"เอาล่ะ คุยกันมามากพอแล้ว ไป! จัดการเขาซะ!”อากิ คิตากาวะดูแคลนฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาไม่ได้คาดหวังว่าฮาร์วีย์จะมีอะไรแสดง“ฮ้าาา!”คิโนชิตะเหวี่ยงมือของเขาไปทางข้อมือของฮาร์วีย์ทันที เห็นได้ชัดว่าเขากำลังวางแผนที่จะทำให้ฮาร์วีย์พิการเพี๊ยะ!ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าโดยไม่แม้แต่จะหลบและลงมือโจมตีก่อนไม่มีศิลปะการต่อสู้ใดที่ยืนยงตลอดไป และความเร็วต่างหากคือหนทางเดียวสู่ชัยชนะ ด้วยเสียงตบที่ดังสนั่น ดวงตาของคิโนชิตะก็ดับวูบลง เขาถูกส่งตัวให้ลอยออกไปทันทีหลังจากที่เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนใบหน้าของเขาปัง! ร่างของเขากระแทกเข้าที่มุมห้อง ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปหมด'เป็นไปได้ยังไง?!'อากิและคนอื่น ๆ ตกตะลึงอย่างมากคิโนชิตะเป็นยอดฝีมือของชินคาเงะเวย์! แม้ว่าเขาจะไม่ใช่เทพแห่งสงคราม แต่เขาก็อยู่ในระดับสูงสุดของเหล่าทหารชั้นสูงทั้งหมด!ทหารชั้นสูงอันดับต้น ๆ ของรุ่นถูกส่งให้ลอยออกไปด้วยการตบเพียงครั้งเดียว?!เขาแข็งแกร่งอะไรขนาดนั้น?!ในขณะที่อากิยืนตัวแข็งทื่อ คิโนชิตะก็เซถอยหลังไปชนกำแพงในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว'เทพแห่งสงคราม?!'ยอดฝีมืออย่างคิโนชิต
โยอาน่า เมนโดซา และสมาชิกสาขาวังมังกรคนอื่น ๆ ตกใจเป็นอย่างมาก...ชาวประเทศหมู่เกาะที่อยู่ที่นั่นเริ่มชะงักค้างในขณะที่แสดงสีหน้าน่ากลัวออกมาพวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าบุคคลที่ทรงพลังอย่างคิโนชิตะจะไม่กล้าแม้แต่จะตอบโต้กลับ เขาถูกฮาร์วีย์ ยอร์กตกไปถึงขนาดที่ใบหน้าของเขาบวมจนเสียรูปและฟันของเขาก็หลุดออกจากปากสำหรับคิโนชิตะแล้ว แม้แต่ฟันของเขาก็ไม่มีค่าอะไรเลย เขาดูแลฟันเรานั้นอย่างกับมันเป็นลูกในไส้ ใครก็ตามที่กล้าออกปากว่าฟันของเขาเหลืองจะถูกเขาเฆี่ยนจนรู้สึกเหมือนตกนรกทั้งเป็นแต่ทั้งที่ฟันของเขาหลุดออกจากปากแบบนี้แล้วเขาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะโกรธ?เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่เรื่องปกติเลยสักนิด!ผู้คนจากชินคาเงะเวย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังแม้กระทั่งในประเทศหมู่เกาะ ทำไมพวกเขาถึงมาทำตัวหงอในสถานที่เล็ก ๆ อย่างฮ่องกง?ทุกคนรู้ว่าผู้อาวุโสคิโนชิตะแข็งแกร่งเพียงใด นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาทั้งหมดต่างตกใจ และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาทั้งหมดจึงถึงกับทำอะไรไม่ถูกเช่นนี้โยอาน่ารู้สึกประหลาดใจในตอนแรก แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็สงบสติอารมณ์ได้ ดวงตาของเธอก็สว่างขึ้นหลังจากนั้นไม่นานเธอไม่สา
ชื่อนั้นมีน้ำหนักเป็นอย่างมาก มีทหารชั้นสูงมากมายในโลก แต่เทพแห่งสงครามนั้นหายากมากพวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตในตำนานที่ยังมีชีวิตอยู่คงเป็นเรื่องยากที่จะได้เห็นเทพแห่งสงครามตามถนนทั่วไปหากไม่ใช่ในกองกำลังทหารโดยปกติแล้วคิโนชิตะซึ่งเป็นทหารชั้นสูงระดับสูงจะสามารถทำทุกอย่างได้ตามอำเภอใจแต่เมื่อเทียบกับเทพแห่งสงคราม เขาทำได้เพียงคุกเข่า ไม่มีทางทำอะไรได้อีกแล้ว“นายเป็นเทพแห่งสงครามจริง ๆ เหรอ?”อากิจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชาด้วยความไม่เชื่อฮาร์วีย์หันกลับมามองโดยไม่ให้คำตอบตรง ๆ“คุกเข่าแล้วค่อยพูด”อากิตัวสั่นก่อนจะกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยว “กล้าดียังไงล่ะ-?”ปัง! คิโนชิตะไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลาและกระแทกเข่าลงกับพื้น จากนั้นวางดาบยาวของประเทศหมู่เกาะไว้ข้างหน้าเขา แสดงว่าเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายชาวประเทศหมู่เกาะคนอื่น ๆ ต่างมองหน้ากันก่อนจะคุกเข่าลงกับพื้นการคุกเข่าไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับชาวประเทศหมู่เกาะเหล่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด นี่คือกระบวนท่าที่รู้จักกันดีของพวกเขาศักดิ์ศรีสำหรับคนเหล่านี้เป็นเพียงเรื่องไร้สาระไม่มีใครรู้สึกละอายเมื่อต้องคุกเข่าลงบนพื้น ตราบเท่าท
เสียงดังก้องในวินาทีต่อมาหลังจากที่ทุกคนจ้องมองด้วยความตกตะลึงอากิก็ถูกฮาร์วีย์ตบเข้าที่หน้าทันทีไม่ว่าอากิจะหยิ่งยโสขนาดไหน เขาก็ต้านทานการตบของฮาร์วีย์ไม่ได้ไม่ว่าจะมุมไหน ท่วงท่าสังหาร และจิตวิญญาณซามูไรที่เขามี ล้วนทลายลงเมื่อเผชิญหน้ากับการตบของฮาร์วีย์ปัง!อากิกระแทกลงกับพื้นเมื่อดาบสั้นหลุดจากมือ รอยฝ่ามือสีแดงค่อนข้างชัดเจนปรากฏขึ้นที่ด้านข้างใบหน้าของเขาก่อนที่อากิจะกลับมาทันตั้งตัวฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วตบหน้าเขาอีกครั้งอากิถูกส่งให้ลอยไปในขณะที่เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเพี๊ยะ!“คุณเป็นนายน้อยของตระกูลคิตากาวะไม่ใช่เหรอ?!“คุณบอกว่าคุณเป็นสาวกของชินคาเงะเวย์ไม่ใช่เหรอ?!"วายุเชือดเฉือนอะไรของคุณ?!“คุณพยายามที่จะบดขยี้ความอัปยศอดสูที่ได้รับไม่ใช่หรือไง?!”ฮาร์วีย์พูดในขณะที่เขาเหวี่ยงฝ่ามือไปทั่วใบหน้าของอากิ อากิคำรามด้วยความเจ็บปวดในขณะที่ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วงเพี๊ยะ!“ถ้าผมรังแกคุณแล้วจะทำไม!"ชาวประเทศหมู่เกาะคิดจะมาโอ้อวดตัวเองในถิ่นของพวกเรางั้นเหรอ?!“พ่อแม่ไม่เคยสั่งสอนให้ทำตัวดี ๆ หรือไง?!"คุณคิดว่าคุณเป็นราชาเพียงเพราะคุณฝึกฝน
“ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ คุณยอร์ก”อากิขอร้องด้วยสีหน้าสับสนเมื่อเทียบกับอากิผู้อหังการก่อนหน้านี้ เขารู้สึกต่ำต้อยจนไม่เหลือดีสตรีที่คุกเข่าบนพื้นปิดปากอย่างสุดกำลัง พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่กรีดร้องเพราะเขาทุกคนรู้แล้วว่าคนตรงหน้าคือเทพแห่งสงคราม...แต่หลังจากที่พวกเขาเห็นอากิที่พวกเขานับถืออย่างสูงคุกเข่าลงเพราะเขาหมดหนทาง พวกเขาก็ทรุดตัวลง“ให้โอกาส?”ฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อย"ดี เพื่อเห็นแก่จิตวิญญาณซามูไรที่คุณนับถือ ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง”“พวกคุณทุกคน จงหักแขนตัวเองข้างหนึ่งแล้วออกไปจากที่นี่”“แน่นอน ถ้าไม่อยากทำจะลองขัดขืนดูก็ได้ แต่ถ้าเป็นแบบนั้น ผมจะหักแขนเพราะคุณทั้งสองข้าง”ฮาร์วีย์ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ ในขณะที่เขาพูดคำเหล่านั้น แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ชาวประเทศหมู่เกาะผู้หยิ่งจองหองตัวสั่นด้วยความกลัวในขณะที่ใบหน้าของพวกเขาสิ้นสีสัน“ผมให้เวลาคุณทั้งหมดหนึ่งนาที”โยอาน่าก้าวไปข้างหน้าและนับถอยหลังในขณะที่มองดูนาฬิกาของเธอ“หกสิบ ห้าสิบเก้า…"อากิตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์เขายอมคุกเข่าให้ได้ จะให้เขาคลานออกไปจากที่นี่ก็ยังได้...แต่เขาไม
หลังจากตะโกนใส่คิโนชิตะ อากิก็มีสีหน้าเคร่งขรึม“คืนนี้ผมทำให้คุณขุ่นเคืองใจ คุณยอร์ก แต่คุณก็ตบหน้าผมไม่หยุดนี่ คุณได้ชื่อเสียงของตัวเองกลับคืนมาแล้ว!“ผมจะไม่ติดใจเอาความในเรื่องนี้อีก แล้วผมก็หวังว่าคุณจะทำแบบเดียวกันและลืมมันไปให้หมด!“ผมจะยืนก็ต่อเมื่อคุณออกไปจากที่นี่เท่านั้น!”อากิมองฮาร์วีย์อย่างเคร่งขรึมราวกับว่าเขากำลังเจรจากับอีกฝ่าย“จากนี้ไป เราจะต่างคนต่างอยู่ราวกับไม่เคยพบกันมาก่อน! คุณคิดว่าดีไหม?"อากิรู้สึกว่าเขาค่อนข้างผ่อนปรนให้แกอีกฝ่ายแล้ว ถึงเขาจะปล่อยให้ฮาร์วีย์ไปหลังจากถูกตบหลายครั้งแล้วก็ไม่เป็นไรเขาเชื่อว่าฮาร์วีย์รู้ดีว่าพวกเขาจะต้องได้พบกันอีก เขาคิดว่าฮาร์วีย์พอรู้จักแนวคิดช่วยเขาช่วยเรา...เขาแน่ใจว่าฮาร์วีย์จะปล่อยให้อดีตเป็นเพียงอดีตฮาร์วีย์หัวเราะออกมา“ลืมไปได้เลย”“ผมก็คุกเข่าให้คุณแล้วนี่! ต้องการอะไรอีก?!"อากิกัดฟัน“การที่คุณตบผมเพียงไม่กี่ครั้งมันไม่มีความหมายอะไรเลยสักนิด! อย่าเอาแต่ได้ไปหน่อยเลย! หากเราต้องเป็นศัตรูกันขึ้นมาจริง ๆ ผมก็ทำอะไรไม่ได้…“แต่อย่าลืมว่าคุณไม่ได้อยู่เพียงลำพังในโลกนี้! ผมอาจจะแตะต้องคุณไม่ได้ แต่ผมสา
“อ้ากกก!”เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดเหมือนหมูเมื่อถูกเชือดดังออกมาผู้ตรวจการรู้สึกหวาดกลัวอย่างมากหลังจากเห็นภาพนี้พวกเขาไม่รู้ว่าฮาร์วีย์คือใคร แต่พวกเขารู้ว่าชายหนุ่มเป็นหนึ่งในคนของโยอาน่าไม่มีใครคิดว่าสาขาของวังมังกรที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นจะเผด็จการได้ขนาดนี้กร๊อบ!หลังจากทำให้ชาวประเทศหมู่เกาะทุกคนพิการแล้ว คิโนชิตะก็พิการตามไปอีกคน เขาเป็นคนที่ค่อนข้างจะเก็บงำเสียงกรีดร้องได้ดีแทบไม่มีเสียงกรีดร้องเล็ดลอดออกมาจากปากเขาสักแอะ เหงื่อเย็นหยดลงในขณะที่ใบหน้าของเขาเปลี่ยนสีไปจากนั้นเขาก็ตัวสั่นขณะคุกเข่าต่อหน้าฮาร์วีย์ ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของผู้คนนับไม่ถ้วน เขาถามอย่างแผ่วเบาว่า “คุณยอร์ก คุณพอใจกับสิ่งนัเแล้วหรือยัง”"ก็ไม่เลว นี่แหละสิ่งที่ผมเรียกว่าจิตวิญญาณซามูไร”“จำสิ่งนี้ไว้ให้ดี หากในอนาคตเราได้พบกันอีก ถ้าจำเป็นต้องยอมจำนนก็ทำซะ และถ้าจำเป็นต้องคุกเข่า ก็คุกเข่า” ฮาร์วีย์พูดเป็นนัยยะ“ขอบคุณสำหรับคำติชมของคุณ”คิโนชิตะทำได้เพียงแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจการเสียดสีของฮาร์วีย์และยอมรับคำชมของเขาฮาร์วีย์ถอนหายใจเงียบ ๆ เขาต้องการข้ออ้างในการกำจัดคนเหล่านี้เพื่อป้องกันปัญ
สมาชิกจากสาขาของวังมังกรที่ติดตามโยอาน่ามาถึงที่นี่มีเหงื่อเย็นไหลหยดลงมาที่หลังของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดพุ่งไปข้างหน้าและกดวิหคอินทนิลลงกับพื้นทันทีหลังจากเห็นภาพนี้ ผู้คนจากสาขาของวังมังกรต่างก็หวาดกลัวฮาร์วีย์เป็นอย่างมากเมื่อคิดย้อนกลับไป พวกเขาตระหนักว่าฮาร์วีย์คือคนที่ปูทางให้โยอาน่าก้าวขึ้นสู่อำนาจในขณะนี้ ขณะที่ฮาร์วีย์อยู่ที่นั่น ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งของโยอาน่าโยอาน่ากล้าที่จะยิงชาวประเทศหมู่เกาะด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นการที่เธอจะฆ่าคนที่ไม่เชื่อฟังคำสั่งของเธอก็คงจะง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากด้วยเช่นกันวิหคอินทนิลมีสีหน้าเปลี่ยนไปเมื่อสัมผัสได้กับอันตราย เธอยังคงดิ้นรนในขณะที่กรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยว “ปล่อยฉันนะ! ปล่อยฉัน! ฉันเป็นเหยื่อของเหตุการณ์นี้!”น่าเสียดายที่ทั้งบาร์เต็มไปด้วยผู้ตรวจการ ไม่มีลูกค้าธรรมดาสักคนเดียวภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาจะแสดงแต่สายตาเย็นชา ในขณะที่โยอาน่าจัดการทุกอย่าง ไม่มีทางที่พวกเขาจะพุ่งตัวออกมาและผดุงความยุติธรรมได้โยอาน่าเดินไปที่ทางเข้าห้องรับรองอย่างใจเย็นและจ้องมองไปที่ฝูงชนหลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับอากิ ฝูงชนต่างก็ก็เต็มไปด้วยค