม่มีอารมณ์จะเล่นกับความไม่รู้จักโตของอีกฝ่าย