แม้ว่าคำพูดจากปากเขาจะดูคล้ายว่าจะยอมรับในตัวของหญิงสาว แต่ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามเมื่อเขาเอ่ยชื่อของหัวหน้าออกมาท้ายที่สุดแล้ว สาขาของวังมังกรที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากวังมังกรนั้นดูเป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งและดูไม่เข้าท่าในสายตาของผู้คนมากมาย พวกเขารู้สึกว่ากิ่งไม้ที่ไร้รากอาจพังลงได้ทุกเมื่อคนคุมบังเหียนที่คนเรียกกันอาจไม่มีอำนาจมากนักฮาร์วีย์ ยอร์กเหล่ไปที่ชาวประเทศหมู่เกาะคนดังกล่าวอย่างไม่แยแสชายชราคนหนึ่งยืนอยู่ไม่ไกลจากชาวประเทศหมู่เกาะ เขาดูเหมือนคนผอมธรรมดา ๆ ที่มีศีรษะล้านแบบผู้ชายทั่ว ๆ ไป...แต่เมื่อฮาร์วีย์เห็นเขาก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตาใส่“คุณอากิ คิตากาวะ”โยอาน่า เมนโดซาหรี่ตาลงหลังจากที่เธอเห็นใบหน้าของชาวประเทศหมู่เกาะ“ฉันสงสัยว่าใครกันที่ก่อความวุ่นวายในอาณาเขตของสาขาวังมังกร ด้วยการเอาเปรียบหญิงสาวผู้ใจดีคนนั้น“เป็นคุณนั่นเอง นายน้อยแห่งตระกูลคิตากาวะศิษย์ของชินคาเงะเวย์…“แต่ถ้าฉันจำไม่ผิด รัฐบาลฮ่องกงและลาสเวกัสได้ออกคำสั่งเนรเทศคุณไปแล้วนี่ พวกสารเลวจากตระกูลคิตากาวะควรจะจากไปได้แล้วนี่“ทำไมคุณยังอยู่ที่ฮ่องกงล่ะ? อยากตายนักหรือไง
ปัง!อากิ คิตากาวะยืนขึ้นหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นและเตะโต๊ะกลางตรงหน้าเขา จากนั้นเขาก็หยิบถ้วยสาเกขึ้นมาจิบอย่างตั้งใจ“คำอธิบาย?” เขาถามด้วยความสนใจ“หัวหน้าเมนโดซา คุณล่ะคิดจะให้คำอธิบายอะไรแก่ผม”“ผมเป็นถึงนายน้อยของตระกูลคิตากาวะและเป็นศิษย์ของชินคาเงะเวย์ ผมมาเล่นสนุกกับผู้หญิงจากประเทศ H แบบนี้ก็เพราะผมนับถือพวกคุณนะ“คุณบ้าหรือไง? กล้าดียังไงมาขอคำอธิบาย!“อีกอย่าง สาขาของวังมังกรก็เป็นแค่องค์กรไร้ราก คุณคิดว่านอกพรมแดนแบบนี้คุณยังคงเป็นวังมังกรที่สูงส่งอยู่อีกเหรอ?“เป็นแค่สาขาของวังมังกรกล้าที่จะเรียกร้องให้ผมหาคำอธิบายตัวเองมาให้อย่างนั้นเหรอ?“อะไรทำให้คุณกล้าถึงขนาดนั้น?“ปืนในมือคุณหรือไง?“หรือตระกูลชั้นหนึ่งของคุณ? รัฐบาลของพวกบัญชาการลำดับแรกของลาสเวกัส?“ถ้าคุณกล้าก็ยิงผมเลยสิ!”อากิชี้ไปที่หน้าผากของเขาในขณะที่แสดงใบหน้าที่หยิ่งยโสอย่างมากออกมาเพื่อนทุกคนของเขาหัวเราะออกมาหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นในสายตาของพวกเขา ต่อหน้าอากิโยอาน่าทำได้แค่เพียงคุกเข่าลงเท่านั้น เธอไม่มีสิทธิ์พูดคุยกับเขาอย่างกับคนที่อยู่ในระดับเดียวกันได้“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสา
อากิ คิตากาวะเย้ยหยัน“แล้วจะทำไมล่ะ?“ถ้าเป็นหัวหน้าสาขาวังมังกรคนก่อน บางทีผมอาจจะต้องยำเกรงเขาอยู่บ้าง!“แต่คุณไม่ได้รับสิทธิ์นั้นหรอก!“คุณไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคุกเข่าและอ้าปากพูดกับผมเลยด้วยซ้ำ! คุณเข้าใจไหม?!"โยอาน่า เมนโดซาก้าวไปข้างหน้าในขณะที่แสดงสีหน้าเย็นชาบนใบหน้าของเธออย่างพร้อมที่จะเหนี่ยวไกฮาร์วีย์ ยอร์กบังเธอไว้ด้านหลังอย่างรวดเร็ว ก่อนส่งสัญญาณให้เธอถอยออกไป จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าอย่างใจเย็นและพินิจมองอากิอย่างถ้วนถี่“พวกชาวประเทศหมู่เกาะกล้าอวดตัวเองในดินแดนของประเทศ H แบบนี้ด้วยเหรอ?”เขาไม่เคยคิดที่จะแสดงตนมาก่อน แต่เนื่องจากชินคาเงะเวย์เป็นหนึ่งในหกโรงเรียนศิลปะการต่อสู้ของประเทศหมู่เกาะ เมื่อตัดสินจากภูมิหลังดังกล่าวตระกูลเมนโดซาจึงไม่สามารถจัดการกับสถานการณ์เช่นนี้ได้นั่นเป็นเหตุผลที่ฮาร์วีย์รู้สึกว่าเขาต้องออกโรงจัดการกับสถานการณ์ด้วยตัวเองอากิพินิจฮาร์วีย์และหัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชาหลังจากเห็นร่างกายที่อ่อนแอและซีดเซียวของเขา"อะไรของนาย? หัวหน้าของนายทำอะไรฉันไม่ได้ ถึงได้ขอให้ลูกน้องมาจัดการฉันแทนงั้นเหรอ?“ฉันจะโอ้อวดตัวเองแล้วจะทำไมล่ะ? แ
"เอาล่ะ คุยกันมามากพอแล้ว ไป! จัดการเขาซะ!”อากิ คิตากาวะดูแคลนฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาไม่ได้คาดหวังว่าฮาร์วีย์จะมีอะไรแสดง“ฮ้าาา!”คิโนชิตะเหวี่ยงมือของเขาไปทางข้อมือของฮาร์วีย์ทันที เห็นได้ชัดว่าเขากำลังวางแผนที่จะทำให้ฮาร์วีย์พิการเพี๊ยะ!ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าโดยไม่แม้แต่จะหลบและลงมือโจมตีก่อนไม่มีศิลปะการต่อสู้ใดที่ยืนยงตลอดไป และความเร็วต่างหากคือหนทางเดียวสู่ชัยชนะ ด้วยเสียงตบที่ดังสนั่น ดวงตาของคิโนชิตะก็ดับวูบลง เขาถูกส่งตัวให้ลอยออกไปทันทีหลังจากที่เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนใบหน้าของเขาปัง! ร่างของเขากระแทกเข้าที่มุมห้อง ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปหมด'เป็นไปได้ยังไง?!'อากิและคนอื่น ๆ ตกตะลึงอย่างมากคิโนชิตะเป็นยอดฝีมือของชินคาเงะเวย์! แม้ว่าเขาจะไม่ใช่เทพแห่งสงคราม แต่เขาก็อยู่ในระดับสูงสุดของเหล่าทหารชั้นสูงทั้งหมด!ทหารชั้นสูงอันดับต้น ๆ ของรุ่นถูกส่งให้ลอยออกไปด้วยการตบเพียงครั้งเดียว?!เขาแข็งแกร่งอะไรขนาดนั้น?!ในขณะที่อากิยืนตัวแข็งทื่อ คิโนชิตะก็เซถอยหลังไปชนกำแพงในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว'เทพแห่งสงคราม?!'ยอดฝีมืออย่างคิโนชิต
โยอาน่า เมนโดซา และสมาชิกสาขาวังมังกรคนอื่น ๆ ตกใจเป็นอย่างมาก...ชาวประเทศหมู่เกาะที่อยู่ที่นั่นเริ่มชะงักค้างในขณะที่แสดงสีหน้าน่ากลัวออกมาพวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าบุคคลที่ทรงพลังอย่างคิโนชิตะจะไม่กล้าแม้แต่จะตอบโต้กลับ เขาถูกฮาร์วีย์ ยอร์กตกไปถึงขนาดที่ใบหน้าของเขาบวมจนเสียรูปและฟันของเขาก็หลุดออกจากปากสำหรับคิโนชิตะแล้ว แม้แต่ฟันของเขาก็ไม่มีค่าอะไรเลย เขาดูแลฟันเรานั้นอย่างกับมันเป็นลูกในไส้ ใครก็ตามที่กล้าออกปากว่าฟันของเขาเหลืองจะถูกเขาเฆี่ยนจนรู้สึกเหมือนตกนรกทั้งเป็นแต่ทั้งที่ฟันของเขาหลุดออกจากปากแบบนี้แล้วเขาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะโกรธ?เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่เรื่องปกติเลยสักนิด!ผู้คนจากชินคาเงะเวย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังแม้กระทั่งในประเทศหมู่เกาะ ทำไมพวกเขาถึงมาทำตัวหงอในสถานที่เล็ก ๆ อย่างฮ่องกง?ทุกคนรู้ว่าผู้อาวุโสคิโนชิตะแข็งแกร่งเพียงใด นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาทั้งหมดต่างตกใจ และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาทั้งหมดจึงถึงกับทำอะไรไม่ถูกเช่นนี้โยอาน่ารู้สึกประหลาดใจในตอนแรก แต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็สงบสติอารมณ์ได้ ดวงตาของเธอก็สว่างขึ้นหลังจากนั้นไม่นานเธอไม่สา
ชื่อนั้นมีน้ำหนักเป็นอย่างมาก มีทหารชั้นสูงมากมายในโลก แต่เทพแห่งสงครามนั้นหายากมากพวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตในตำนานที่ยังมีชีวิตอยู่คงเป็นเรื่องยากที่จะได้เห็นเทพแห่งสงครามตามถนนทั่วไปหากไม่ใช่ในกองกำลังทหารโดยปกติแล้วคิโนชิตะซึ่งเป็นทหารชั้นสูงระดับสูงจะสามารถทำทุกอย่างได้ตามอำเภอใจแต่เมื่อเทียบกับเทพแห่งสงคราม เขาทำได้เพียงคุกเข่า ไม่มีทางทำอะไรได้อีกแล้ว“นายเป็นเทพแห่งสงครามจริง ๆ เหรอ?”อากิจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชาด้วยความไม่เชื่อฮาร์วีย์หันกลับมามองโดยไม่ให้คำตอบตรง ๆ“คุกเข่าแล้วค่อยพูด”อากิตัวสั่นก่อนจะกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยว “กล้าดียังไงล่ะ-?”ปัง! คิโนชิตะไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลาและกระแทกเข่าลงกับพื้น จากนั้นวางดาบยาวของประเทศหมู่เกาะไว้ข้างหน้าเขา แสดงว่าเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายชาวประเทศหมู่เกาะคนอื่น ๆ ต่างมองหน้ากันก่อนจะคุกเข่าลงกับพื้นการคุกเข่าไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับชาวประเทศหมู่เกาะเหล่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด นี่คือกระบวนท่าที่รู้จักกันดีของพวกเขาศักดิ์ศรีสำหรับคนเหล่านี้เป็นเพียงเรื่องไร้สาระไม่มีใครรู้สึกละอายเมื่อต้องคุกเข่าลงบนพื้น ตราบเท่าท
เสียงดังก้องในวินาทีต่อมาหลังจากที่ทุกคนจ้องมองด้วยความตกตะลึงอากิก็ถูกฮาร์วีย์ตบเข้าที่หน้าทันทีไม่ว่าอากิจะหยิ่งยโสขนาดไหน เขาก็ต้านทานการตบของฮาร์วีย์ไม่ได้ไม่ว่าจะมุมไหน ท่วงท่าสังหาร และจิตวิญญาณซามูไรที่เขามี ล้วนทลายลงเมื่อเผชิญหน้ากับการตบของฮาร์วีย์ปัง!อากิกระแทกลงกับพื้นเมื่อดาบสั้นหลุดจากมือ รอยฝ่ามือสีแดงค่อนข้างชัดเจนปรากฏขึ้นที่ด้านข้างใบหน้าของเขาก่อนที่อากิจะกลับมาทันตั้งตัวฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วตบหน้าเขาอีกครั้งอากิถูกส่งให้ลอยไปในขณะที่เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเพี๊ยะ!“คุณเป็นนายน้อยของตระกูลคิตากาวะไม่ใช่เหรอ?!“คุณบอกว่าคุณเป็นสาวกของชินคาเงะเวย์ไม่ใช่เหรอ?!"วายุเชือดเฉือนอะไรของคุณ?!“คุณพยายามที่จะบดขยี้ความอัปยศอดสูที่ได้รับไม่ใช่หรือไง?!”ฮาร์วีย์พูดในขณะที่เขาเหวี่ยงฝ่ามือไปทั่วใบหน้าของอากิ อากิคำรามด้วยความเจ็บปวดในขณะที่ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วงเพี๊ยะ!“ถ้าผมรังแกคุณแล้วจะทำไม!"ชาวประเทศหมู่เกาะคิดจะมาโอ้อวดตัวเองในถิ่นของพวกเรางั้นเหรอ?!“พ่อแม่ไม่เคยสั่งสอนให้ทำตัวดี ๆ หรือไง?!"คุณคิดว่าคุณเป็นราชาเพียงเพราะคุณฝึกฝน
“ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ คุณยอร์ก”อากิขอร้องด้วยสีหน้าสับสนเมื่อเทียบกับอากิผู้อหังการก่อนหน้านี้ เขารู้สึกต่ำต้อยจนไม่เหลือดีสตรีที่คุกเข่าบนพื้นปิดปากอย่างสุดกำลัง พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่กรีดร้องเพราะเขาทุกคนรู้แล้วว่าคนตรงหน้าคือเทพแห่งสงคราม...แต่หลังจากที่พวกเขาเห็นอากิที่พวกเขานับถืออย่างสูงคุกเข่าลงเพราะเขาหมดหนทาง พวกเขาก็ทรุดตัวลง“ให้โอกาส?”ฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อย"ดี เพื่อเห็นแก่จิตวิญญาณซามูไรที่คุณนับถือ ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง”“พวกคุณทุกคน จงหักแขนตัวเองข้างหนึ่งแล้วออกไปจากที่นี่”“แน่นอน ถ้าไม่อยากทำจะลองขัดขืนดูก็ได้ แต่ถ้าเป็นแบบนั้น ผมจะหักแขนเพราะคุณทั้งสองข้าง”ฮาร์วีย์ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ ในขณะที่เขาพูดคำเหล่านั้น แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ชาวประเทศหมู่เกาะผู้หยิ่งจองหองตัวสั่นด้วยความกลัวในขณะที่ใบหน้าของพวกเขาสิ้นสีสัน“ผมให้เวลาคุณทั้งหมดหนึ่งนาที”โยอาน่าก้าวไปข้างหน้าและนับถอยหลังในขณะที่มองดูนาฬิกาของเธอ“หกสิบ ห้าสิบเก้า…"อากิตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์เขายอมคุกเข่าให้ได้ จะให้เขาคลานออกไปจากที่นี่ก็ยังได้...แต่เขาไม